Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. Z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku , z dnia 17 lutego 2005r. (data wpływu do urzędu), żądającego udzielenia pisemnej interpretacji art. 41 ust. 6 - 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, podane we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący:firma jest producentem mebli do siedzenia oraz prowadnic. Swoje produkty sprzedaje do państw Unii Europejskiej oraz eksportuje do krajów poza Unię.Do dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej (1 maja 2004 roku), potwierdzeniem wywozu towaru z polskiego obszaru celnego był stosowany dokument celny SAD. Posiadanie przez Spółkę karty 1A SAD potwierdzającą wywóz towaru poza państwową granicę Polski podstemplowany pieczęcią VAT, albo kartę 3 SAD z adnotacją, że towar wystąpił za granicę danego dnia z podpisem i pieczęcią Polska-Cło upoważniało do zastosowania stawki 0% VAT.Obecnie potwierdzeniem wywozu poza terytorium Wspólnoty jest karta 3 dokumentu SAD, którą po przekroczeniu granicy unijnej powinien dostarczyć spedytor przewożący towar. Nie jest to jednak obligatoryjne, dlatego też nie wszyscy spedytorzy odsyłają w/w dokument do Spółki.Dodatkowo, dużo wysyłek eksportowych w Spółce odbywa się na bazie ex-works. W takim przypadku klient odbiera towar za pośrednictwem spedycji ze swojego kraju. W takiej sytuacji Spółka ma problem z powrotem karty 3 SAD i zastosowaniem stawki 0% w rozliczeniach VAT.

Pytanie Podatnika:Jaki inny dokument może stanowić potwierdzenie wywozu towaru poza obszar Unii Europejskiej?

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny tego stanu faktycznego.
Spółka uważa, że wtedy, kiedy nie można otrzymać karty 3 SAD, innym dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza obszar Unii Europejskiej jest potwierdzenie od klienta odbioru towaru oraz dokument odprawy ostatecznej z kraju odbiorcy, który jednoznacznie upoważniać będzie F. F. do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym.Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu informuje, że zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, jeżeli wywóz dokonywany jest przez: a) dostawcę lub w jego imieniu, b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski, lub w jego imieniu. W myśl art. 19 ust. 6 w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.
O momencie powstania obowiązku podatkowego przesądza data potwierdzenia wywozu towaru poza granicę jednak podatnik może wykazać obowiązek podatkowy (rozumiany jako sprzedaż opodatkowaną stawką 0%) dopiero w chwili, gdy dysponuje dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza granicę RP. Podatnik, który dokonuje sprzedaży eksportowej, ma prawo do zastosowania preferencyjnej - 0 % stawki podatku VAT w stosunku do tej sprzedaży, przy spełnieniu warunków określonych w przepisie art. 41 ust. 4, ust. 6-9 w/w ustawy. W myśl w/w przepisu, stawkę 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. W ustawie o VAT nie określono formy takiego potwierdzenia. Kwestia uzyskania przez właściwy urząd celny potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty regulowana jest odpowiednimi przepisami celnymi. A zatem Podatnik winien posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Wywóz ostateczny towarów poza obszar Unii Europejskiej regulują art. 161 ust. 5 rozporządzenia rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992r.) i art.788-796 rozporządzenia komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do tego rozporządzenia (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993r.). W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestia ta jest regulowana postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004r. W sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, poz. 902 z późniejszymi zmianami). Zgodnie z art. 792 rozporządzenia komisji (EWG) nr 2454/93, ustanawiającego przepisy wykonawcze do wspólnotowego kodeksu celnego, zgłoszenie do wywozu towarów należy dokonać na podstawie dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3.
Zastosowanie tych kart jest następujące: karta 1 jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym zgłoszenie zostało dokonane, karta 2 służy celom statystycznym, karta 3 przeznaczona jest dla zgłaszającego. Eksport na potrzeby VAT powinien być potwierdzony na karcie 3 dokumentu SAD czerwoną pieczęcią EXPORT przez właściwy urząd celny. Jeżeli warunek, o którym mowa powyżej nie został spełniony (podatnik nie otrzymał kart SAD 3 potwierdzającej wywóz towarów poza Wspólnotę do dnia złożenia deklaracji podatkowej) nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania (przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres) dokumentu potwierdzającego wywóz. W przeciwnym wypadku musi zastosować do tej sprzedaży stawki podatku obowiązujące w kraju. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż w/w określony upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazał dostawę towarów. Ponadto organ podatkowy wyjaśnia, że podatnik winien posiadać oryginał karty SAD 3.Jednakże w sytuacji gdy zastosowane procedury celne nie przewidują możliwości posiadania przez podatnika potwierdzenia wywozu przez graniczny urząd celny Wspólnoty, należy uwzględniać inne dokumenty lub informacje, które by taki wywóz potwierdzały, ale poświadczone przez urząd celny, w którym towar został zgłoszony do procedury wywozu (np. administracyjny dokument towarzyszący w przypadku wyrobów akcyzowych, oświadczenie właściwego urzędu celnego wraz z kserokopią karty 3 SAD). Dokumenty przedstawione we wniosku, czyli potwierdzenie od klienta odbioru towaru oraz dokument odprawy ostatecznej z kraju odbiorcy, są niewystarczające do uznania danej dostawy za eksport towarów.

Pouczenie 1.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.2.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu zmiany lub uchylenia.3.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione, za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7-iu dni, licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt l lit. a ustawy z dnia 09 września 2000r o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86 póz. 960 z późniejszymi zmianami) zażalenie podlega opłacie skarbowej w kwocie 5zł oraz 50 groszy od załącznika do odwołania uiszczonej w formie naklejenia znaków opłaty skarbowej na zażaleniu.