Temat interpretacji
Temat interpretacji
Nieodpłatne noclegi zleceniobiorców a przychód podatkowy
Polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca rezydentem podatkowym i podatnikiem CIT, zatrudnia cudzoziemców na podstawie umów zlecenia do realizacji prac budowlanych na terenie kraju. W celu umożliwienia im wykonywania obowiązków wynikających z umowy, zapewnia im bezpłatne zakwaterowanie – m.in. w hotelach pracowniczych, bursach i motelach.
W związku z tym spółka wystąpiła do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W ocenie spółki zakwaterowanie służy wyłącznie celom organizacyjnym, związanym z wykonywaniem zleceń, i nie przynosi zleceniobiorcom wymiernej, osobistej korzyści. Argumentowała, że po jej stronie nie powstaje obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy.
KIS: obowiązek poboru zaliczek zależy od długości pobytu
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za nieprawidłowe i wyjaśnił, że wartość nieodpłatnych noclegów stanowi dla zleceniobiorców przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.
Organ wskazał, że zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, przychodem jest każda wymierna korzyść majątkowa, w tym również świadczenia nieodpłatne, które pozwalają podatnikowi uniknąć wydatku. W ocenie KIS zapewnienie noclegu przez spółkę spełnia tę przesłankę – zleceniobiorca oszczędza, ponieważ nie ponosi kosztu wynajmu lokalu.
KIS podkreśliła, że noclegi nie są środkiem niezbędnym do wykonania zlecenia i nie stanowią „narzędzia pracy”. Są wykorzystywane przez zleceniobiorców do zaspokojenia ich prywatnych potrzeb mieszkaniowych. Cel gospodarczy spółki nie wyklucza powstania przysporzenia po stronie wykonującego zlecenie.
W przypadku cudzoziemców przebywających w Polsce ponad 183 dni w roku podatkowym, spółka ma obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy na zasadach ogólnych (art. 41 ustawy o PIT). Dla tych, którzy przebywają krócej niż 183 dni, zastosowanie ma zryczałtowany 20% podatek dochodowy (art. 29 ust. 1 ustawy), chyba że zleceniobiorca przedstawi certyfikat rezydencji – wtedy możliwe jest zastosowanie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Organ wskazał, że spółka jako płatnik powinna każdorazowo oceniać sytuację podatkową zleceniobiorcy na podstawie informacji, które posiada w momencie wypłaty wynagrodzenia – takich jak długość pobytu w Polsce czy dostępne dokumenty potwierdzające rezydencję podatkową.