Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 09.07.2007, sygn. PP/443/IN-28/07/AK, Urząd Skarbowy w Brzegu

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art.216 § 1, art. 14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte w piśmie z dnia 29.06.2007r w sprawie zwrotu podatku naliczonego z faktury za najem samochodu osobowego.

UZASADNIENIE

Na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r Ordynacja podatkowa - Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.( zwanej dalej Ordynacją podatkową ) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta, ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie zgodnie z art. 14a § 4.

Pismem z dnia 29.06.2007r. zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów w podatku od towarów i usług.
Ww. pismem informuje Pan, że w lipcu 2007r na podstawie umowy najmu będzie Pan używał samochód osobowy do celów prowadzonej działalności gospodarczej.
Pana zdaniem, w ww. sytuacji ma Pan prawo odliczyć 60 % podatku naliczonego z faktury najmu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu po przeanalizowaniu Pana wniosku stwierdza, że zawarte w nim stanowisko jest prawidłowe.
W przypadku usługobiorców usług najmu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w zakresie odliczenia podatku naliczonego z tytułu czynszu (raty) - istotnym jest jaki samochód jest przedmiotem umowy.

W art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) postanowiono, że w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust.3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.
Regulacja, odwołująca się do art. 86 ust.3 ustawy o VAT, odnosi się zatem do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, gdyż to o nich jest mowa w art. 86 ust. 3.

Biorąc powyższe pod uwagę postanawia się jak na wstępie.
Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na dzień zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do art. 14b §1 Ordynacji podatkowej, interpretacja, o której mowa w art14a §1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art.14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art.14a §1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 (art.14b §2 Ordynacji podatkowej).

Od niniejszego postanowienia w trybie art.14a §4 i art.236 §1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia - art.236 §2 pkt.1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie, zgodnie z art.222 w związku z art.239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.