Korekta przeszłych wydatków w trybie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy korekty przeszłych wydatków w trybie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 sierpnia 2023 r. (wpływ 24 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2023 poz. 40 ze zm., dalej: ustawa o samorządzie gminnym) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej Gminy znajdują się jednostki organizacyjne mające status jednostek budżetowych, zajmujące się m.in. oświatą, opieką społeczną itp. Wśród jednostek organizacyjnych Gminy występuje również Zakład Gospodarki Komunalnej (dalej: Zakład) funkcjonujący w formie samorządowego zakładu budżetowego.

Jednocześnie Gmina nie wyklucza w przyszłości likwidacji jednostek budżetowych, jak również utworzenia innych jednostek budżetowych lub też samorządowych zakładów budżetowych celem realizacji jej zadań, jako jednostki samorządu terytorialnego. Wszystkie jednostki i zakłady budżetowe Gminy będą dalej zwane łącznie jako: Jednostki organizacyjne.

Mając na uwadze wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT, tj. prowadzi wspólne rozliczanie VAT wraz ze wszystkimi Jednostkami organizacyjnymi.

Działalność w zakresie dostawy wody i odprowadzania ścieków realizowana jest obecnie przez Zakład. Gmina (za pośrednictwem Zakładu) świadczy usługi dostawy wody i odprowadzania ścieków. Usługi te świadczone są na rzecz mieszkańców, przedsiębiorców oraz innych instytucji spoza struktury organizacyjnej Gminy. Usługi te są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT oraz są wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Gminę.

Dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków mają jednak miejsce również w ramach struktury organizacyjnej Gminy - tj. woda oraz ścieki doprowadzane/odprowadzane są do/od jednostek organizacyjnych Gminy oraz należących do niej budynków komunalnych (np. budynku Urzędu). Czynności te - tj. dostawa wody/odprowadzanie ścieków do/z budynków zajmowanych przez jednostki budżetowe oraz budynków komunalnych, w zakresie, w jakim nie wiąże się z obciążaniem za nie odbiorców będących np. najemcami ww. budynków - nie są wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Gminę.

Do realizacji powyższych zadań służy posiadana przez Gminę infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna (dalej: Infrastruktura), na którą ponoszone są nakłady związane z bieżącym utrzymaniem.

Wnioskodawca wskazuje, że dla odliczenia VAT od wydatków bieżących związanych z utrzymaniem infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej, które ze względu na swój przedmiot nie podlegają alokacji bezpośredniej, tj. wiążą się zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i nieopodatkowanymi wykonywanymi przy pomocy Infrastruktury, stosuje obecnie prewspółczynnik.

Do tej pory Gmina dokonywała kalkulacji prewspółczynnika zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999, dalej: Rozporządzenie), w którym to przepisie ustalono sposób kalkulacji proporcji dla zakładu budżetowego.

Niemniej, dnia 12 grudnia 2022 r. na rzecz Gminy wydana została interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. 0111-KDIB3-2.4012.645.2022.2.MN, w której Organ potwierdził prezentowane przez Gminę stanowisko, zgodnie z którym, w związku z wykorzystaniem/przyszłym wykorzystaniem przez Gminę Infrastruktury, zarówno w celu odpłatnego świadczenia usług w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz Odbiorców zewnętrznych, jak i do dostaw wody i odbioru ścieków na rzecz Odbiorców wewnętrznych, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących Wydatki inwestycyjne oraz Wydatki bieżące związane z Infrastrukturą, obliczonej według udziału procentowego, w jakim przedmiotowa infrastruktura:

a)wodociągowa wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej, tj. według klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonych do Odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych dostarczonej wody ogółem (tj. do Odbiorców zewnętrznych i do Odbiorców wewnętrznych);

b)kanalizacyjna wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej, tj. według klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych odprowadzonych od Odbiorców zewnętrznych ścieków (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych odprowadzonych ścieków ogółem (tj. od Odbiorców zewnętrznych oraz od Odbiorców wewnętrznych).

Oznacza to, że do wydatków objętych wnioskiem Gmina może stosować tzw. prewspółczynnik metrażowy.

W związku z powyższym, Gmina planuje dokonać zwiększenia odliczenia VAT od tych wydatków związanych z Infrastrukturą z pierwotnie odliczonego poziomu (tj. odliczenia przy pomocy prewspółczynnika z Rozporządzenia, oscylującego na przestrzeni lat na poziomie ok. kilkunastu/kilkudziesięciu %) do poziomu prewspółczynników metrażowych (przekraczających 90%).

Gmina rozważa dokonanie korekty poprzez zmianę (zwiększenie) wysokości korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych w deklaracji/pliku JPK_V7M za styczeń roku następującego po roku korygowanym. Wskutek korekty, pozycja dotycząca korekty rocznej podatku naliczonego od pozostałych nabyć byłaby równa różnicy kwoty VAT podlegającej odliczeniu ostatecznym prewspółczynnikiem metrażowym (obliczonym zgodnie z otrzymaną interpretacją), a kwoty VAT odliczonej za pomocą wstępnego prewspółczynnika Zakładu (obliczonego zgodnie z Rozporządzeniem).

Innymi słowy, przykładowo w odniesieniu do wydatków poniesionych w latach 2019-2023 Gmina nie będzie zobowiązana do korygowania każdej z deklaracji/pliku JPK_V7M za poszczególne miesiące-wystarczające będzie zwiększenie odliczenia VAT w rozliczeniach za odpowiednio styczeń 2020 r., styczeń 2021 r., styczeń 2022 r., styczeń 2023 r. i styczeń 2024 r. poprzez ujęcie w pozycji dotyczącej korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych (w zakresie, w jakim nabycia te dotyczą wydatków objętych wnioskiem) różnicy pomiędzy kwotą podlegającą odliczeniu za pomocą ostatecznych prewspółczynników metrażowych odpowiednio za 2019 r., 2020 r., 2021 r., 2022 r. i 2023 r. a kwotą podlegającą odliczeniu za pomocą wstępnej proporcji z Rozporządzenia odpowiednio za 2019 r., 2020 r., 2021 r., 2022 r. i 2023 r.

W efekcie Gmina dokona korekty tylko jednej deklaracji/pliku JPK_V7M za dany rok, a nie 12 deklaracji/plików JPK_V7M za kolejne okresy rozliczeniowe. Matematyczny efekt takiej korekty (tj. kwota zwiększenia podatku naliczonego do odliczenia) będzie taki sam jak zwiększenie wartości podatku naliczonego do odliczenia w każdej kolejnej z 12 deklaracji/plików JPK_V7M i zsumowanie uzyskanej w ten sposób kwoty.

Końcowo, Gmina pragnie podkreślić, iż niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy wyłącznie potwierdzenia metodologii dokonania korekty w zakresie przeszłych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej odliczanych pierwotnie przez Gminę przy zastosowaniu prewspółczynnika z Rozporządzenia.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1.Gmina pragnie wskazać, iż interpretacja o sygn. 0111-KDIB3-2.4012.645.2022.2.MN została odebrana przez pełnomocnika Gminy dnia 12 grudnia 2022 r.

2.Gmina pragnie wskazać, iż w okresie od stycznia 2023 r. do dnia złożenia Wniosku ponosiła wydatki związane z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną.

Przedmiotowe wydatki były przez Gminę ponoszone w miesiącach: styczeń 2023 r., luty 2023 r., marzec 2023 r., kwiecień 2023 r., maj 2023 r. oraz czerwiec 2023 r.

W zakresie ww. wydatków Gmina dokonywała odliczeń VAT naliczonego przy pomocy prewspółczynnika Zakładu, skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999).

Ponadto, Gmina doprecyzowuje, iż poniosła wydatki związane z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną również w lipcu 2023 r., od których dokonała odliczenia VAT naliczonego przy pomocy prewspółczynnika Zakładu.

Niemniej, w zakresie przyszłych wydatków Gmina planuje dokonywać odliczeń VAT naliczonego przy pomocy tzw. prewspółczynników metrażowych.

Pytanie

Czy Gmina dokonując korekty przeszłych wydatków odliczanych przy zastosowaniu prewspółczynnika z Rozporządzenia, może dokonać tej korekty w trybie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, tj. poprzez skorygowanie dokonanej korekty rocznej w ten sposób, że jako ostateczną proporcję odliczenia za dany rok w rozumieniu przepisów o korekcie rocznej Gmina przyjmie prewspółczynnik metrażowy, a nie prewspółczynnik wyliczony zgodnie z zasadami Rozporządzenia (czyli bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek)?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina dokonując korekty przeszłych wydatków odliczanych przy zastosowaniu prewspółczynnika z Rozporządzenia, może dokonać tej korekty w trybie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, tj. poprzez skorygowanie dokonanej korekty rocznej w ten sposób, że jako ostateczną proporcję odliczenia za dany rok w rozumieniu przepisów o korekcie rocznej Gmina przyjmie prewspółczynnik metrażowy, a nie prewspółczynnik wyliczony zgodnie z zasadami Rozporządzenia (czyli bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, przy czym - co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Jednocześnie, stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Powyższe przepisy stanowią podstawę do tego, że Gmina, wykazując wydatki objęte wnioskiem w części dotyczącej nabyć pozostałych, czyniła to w miesiącu otrzymania faktury lub w jednym z kolejnych trzech okresów rozliczeniowych. Jak już wspomniano, kwoty wykazane w deklaracji/pliku JPK_V7M były jednocześnie przemnożone przez wstępny prewspółczynnik Zakładu, obliczone w oparciu o dane za rok poprzedni (przykładowo, odliczając VAT za 2019 rok, stosowano proporcje oparte o dane z roku 2018).

Jednocześnie, zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio, co oznacza m.in., że korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Należy również dodać, że według art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Przepisy ustawy o VAT a sposób dokonania korekty przez Gminę

W ocenie Wnioskodawcy powyższe przepisy umożliwiają Gminie dokonanie korekt zgodnie ze sposobem przedstawionym w opisie stanu faktycznego. Skoro bowiem Gmina:

·na bieżąco dokonywała odliczenia VAT od wydatków objętych wnioskiem według proporcji wstępnej właściwej dla Zakładu wg przepisów Rozporządzenia;

·następnie dokonywała korekty rocznej przy użyciu tej samej metodologii obliczenia prewspółczynnika, lecz w oparciu o ostateczne dane

- to prewspółczynnik metrażowy, obliczony zgodnie z metodologią potwierdzoną za pomocą odrębnej interpretacji indywidualnej w oparciu o dostępne już dane ostateczne za zakończony rok, można uznać za właściwą (bardziej reprezentatywną) proporcję uwzględniającą dane dla zakończonego roku podatkowego (tj. proporcję, o której mowa w art. 90c ust. 1 ustawy o VAT). Innymi słowy, można uznać, że to proporcja ostateczna zastosowana przez Gminę w ramach korekty rocznej była zaniżona i jako taka wymaga korekty w deklaracji/pliku JPK_V7M za pierwszy okres rozliczeniowy następujący po zakończonym roku podatkowym.

Co więcej, prawidłowość stanowiska Gminy znajduje oparcie w art. 90c ust. 3 ustawy o VAT. W doktrynie zaznacza się, że przepis ten potwierdza, że „podatnik, obliczając prestrukturę ostateczną, może posłużyć się innym zestawem (innym rodzajem) danych niż wykorzystane przy obliczaniu prestruktury wstępnej. Przykładowo prestruktura wstępna została obliczona na podstawie struktury zatrudnienia, a prestrukturę ostateczną podatnik może obliczyć zgodnie ze strukturą roboczogodzin” (zob. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XIII, LEX).

Analogiczna sytuacja występuje w przypadku Gminy - pierwotnie zastosowano bowiem prewspółczynnik skalkulowany według przepisów Rozporządzenia, niemniej jednak w ocenie Gminy - co również znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii orzeczniczej - bardziej reprezentatywną metodą dla zakończonego roku byłby prewspółczynnik metrażowy, oparty na innych aniżeli wstępna proporcja danych. Jednocześnie, zdaniem Gminy, skoro ustawodawca umożliwia przyjęcie po zakończonym roku podatkowym innej, bardziej reprezentatywnej proporcji i uwzględnienia jej wyłącznie przy dokonywaniu korekty rocznej (bez konieczności korygowania kwot wykazanych w deklaracjach/plikach JPK_V7M, w których odliczenie ujęto pierwotnie, do poziomu odliczenia opartego o ten sam rodzaj danych), na tej samej zasadzie powinno być możliwe ujęcie zwiększenia odliczenia VAT za pomocą prewspółczynnika metrażowego wyłącznie w deklaracji/pliku JPK_V7M za pierwszy okres rozliczeniowy po zakończonym roku podatkowym, tj. deklaracji/pliku JPK_V7M, w której/którym ujmuje się korektę roczną.

Podkreślić również należy, że dokonanie korekt w sposób zaproponowany przez Gminę pozostaje w zgodzie z zasadą ekonomiki i racjonalności - wiąże się bowiem z korektą mniejszej liczby deklaracji/plików JPK_V7M, upraszczając i przyspieszając cały proces korekty za lata ubiegłe; co istotne - przy identycznym jej rezultacie pod względem możliwych do uzyskania kwot. W konsekwencji, skoro istnieje prostsza i szybsza metoda dokonania korekty, nienarażająca przy tym Skarbu Państwa na żadne straty ani nieprowadząca do żadnego dodatkowego przysporzenia po stronie Gminy, bez wątpienia bardziej racjonalnym będzie zastosowanie właśnie tej prostszej i szybszej metody, tym bardziej, że żaden z przepisów ustawy o VAT ani innych aktów prawnych nie stoi temu na przeszkodzie.

Gmina pragnie zwrócić uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 stycznia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.837.2021.3.ALN, w której Organ w analogicznej sprawie uznał, iż: „Przy odliczaniu podatku VAT od wydatków bieżących stosowaliście Państwo prewspółczynnik wstępny, z uwzględnieniem z § 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia. Zatem jesteście Państwo zobowiązani zgodnie z art. 90c ust. 1 i art. 91 ust. 1-3 bądź art. 90c ust. 2 ustawy, dokonać korekty przeszłych wydatków odliczanych przy zastosowaniu prewspółczynnika z Rozporządzenia w trybie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, czyli poprzez skorygowanie korekty rocznej, tj. bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek. Jako ostateczny prewspółczynnik za lata od 2018 do 2020, w rozumieniu przepisów o korekcie rocznej, przyjmiecie Państwo prewspółczynnik metrażowy. Skoro wartość prewspółczynnika uległa zmianie, to możecie Państwo odpowiednio w rozliczeniu za styczeń 2019 r., styczeń 2020 r. i styczeń 2021 r. skorygować roczną korektę podatku naliczonego w uwzględnieniem prewspółczynnika metrażowego bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek”.

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.214.2022.1.AM, w której Organ w analogicznej sprawie uznał, iż: „(...) mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokonując zwiększenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia z poziomu prewspółczynnika obliczonego według przepisów Rozporządzenia do poziomu indywidualnego prewspółczynnika metrażowego, będą mogli Państwo dokonać korekt rocznych w deklaracji za styczeń roku kolejnego w trybie art. 90c ust. 3 ustawy (bez dokonywania korekt poszczególnych deklaracji, w których pierwotnie ujęto dany wydatek)”.

Reasumując, zdaniem Gminy, dokonując zwiększenia odliczenia VAT od objętych wnioskiem wydatków z poziomu prewspółczynnika Zakładu obliczonego według przepisów Rozporządzenia do poziomu prewspółczynnika metrażowego, będzie uprawniona do zastosowania sposobu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, tj. dokonania zwiększenia korekty rocznej w deklaracji/pliku JPK_V7M za styczeń roku kolejnego, w pozycji dotyczącej korekty podatku naliczonego od nabyć pozostałych, dokonywanej zgodnie z art. 90c ustawy o VAT (bez dokonywania korekt poszczególnych deklaracji/plików JPK_V7M, w których pierwotnie ujęto dany wydatek).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10 – ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Według art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.:

Stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.:

Jak stanowi art. 86 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2021 r.:

Natomiast, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2021 r., art. 86 ust. 13 ustawy stanowi:

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1626):

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne oraz art. 90 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie delegacji zawartej w ww. przepisie zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

Należy podkreślić, że ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy, daje podatnikom, w tym jednostkom samorządu terytorialnego, możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy tylko w sytuacji gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Z przepisu art. 90 ust. 1 ustawy wynika, że:

Według art. 90 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy:

Jeżeli zatem nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z ww. art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 90c i art. 91 ustawy.

Przepis art. 90c ustawy stanowi, że:

Zatem z art. 90c ust. 1 ustawy wynika obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego z jednoczesnym wskazaniem, że w zakresie tej korekty zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ust. 2 – ust. 9 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 14 ustawy:

Zgodnie natomiast z § 8 rozporządzenia, w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników:

Dokonywane na bieżąco odliczenie podatku naliczonego ma charakter wstępny – „prewspółczynnik”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, co do zasady wyliczany jest na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego (z wyjątkiem wskazanym wcześniej dla jednostek samorządu terytorialnego, dla których na podstawie § 8 rozporządzenia mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy). Po zakończeniu roku podatkowego w pierwszym okresie rozliczeniowym roku następnego (tj. styczniu lub I kwartale) podatnik zobowiązany jest do dokonania stosownej korekty dokonanego odliczenia z wykorzystaniem już realnych danych za rok korygowany (z wyjątkiem wskazanym wcześniej dla jednostek samorządu terytorialnego).

Zatem, po zakończeniu roku podatkowego – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego), podatnik jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego według proporcji wstępnej, przy uwzględnieniu danych dla zakończonego roku podatkowego – według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 1 i ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 – ust. 3 ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy w celu ustalenia proporcji wstępnej przyjęto zasady, o których mowa w § 8 Rozporządzenia, to podatnik jest zobowiązany – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego) dokonać korekty podatku naliczonego – według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 – ust. 3 ustawy.

W momencie dokonywania korekty deklaracji za lata poprzednie proporcja ostateczna dla danego roku podatkowego jest już znana. Podatnik korygując deklaracje VAT za dany rok w stosunku do którego nie upłynął okres przedawnienia, jest w stanie skalkulować proporcję właściwą w oparciu o obroty osiągnięte w tym roku. W konsekwencji nie ma konieczności ustalania w pierwszej kolejności proporcji wstępnej (w oparciu o obroty z roku poprzedzającego dany rok) i rozliczenia podatku w oparciu o tę wstępną proporcję, a następnie dokonania korekty odliczenia podatku w deklaracji za styczeń następnego roku. Wynika to z faktu, że przepisy dotyczące wstępnej proporcji mają na celu umożliwienie odliczania podatku naliczonego w formie szacunkowej.

Z opisu sprawy wynika, że 12 grudnia 2022 r. odebrali Państwo wydaną dla Gminy interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB3-2.4012.645.2022.2.MN, w której Organ potwierdził prezentowane przez Gminę stanowisko, zgodnie z którym, w związku z wykorzystaniem/przyszłym wykorzystaniem przez Gminę Infrastruktury, zarówno w celu odpłatnego świadczenia usług w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz Odbiorców zewnętrznych, jak i do dostaw wody i odbioru ścieków na rzecz Odbiorców wewnętrznych, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących Wydatki inwestycyjne oraz Wydatki bieżące związane z Infrastrukturą, obliczonej według udziału procentowego, w jakim przedmiotowa infrastruktura:

a)wodociągowa wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej, tj. według klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonych do Odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych dostarczonej wody ogółem (tj. do Odbiorców zewnętrznych i do Odbiorców wewnętrznych);

b)kanalizacyjna wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej, tj. według klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych odprowadzonych od Odbiorców zewnętrznych ścieków (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych odprowadzonych ścieków ogółem (tj. od Odbiorców zewnętrznych oraz od Odbiorców wewnętrznych).

Oznacza to, że do wydatków objętych wnioskiem Gmina może stosować tzw. prewspółczynnik metrażowy. W związku z powyższym, Gmina planuje dokonać zwiększenia odliczenia VAT od tych wydatków związanych z Infrastrukturą z pierwotnie odliczonego poziomu (tj. odliczenia przy pomocy prewspółczynnika z Rozporządzenia, oscylującego na przestrzeni lat na poziomie ok. kilkunastu/kilkudziesięciu %) do poziomu prewspółczynników metrażowych (przekraczających 90%). Gmina rozważa dokonanie korekty poprzez zmianę (zwiększenie) wysokości korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych w deklaracji/pliku JPK_V7M za styczeń roku następującego po roku korygowanym. Wskutek korekty, pozycja dotycząca korekty rocznej podatku naliczonego od pozostałych nabyć byłaby równa różnicy kwoty VAT podlegającej odliczeniu ostatecznym prewspółczynnikiem metrażowym (obliczonym zgodnie z otrzymaną interpretacją), a kwoty VAT odliczonej za pomocą wstępnego prewspółczynnika Zakładu (obliczonego zgodnie z Rozporządzeniem). Innymi słowy, przykładowo w odniesieniu do wydatków poniesionych w latach 2019-2023 Gmina nie będzie zobowiązana do korygowania każdej z deklaracji/pliku JPK_V7M za poszczególne miesiące-wystarczające będzie zwiększenie odliczenia VAT w rozliczeniach za odpowiednio styczeń 2020 r., styczeń 2021 r., styczeń 2022 r., styczeń 2023 r. i styczeń 2024 r. poprzez ujęcie w pozycji dotyczącej korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych (w zakresie, w jakim nabycia te dotyczą wydatków objętych wnioskiem) różnicy pomiędzy kwotą podlegającą odliczeniu za pomocą ostatecznych prewspółczynników metrażowych odpowiednio za 2019 r., 2020 r., 2021 r., 2022 r. i 2023 r. a kwotą podlegającą odliczeniu za pomocą wstępnej proporcji z Rozporządzenia odpowiednio za 2019 r., 2020 r., 2021 r., 2022 r. i 2023 r. W efekcie Gmina dokona korekty tylko jednej deklaracji/pliku JPK_V7M za dany rok, a nie 12 deklaracji/plików JPK_V7M za kolejne okresy rozliczeniowe. Matematyczny efekt takiej korekty (tj. kwota zwiększenia podatku naliczonego do odliczenia) będzie taki sam jak zwiększenie wartości podatku naliczonego do odliczenia w każdej kolejnej z 12 deklaracji/plików JPK_V7M i zsumowanie uzyskanej w ten sposób kwoty.

W okresie od stycznia 2023 r. do dnia złożenia wniosku Gmina ponosiła wydatki związane z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną. Przedmiotowe wydatki były ponoszone w miesiącach: styczeń 2023 r., luty 2023 r., marzec 2023 r., kwiecień 2023 r., maj 2023 r. oraz czerwiec 2023 r. W zakresie ww. wydatków Gmina dokonywała odliczeń VAT naliczonego przy pomocy prewspółczynnika Zakładu, skalkulowanego zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia. Ponadto, Gmina poniosła wydatki związane z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną również w lipcu 2023 r., od których dokonała odliczenia VAT naliczonego przy pomocy prewspółczynnika Zakładu. Niemniej, w zakresie przyszłych wydatków Gmina planuje dokonywać odliczeń VAT naliczonego przy pomocy tzw. prewspółczynników metrażowych.

Zatem, jak wynika z wniosku, zmiana wartości prewspółczynnika ma wpływ na wartość odliczonego podatku naliczonego za okresy przeszłe.

Wobec powyższego, w okolicznościach niniejszej sprawy, skoro za poszczególne okresy rozliczeniowe w latach 2019, 2020, 2021, 2022, w celu odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących stosowali Państwo prewspółczynnik wstępny z uwzględnieniem § 3 ust. 4 rozporządzenia, w którym to przepisie ustalono sposób kalkulacji proporcji dla zakładu budżetowego, to zgodnie z art. 90c ust. 1 i art. 91 ust. 1 – ust. 3 bądź art. 90c ust. 2 ustawy, obowiązani jesteście Państwo do dokonania korekty podatku odliczonego, według proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy, obliczonej z uwzględnieniem danych dla zakończonego roku podatkowego, bądź danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Skoro obecnie uległa zmianie wartość prewspółczynnika za lata poprzednie - 2019, 2020, 2021, 2022, to odpowiednio w rozliczeniu za styczeń roku następującego po roku, za który jest dokonywana korekta, mogą Państwo dokonać skorygowania rocznej korekty podatku odliczonego z uwzględnieniem obliczonego prewspółczynnika metrażowego, o którym mowa wyżej.

Wobec powyższego, dokonując korekty przeszłych wydatków w latach 2019, 2020, 2021, 2022 związanych z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną, odliczanych przy zastosowaniu prewspółczynnika z rozporządzenia skalkulowanego dla zakładu budżetowego, mogą Państwo dokonać tej korekty w trybie art. 90c ust. 3 ustawy, tj. poprzez skorygowanie dokonanej korekty rocznej w ten sposób, że jako ostateczny prewspółczynnik za dany rok w rozumieniu przepisów o korekcie rocznej, przyjmą Państwo prewspółczynnik metrażowy, a nie prewspółczynnik wyliczony zgodnie z zasadami rozporządzenia (czyli bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek).

Odnosząc się natomiast do wydatków poniesionych przez Państwa w roku 2023, to należy zauważyć, że od stycznia 2023 r. do lipca 2023 r. ponosili Państwo wydatki związane z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną, w stosunku do których dokonywali Państwo odliczenia podatku VAT przy pomocy prewspółczynnika wstępnego, z uwzględnieniem § 3 ust. 4 rozporządzenia dla zakładu budżetowego. Z kolei, w zakresie przyszłych wydatków planują Państwo dokonywać odliczenia podatku VAT przy pomocy prewspółczynnika metrażowego.

A zatem także w tych okolicznościach, dokonując korekty wydatków ponoszonych w roku 2023, związanych z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną mogą Państwo dokonać tej korekty w rozliczeniu za styczeń roku następującego po roku, za który jest dokonywana korekta tj. za styczeń 2024 r., przyjmując jako ostateczny za cały 2023 r. prewspółczynnik metrażowy, bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek.

Tym samym oceniając całościowo Państwa stanowisko należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Wydając niniejszą interpretację, tut. Organ przyjął jako element opisu sprawy wskazaną przez Państwa okoliczność, że 12 grudnia 2022 r. na rzecz Gminy została wydana interpretacja indywidualna znak 0111-KDIB3-2.4012.645.2022.2.MN, z której wynika, że do wydatków objętych wnioskiem, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy pomocy prewspółczynnika metrażowego – w niniejszej interpretacji tut. Organ nie dokonywał analizy w tym zakresie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).