Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również jako: „Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego. Poza zadaniami własnymi wykonywanymi wyłącznie w charakterze organu władzy publicznej, Gmina wykonuje również działalność gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina jest zatem czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Gmina planuje nabyć wóz strażacki (samochód ratowniczo-gaśniczy) i przekazać go w nieodpłatne użytkowanie funkcjonującej na terenie Gminy jednostce Ochotniczej Straży Pożarnej (dalej jako: „OSP”), tytułem umowy użyczenia. Wóz strażacki będzie służył realizacji działalności statutowej OSP polegającej, w szczególności, na zapewnieniu na terenie Gminy bezpieczeństwa w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

Zakup finansowany będzie ze środków projektu pn. „…”, w ramach Programu Fundusze Europejskie dla …. 2021-2027, Priorytet 2 Fundusze europejskie dla środowiska, Działanie 2.11 Wsparcie służb ratunkowych.

Przedmiotem projektu jest doposażenie jednostek OSP z obszaru województwa w samochody ratowniczo-gaśnicze średniego typu. Realizacja projektu ma na celu spełnienie wymogów kwalifikujących jednostkę OSP do włączenia do Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego (dalej jako: „KSRG”) zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 września 2014 r. w sprawie zakresu, szczegółowych warunków i trybu włączania jednostek ochrony przeciwpożarowej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz.U. 2014, poz. 1317). Włączenie jednostek do KSRG ma na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska poprzez: walkę z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi, ratownictwo techniczne, chemiczne, ratownictwo ekologiczne i medyczne.

Ponieważ zakup wozu strażackiego wpłynie bezpośrednio na zwiększenie bezpieczeństwa mieszkańców Gminy, zakup ten i jego przekazanie na rzecz OSP wpisuje się w zadania własne Gminy w zakresie bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2025 r., poz. 1153, dalej: „Ustawa o samorządzie gminnym”).

Wóz strażacki nie będzie wykorzystywany przez Gminę do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT. Gmina nie będzie osiągała żadnych przychodów związanych z użytkowaniem wozu strażackiego.

W związku z realizacją przedmiotowego przedsięwzięcia Gmina poniesie wydatki, które dokumentowane będą wystawianymi na Gminę fakturami VAT.

Pytanie

Czy w okolicznościach opisanych we wniosku, Gmina będzie uprawniona do odliczenia całości lub części podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych na poczet nabycia wozu strażackiego?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia (ani częściowego odliczenia) podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych na poczet nabycia wozu strażackiego.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Na podstawie zaś punktu 14 tej regulacji, zadania własne gminy obejmują m. in. sprawy bezpieczeństwa obywateli i ochrony przeciwpożarowej.

W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 Ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści przywołanych wyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.: nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, dbanie o bezpieczeństwo obywateli i ochrona przeciwpożarowa, stanowi zadanie własne Gminy.

Wóz strażacki nie będzie wykorzystywany przez Gminę do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT. Gmina nie będzie osiągała żadnych przychodów związanych z użytkowaniem wozu strażackiego. Nie posłuży on wykonywaniu przez Gminę jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT.

Gmina nabędzie wóz strażacki i nieodpłatnie przekaże go do celów wykonywania zadań przez OSP. Gmina uczyni to działając w charakterze organu władzy publicznej, wykonującego jedno ze swoich zadań nałożonych przepisami Ustawy o samorządzie gminnym, nie zaś w charakterze podatnika VAT realizującego działalność gospodarczą, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, nabycie wozu strażackiego nie umożliwi Gminie odliczenia podatku naliczonego w jakimkolwiek zakresie, gdyż w okolicznościach opisach we wniosku, wóz strażacki nie stanowi towaru, o którym mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, tj. towaru wykorzystywanego przez podatnika, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 - ust. 6 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1153):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym:

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak Państwo wskazali – wóz strażacki nie będzie wykorzystywany przez Gminę do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT. Gmina nie będzie osiągała żadnych przychodów związanych z użytkowaniem wozu strażackiego. Zatem, nie będą mieli Państwo prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją ww. projektu. Z tego tytułu nie będzie przysługiwało Państwu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Podsumowując stwierdzam, że nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia całości lub części podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych w związku z nabyciem wozu strażackiego w ramach projektu pn. „…”, ponieważ wydatki związane z realizacją tego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.