Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 8 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów i braku obowiązku jego korekty w związku z otrzymanym odszkodowaniem.
Wniosek uzupełniła Pani pismem z 12 września 2025 r. (data wpływu 17 września 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą gospodarstwo rolne oraz podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Od 1 czerwca 2019 roku Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT wyłącznie z tytułu prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawczyni prowadzi działy specjalne produkcji rolnej: chów drobiu rzeźnego, opodatkowane według norm szacunkowych. W listopadzie 2024 roku Wnioskodawczyni dokonała zakupu piskląt oraz wszystkich niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada towarów i usług, od których odliczyła podatek VAT.
Faktury dotyczące zakupu piskląt oraz wszystkich niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada towarów i usług zostały wystawione na dane gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni – Gospodarstwo Rolne …, z tytułu prowadzenia którego Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabycia piskląt oraz wszystkich niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada towarów i usług Wnioskodawczyni dokonała w celu ich dalszej odsprzedaży, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Z związku z wystąpieniem na terenie miejsca prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności w grudniu 2024 roku wysoce zjadliwej grypy ptaków (AIV) podtyp H5 i N1, zgodnie z decyzją powiatowego lekarza weterynarii Wnioskodawczyni uśmierciła ....sztuk indyków oraz zniszczyła .... ton paszy, za co otrzymała odszkodowanie w wysokości … zł.
Pytania
1)Czy prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, przysługuje Wnioskodawczyni w dacie dokonania zakupów prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur- z okresów od dnia nabycia piskląt do chwili ich uśmiercenia- dokumentujących nabycie przez Wnioskodawczynię piskląt oraz innych towarów i usług niezbędnych do zaspokojenia stada, na skutek przyznanego w późniejszym okresie odszkodowania?
2)Czy prawidłowym jest, że w związku z uśmierceniem zwierząt i otrzymaniem odszkodowania Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do korekty/zmniejszenia związanego z tymi zakupami uprzednio odliczonego podatku VAT?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawczyni prawidłowe jest stanowisko, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, przysługujące w dacie dokonania zakupów prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur- z okresu od dnia nabycia piskląt do chwili ich uśmiercenia- dokumentujących nabycie przez Wnioskodawczynię piskląt oraz innych towarów i usług niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada, na skutek przyznanego w późniejszym okresie odszkodowania nie uległo zmianie, tj. w związku z uśmierceniem zwierząt i otrzymaniem odszkodowania Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do korekty/ zmniejszenia związanego z tymi zakupami uprzednio odliczonego podatku VAT.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 119 oraz art. 124.
Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, tj. wykonującemu samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności oraz nabyty towar (bądź usługa) musi być wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych.
Wnioskodawczyni nabyła pisklęta oraz inne towary i usługi niezbędne do zaspokojenia potrzeb stada, które po zakończeniu procesu produkcyjnego Wnioskodawczyni miała zamiar sprzedać i na moment nabycia towarów i usług nie istniały żadne przesłanki, które uniemożliwiały Wnioskodawczyni sprzedaż opodatkowaną gotowych produktów. Zatem w momencie zakupów towarów i usług istniał związek z planowaną opodatkowaną sprzedażą wyrobów gotowych wytworzonych przy ich użyciu. Dopiero w momencie wystąpienia ognisk ptasiej grypy i wydania decyzji powiatowego lekarza weterynarii Wnioskodawczyni była zmuszona do utylizacji stada i produktów zakupionych w celu utrzymania stada.
Regulacje ustawy o VAT w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego, tj. art. 91 ust. 1 i nast. ustawy nie wskazują wprost zniszczenia towarów (a tym bardziej z nakazu organu) jako przesłankę skutkującą obowiązkiem korekty podatku naliczonego.
Wskazać powiem należy, że zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust, 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10alub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończenia roku podatkowego.
Z kolei, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o vat przepisy ust. 1 -6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego do wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
W tym miejscu wskazać należy, że zniszczenie towarów (z nakazu organu) nie zostało wymienione w ustawie o VAT jako przesłanka korekty podatku VAT naliczonego. Zakup towarów, od których został odliczony podatek VAT w momencie ich zakupu wykazywał bezsporny związek z czynnościami opodatkowanymi, tj. z przyszłą sprzedażą żywca (indyka).
W ocenie Wnioskodawczyni fakt, iż była zobowiązana do utylizacji drobiu w związku z nakazem organu nie skutkuje zmianą pierwotnego przeznaczenia nabytych towarów, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, w przypadku której taka korekta byłaby obowiązkowa. Gdyby nie wydana decyzji powiatowego lekarza weterynarii Wnioskodawca przeznaczyłby drób na sprzedaż, tj. nabyte towary służyłyby czynnościom opodatkowanym, tj. dokonana byłaby sprzedaż żywca.
W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawczyni w sytuacji, kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni nie wykorzystała nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”. W świetle tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usług.
Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.
W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.
W tym miejscu należy podkreślić, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie stwierdzał, że prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.
Potwierdzeniem powyżej przedstawionej linii orzecznictwa jest m.in. wyrok TSUE w sprawie C-268/83 D. A. Rompelman i E. A. Rompelman-Van Deelen z którego wynika, że regulacja dotycząca odliczenia ma za cel całkowicie odciążyć podmiot podlegający opodatkowaniu VAT od podatku od wartości dodanej, który jest winien zapłacić w związku ze swoją działalnością gospodarczą. Wspólny system wartości dodanej zapewnia, że obciążenie podatkiem VAT jest całkowicie neutralne wobec każdego przedsiębiorstwa, niezależnie od celów i wyników przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że takie przedsiębiorstwo samo w sobie podlega opodatkowaniu VAT.
Na zasadę neutralności podatku od wartości dodanej powoływano się również w sprawach dotyczących przypadków, gdy z powodów niezależnych od podatnika, podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej, ale nabycie zostało dokonane z zamiarem takiego wykorzystania. Sytuacja tego rodzaju miała miejsce m.in. w przypadku spółki belgijskiej, która dokonała odliczenia podatku VAT związanego z robotami inwestycyjnymi przeprowadzonymi na nabytej przez firmę działce (sprawa C-37/95 Ghent Coal Terminal NV). TSUE stwierdził, że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.
Wyrażoną w ww. art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 91 ustawy.
Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania
Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
W myśl art. 91 ust. 7d ustawy:
W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Z przywołanych wyżej przepisów art. 86 i 91 ustawy wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.
Stwierdzenie, czy konieczność korekty rzeczywiście zachodzi wymaga zbadania okoliczności, na skutek których podatnik zaniechał inwestycji lub wykonywania czynności opodatkowanych.
Taki wniosek można wyciągnąć z orzeczeń TSUE wydanych na kanwie przepisu art. 20(1)(b) VI Dyrektywy, a mianowicie w sprawie C-37/95 Państwo Belgijskie a Ghent Coal Terminal NV oraz C-110/94 między Intercommunale voor Zeewaterontziliting (INZO) a Państwem Belgijskim.
W obu przypadkach chodziło o sytuacje, w których podatnik zaniechał inwestycji z przyczyn „pozostających poza jego kontrolą”, na skutek decyzji innego organu nakazującego zmianę miejsca prowadzenia działalności i zamiany działki, na której rozpoczęto inwestycję (C-37/95) i sytuacji, w której „decyzja o zaniechaniu inwestycji wynikała z przeprowadzonego studium jej opłacalności, które nie potwierdziło możliwości generowania zysku z danej działalności” (C-110/94).
Zatem podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z tytułu towarów i usług nabytych w związku z pracami inwestycyjnymi wykonywanymi z przeznaczeniem ich na planowaną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu, a nabyte prawo do odliczenia pozostaje w mocy, nawet jeśli w wyniku niezależnych od niego okoliczności podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów lub usług do transakcji podlegających opodatkowaniu. Zawsze jednak należy brać pod uwagę okoliczności towarzyszące temu zachowaniu, a w szczególności, czy były one konsekwencją zdarzeń od podatnika niezależnych, czy też – podejmowanych świadomie decyzji gospodarczych.
Powyższe potwierdzają również wyroki TSUE: z 17 października 2018 r. w sprawie C-249/17, w którym Trybunał stwierdził, że:
Powstałe już prawo do odliczenia trwa, nawet jeżeli planowana działalność gospodarcza nie została później zrealizowana, a co za tym idzie, nie zaowocowała transakcjami podlegającymi opodatkowaniu (wyrok z dnia 29 lutego 1996 r., INZO, C 110/94, EU:C:1996:67, pkt 20) lub podatnik nie mógł wykorzystać towarów lub usług uprawniających do odliczenia w ramach transakcji podlegających opodatkowaniu z uwagi na okoliczności niezależne od jego woli (wyroki: z dnia 8 czerwca 2000 r., Midland Bank, C 98/98, EU:C:2000:300, pkt 22; z dnia 15 stycznia 1998 r., Ghent Coal Terminal, C 37/95, EU:C:1998:1, pkt 20). Inna wykładnia byłaby sprzeczna z zasadą neutralności VAT w odniesieniu do obciążenia podatkowego przedsiębiorstwa. Przy traktowaniu pod względem podatkowym tej samej działalności inwestycyjnej mogłaby ona stworzyć nieuzasadnione różnice między przedsiębiorstwami już dokonującymi transakcji podlegających opodatkowaniu i innymi, które poprzez inwestycje zamierzają rozpocząć działalność będącą źródłem transakcji podlegających opodatkowaniu.”
oraz z 6 października 2022 r. w sprawie C-293/21, w którym Trybunał wskazał:
Należy przypomnieć, że nabycie towaru lub usługi przez podatnika działającego w takim charakterze determinuje stosowanie systemu VAT i w konsekwencji mechanizmu odliczenia. Faktyczne lub zamierzone wykorzystanie towarów i usług wyznacza jedynie zakres wstępnego odliczenia, do którego podatnik jest uprawniony na mocy art. 168 dyrektywy VAT, oraz zakres ewentualnych korekt w późniejszych okresach, nie ma on jednak wpływu na powstanie prawa do odliczenia (wyrok z dnia 12 listopada 2020 r., ITH Comercial Timișoara, C-734/19, EU:C:2020:919, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo). Trybunał orzekał również wielokrotnie, że powstałe już prawo do odliczenia co do zasady pozostaje nabyte, nawet jeśli planowana działalność gospodarcza nie została później zrealizowana, a co za tym idzie – nie doprowadziła do dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu (wyroki: z dnia 29 lutego 1996 r., INZO, C-110/94, EU:C:1996:67, pkt 20; z dnia 17 października 2018 r., Ryanair, C-249/17, EU:C:2018:834, pkt 25), lub jeśli ze względu na okoliczności niezależne od jego woli podatnik nie mógł wykorzystać towarów i usług, które prowadziły do odliczenia w ramach transakcji podlegających opodatkowaniu (wyroki: z dnia 15 stycznia 1998 r., Ghent Coal Terminal, C-37/95, EU:C:1998:1, pkt 20; z dnia 17 października 2018 r., Ryanair, C-249/17, EU:C:2018:834, pkt 25; a także z dnia 12 listopada 2020 r., ITH Comercial Timişoara, C-734/19, EU:C:2020:919, pkt 34 i przytoczone tam orzecznictwo).
Tym samym w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pani czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej. W listopadzie 2024 roku dokonała Pani zakupu piskląt oraz wszystkich niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada towarów i usług, od których odliczyła podatek VAT. Nabycia piskląt oraz wszystkich niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada towarów i usług dokonała Pani w celu ich dalszej odsprzedaży, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Z związku z wystąpieniem na terenie miejsca prowadzonej przez Panią działalności w grudniu 2024 roku wysoce zjadliwej grypy ptaków (AIV) podtyp H5 i N1, zgodnie z decyzją powiatowego lekarza weterynarii uśmierciła Pani indyki oraz zniszczyła paszę, za co otrzymała Pani odszkodowanie.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy miała Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur z okresów od nabycia piskląt do chwili ich uśmiercenia – dokumentujących nabycie przez Panią piskląt oraz innych towarów i usług niezbędnych do zaspokojenia stada, na skutek przyznanego w późniejszym czasie odszkodowania oraz ustalenia czy jest Pani zobowiązana do korekty/zmniejszenia uprzednio odliczonego podatku VAT.
Z przedstawionych okoliczności wynika, że zakupu towarów i usług (piskląt oraz innych towarów i usług niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada) dokonywała Pani z zamiarem wykorzystania ich do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast konieczność zabicia drobiu wyniknęła z przyczyn niezależnych od Pani, tzn. w związku z decyzją powiatowego lekarza weterynarii na skutek wystąpienia na terenie prowadzonej przez Panią działalności wysoko zjadliwej grypy ptaków.
Zatem w dacie dokonania zakupów przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie piskląt oraz innych towarów i usług niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada - za okres od dnia nabycia piskląt do chwili ich uśmiercenia. Powyższe wynika z faktu, że na moment ponoszenia wydatków związanych z nabyciem towarów i usług miały one służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.
Ponadto nie jest Pani zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego w związku z uśmierceniem zwierząt i otrzymaniem odszkodowania. Nie można bowiem w opisanej sytuacji stwierdzić, że w odniesieniu do nabytych piskląt (oraz innych towarów i usług niezbędnych do zaspokojenia potrzeb stada), które to pisklęta z przyczyn niezależnych od Pani nie zostały sprzedane (w postaci żywca), doszło do zmiany przeznaczenia towarów. A tylko wówczas wystąpiłby obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, odliczonego na wcześniejszym etapie.
Tym samym Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawiła Pani i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Ta interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Panią. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
W związku z tym, że ta interpretacja dotyczy dwóch stanów faktycznych, natomiast dokonała Pani łącznej wpłaty w wysokości 160,00 zł, to kwota 80,00 zł stanowi nadpłatę podlegającą zwrotowi zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa i zostanie zwrócona na rachunek, z którego dokonano opłaty za wniosek.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/Skrytka ESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.