Temat interpretacji

DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie działając w trybie art. 14b §5 pkt 1 ustawy z dnia 29.VIII.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 8 poz. 60 z 2005 r. ze zm.) w związku ze złożonym zażaleniem z dnia 24.VI.2005 r. (data wpływu 27.VI.2005 r.) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z dnia 17.VI.2005 r. nr PDF-3/415-28/05/BA w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przeznaczenia środków wycofanych z kasy mieszkaniowej na zakup działki budowlanej w 2005 r. zmienia postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

W dniu 22.IV.2005 r. zwrócił się Pan do Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z zapytaniem czy nie straci Pan prawa do ulgi z tytułu oszczędzania w Kasie Mieszkaniowej, jeśli po okresie systematycznego oszczędzania środki wycofane z kasy przeznaczy do końca 2005 r. na zakup części działki położonej na obszarze dla którego obecnie nie ma planu zagospodarowania przestrzennego.

W dniu 17.VI.2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w wydanym postanowieniu nr PDF-3/415-28/05/BA stwierdził, że wydatkując zgromadzone w kasie mieszkaniowej środki po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania na zakup działki, która w chwili poniesienia wydatku nie jest działką budowlaną ani jej częścią, Podatnik straci prawo do ulgi z tytułu systematycznego oszczędzania w Kasie Mieszkaniowej, a kwoty uprzednio odliczone będzie zobowiązany doliczyć do podatku w zeznaniu za 2005 r.
Dla zachowania prawa do ulgi z tytułu systematycznego oszczędzania w kasie mieszkaniowej wycofane środki po okresie oszczędzania muszą zostać przeznaczone na cele określone w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 26.X.1995 r. - o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. nr 98, poz. 1070 z 2000 r. ze zm.). Celami mieszkaniowymi są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych m. in. nabycie działki budowlanej lub jej części pod budowę domu jednorodzinnego lub budynku mieszkalnego, w którym jest lub ma być położony lokal mieszkalny.
W związku z nieuznaniem działki za działkę budowlaną na skutek braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Organ podatkowy uznał, że nie został spełniony cel określony w art. 8 ust. 2 w/cyt. ustawy.

Na powyższe postanowienie zostało złożone zażalenie.

Dyrektor tut. Izby Skarbowej po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawiontm przez Podatnika we wniosku i w odwołaniu stwierdził, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie i postanowił jak w sentencji decyzji.
Zamiarem Podatnika jest zakup ułamkowej części niezabudowanej działki położonej w obszarze dla którego obecnie nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. Działka nr (...) położona w Z. zostanie przeznaczona pod budowę domu jednorodzinnego.
Z załączonych dokumentów wynika, że w decyzji ostatecznej z dnia 09.03.2005 r. wydanej przez Wójta Gminy Z. na wniosek p. B. i J. L. zostały ustalone warunki zabudowy działki nr (...) i części działki (...) t. j. 0,2727 ha w B. dla budowy domu mieszkalnego, jednorodzinnego, wolnostojącego z garażem wraz z infrastrukturą techniczną.
Z wydanego przez Urząd Gminy Z. zaświadczenia z dnia 11.07.2005 r. wynika, że działka nr (...) w B. znajdowała się do końca 2003 r. - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w terenie budowlanym, przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne i zagrodowe i takie jej przeznaczenie utrzymano w uchwalonym w 2001 r. przez Radę Gminy "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Z. Na dzień dzisiejszy Gmina Z. nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, gdyż poprzedni plan utracił moc z dniem 31.12.2003 r.
Stanowisko organu I instancji należy uznać za nieprawidłowe z następujących powodów.
Przepis art. 2 pkt. 12 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80 poz. 717 ze zm.) zawiera definicję "działki budowlanej", uznając za takową nieruchomość gruntową lub działkę gruntu której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.
Bezspornie aktem prawa miejscowego jest plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego. Jednocześnie jednak art. 4 ust. 2 w/cyt. ustawy stanowi, że w przypadku braku planu miejscowego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W przepisie art. 6 ustawy czytamy: "Każdy ma prawo, w granicach określonych ustawą, do zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich". Regulacje ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wyraźnie więc obu kategoriom aktów prawnych nadają jednakową, równoważną funkcję - podstawę prawną dla uruchomienia procesu zmiany zagospodarowania terenu. Takim aktem równoważnym w sytuacji braku planu miejscowego jest decyzja o warunkach zabudowy.
Sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie jest czynnością obowiązkową (poza przypadkami wymienionymi w przepisach odrębnych), ma charakter fakultatywny, stanowi wyraz samodzielności i władztwa planistycznego gminy. Działka, będąca przedmiotem zapytania, nie znajduje się na terenie objętym obowiązkiem sporządzenia planu miejscowego - może on więc w ogóle nie powstać. Aktem wystarczającym - zastępującym plan miejscowy - dla zmiany zagospodarowania terenu, polegającej na budowie obiektu budowlanego jest decyzja o warunkach zabudowy (art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27.03.2003 r.), która zgodnie z wymogami określonymi w art. 6l ust. 1 zawierać powinna i zawiera wszystkie elementy odpowiadające definicji działki budowlanej z art. 2 pkt. 12 ustawy. W myśl zapisu art. 64 ust. 1 cyt. ustawy - poprzez odesłanie do odpowiedniego stosowania art. 55 - decyzja o warunkach zabudowy wiąże organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę. To związanie decyzją potwierdzają również regulacje zawarte w ustawie z dnia 07.07.1994 r. - Prawo budowlane (j. t. Dz. U. nr 207 poz. 2016 z 2003 r. ze zm.), stanowiąc w art. 35 ust. 1 pkt. 1 i ust. 4, że przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ sprawdza zgodność projektu budowlanego z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a w przypadku spełnienia wymagań organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.
Nie może stanowić wystarczającego argumentu dla odmowy uznania działki za budowlaną okoliczność wygaśnięcia decyzji o warunkach zabudowy w przypadku przyjęcia w opracowanym planie miejscowym innych ustaleń niż w decyzji. Tym bardziej, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego podlega również kontroli pod względem jego zgodności z prawem i w tym trybie może zostać wzruszony - stwierdzona jego nieważność z mocą ex tunc. (art. 20 ust. 2 ustawy - plan miejscowy nie ma więc również charakteru "absolutnie" trwałego aktu). Ponadto należy stwierdzić, że w sytuacji wydania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, jakiekolwiek zmiany w planie miejscowym nie skutkują już wygaśnięciem decyzji o warunkach zabudowy, nawet w sytuacji jej sprzeczności z ustaleniami planu. - art. 65 ust. 2.
Opracowywanie planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego jest procesem długotrwałym i sformalizowanym, a nade wszystko nieobowiązkowym. Zachodzi duże prawdopodobieństwo, że jeśli plan dla Gminy Z. powstanie, to nie zmieni on przeznaczenia przedmiotowej działki. Działka ta była w poprzednim planie miejscowym zakwalifikowana jako budowlana z przeznaczeniem do zabudowy pod budownictwo jednorodzinne i zagrodowe i takie jej przeznaczenie zostało utrzymane w uchwalonym w 2001 r. "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego" Gminy Z., który jak sama nazwa wskazuje, określa kierunki polityki przestrzennej gminy. Co istotne - ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4 ustawy), a uchwalenie planu miejscowego następuje po stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami studium (art. 20 ust. 1).
Mając na uwadze stan faktyczny przedmiotowej sprawy należy uznać, że skoro działka którą zamierza Pan nabyć posiada charakter budowlany, to zostanie zachowane prawo do ulgi z tytułu systematycznego oszczędzania w kasie miesszkaniowej z uwagi na poniesione wydatki na cel o którym mowa w art. 8 ust. 2 w/cyt. ustawy.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Na decyzję przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia postanowienia. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach.