Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 9 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 sierpnia 2025 r. (wpływ 18 sierpnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

I. Dane Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej (…) października 2021 r. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w Ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402, z późn. zm.).

II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego (dalej: „Działalność dominująca”). Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm., dalej: „Ustawa o PAIPP”) są utworami.

W ramach tej działalności, Wnioskodawca podjął współprace z dwoma klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe, tj. (…), zwanym dalej: Kontrahentem 1 oraz (…), zwanym dalej: Kontrahentem 2.

Z Kontrahentem 1 Wnioskodawca zawarł jedną umowę (…) października 2022 r.

Z Kontrahentem 2 Wnioskodawca zawarł dwie umowy o analogicznej treści, z czego Umowa 1 została zawarta (…) listopada 2021 r., natomiast Umowa 2 została zawarta (…) maja 2022 r.

Przedmiot zawartej z Kontrahentem 1 Umowy stanowią:

1. tworzenie i modyfikacja programów komputerowych w tym usuwanie błędów;

2. tworzenie, debugowanie, analizy i optymalizacja kodów programów komputerowych;

3. prace programistyczne dotyczące programów komputerowych polegających na integracji komponentów oprogramowanie i bibliotek;

4. debugowanie i poprawianie opracowanych kodów programów komputerowych w procesie stabilizacji i utrzymania;

5. przenoszenie na kontrahenta jeden majątkowych praw autorskich do programów komputerowych i innych utworów prawa autorskiego stworzonych w toku wykonywania umowy.

Przedmiotem umowy zawartej z Kontrahentem 2 jest świadczenie przez Wnioskodawcę usług na stanowisku inżyniera oprogramowana (Software Engineer).

Wnioskodawca rozważa kontynuowanie współpracy z Kontrahentem także w latach kolejnych. W takim przypadku charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

Co istotne, tworzenie Oprogramowania nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży Kontrahentom Wnioskodawca może ustalać szczegółowy zakres z kontrahentami, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie.

Tworzenie dokumentacji oprogramowania, możemy zasadniczo podzielić na dwie części: opis oprogramowania pod kątem technicznym oraz pod kątem funkcjonalnym. Techniczna część dokumentacji służy osobom rozwijającym oprogramowanie, może zawierać wykaz bibliotek użytych w ramach tworzenia oprogramowania, wraz z opisem miejsc użycia. Kolejnym ważnym aspektem dokumentacji technicznej, jest opisanie wybranych części kodu, które wg autora mogą być problematyczne w zrozumieniu. Drugim typem dokumentacji, jest część funkcjonalna, czyli taka która może zawierać szczegółowy opis użycia programu komputerowego, bądź możliwości konfiguracyjne oprogramowania oraz sam sposób konfiguracji, mogący różnić się w zależności od oprogramowania, czy nawet systemu operacyjnego, na którym oprogramowanie jest uruchamiane.

Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia są w poszczególnych przypadkach uzgadniane między stronami zawartych umów, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Natomiast czas niezbędny do realizacji usług określany jest przez Wnioskodawcę, z uwzględnieniem ustalonych przez strony terminów realizacji.

W ramach współpracy z Kontrahentem 1, Wnioskodawca świadczy usługi rzecz klientów Kontrahentów (finalnych odbiorców Oprogramowania) - Kontrahent pełni rolę pośrednika. W przypadku współpracy z (…), to Kontrahent 2 jest odbiorcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, wówczas ma On z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady kontrahenci Wnioskodawcy mogą zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy), lub jeśli specyfika projektu tego wymaga mogą zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania, czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy niezależnie od tematyki projektów, ilości kontrahentów czy postanowień zawartych z nimi umów, zawsze działalność Wnioskodawcy obarczona będzie ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne - Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta oraz może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów będących finalnymi odbiorcami Oprogramowania.

III. Charakterystyka prac programistycznych

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swojego kontrahenta.

Od chwili rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracował z dwoma kontrahentami. W przyszłości, Wnioskodawca zamierza podjąć współpracę z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż tematyka tworzonego oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Wnioskodawcę jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

Począwszy od listopada 2021 roku do grudnia 2023 roku, Wnioskodawca zrealizował trzy projekty, które zostaną opisane poniżej.

Informacje nt. PROJEKTU 1

(…)

Prace wykonane:

(…)

Informacje nt. PROJEKTU 2

(…)

Informacje nt. PROJEKTU 3

Podstawowe informacje

(…)

Prace wykonane:

(…)

Implementacja jest prowadzona przez Wnioskodawcę zgodnie z założeniami metodyki organizacji pracy (…). Prace prowadzone są w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi. Wnioskodawca ma bezpośredni wpływ na ustalanie harmonogramu prac, które wykonuje. Sam decyduje, które części spośród obecnie implementowanego modułu, muszą powstać jako pierwsze zgodnie ze sztuką programistyczną.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności czy modyfikacji/ulepszeń oprogramowania. Każde z wymienionych wyrażone jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu.

W przypadku, gdy Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania są kontrahenci (lub ich klienci), a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia.

Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentom Wnioskodawca przekazuje na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania. Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Dodane modyfikacje/ulepszenia są częściami oprogramowania, które to są również przedmiotem praw autorskich, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę będące rezultatem jego twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”) wobec czego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej Działalności dominującej tworzy Oprogramowanie z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali.

W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta. Co istotne, naprawa błędów/usterek to marginalna część działalności Wnioskodawcy. W przeważającej części zadania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności.

Działania podejmowane są przez Wnioskodawcę w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Dla projektu Wnioskodawca przyjmuje harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach Działalności dominującej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania.

Oprogramowanie Wnioskodawcy przeznaczone jest do użytku na komputerze oraz innych sprzętach, które mają dostęp do internetu.

IV. Przychody ze zbycia Oprogramowania

W zamian za usługi wykonane w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawcy przysługuje od Kontrahenta 1 wynagrodzenie uzależnione od liczy przepracowanych godzin (w umowie Strony ustaliły stawkę za roboczogodzinę). W przypadku Kontrahenta 2, Strony ustaliły stawkę za dzień pracy, a wynagrodzenie Wnioskodawcy jest uzależnione od liczby przepracowanych przez niego dni.

Zgodnie z treścią umowy zawartej z Kontrahentem 1, Wnioskodawca zobowiązuje się przenieść na Kontrahenta 1 całość autorskich praw autorskich do wszelkich utworów prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w toku wykonywania umowy na wszystkich polach eksploatacji, które są znane w chwili zawarcia umowy o współpracę.

W zakresie utworów stanowiących programy komputerowe Kontrahent 1 nabywa prawa do korzystania i rozporządzania utworami stanowiącymi programy komputerowe na wszelkich polach eksploatacji. W świetle zawartej umowy, w zakresie utworów stanowiących programy komputerowe, Kontrahent 1 w szczególności nabywa prawa do:

a) stosowania, wyświetlania, przekazywania i przechowywania utworów niezależnie od formatu, systemu lub standardu;

b) trwałego lub czasowego zwielokrotniania utworów w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, niezależnie od formatu, systemu lub standardu, w tym wprowadzania do pamięci komputera oraz trwałego lub czasowego utrwalania lub zwielokrotniania takich zapisów, włączając w to sporządzenie ich kopii oraz dowolne korzystanie i rozporządzanie tymi kopiami, przy czym strony postanawiają, że w zakresie, którym dla wprowadzenia, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania utworów niezbędne jest ich zwielokrotnienie, na czynności te wykonawca wyraża nie odwoływana mną zgodę;

c) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w utworach;

d) rozpowszechnianie utworów lub ich kopii;

e) wprowadzania do obrotu utworów lub ich kopii;

f) zwielokrotniania kodów utworów lub tłumaczenia ich formy włączając prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotniania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, a także opracowania bez ograniczania warunków dopuszczalności tych czynności, w szczególności, ale nie wyłącznie, w celu wykorzystania dla celów współdziałania z programami komputerowymi lub rozwijania, wytwarzania lub wprowadzania do obrotu, użyczania, najmu lub innych form korzystania o podobnej lub zbliżonej formie;

g) rozporządzania i korzystania z opracowań utworów na wszystkich polach eksploatacji określonych zawartej przez strony umowie;

h) określania nazw utworów, pod którymi będą one wykorzystywane lub rozpowszechniane, w tym nazw handlowych, włączając w to prawo do zarejestrowania na rzecz Kontrahenta 1 lub na rzecz innych podmiotów znaków towarowych, którymi oznaczone będą utwory lub znaków towarowych wykorzystywanych w utworach;

i) wykorzystywanie utworów do celów marketingowych lub promocji, w tym reklamę, sponsoringu, promocji sprzedaży, promocji świadczenia usług, a także do oznaczenia lub identyfikacji produktów i usług oraz innych przejawów działalności, a także dla celów edukacyjnych lub szkoleniowych;

j) dalszego przenoszenia całości lub części majątkowych praw autorskich do całości lub części poszczególnych utworów, a także udzielenia licencji na korzystanie z całości lub części poszczególnych utworów;

k) rozporządzenia samodzielnymi utworami prawa autorskiego wchodzącymi w skład utworów i ich opracowaniami oraz korzystania z nich na wszystkich wymienionych w niniejszym ustępie polach eksploatacji;

l) dowolnego innego wykorzystywania utworów na potrzeby prowadzonej działalności w tym działalności gospodarczej.

Przeniesienie na Kontrahenta 1 całości autorskich praw majątkowych do utworów oraz udzielenie Kontrahentowi 1 pozostałych uprawnień określonych w zawartej przez strony umowie, następować będzie automatycznie z chwilą powstania danego utworu, chociażby powstał w formie częściowej.

Zgodnie z treścią Umowy 1 i Umowy 2, która zawarte zostały przez Wnioskodawcę z Kontrahentem 2: wszelkie odkrycia, wynalazki, pomysły, koncepcje, znaki towarowe, znaki usługowe, procesy, produkty, formuły, programy lub oprogramowanie komputerowe, kody źródłowe, kody obiektowe, algorytmy, maszyny, aparatura, przedmioty produkcji lub skład materii lub wszelkie ich nowe zastosowania lub ich ulepszenia, lub jakiekolwiek nowe projekty, modyfikacje lub konfiguracje dowolnego rodzaju, lub dzieła autorskie dowolnego rodzaju, w tym między innymi kompilacje i dzieła pochodne, niezależnie od tego, czy podlegają opatentowaniu lub prawu autorskiemu, wymyślone, opracowane, wprowadzone w życie lub w inny sposób dokonane przez Wykonawcę, samodzielnie lub z innymi osobami i związane z lub wynikające z: (i) działalności Spółki; (ii) Usługi; lub (iii) Informacje poufne Spółki, niezależnie od tego, czy zostały wymyślone, opracowane, wdrożone lub wykonane na terenie Spółki (zwane łącznie „Wynalazkami”), a także wszelkie usługi i produkty, które ucieleśniają, emulują lub wykorzystują taki Wynalazek, będą jedyną i wyłączną własnością Spółki, bez dalszego wynagrodzenia jakiegokolwiek rodzaju na rzecz Wykonawcy. Wszystkie Wynalazki stanowią dzieła stworzone do wynajęcia zgodnie z prawem autorskim (…), a Wykonawca niniejszym ceduje oraz, w zakresie, w jakim takie przeniesienie nie jest obecnie możliwe, zgadza się przenieść na Spółkę, bez dodatkowego wynagrodzenia ze strony Spółki, wszelkie prawa autorskie, patenty i inne prawa własności, jakie Wykonawca może posiadać w odniesieniu do dowolnego Wynalazku, wraz z prawem do składania i/lub posiadania w całości wniosków bez żadnych ograniczeń i ograniczeń w przypadku patentów (…) i zagranicznych, rejestracji znaków towarowych i praw autorskich oraz wszelkich patentów, znaków towarowych lub rejestracji praw autorskich wydanych na nich. Po zakończeniu współpracy Wykonawcy ze Spółką lub w jakimkolwiek innym momencie na żądanie Spółki, Wykonawca niezwłocznie zwróci wszelkie Informacje Poufne (oraz wszelki inny majątek należący do Spółki lub przekazany Spółce przez jakąkolwiek osobę trzecią) które Wykonawca może następnie posiadać lub mieć pod swoją kontrolą i nie będzie przechowywać żadnych ich kopii. W przypadku Wnioskodawcy opłata z tytułu przeniesienia praw autorskich stanowi całość umówionego wynagrodzenia za usługi tworzenia Oprogramowania. Wobec tego, otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

V. Koszty uzyskania przychodu/Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, polegającej na tworzeniu Oprogramowania Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a) księgowość - koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych;

b) sprzęt elektroniczny - niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego;

c) Internet - korzystanie z tej usługi jest bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwia Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania;

d) serwer w chmurze - korzystanie z przedmiotowego serwera jest niezbędne Wnioskodawcy do przechowywania efektów jego pracy oraz udostępnienia ich kontrahentom lub docelowym odbiorcom oprogramowania;

e) (…) - giełda zdjęć i nagrań jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę przy budowie stron internetowych, dzięki czemu tworzone przez Podatnika projekty są bardziej atrakcyjnie. Klienci nie muszą bowiem we własnym dostarczać wszystkich materiałów graficznych;

f) (…) – (…) do wysyłania e-maili i zarządzania kontami klientów, które usprawnia i znacznie przyspiesza organizację pracy Wnioskodawcy. Dzięki takiemu rozwiązaniu Wnioskodawca może bardziej efektywnie tworzyć oprogramowanie;

g) (…) - oprogramowanie do (…) znacznie usprawnia pracę Wnioskodawcy, ponieważ dzięki temu nie musi ręczne wpisywać do arkusza kalkulacyjnego czasu pracy, który ma bezpośredni wpływ na osiągane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z Działalności dominującej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Wobec powyższego, wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym Oprogramowaniem.

VI.  Ustalenie dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP

Począwszy od listopada 2021 roku do grudnia 2023 roku, Wnioskodawca wyodrębnił trzy kwalifikowane IP. W ramach projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie czy od głównego systemu.

Ustalenie przychodu:

W związku z faktem, iż Wnioskodawca zrealizował na rzecz Kontrahentów 3 projekty, a w ramach każdego projektu powstaje jedno kwalifikowane IP, przychód z Działalności dominującej w okresie od listopada 2021 roku do grudnia 2023 roku kwalifikowany jest jako przychód z 3 kwalifikowanych IP.

Ustalenie kosztów:

a. W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności (Działalności dominującej i Działalności pozostałej) według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

b. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca ustala dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższą metodyką.

VII. Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP

Wnioskodawca ustala kwalifikowany dochód poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu z Działalności dominującej przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca wyodrębnia tzw. koszty kwalifikowane (opisane we wniosku w części V) i uwzględnia je we wzorze, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT pod literą „a”.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, nie zleca wykonania prac w zakresie prowadzonej działalności na rzecz podwykonawców, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem wartość wskaźnika Nexus wynosi „1”.

VIII. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Od listopada 2021 r. Wnioskodawca nieprzerwanie prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawca sporządza techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wnioskodawca wyodrębnił kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z projektu. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań.

IX. Zastosowanie 5% stawki podatku

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

X. Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa dalsze korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, tak jak miało to miejsce w latach poprzednich, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Wnioskodawca w kolejnych latach nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami.

Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w okresie od listopada 2021 do grudnia 2023), jak i zdarzeniem przyszłym (w roku 2024 oraz w latach kolejnych).

W piśmie z 17 sierpnia 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1)W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowań”, których dotyczy wniosek?

Odpowiedź: Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy przejawia się w indywidualnym podejściu do rozwiązywania problemów programistycznych oraz w tworzeniu oryginalnych rozwiązań technicznych dostosowanych do specyficznych potrzeb każdego kontrahenta. Każde oprogramowanie powstaje w wyniku procesu twórczego uwzględniającego unikalne wymagania biznesowe i techniczne zleceniodawcy.

Należy wyjaśnić, jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego „Oprogramowania” lub rozwijania istniejącego, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do rozwijania (jakiego „Oprogramowania”?) zostały podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzy i rozwija Pan „Oprogramowanie”?

Odpowiedź: W projekcie (…) Wnioskodawca przeprowadził następujące działania rozwojowe:

(…).

W projekcie (…) Wnioskodawca stworzył zaawansowany system (…).

W projekcie (…) Wnioskodawca podjął następujące działania:

 (…).

b)w oparciu o jakie technologie informatyczne zostało wytworzone i rozwinięte przez Pana „Oprogramowanie”? Czego dotyczyło tworzenie i rozwijanie przez Pana „Oprogramowania”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował?

Odpowiedź: Programy komputerowe zostały wytworzone z wykorzystaniem następujących technologii:

Technologie frontendowe: (…).

Technologie backendowe: (…).

Infrastruktura chmurowa: (…).

Protokoły i integracje: (…).

Nowe rozwiązania niewystępujące wcześniej w praktyce Wnioskodawcy:

(…).

c)co powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” lub rozwinięty w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Oryginalność programów polega na unikalnym połączeniu różnych technologii oraz dostosowaniu rozwiązań do specyficznych wymagań biznesowych każdego kontrahenta. Żaden z systemów nie stanowi kopii istniejących rozwiązań, lecz został zaprojektowany i zaimplementowany specjalnie dla potrzeb danego projektu.

Projekt (…).

Projekt (…).

Projekt (…).

d)zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Architektura (…), że systemy charakteryzują się większą skalowalnością i niezawodnością.

Protokół (…).

Implementacja (…).

Integracja z (…).

Zaawansowane systemy (…).

2)W związku ze wskazaniem we wniosku, że Pan „prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy” proszę wyjaśnić:

a)jakie cele na wstępie Pan sobie postawił w celu wytworzenia nowego i rozwiniętego „Oprogramowania” w poszczególnych latach oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: W latach 2021-2023 Wnioskodawca postawił sobie cele związane z dostarczeniem trzech kompleksowych systemów informatycznych:

Projekt (…).

Projekt (…).

Projekt (…).

Źródłem finansowania byty środki własne Wnioskodawcy pochodzące z przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Wszystkie postawione cele zostały osiągnięte przy wykorzystaniu własnych zasobów wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy:

2021-2022: Ukończono projekt (…).

2021-2022: Ukończono projekt (…).

2022-2023: Ukończono projekt (…).

Zasoby ludzkie: Wnioskodawca jako jedyny wykonawca, wykorzystujący własną wiedzę i doświadczenie programistyczne.

Zasoby rzeczowe: Sprzęt komputerowy, dostęp do Internetu, serwery w chmurze, licencje na oprogramowanie.

Zasoby finansowe: Środki własne z prowadzonej działalności.

c)na czym polega systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź: Systematyczność działań Wnioskodawcy polega na metodycznym podejściu do każdego projektu programistycznego:

1. Analiza wymagań - szczegółowe badanie potrzeb kontrahenta i specyfikacji technicznej.

2. Projektowanie architektury - wybór odpowiednich technologii i wzorców projektowych.

3. Implementacja etapowa - realizacja zgodnie z ustalonym harmonogramem z regularnymi punktami kontrolnymi.

4. Testowanie i weryfikacja - systematyczne sprawdzanie jakości kodu i funkcjonalności.

5. Dokumentacja techniczna - prowadzenie dokumentacji oraz wersjonowanie kodu zgodnie z najlepszymi praktykami.

6. Prezentacja wyników - regularne prezentacje postępów kontrahentowi.

d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego nowego, ulepszonego i rozwiniętego „programu komputerowego”?

Odpowiedź: Projekt (…): Harmonogram realizowany od listopada 2021 do lipca 2022 z miesięcznymi punktami kontrolnymi i dwutygodniowymi iteracjami. Harmonogram został zrealizowany zgodnie z planem.

Projekt (…): Harmonogram od końca 2021 do września 2022 z tygodniowymi sprintami i miesięcznymi prezentacjami wyników. Harmonogram został zrealizowany zgodnie z planem.

Projekt (…): Harmonogram od października 2022 do grudnia 2023 z podziałem na fazy: analiza wymagań, projektowanie architektury, implementacja, testy i wdrożenie.

Harmonogram został zrealizowany zgodnie z planem z drobnymi korektami wynikającymi ze zmiany wymagań kontrahentów.

Wszystkie harmonogramy zostały zrealizowane zgodnie z założeniami, co potwierdza systematyczny charakter prowadzonej działalności.

3)W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy i rozwija „Oprogramowania” proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy Pan dysponuje przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Przed rozpoczęciem każdego projektu Wnioskodawca dysponuje zasobami wiedzy obejmującymi:

-Języki programowania: (…).

-Frameworki i biblioteki: (…).

-Bazy danych: (…).

-Architektury systemów: (…).

-Technologie chmurowe: (…).

-Metodyki pracy: (…).

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności Pan wykorzystuje i rozwija w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone „Oprogramowania” od już istniejących?

Odpowiedź: Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę z zakresu:

Wykorzystywane umiejętności:

-Programowanie w językach (…).

-Projektowanie architektury (…).

-Zarządzanie bazami (…).

-Integracja systemów (…).

Rozwijane kompetencje w ramach projektów:

(…).

Innowacyjne technologie i usprawnienia:

(…).

c)jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź: Wnioskodawca oferuje następujące usługi:

(…).

d)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte są te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Produkty oparte są na:

Rozwiązania techniczne:

(…).

Rozwiązania technologiczne:

(…).

Rozwiązania programistyczne:

(…).

e)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Wnioskodawca zaplanował stworzenie innowacyjnych systemów informatycznych odpowiadających na specyficzne potrzeby biznesowe kontrahentów. W każdym projekcie celem było dostarczenie rozwiązania charakteryzującego się:

-Wysoką wydajnością i skalowalnością.

-Łatwością utrzymania i rozwijania.

-Wykorzystaniem najnowszych technologii programistycznych.

-Optymalnymi wzorcami architektonicznymi.

-Dostosowaniem do unikalnych wymagań każdego kontrahenta.

f)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstaje przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź: Efektem działań Wnioskodawcy są trzy kompleksowe systemy informatyczne:

Platforma (…).

System (…).

Platforma (…).

g)w jaki sposób realizuje Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Wnioskodawca realizuje zaplanowane przedsięwzięcia poprzez:

1. Systematyczne podejście projektowe - podział na etapy analizy, projektowania, implementacji, testowania i wdrożenia.

2. Metodyki zwinne - wykorzystanie Serum z regularnymi punktami kontrolnymi.

3. Iteracyjny rozwój - dostarczanie funkcjonalności w cyklicznych iteracjach.

4. Ścisła współpraca z kontrahentami - regularne weryfikacje wymagań i dostosowywanie rozwiązań.

5. Zastosowanie najlepszych praktyk - wersjonowanie kodu, dokumentacja techniczna, testowanie.

4)Czy w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/rozbudowywania/modyfikowania oprogramowania – efekty Pana prac były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegały ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania?

Odpowiedź: W każdym przypadku - zarówno w przypadku tworzenia nowych programów, jak i rozwijania, rozbudowywania oraz modyfikowania istniejących rozwiązań - efekty prac Wnioskodawcy stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawce art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Każda funkcjonalność, moduł oraz komponent systemu stanowi samodzielny program komputerowy chroniony prawem autorskim. Wnioskodawcy przysługują wyłączne osobiste i majątkowa prawa autorskie do wszystkich elementów oprogramowania stworzonych przez niego samodzielnie do momentu ich przeniesienia na kontrahenta.

5)Czy w przypadku rozwoju oprogramowania – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Tak, w przypadku rozwoju istniejącego oprogramowania, efekty pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań stanowią nowe, odrębne utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Każde ulepszenie, modyfikacja czy rozszerzenie funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę stanowi samodzielny program komputerowy, który podlega ochronie prawnoautorskiej niezależnie od istniejącego oprogramowania. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do tych nowych elementów do momentu ich przeniesienia na kontrahenta.

6)Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania, są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym i twórczym charakterem, stanowiąc kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Każdy z programów komputerowych powstaje w wyniku indywidualnego procesu twórczego uwzględniającego specyficzne wymagania kontrahenta oraz innowacyjne podejście do rozwiązywania problemów technicznych.

b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

Odpowiedź: Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę nie są i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych o charakterze rutynowym. Rezultaty nie dają się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, ponieważ każdy projekt wymaga indywidualnego podejścia i zastosowania różnych kombinacji technologii oraz rozwiązań architektonicznych.

c)nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów?

Odpowiedź: Efekty pracy Wnioskodawcy nie są jedynie „techniczną”, lecz stanowią „twórczą” realizację szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. Każde rozwiązanie wymaga kreatywnego podejścia do analizy wymagali oraz opracowania optymalnej architektury systemu z uwzględnieniem ograniczeń technicznych i biznesowych.

7)W odniesieniu do opisanej we wniosku dokumentacji dotyczącej „Oprogramowania” proszę wskazać:

a)czy dokumentacja pozwala odtworzyć instrukcje przeznaczone dla komputera i przekształcić je do postaci kodu źródłowego?

Odpowiedź: Tak, dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę pozwala odtworzyć instrukcje przeznaczone dla komputera oraz przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Dokumentacja zawiera szczegółowe opisy algorytmów, struktur danych oraz interfejsów programistycznych, stanowiąc podstawę dla implementacji konkretnych funkcjonalności systemu.

b)czy dokumentacja podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Tak, dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę, która zawiera szczegółowe specyfikacje techniczne stanowiące podstawę dla implementacji programu komputerowego, podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako element składowy programu komputerowego.

8)Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/kontrahent)?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością, w tym odpowiedzialność za efekty swojej pracy. Ryzyko to obejmuje skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów, odpowiedzialność za jakość i ewentualne wady świadczonych usług.

9)Czy sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Tak, sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy. Przeniesienie praw odbywa się na podstawie pisemnych umów zawierających szczegółowe określenie pól eksploatacji.

10)W jaki sposób poszczególne umowy z kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „Oprogramowań”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „Oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Kontrahent 1 (...): Zgodnie z umową Wnioskodawca zobowiązuje się przenieść na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów prawa autorskiego stworzonych w toku wykonywania umowy na wszystkich polach eksploatacji znanych w chwili zawarcia umowy. Przeniesienie następuje automatycznie z chwilą powstania danego utworu. Umowa szczegółowo definiuje zakres przenoszonej ochrony obejmujący m.in. prawo do stosowania, wyświetlania, przekazywania, zwielokrotniania, tłumaczenia, rozpowszechniania i dalszego przenoszenia praw.

Kontrahent 2 (...): Zgodnie z umowami wszystkie wynalazki, programy komputerowe, kody źródłowe, algorytmy i dzieła autorskie związane z działalnością Spółki stają się jedyną i wyłączną własnością Spółki. Wnioskodawca ceduje wszelkie prawa autorskie, patenty i inne prawa własności bez dodatkowego wynagrodzenia.

Potwierdzenie przeniesienia: Przeniesienie praw następuje na podstawie pisemnych postanowień umownych oraz jest potwierdzone poprzez faktyczne przekazanie kodu źródłowego i dokumentacji technicznej kontrahentowi.

11)Jakich konkretnie kosztów sprzętu elektronicznego dotyczy Pana wniosek? Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego (bez zwrotów „np.”, „i inne”, „takie jak” itp.), wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.

Odpowiedź: Do kategorii kosztów sprzętu elektronicznego Wnioskodawca zalicza następujące wydatki:

1. Laptop (…).

2. Etui na laptop, (…).

3. Pokrywa na klawiaturę, (…).

4. Okulary ochronne do komputera, monitora, telewizora, (…).

5. Tablet (…).

6. Fotel gabinetowy (…).

7. Klawiatura (…).

8. Słuchawki (…).

9. (…).

Pytania

1) Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2) Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3) Czy wydatki na:

a)księgowość;

b)sprzęt elektroniczny;

c)Internet;

d)serwer w chmurze;

e)(…);

f)(…);

g)(…);

- uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

4) Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

• patent,

• prawo ochronne na wzór użytkowy,

• prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

• prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

• dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

• prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

• wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r.

o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

• autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań".

Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe.

Co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań" do prac rozwojowych.

Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.), zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru badań naukowych, ponieważ oparte są na wypracowanej wiedzy (istniejącym języku programowania). Mają one jednak charakter działalności wykorzystującej dostępną wiedzę do tworzenia nowego produktu, niedostępnego dotychczas na rynku. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie bazuje na wiedzy dostępnej, lecz efektem prac jest nowy produkt, który nie był wcześniej dostępny w takiej konfiguracji.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (1) twórczość; (2) systematyczność; (3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu.

W wyroku z 7 listopada 2007 r. (sygn. I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu. W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów. Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIP wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuję się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy.

Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami, na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku działalności intelektualnej Wnioskodawcy i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Wnioskodawca tworzy nowe aplikacje i kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy będzie zatem spełniony.

Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny. Zgodnie z Objaśnieniami „spełnienie kryterium ‘systematyczności’ danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym.

Wnioskodawca prowadzi projekty w sposób metodyczny i uporządkowany - przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja projektów na rzecz kontrahentów stanowi trzon działalności Wnioskodawcy. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W ocenie Wnioskodawcy, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo rozwojową została spełniona.

Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami „Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”.

Wnioskodawca zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone rozwiązania.

W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: „(...) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca chciałby również wskazać, iż zadaje pytanie oznaczone we wniosku nr 1 z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie chce samodzielnie dokonać kwalifikacji swojej pracy jako działalności badawczo-rozwojowej.

Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową. Należy również zwrócić uwagę, że interpretacje te - poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 5 listopada 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (...) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej z 15 października 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW: „Reasumując - prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%” oraz interpretacji z 4 marca 2020 r. , w której Organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Poniżej przykładowe sygnatury innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych:

• 0112-KDSL1-2.4011.231.2024.2.AP,

• 0112-KDSL1-1.4011.195.2024.2.JB,

• 0115-KDST2-2.4011.169.2024.2.PS,

• 0114-KDWP.4011.41.2024.2.AS,

• 0112-KDSL1-1.4011.208.2024.2.MK,

• 0115-KDST2-1.4011.186.2024.2.JPO,

• 0115-KDST2-1.4011.176.2024.2.JP,

• 0115-KDST2-2.4011.165.2024.2.KK,

• 0113-KDWPT.4011.36.2024.2.IS,

• 0111-KDIB2-1.4011.122.2022.12.MS,

• 0113-KDWPT.4011.36.2024.2.IS,

• 0114-KDIP3-1.4011.329.2024.2.MZ,

• 0112-KDSL1-1.4011.194.2024.2.AG,

• 0112-KDIL2-1.4011.947.2020.25.TR,

• 0114-KDIP3-1.4011.208.2024.3.BS,

• 0115-KDST2-2.4011.156.2024.2.BM,

• 0114-KDIP3-1.4011.294.2024.2.PT,

• 0115-KDST2-1.4011.175.2024.2.JP,

• 0114-KDIP3-1.4011.191.2024.2.MZ,

• 0113-KDIPT2-3.4011.174.2024.2.MS,

• 0113-KDIPT2-3.4011.133.2024.2.NM,

• 0113-KDIPT2-3.4011.122.2024.2.JŚ,

• 0114-KDIP3-2.4011.130.2024.2.MR,

• 0115-KDST2-1.4011.83.2024.2.MR,

• 0112-KDSL1-2.4011.79.2024.2.AP,

• 0115-KDIT1.4011.852.2023.2.AS,

• 0113-KDIPT2-1.4011.51.2024.2.RK,

• 0112-KDSL1-1.4011.46.2024.2.JB,

• 0114-KDIP3-2.4011.1142.2023.2.BM,

• 0113-KDIPT2-2.4011.966.2023.2.KR.

Jak już zostało wskazane Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku.

Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, Wnioskodawca zadał we wniosku pytanie oznaczone nr 1. Intencją Wnioskodawcy jest otrzymanie potwierdzenia poprawności własnego stanowiska, zatem chciałby aby organ ocenił, czy działania podejmowane przez niego spełniają przesłanki uznania ich za prace rozwojowe.

W ocenie Wnioskodawcy organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z 15 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1359/14: od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego.

Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r. o sygn. I GSK 789/14, wyrok WSA z 21 listopada 2007 r. o sygn. III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z 4 listopada 2010 r. o sygn. II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie.

Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1) zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT;

3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. W ramach pierwszego tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1. podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2. podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:

„77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.

78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia ‘autorskie prawo do programu komputerowego’, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia ‘autorskie prawo do programu komputerowego’ w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy”.

Należy uznać że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę spełnia definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09 , Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Ponadto, art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

• musi być rezultatem działalności człowieka,

• wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,

• musi się w nim przejawiać działalność twórcza,

• konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre- alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne [A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74].

W ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Ad. 3

Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca ponosi między innymi wydatki na:

a)księgowość;

b)sprzęt elektroniczny;

c)Internet;

d)serwer w chmurze;

e)(…);

f)(…);

g)(…).

Wydatki te, jeśli dotyczą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca przyporządkowuje koszty do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ani przepisy Ustawy o PIT, ani wydane do nich Objaśnienia Ministerstwa Finansów nie precyzują, w jakiej części przypisać te wydatki do przychodów z kwalifikowanego źródła, co jest warunkiem prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W orzecznictwie wskazuje się, że klucz alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnych przychodów z prowadzonej działalności, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym.

Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji. Co istotne, w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej będącej działalnością badawczo-rozwojową, są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT.

Koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych.

Tworzenia oprogramowania wymaga nie tylko komputera, ale także dodatkowego sprzętu elektronicznego, który umożliwia sprawne tworzenie programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Z całą pewnością należy stwierdzić, że przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych.

Koszty ponoszone na Internet są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania.

Koszty ponoszone na serwer w chmurze są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, gdyż korzystanie z przedmiotowego serwera jest niezbędne Wnioskodawcy do przechowywania efektów jego pracy oraz udostępnienia ich kontrahentom lub docelowym odbiorcom oprogramowania.

Koszty ponoszone na (…) są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, ponieważ uatrakcyjniają tworzone przez niego oprogramowania a jednocześnie zwalniają Klientów z obowiązku dostarczania materiałów graficznych we własnym zakresie.

(…), czyli (…) do wysyłania e-maili i zarządzania kontami klientów, usprawnia i znacznie przyspiesza organizację pracy Wnioskodawcy. Dzięki takiemu rozwiązaniu Wnioskodawca może bardziej efektywnie tworzyć oprogramowanie.

Koszty ponoszone na (…) są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, ponieważ dzięki takiemu rozwiązaniu wnioskodawca nie musi ręcznie wpisywać do arkusza kalkulacyjnego czasu pracy, który jest śledzony automatycznie oraz zapewnia możliwość fakturowania.

Ad. 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1. prowadzi działalność gospodarczą w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

2. w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie;

3. oprogramowanie sprzedaje na rzecz kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje On przychody;

4. ustala dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.

W z związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego zarówno w odniesieniu do dochodów uzyskanych w roku podatkowym: rozpoczynającym się 1 stycznia 2021 r., a kończącym się 31 grudnia 2021 r., rozpoczynającym się 1 stycznia 2022 r., a kończącym się 31 grudnia 2022 r., rozpoczynającym się 1 stycznia 2023 r., a kończącym się 31 grudnia 2023 r. jak również w latach kolejnych, przy czym w kolejnych latach będzie On prowadził (kontynuował) tożsamą działalność i osiągał z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, jak miało to miejsce do końca 2023 r.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w okresie listopad 2021 - grudzień 2023), jak i zdarzeniem przyszłym (w latach kolejnych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotem Pana działalności jest m.in. działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego. Tworzy Pan oprogramowanie, które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. W ramach tej działalności, podjął Pan współprace z dwoma klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe. Z Kontrahentem 1 zawarł Pan jedną umowę (…) października 2022 r., a z Kontrahentem 2 dwie umowy o analogicznej treści, z czego Umowa 1 została zawarta (…) listopada 2021 r., natomiast Umowa 2 została zawarta (…) maja 2022 r. Rozważa Pan kontynuowanie współpracy z Kontrahentem także w latach kolejnych. W takim przypadku charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

W ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swojego kontrahenta. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

Począwszy od listopada 2021 roku do grudnia 2023 roku, zrealizował Pan trzy projekty, które szczegółowo opisał Pan we wniosku.

W wyniku prowadzonych przez Pana prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na Pana indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Tworzenie Oprogramowania wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Pana będące rezultatem Pana twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej.

W każdym przypadku - zarówno w przypadku tworzenia nowych programów, jak i rozwijania, rozbudowywania oraz modyfikowania istniejących rozwiązań - efekty Pana prac stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawce art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku rozwoju istniejącego oprogramowania, efekty Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań stanowią nowe, odrębne utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Każde ulepszenie, modyfikacja czy rozszerzenie funkcjonalności tworzone przez Pana stanowi samodzielny program komputerowy, który podlega ochronie prawnoautorskiej niezależnie od istniejącego oprogramowania. Przysługują Panu prawa autorskie do tych nowych elementów do momentu ich przeniesienia na kontrahenta.

Sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy. Przeniesienie praw odbywa się na podstawie pisemnych umów zawierających szczegółowe określenie pól eksploatacji.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swojego kontrahenta. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest Pana twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. We wniosku opisał Pan szczegółowo trzy projekty realizowane przez Pana na rzecz zleceniodawcy w terminie od listopada 2021 roku do grudnia 2023 roku. Wskazał Pan przy tym, że prace prowadzone są w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi.

Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na Pana indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Oprogramowanie tworzone przez Pana będące rezultatem Pana twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Pana praca polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że twórczy charakter Pana działalności przejawia się w indywidualnym podejściu do rozwiązywania problemów programistycznych oraz w tworzeniu oryginalnych rozwiązań technicznych dostosowanych do specyficznych potrzeb każdego kontrahenta. Każde oprogramowanie powstaje w wyniku procesu twórczego uwzględniającego unikalne wymagania biznesowe i techniczne zleceniodawcy. W sposób szczegółowy opisał Pan jakie konkretne działania zmierzające do rozwijania „Oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzy i rozwija Pan „Oprogramowanie”. Dotyczyły one trzech projektów: (…).

Nowymi rozwiązaniami niewystępującymi wcześniej w Pana praktyce są:

(…).

Oryginalność programów polega na unikalnym połączeniu różnych technologii oraz dostosowaniu rozwiązań do specyficznych wymagań biznesowych każdego kontrahenta. Żaden z systemów nie stanowi kopii istniejących rozwiązań, lecz został zaprojektowany i zaimplementowany specjalnie dla potrzeb danego projektu.

Projekt (…).

Projekt (…).

Projekt (…).

Efekty Pana pracy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym i twórczym charakterem, stanowiąc kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Każdy z programów komputerowych powstaje w wyniku indywidualnego procesu twórczego uwzględniającego specyficzne wymagania kontrahenta oraz innowacyjne podejście do rozwiązywania problemów technicznych. Programy komputerowe tworzone przez Pana nie są i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych o charakterze rutynowym. Rezultaty nie dają się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, ponieważ każdy projekt wymaga indywidualnego podejścia i zastosowania różnych kombinacji technologii oraz rozwiązań architektonicznych. Efekty Pana pracy nie są jedynie „techniczną”, lecz stanowią „twórczą” realizację szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. Każde rozwiązanie wymaga kreatywnego podejścia do analizy wymagali oraz opracowania optymalnej architektury systemu z uwzględnieniem ograniczeń technicznych i biznesowych.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że w ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swojego kontrahenta. W ramach Działalności dominującej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Tworzy Pan Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że systematyczność Pana działań polega na metodycznym podejściu do każdego projektu programistycznego:

1. Analiza wymagań - szczegółowe badanie potrzeb kontrahenta i specyfikacji technicznej.

2. Projektowanie architektury - wybór odpowiednich technologii i wzorców projektowych.

3. Implementacja etapowa - realizacja zgodnie z ustalonym harmonogramem z regularnymi punktami kontrolnymi.

4. Testowanie i weryfikacja - systematyczne sprawdzanie jakości kodu i funkcjonalności.

5. Dokumentacja techniczna - prowadzenie dokumentacji oraz wersjonowanie kodu zgodnie z najlepszymi praktykami.

6. Prezentacja wyników - regularne prezentacje postępów kontrahentowi.

Wskazał Pan również, że realizuje zaplanowane przedsięwzięcia poprzez:

1. Systematyczne podejście projektowe - podział na etapy analizy, projektowania, implementacji, testowania i wdrożenia.

2. Metodyki zwinne - wykorzystanie (…) z regularnymi punktami kontrolnymi.

3. Iteracyjny rozwój - dostarczanie funkcjonalności w cyklicznych iteracjach.

4. Ścisła współpraca z kontrahentami - regularne weryfikacje wymagań i dostosowywanie rozwiązań.

5. Zastosowanie najlepszych praktyk - wersjonowanie kodu, dokumentacja techniczna, testowanie.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem Pana działalności jest m.in. działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego. Tworzenie Oprogramowania nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży Kontrahentom może Pan ustalać szczegółowy zakres z kontrahentami, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie.

W ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swojego kontrahenta. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest Pana twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

We wniosku opisał Pan szczegółowo jakie prace nad konkretnym projektem Pan wykonał.

Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na Pana indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, programy komputerowe zostały wytworzone przez Pana z wykorzystaniem następujących technologii:

-Technologie frontendowe: (…).

-Technologie backendowe: (…).

Zarządzanie danymi: (…).

Infrastruktura chmurowa: (…).

Protokoły i integracje: (…).

Nowe rozwiązania niewystępujące wcześniej w Pana praktyce to:

(…).

Zastosowanie następujących technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana:

(…).

Wszystkie postawione cele zostały osiągnięte przy wykorzystaniu Pana własnych zasobów wiedzy i doświadczenia:

- 2021-2022: Ukończono projekt (…).

- 2021-2022: Ukończono projekt (…).

- 2022-2023: Ukończono projekt (…).

Zasoby ludzkie: Pan jako jedyny wykonawca, wykorzystujący własną wiedzę i doświadczenie programistyczne.

Zasoby rzeczowe: Sprzęt komputerowy, dostęp do Internetu, serwery w chmurze, licencje na oprogramowanie.

Zasoby finansowe: Środki własne z prowadzonej działalności.

Przed rozpoczęciem każdego projektu dysponuje Pan zasobami wiedzy obejmującymi:

-Języki programowania: (…).

-Frameworki i biblioteki: (…).

-Bazy danych: (…).

-Architektury systemów: (…).

-Technologie chmurowe: (…).

-Metodyki pracy: (…).

Wskazał Pan również, że produkty oparte są na:

Rozwiązania techniczne:

(…).

Rozwiązania technologiczne:

(…).

Rozwiązania programistyczne:

(…).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, że Oprogramowanie tworzone przez Pana będące rezultatem twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Pana praca polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, jest Pan odpowiedzialny za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta.

Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Dla projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego).

Jak wynika z uzupełnienia wniosku, zaplanował Pan stworzenie innowacyjnych systemów informatycznych odpowiadających na specyficzne potrzeby biznesowe kontrahentów. W każdym projekcie celem było dostarczenie rozwiązania charakteryzującego się:

-Wysoką wydajnością i skalowalnością.

-Łatwością utrzymania i rozwijania.

-Wykorzystaniem najnowszych technologii programistycznych.

-Optymalnymi wzorcami architektonicznymi.

-Dostosowaniem do unikalnych wymagań każdego kontrahenta.

Programy komputerowe tworzone przez Pana nie są i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych o charakterze rutynowym. Rezultaty nie dają się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, ponieważ każdy projekt wymaga indywidualnego podejścia i zastosowania różnych kombinacji technologii oraz rozwiązań architektonicznych.

Wskazał Pan ponadto, jakie harmonogramy zostały opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego nowego, ulepszonego i rozwiniętego „programu komputerowego”:

Projekt (…): Harmonogram realizowany od listopada 2021 do lipca 2022 z miesięcznymi punktami kontrolnymi i dwutygodniowymi iteracjami. Harmonogram został zrealizowany zgodnie z planem.

Projekt (…): Harmonogram od końca 2021 do września 2022 z tygodniowymi sprintami i miesięcznymi prezentacjami wyników. Harmonogram został zrealizowany zgodnie z planem.

Projekt (…): Harmonogram od października 2022 do grudnia 2023 z podziałem na fazy: analiza wymagań, projektowanie architektury, implementacja, testy i wdrożenie.

Harmonogram został zrealizowany zgodnie z planem z drobnymi korektami wynikającymi ze zmiany wymagań kontrahentów. Wszystkie harmonogramy zostały zrealizowane zgodnie z założeniami, co potwierdza systematyczny charakter prowadzonej działalności.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efekty pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy pisemnej umowy, przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych polach eksploatacji, zawartej z zachowaniem formy wskazanej w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-od listopada 2021 roku prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Prawa IP BOX).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, tworzone i rozwijane przez Pana autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) stanowi/będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan/będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w latach 2021-2023 oraz w roku 2024 i w latach kolejnych, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki poniesione przez Pana na:

1)księgowość;

2)sprzęt elektroniczny (laptop; etui na laptop; pokrywa na klawiaturę; okulary ochronne do komputera, monitora, telewizora; tablet; fotel gabinetowy; klawiatura i panel dotykowy; słuchawki; (…));

3)Internet;

4)serwer w chmurze;

5)(…);

6)(…);

7)(…)

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.