Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 lipca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą słabowidzącą i całkowicie niezdolną do pracy. Posiada Pani (...) stopień niepełnosprawności. Ma Pani orzeczenie z (...) 2023 r. z Powiatowego Zespołu do spraw Orzekania o Niepełnosprawności i orzeczenie od lekarza ZUS z (...) 2024 r.

Pani głównymi chorobami są (...). Ww. choroby postępują.

W 2024 r. wykonała Pani remont lokalu mieszkalnego, którego jest Pani właścicielem. Dokonując tego przedsięwzięcia miała Pani na uwadze przystosowanie pomieszczeń do potrzeb osoby słabowidzącej, które ułatwiałoby poruszanie się po pomieszczeniach. Zmieniła Pani meble kuchenne, ponieważ trudno było Pani zlokalizować przedmioty. Meble są zrobione przez firmę na wymiar. Kolor tych mebli jest ciemny i są bardziej dla Pani widoczne. Zastosowane zostały funkcjonalne szafki, przy których poprzez dotyk może Pani wyczuć potrzebne przedmioty nie przewracając przy tym innych naczyń. Wymienione w mieszkaniu zostały drzwi wewnętrzne z koloru jasnego na ciemniejszy. Dzięki wymianie drzwi czuje się Pani bezpieczniej i bardziej niezależnie. Zmienione zostały rolety w oknach, są dostosowane na wymiar. Są to rolety dzień i noc. Światło wpadające do pomieszczenia nie oślepia Pani i nie czuje Pani takiego dyskomfortu.

Faktury, które Pani posiada są na Pani imię i nazwisko. Poniesione wydatki nie zostały odliczone, ani dofinansowane z innych środków i źródeł typu PFRON.

Wydatki na meble kuchenne, drzwi wewnętrzne i rolety okienne poniosła Pani w okresie objętym orzeczeniem o niepełnosprawności. Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (...) 2023 r. postanowił zaliczyć Panią do stopnia niepełnosprawności (...). Orzeczenie to wydał do (...) 2025 r. Według orzeczenia nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność. Natomiast Zakład Ubezpieczeń Społecznych, oddział w (...) (...) 2024 r. wydał Orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS, który ustalił całkowitą niezdolność do pracy od (...) 2022 r.

Źródłami Pani dochodów w 2024 r. były zasiłki macierzyńskie (...) zł i renta chorobowa (...) zł.

Pytanie

Czy mogłaby Pani skorzystać z ulgi na adaptację i wyposażenie mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności i odliczyć wydatki, które poniosła na remont, czyli kupno mebli kuchennych, drzwi wewnętrznych i rolet okiennych?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, wydatki na meble kuchenne, drzwi wewnętrzne i rolety okienne podlegają odliczeniu poniesionych kosztów w uldze rehabilitacyjnej z zakresu adaptacja i wyposażenie mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 tej ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 przywołanej ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ustawy jest niedozwolona.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z treści Pani wniosku wynika, że:

·posiada Pani (...) stopień niepełnosprawności;

·ma Pani orzeczenie z (...) 2023 r. z Powiatowego Zespołu do spraw Orzekania o Niepełnosprawności i orzeczenie od lekarza ZUS z (...) 2024 r.;

·w 2024 r. wykonała Pani remont lokalu mieszkalnego, którego jest Pani właścicielem;

·dokonując tego przedsięwzięcia miała Pani na uwadze przystosowanie pomieszczeń do potrzeb osoby słabowidzącej, które ułatwiałoby poruszanie się po pomieszczeniach;

·faktury, które Pani posiada, są na Pani imię i nazwisko. Poniesione wydatki nie zostały odliczone, ani dofinansowane z innych środków i źródeł typu PFRON;

·w 2024 r. uzyskiwała Pani dochody opodatkowane na zasadach ogólnych.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności należy zwrócić uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II).

W świetle wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11:

Pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej.

Zgodnie z językowym znaczeniem termin „adaptacja” to przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacja mieszkania jest to zatem przeróbka, mająca nadać mu inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania – to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Jak wskazała Pani we wniosku, zmieniła Pani meble kuchenne, ponieważ trudno było Pani zlokalizować przedmioty. Meble są zrobione przez firmę na wymiar, a kolor tych mebli jest ciemny i są bardziej dla Pani widoczne. Zastosowane zostały funkcjonalne szafki, przy których poprzez dotyk może Pani wyczuć potrzebne przedmioty nie przewracając przy tym innych naczyń. Wymienione w mieszkaniu zostały drzwi wewnętrzne z koloru jasnego na ciemniejszy. Dzięki wymianie drzwi czuje się Pani bezpieczniej i bardziej niezależnie. Zmienione zostały rolety w oknach, są to rolety dzień i noc. Światło wpadające do pomieszczenia nie oślepia Pani i nie czuje Pani takiego dyskomfortu.

Kierując się zatem informacjami, że wymieniając meble kuchenne, drzwi wewnętrzne i rolety wewnętrzne miała Pani na uwadze przystosowanie pomieszczeń do potrzeb osoby słabowidzącej, które ułatwiałoby poruszanie się po pomieszczeniach, Pani stanowisko przedstawione we wniosku, w myśl którego poniesione przez Panią wydatki podlegają odliczeniu w ramach określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślenia wymaga, że to na osobie niepełnosprawnej, która chce skorzystać z tzw. ulgi rehabilitacyjnej spoczywa obowiązek wykazania ścisłego związku pomiędzy wydatkiem a niepełnosprawnością. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z niepełnosprawnością nie budzi wątpliwości.

Prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.