Interpretacja indywidualna z dnia 05.10.2011, sygn. ITPB2/415-684/11/ENB, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Opodatkowanie otrzymanego odszkodowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 5 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Decyzją z dnia 15 lipca 2009 r. Wojewoda stwierdził nabycie przez miasto na prawach powiatu własności części nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki o Nr 169, 170, 187 i 188. Nieruchomość ta w księdze wieczystej była zapisana jako własność osób fizycznych zajęta w dniu 31 grudnia 1998 r. pod drogę publiczną zaliczoną od 1 stycznia 1999 r. do kategorii dróg powiatowych.

Analogiczną decyzją z dnia 27 sierpnia 2009 r. Wojewoda stwierdził nabycie przez miasto części nieruchomości oznaczonej jako działka Nr 171. Powyższe decyzje dotyczyły nieruchomości stanowiących pas drogowy ulicy zaliczonej uprzednio do kategorii dróg wojewódzkich, a zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administracje publiczną, zostały zaliczone do kategorii dróg powiatowych.

Decyzją z dnia 30 marca 2011 r. Starosta wyznaczony przez Wojewodę do ustalenia odszkodowania za ww. nieruchomości zajęte pod drogę publiczną orzekł o wysokości odszkodowania z tytułu nabycia przez miasto z mocy prawa własności nieruchomości. Zgodnie z uzasadnieniem tej decyzji, zostało ono ustalone według zasad i trybu określonego w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości.

W maju 2011 r. otrzymał Pan należne odszkodowanie od Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta miasta pełniącego funkcję organu powiatu w miastach na prawach powiatu.

W przesłanym uzupełnieniu wskazał Pan, iż nieruchomości nabył na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu rejonowego z dnia 13 listopada 1997 r. Na podstawie tego postanowienia nabył Pan 1/3 spadku po mamie.

Przejęcie nieruchomości nastąpiło z mocy prawa na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872), zaś wypłata odszkodowania i jego ustalenie nastąpiło według zasad i trybu określonego w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651). Ponadto wskazał Pan, iż postępowanie odszkodowawcze zostało wszczęte na Pana wniosek z dnia 29 grudnia 2005 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane odszkodowanie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, od otrzymanego odszkodowania nie jest należny podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami są objęte zwolnieniem przedmiotowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 29 powołanej powyżej ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Jak wskazano we wniosku, na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu rejonowego z dnia 13 listopada 1997 r. Wnioskodawca nabył 1/3 spadku po mamie, w którego skład wchodziły nieruchomości. Decyzją z dnia 15 lipca 2009 r. Wojewoda stwierdził nabycie przez miasto na prawach powiatu własności części nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki o Nr 169, 170, 187 i 188. Nieruchomość ta w księdze wieczystej była zapisana jako własność osób fizycznych zajęta w dniu 31 grudnia 1998 r. pod drogę publiczną zaliczoną od 1 stycznia 1999 r. do kategorii dróg powiatowych.

Analogiczną decyzją z dnia 27 sierpnia 2009 r. Wojewoda stwierdził nabycie przez miasto części nieruchomości oznaczonej jako działka Nr 171. Powyższe decyzje dotyczyły nieruchomości stanowiących pas drogowy ulicy zaliczonej uprzednio do kategorii dróg wojewódzkich, a zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administracje publiczną, zostały zaliczone do kategorii dróg powiatowych.

Przejęcie nieruchomości nastąpiło z mocy prawa na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872), zaś wypłata odszkodowania i jego ustalenie nastąpiło według zasad i trybu określonego w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651).

Stosownie do treści art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm. ), nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem.

Odszkodowanie, o którym mowa powyżej wypłaca:

• gmina w odniesieniu do dróg będących w dniu 31 grudnia 1998 r. drogami gminnymi,
• Skarb Państwa w odniesieniu do pozostałych dróg (art. 73 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 73 ust. 4 ww. ustawy odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2 będzie ustalane i wypłacane według zasad i trybu określonych w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości, na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa. Podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości według stanu z dnia wejścia w życie ustawy, przy czym nie uwzględnia się wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego trwałymi nakładami poczynionymi po utracie przez osobę uprawnioną prawa do władania gruntem. (art. 73 ust. 5 ww. ustawy).

Kwestie odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.). Tak więc odszkodowanie, o którym mowa w art. 73 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną jest odszkodowaniem wypłaconym stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Natomiast z analizy art. 21 ust. 1 pkt 29 cytowanej ustawy wynika, że przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało, w sytuacji gdy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

1. nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie dwóch lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
2. cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

W przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden z warunków albo gdy żaden z nich nie zostanie spełniony, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nabył własność nieruchomości w drodze spadku, co nie pozwala na ustalenie ceny jej nabycia.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę, uznać należy, że nie została spełniona co najmniej jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie analizowanego zwolnienia, co oznacza, że odszkodowanie, które otrzymał Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy