Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek – brak daty sporządzenia, o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie:

-możliwości wykazywania kosztu transportu jako odrębną pozycję na fakturze (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

-sposobu zastosowania stawki VAT do kosztu transportu w sytuacji, gdy sprzedawany towar korzysta z preferencyjnych zasad opodatkowania lub na jednej fakturze znajdują się towary objęte różnymi zasadami opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

-możliwości wykazywania kosztu transportu jako odrębną pozycję na fakturze w przypadku sprzedaży zagranicznej do klienta indywidualnego w ramach procedury OSS i opodatkowania kosztu transportu według tej samej stawki VAT jak dla dostawy towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Uzupełnił go Pan pismem z 17 września 2025 r. (wpływ 18 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 17 września 2025 r.)

Firma „A” (dalej: „Wnioskodawca”), specjalizująca się w imporcie i dystrybucji drobnego sprzętu gospodarstwa domowego, prowadzi sprzedaż internetową zarówno za pośrednictwem własnego sklepu internetowego (www), jak i poprzez różne platformy sprzedażowe (…).

W asortymencie znajdują się m.in.:

·drobny sprzęt AGD i meble – opodatkowane stawką 23% VAT,

·urządzenia medyczne – opodatkowane stawką 8% VAT.

Dokonując zakupu w sklepie internetowym, Nabywca akceptuje regulamin, zgodnie z którym Sprzedawca powierza dostarczenie towarów podmiotom trzecim prowadzącym w tym zakresie działalność gospodarczą. W zależności od wyboru Klienta wskazanego w zamówieniu, może to być firma kurierska (…), (…) lub inny przewoźnik – w zależności od platformy, na której został zakupiony towar. W tym celu z każdym przewoźnikiem zawarta jest odrębna umowa, w ramach której firma kurierska dostarcza towar do Klienta. Klient jest poinformowany w momencie składania zamówienia o ofercie oraz kosztach dostawy dla danego towaru, które są wyliczane na podstawie cennika danego przewoźnika.

Dostawa towarów jest czynnością złożoną, której elementami są towar i transport, przy czym towar jest świadczeniem głównym tej transakcji, a usługa transportowa stanowi świadczenie pomocnicze. Ceny sprzedawanych produktów zasadniczo nie uwzględniają kosztów przesyłki. Jeśli Nabywca dokonuje zakupu za pośrednictwem sklepu www, koszt transportu uzależniony jest od rodzaju towaru oraz wartości zamówienia. Informacja ta jest zawarta w regulaminie sklepu:

Ceny w sklepie internetowym wyrażone są w złotych polskich i zawierają podatek VAT (ceny brutto). Ceny nie zawierają ewentualnych kosztów wysyłki, które są zależne od wybranego przez Klienta sposobu płatności i dostawy.

Klient jest informowany o kosztach dostawy w trakcie składania zamówienia. Jeżeli zamówienie przekracza określoną wartość, w celach promocyjnych jest ono wysyłane na koszt firmy. Dotyczy to jednak wybranych produktów. W celu zachęcenia klientów do dokonania zakupów organizowane są różnego rodzaju akcje marketingowe, w ramach których nie dolicza się kosztu wysyłki.

Zapłata za dostawy realizowane poprzez sklep internetowy lub (…) dokonywana jest w formie przelewu (w tym płatności online) lub za pobraniem (zapłata przy odbiorze przesyłki).

Na potrzeby przejrzystości rozliczeń Wnioskodawca chce wykazywać koszt dostawy (transportu) jako osobną pozycję na fakturze (pozycja 1 – cena towaru, pozycja 2 – koszt transportu). Koszt transportu jest wyodrębniony w ofercie sprzedażowej dla klienta, dlatego istotne jest zachowanie zgodności między informacją handlową a dokumentem sprzedaży.

Firma sprzedaje również towary na platformach (…) (Czechy, Słowacja, Węgry) oraz (…) (Niemcy) i w tym celu jest zarejestrowana w procedurze OSS. W tym przypadku stawka VAT stosowana jest właściwa według stawki kraju konsumenta.

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 17 września 2025 r.)

1.Czy zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca może wykazywać koszt transportu jako odrębną pozycję na fakturze?

2.W jaki sposób należy zastosować stawkę VAT do kosztu transportu w sytuacji, gdy sprzedawany towar (np. urządzenie medyczne) korzysta z preferencyjnych zasad opodatkowania? Jak należy zastosować stawkę VAT do transportu, jeśli na jednej fakturze znajdują się towary objęte różnymi zasadami opodatkowania?

3.Czy w przypadku sprzedaży zagranicznej do klienta indywidualnego w ramach procedury OSS (dotyczy to rynku Czech, Węgier, Słowacji i Niemiec) Wnioskodawca może wykazywać koszt transportu jako odrębną pozycję na fakturze? Czy w tym przypadku transport musi być również opodatkowany VAT według stawki kraju konsumenta (w takiej samej wysokości jak towar)?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 17 września 2025 r.)

Pana stanowisko w sprawie:

Na podstawie informacji, które Pan przeanalizował, chciałby Pan stosować praktykę wykazywania kosztu transportu jako odrębnej pozycji na fakturze, przy czym koszt ten byłby opodatkowany stawką VAT właściwą dla sprzedawanego towaru.

Analogiczne rozwiązanie chciałby Pan stosować również w przypadku sprzedaży zagranicznej w ramach Unii Europejskiej, rozliczanej w procedurze OSS, z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla kraju nabywcy.

W przypadku, gdy na fakturze sprzedaży będą występować produkty objęte różnymi stawkami VAT, zamierza Pan wykazywać koszt transportu w podziale na dwie odrębne pozycje – każda z nich będzie opodatkowana stawką VAT właściwą dla danego towaru.

Takie rozwiązanie, w Pana ocenie, pozwala na prawidłowe i przejrzyste rozliczenie kosztów transportu zgodnie z obowiązującymi przepisami. Prosi Pan o potwierdzenie, że opisany sposób postępowania jest prawidłowy.

Podstawa prawna:

Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawę opodatkowania VAT obejmują m.in. koszty transportu pobierane przez dostawcę od nabywcy. Jednocześnie należy wskazać, że dopóki wszystkie elementy ceny opodatkowane są w sposób jednolity, brak jest podstaw do uznania faktury za nierzetelną czy wadliwą. Potwierdza to m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 kwietnia 2023 r., sygn. akt I SA/Lu 159/23.

W związku z powyższym uważa Pan za prawidłowe i dopuszczalne ujmowanie kosztów transportu sprzedawanych towarów w odrębnej pozycji na fakturze, przy jednoczesnym wskazaniu, że stanowią one integralną część dostawy towarów (jednolitą podstawę opodatkowania).

Koszty transportu ponoszone w związku ze sprzedażą towarów oferowanych przez Pana działalność zwiększają kwotę należną od Nabywcy z tytułu dostawy towarów i powinny być opodatkowane stawką VAT właściwą dla danej dostawy.

Proszę o potwierdzenie, że przedstawione stanowisko jest prawidłowe i zgodne z obowiązującymi przepisami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

-nieprawidłowe – w zakresie możliwości wykazywania kosztu transportu jako odrębną pozycję na fakturze (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

-nieprawidłowe – w zakresie sposobu zastosowania stawki VAT do kosztu transportu w sytuacji, gdy sprzedawany towar korzysta z preferencyjnych zasad opodatkowania lub na jednej fakturze znajdują się towary objęte różnymi zasadami opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

-nieprawidłowe – w zakresie możliwości wykazywania kosztu transportu jako odrębną pozycję na fakturze w przypadku sprzedaży zagranicznej do klienta indywidualnego w ramach procedury OSS i opodatkowania kosztu transportu według tej samej stawki VAT jak dla dostawy towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:

Według art. 2 pkt 5 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 8 ust. 1 ustawy:

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Należy przy tym zauważyć, że z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:

W dziale XII w rozdziale 6a ustawy o podatku od towarów i usług w przepisach art. 130a -130d ustawy zostały uregulowane kwestie dotyczące Procedury unijnej dotyczącej niektórych dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług.

Zgodnie z art. 130a pkt 2 ustawy:

Według art. 130a pkt 2a ustawy:

Na podstawie art. 130a pkt 2b ustawy:

Jak stanowi art. 130a pkt 3 ustawy:

W świetle przepisu art. 130b ust. 1 ustawy:

Ww. przepisy wprowadzają procedurę tzw. One Stop Shop (OSS). Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków w zakresie podatku VAT nałożonych na podatników dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi osobom niebędącym podatnikami (konsumentom) na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:

-elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim;

-deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji;

-współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy/świadczenie usług mają charakter transgraniczny.

Na podstawie ww. procedury podatnicy, m.in. dokonujący WSTO, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS. Korzystanie z tej procedury ma charakter fakultatywny.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy:

W świetle art. 29a ust. 7 ustawy,

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie do podstawy opodatkowania.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało także uregulowane w art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Zgodnie z ww. przepisem:

W myśl art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Stosownie do art. 106a pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Jak wynika z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Pana firma, specjalizuje się w imporcie i dystrybucji drobnego sprzętu gospodarstwa domowego, prowadzi sprzedaż internetową zarówno za pośrednictwem własnego sklepu internetowego (www), jak i poprzez różne platformy sprzedażowe (…).

W asortymencie znajdują się m.in.:

·drobny sprzęt AGD i meble – opodatkowane stawką 23% VAT,

·urządzenia medyczne – opodatkowane stawką 8% VAT.

Dokonując zakupu w sklepie internetowym, Nabywca akceptuje regulamin, zgodnie z którym Sprzedawca powierza dostarczenie towarów podmiotom trzecim prowadzącym w tym zakresie działalność gospodarczą. W zależności od wyboru Klienta wskazanego w zamówieniu, może to być firma kurierska (…), (…) lub inny przewoźnik – w zależności od platformy, na której został zakupiony towar. W tym celu z każdym przewoźnikiem zawarta jest odrębna umowa, w ramach której firma kurierska dostarcza towar do Klienta. Klient jest poinformowany w momencie składania zamówienia o ofercie oraz kosztach dostawy dla danego towaru, które są wyliczane na podstawie cennika danego przewoźnika.

Dostawa towarów jest czynnością złożoną, której elementami są towar i transport, przy czym towar jest świadczeniem głównym tej transakcji, a usługa transportowa stanowi świadczenie pomocnicze. Ceny sprzedawanych produktów zasadniczo nie uwzględniają kosztów przesyłki. Jeśli Nabywca dokonuje zakupu za pośrednictwem sklepu www, koszt transportu uzależniony jest od rodzaju towaru oraz wartości zamówienia. Informacja ta jest zawarta w regulaminie sklepu:

Ceny w sklepie internetowym wyrażone są w złotych polskich i zawierają podatek VAT (ceny brutto). Ceny nie zawierają ewentualnych kosztów wysyłki, które są zależne od wybranego przez Klienta sposobu płatności i dostawy.

Klient jest informowany o kosztach dostawy w trakcie składania zamówienia. Jeżeli zamówienie przekracza określoną wartość, w celach promocyjnych jest ono wysyłane na koszt firmy. Dotyczy to jednak wybranych produktów. W celu zachęcenia klientów do dokonania zakupów organizowane są różnego rodzaju akcje marketingowe, w ramach których nie dolicza się kosztu wysyłki.

Zapłata za dostawy realizowane poprzez sklep internetowy lub (...) dokonywana jest w formie przelewu (w tym płatności online) lub za pobraniem (zapłata przy odbiorze przesyłki).

Na potrzeby przejrzystości rozliczeń chce Pan wykazywać koszt dostawy (transportu) jako osobną pozycję na fakturze (pozycja 1 – cena towaru, pozycja 2 – koszt transportu). Koszt transportu jest wyodrębniony w ofercie sprzedażowej dla klienta, dlatego istotne jest zachowanie zgodności między informacją handlową a dokumentem sprzedaży.

Firma sprzedaje również towary na platformach (…) (Czechy, Słowacja, Węgry) oraz (…) (Niemcy) i w tym celu jest zarejestrowana w procedurze OSS. W tym przypadku stawka VAT stosowana jest właściwa według stawki kraju konsumenta.

Pana wątpliwości wyrażone w zadanych pytaniach dotyczą:

-możliwości wykazywania kosztu transportu jako odrębną pozycję na fakturze (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

-sposobu zastosowania stawki VAT do kosztu transportu w sytuacji, gdy sprzedawany towar korzysta z preferencyjnych zasad opodatkowania lub na jednej fakturze znajdują się towary objęte różnymi zasadami opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

-możliwości wykazywania kosztu transportu jako odrębną pozycję na fakturze w przypadku sprzedaży zagranicznej do klienta indywidualnego w ramach procedury OSS i opodatkowania kosztu transportu według tej samej stawki VAT jak towar dla dostawy towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Z przytoczonych powyżej regulacji art. 29a ustawy wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. dostawy towarów.

Należy zauważyć, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność złożoną, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu świadczenia głównego, zasadniczego, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 ze zm.), nie precyzują kwestii czynności złożonych. Jednakże zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego świadczenie pomocnicze, co do zasady, dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

W przypadku czynności wykonywanych przez Pana można wyróżnić następujące elementy składowe: sprzedaż towarów oraz ich transport (którego kosztami obciążany jest Nabywca towarów). W przedmiotowej sprawie nie można stwierdzić, że usługa transportu sprzedawanych przez Pana towarów stanowi cel sam w sobie i powinna być traktowana jako odrębne, niezależne świadczenie. W okolicznościach przedstawionych przez Pana, za dostawę złożoną – której rozdzielenie na poszczególne elementy byłoby nieuzasadnione i sztuczne – należy uznać dostawę towarów wraz z usługą transportu.

Transport sprzedawanych przez Pana towarów stanowi integralną część dostawy towarów. Obciąża Pan konsumenta (nabywcę towarów) kosztami transportu w związku ze sprzedażą tych towarów, a transport ten służący zrealizowaniu dostawy towarów, jest ściśle związany z ich dostawą. Transport nie może być zatem samodzielnym przedmiotem sprzedaży dla klienta. W konsekwencji, dostawa towarów stanowi świadczenie główne, natomiast świadczeniem pomocniczym jest usługa transportowa, która jest ściśle związana z dostawami towarów. Z ekonomicznego punktu widzenia każda z dostaw wraz z transportem jest obiektywnie jedną transakcją. Zatem również z ekonomicznego punktu widzenia dostawa towarów wraz z transportem nie powinna być dzielona dla celów podatkowych na poszczególne elementy, gdyż tworzy jedną złożoną czynność.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy zatem stwierdzić, że w niniejszym przypadku mamy do czynienia z jednym przedmiotem opodatkowania – jedną czynnością, tj. dostawą towarów.

Podstawą opodatkowania z tytułu tej czynności jest – zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy – łączna wartość towarów oraz ich transport. Koszt transportu towarów, którym obciążany jest nabywca w związku ze sprzedażą towarów, zwiększa kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów i podlega opodatkowaniu na zasadach i wg stawki podatku właściwej dla dostarczanego towaru.

Powyższe spostrzeżenia pozostają przy tym aktualne także wówczas, gdy wynagrodzenie za poszczególne czynności składające się na jedną usługę jest kalkulowane odrębnie. W tym zakresie wypowiedział się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-41/04, wskazując, że każda czynność powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, a przy tym czynność złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT. W związku z tym w pierwszej kolejności należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.

Dlatego też fakt odrębnego dokumentowania przez Wnioskodawcę usługi transportu nie zmienia charakteru transakcji jako dostawy towarów, do podstawy opodatkowania której należy wliczyć wartość transportu towarów. Koszty transportu stanowią bowiem koszty dodatkowe, w rozumieniu art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy, ujęte w podstawie opodatkowania sprzedawanych towarów.

A zatem, gdy przedmiotem sprzedaży są towary opodatkowane taką samą stawką podatku VAT, wówczas należy zastosować ją także dla dostawy (transportu). Natomiast gdy przedmiotem jednej dostawy są towary opodatkowane różnymi stawkami (gdy na jednej fakturze są wyszczególnione towary opodatkowane różnymi stawkami podatku), wówczas koszty dostawy (transportu) należy przyporządkować proporcjonalnie do podstawy opodatkowania poszczególnych towarów opodatkowanych różnymi stawkami i do kosztów tych zastosować taką samą stawkę, jak dla towarów, z którymi są związane. Koszty dostawy (transportu) ponoszone w związku z dostawą towarów zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy tych towarów oraz powinny być opodatkowane według stawki podatku VAT właściwej dla realizowanej dostawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii wykazania kosztów transportu w osobnej pozycji na fakturze VAT dokumentującej dostawę towarów należy wskazać, że w opisanym zdarzeniu przyszłym przedmiotem sprzedaży – na co wskazano powyżej – jest jedno świadczenie złożone w postaci dostawy towarów. Zatem całość zapłaty należnej z tytułu tego świadczenia złożonego powinna być udokumentowana wystawieniem faktury, w której w części przeznaczonej na wskazanie nazwy towaru lub usługi winna znaleźć się wyłącznie nazwa właściwa dla dostarczanego towaru.

Faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Umieszczenie zatem na fakturze, w części przeznaczonej na nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, kilku rożnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno świadczenie. Powyższe natomiast skutkować może obowiązkiem zastosowania różnych stawek podatku dla wykazanych odrębnie czynności.

W sprawie objętej wnioskiem, jak wykazano powyżej, występuje jedno świadczenie (w postaci danej dostawy towarów), do wartości którego są wliczone koszty dodatkowe dostawy, tj. koszty transportu. Zatem z dokumentu poświadczającego dokonanie danej dostawy musi jednoznacznie wynikać, że przedmiotem transakcji jest dostawa towaru, a nie dostawa towaru i usługi transportu.

Należy zauważyć, że koszty transportu doliczone do sprzedaży towaru, nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonania samodzielnej usługi, lecz są to koszty dodatkowe podstawowej czynności jaką jest sprzedaż towaru. W tym przypadku koszty transportu są kosztami związanymi ze świadczeniem głównym (dostawą towarów), kształtując kwotę ostateczną żądaną od nabywcy z tytułu dostawy towarów (świadczenia głównego).

Zatem na fakturze dokumentującej sprzedaż towarów – w tej jej części, która zawiera elementy obligatoryjne w świetle przepisów prawa – powinna widnieć tylko jedna pozycja, odnosząca się do dostawy towarów. Jak bowiem można wywieść z treści art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy, ta pozycja na fakturze powinna zawierać zsumowaną (łączną) wartość świadczenia głównego (dostawy towarów) oraz świadczenia pomocniczego (kosztów transportu).

Koszty transportu towarów sprzedawanych przez Pana w ramach dostawy towarów nie mogą być ujmowane jako osobna pozycja na fakturze.

Przy tym należy zauważyć, że elementy faktury określone w przepisach prawa podatkowego nie są jedynymi, które mogą być zamieszczone na fakturze. Ustawodawca nie ograniczył prawa podatnika do zamieszczania na fakturach dodatkowych informacji. Zatem nic nie stoi na przeszkodzie, aby – po wypełnieniu obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego – mógł Pan umieścić w części informacyjnej faktury lub na oddzielnym załączniku do niej, dodatkowe informacje skierowane do nabywcy, np. wyszczególnić elementy składowe danego świadczenia wraz z informacją o wartościach tych elementów (także kosztów transportu towarów).

W konsekwencji, w odpowiedzi na zadane pytania należy stwierdzić, że:

1.Nie może Pan wykazywać kosztu transportu jako odrębną pozycję na fakturze.

2.W sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży są towary opodatkowane taką samą stawką podatku VAT, wówczas należy zastosować ją także dla dostawy (transportu). Natomiast gdy przedmiotem jednej dostawy są towary opodatkowane różnymi stawkami (gdy na jednej fakturze są wyszczególnione towary opodatkowane różnymi stawkami podatku), wówczas koszty dostawy (transportu) należy przyporządkować proporcjonalnie do podstawy opodatkowania poszczególnych towarów opodatkowanych różnymi stawkami i do kosztów tych zastosować taką samą stawkę, jak dla towarów, z którymi są związane.

3.W przypadku sprzedaży zagranicznej do klienta indywidualnego w ramach procedury OSS (dotyczy to rynku Czech, Węgier, Słowacji i Niemiec), w sytuacji gdy miejscem opodatkowania danej dostawy jest terytorium kraju, nie może Pan wykazywać kosztu transportu jako odrębną pozycję na fakturze. Koszt transportu musi być opodatkowany VAT według stawki właściwej dla dostawy towaru.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie:

-pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe,

-pytania oznaczone we wniosku nr 2, zgodnie z którym prawidłowe będzie wykazywanie kosztu transportu w odrębnej pozycji na fakturze przy czym koszt ten byłby opodatkowany stawką VAT właściwą dla sprzedawanego towaru, natomiast w przypadku, gdy na fakturze sprzedaży będą występować produkty objęte różnymi stawkami VAT, prawidłowe będzie wykazywanie kosztu transportu w podziale na dwie odrębne pozycje – każda z nich będzie opodatkowana stawką VAT właściwą dla danego towaru, oceniając całościowo jest nieprawidłowe,

-pytania oznaczone we wniosku nr 3, zgodnie z którym, w przypadku sprzedaży zagranicznej w ramach Unii Europejskiej, rozliczanej w procedurze OSS prawidłowe będzie wykazywanie kosztu transportu w odrębnej pozycji na fakturze, przy czym koszt ten byłby opodatkowany stawką VAT właściwą dla sprzedawanego towaru, oceniając całościowo jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Podkreślić również należy, że niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy tylko dostaw towarów, dla których miejscem dostawy (opodatkowania) jest wyłącznie terytorium kraju.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.