Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 16 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy ustalenia:

1)czy usługi opisane we wniosku i wykonywane przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, wydanego na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy;

2)w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, to czy w zakresie opisanych we wniosku usług ma Pan prawo skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia.

Uzupełnił go Pan pismem z 22 lipca 2025 r. (wpływ 22 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG od 2 listopada 2009 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której zasadniczym przedmiotem działalności są usługi szkoleniowe ukierunkowane na wsparcie biznesu. Wnioskodawca realizuje projekty kształcenia zawodowego, które są finansowane ze środków publicznych. Projekty te zawsze w przynajmniej 70% dofinansowywane są ze środków unijnych. Dofinansowanie unijne do projektów wypłacane jest na podstawie programu „Fundusze Europejskie 2021-2027” zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej.

Program ten zapewnia wsparcie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego Plus w ramach celu „(…)”.

Projekty te zawsze mają określoną grupę docelową. Projekty kierowane są do osób zainteresowanych podnoszeniem swoich kwalifikacji zawodowych z obszaru, na którym realizowany jest projekt, oraz jednocześnie osób posiadającymi niskie kompetencje w zakresie oferowanych szkoleń, co wyklucza je z rynku pracy lub utrudnia dostęp do rynku pracy. W niektórych projektach pojawiają się dodatkowe wymogi co do płci lub wieku, jednak cel realizacji projektu jest zawsze taki sam – zwiększenie kompetencji zawodowych osób uczestniczących w projekcie i włączenie ich do rynku pracy. Szkolenia skierowane są wyłącznie do osób aktywnych zawodowo lub gotowych do podjęcia pracy albo zamierzających się jej podjąć.

Celem realizowanych szkoleń jest uzyskanie lub uaktualnienie przez uczestników wiedzy i kompetencji z obszaru oferowanych szkoleń, czego efektem jest podniesienie kompetencji zawodowych uczestników, pozwalających im na podjęcie pracy.

Przed rozpoczęciem szkolenia, każdorazowo uczestnik szkolenia przechodzi diagnozę swoich kompetencji, aby zidentyfikować obszary braków w umiejętnościach zawodowych, istotnych z punktu widzenia wymagań rynku pracy. Na podstawie tej diagnozy każdy uczestnik ma dopasowany indywidualny program kursu, w ramach którego nabędzie konkretne kwalifikacje zawodowe z zakresu oferowanych szkoleń, ukierunkowane na zdobycie lub utrzymanie zatrudnienia. Kolejno przeprowadzany jest cykl szkoleń mających na celu niwelowanie zdefiniowanych deficytów kompetencyjnych w obszarze kompetencji zawodowych oraz nabywanie nowych, niezbędnych umiejętności zawodowych. Końcowo uczestnicy poddawani są procesowi walidacji i certyfikacji, które mają na celu weryfikację zdobytych kwalifikacji w sposób wiarygodny dla potencjalnego pracodawcy oraz ich udokumentowanie poprzez wystawienie certyfikatu.

W ramach projektów Wnioskodawca realizuje szkolenia z zakresu: kompetencji IT i cyfrowych stosowanych w pracy biurowej i administracji, umiejętności edytorskich, biurowych oraz kompetencji finansowo-księgowych, niezbędnych do wykonywania konkretnych zawodów.

Po ukończeniu kursu każdy uczestnik otrzymuje certyfikat jego ukończenia potwierdzający nabyte kwalifikacje, który może uwzględnić w swoim CV.

Celem przeprowadzanych szkoleń jest pozyskanie przez uczestników kompetencji niezbędnych do wykonywania zawodów z zakresu administracji i pracy biurowej oraz obsługi klienta, takich jak: pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu.

Uczestnik kursu, po zakończeniu cyklu szkoleń, posiada kompletny zestaw kompetencji cyfrowych na poziomie samodzielnego użytkownika. Potrafi obsługiwać komputer, urządzenia mobilne oraz korzystać z Internetu w zawodowych sytuacjach. Samodzielnie tworzy i zarządza dokumentami, koresponduje drogą elektroniczną, wypełnia formularze online i offline, a także korzysta z usług publicznych i komercyjnych dostępnych przez sieć. Posiada umiejętność redagowania pism urzędowych. Potrafi poruszać się po strukturze folderów, obsługiwać pocztę elektroniczną z zachowaniem zasad bezpieczeństwa danych. Uczestnik potrafi także wykorzystywać arkusze kalkulacyjne w celach wykonywania obowiązków zawodowych. Osiągnięty poziom kompetencji odpowiada poziomowi B (samodzielny użytkownik) w skali ramy kompetencji cyfrowych – co oznacza, że uczestnik jest gotów do efektywnego, bezpiecznego i świadomego korzystania z technologii cyfrowych w życiu zawodowym.

Realizowane szkolenia mają na celu poprawę umiejętności uczestników. Szkolenia realizowane przez Wnioskodawcę nie obejmują usług z zakresu doradztwa zawodowego czy biznesowego.

Uczestnikom szkolenia nie są udzielane porady w zakresie, np.:

1)pośrednictwa pracy;

2)doradztwa personalnego;

3)poradnictwa zawodowego;

4)dalszej ścieżki rozwoju, obszarów IT którymi powinni zainteresować się uczestnicy.

Nie są również proponowane konkretne ścieżki kariery zawodowej czy też stanowiska, o które mogą ubiegać się uczestnicy szkoleń. Uczestnicy po ukończeniu kursu samodzielnie decydują na jakie stanowiska chcieliby aplikować w ramach branży, w której kompetencje zdobywają, niezależnie od tego, iż celem kursu jest pozyskanie przez nich kompetencji do wykonywania prostych zawodów z zakresu administracji i pracy biurowej oraz handlu.

Jednocześnie w ramach prowadzonych szkoleń Wnioskodawca:

1)dokonuje diagnozy kompetencji IT uczestnika pod kątem aktualnych wymagań rynku pracy co służy dopasowaniu pod kątem zawodowych potrzeb zakresu wsparcia i tematyki kursu;

2)przeprowadza pogłębiony wywiad z uczestnikiem – co służy zebraniu informacji potrzebnych do określenia deficytów w kompetencjach zawodowych oraz w konsekwencji, udziału w kursie o właściwym pod kątem potrzeb uczestnika zakresie;

3)tworzy profil uczestnika – dla celów organizacyjnych szkolenia;

4)tworzy plan nauki/ścieżki rozwoju kompetencji zawodowych – w celu ustalenia planu kursu dla grupy kursantów;

5)prowadzi mentoring lub tutoring uczestników – celem pełnego realizowania programu dydaktycznego poprzez indywidualne wsparcie kursanta i zdobycia przez niego odpowiedniej wiedzy;

6)prowadzi zajęcia dydaktyczne według ustalonego planu nauki;

7)ocenia postępy uczestników – dokonuje oceny w ramach wyników w ramach programu szkoleniowego;

8)przeprowadza indywidualne spotkania z uczestnikiem w trakcie kursu – spotkania są elementem kursu i dotyczą materiału szkoleniowego;

9)pomaga w wyborze dalszych szkoleń lub certyfikacji – co ma charakter ogólny i jest dostępne dla wszystkich kursantów, Wnioskodawca nie prowadzi doradztwa zawodowego, a w ramach tych spotkań Wnioskodawca pokazuje naturalną drogę do zwiększania kompetencji w danym obszarze poprzez zdobywanie certyfikatów na wyższych poziomach;

10)udziela odpowiedzi na pytania uczestników – pytania dotyczą organizacji kursu lub zagadnień poruszanych w trakcie kursu;

11)przeprowadza walidację efektów nauki w formie testu końcowego, indywidualnego wywiadu oraz omówienia wyników z kursantami – program nauczania kończy się otrzymaniem certyfikatu.

Pozyskanie wiedzy przez kursantów odbywa się wyłącznie w celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych, a szkolenia nakierowane są na wiedzę i umiejętności o charakterze zawodowym.

Szkolenia te nie mają charakteru ogólnorozwojowego ani hobbystycznego – ich struktura i treść są ukierunkowane na wykonywanie określonych zadań zawodowych. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę nie mają zastosowania hobbystycznego. Każdy uczestnik kursu uczy się narzędzi i technik używanych wyłącznie w celach zawodowych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Pytanie nr 2

W związku z tym, że opis sprawy przedstawiony przez Pana powinien być skonkretyzowany i nie powinien budzić wątpliwości, prosimy o jednoznaczne wskazanie, jakie dokładnie (konkretnie) usługi (szkolenia), są przedmiotem Pana zapytania? Proszę dokładnie wymienić wszystkie usługi będące przedmiotem zadanych we wniosku pytań wraz z przedstawieniem ich opisu.

Pana odpowiedź:

Przedmiotem wniosku jest usługa szkoleniowa realizowana przez Wnioskodawcę. Szkolenie skierowane jest do osób zainteresowanych podnoszeniem swoich kwalifikacji zawodowych oraz aktualnie posiadających niski poziom kompetencji z obszaru szkolenia i przez to wykluczonych z rynku pracy lub mających utrudniony do niego dostęp. Osoby, do których kierowane jest szkolenie, są aktywne zawodowo lub gotowe do podjęcia pracy lub zamierzające się jej podjąć. Szkolenie obejmuje wiedzę i kompetencje z następujących obszarów: kompetencje IT i cyfrowe stosowane w pracy biurowej i administracji, umiejętności edytorskie, umiejętności biurowe oraz kompetencje finansowo-księgowe. Przed rozpoczęciem szkolenia, każdorazowo uczestnik szkolenia przechodzi diagnozę swoich kompetencji, aby zidentyfikować obszary braków w umiejętnościach dostępnych w ramach szkolenia. Po ukończeniu szkolenia każdy uczestnik otrzymuje certyfikat jego ukończenia potwierdzający nabyte kwalifikacje, który może uwzględnić w swoim CV. Uczestnik kursu, po zakończeniu szkolenia, posiada kompletny zestaw kompetencji cyfrowych na poziomie samodzielnego użytkownika. Potrafi obsługiwać komputer, urządzenia mobilne oraz korzystać z Internetu w zawodowych sytuacjach. Samodzielnie tworzy i zarządza dokumentami, koresponduje drogą elektroniczną, wypełnia formularze online i offline, a także korzysta z usług publicznych i komercyjnych dostępnych przez sieć. Posiada umiejętność redagowania pism urzędowych. Potrafi poruszać się po strukturze folderów, obsługiwać pocztę elektroniczną z zachowaniem zasad bezpieczeństwa danych. Uczestnik potrafi także wykorzystywać arkusze kalkulacyjne w celach wykonywania obowiązków zawodowych. Po ukończeniu szkolenia osiągnięty poziom kompetencji uczestnika odpowiada poziomowi B (samodzielny użytkownik) w skali ramy kompetencji cyfrowych – co oznacza, że uczestnik jest gotów do efektywnego, bezpiecznego i świadomego korzystania z technologii cyfrowych w życiu zawodowym.

Pytanie nr 3

Na czyją rzecz świadczy Pan usługi będące przedmiotem wniosku? Na jaki podmiot wystawiana jest faktura za świadczone usługi?

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca świadczy usługę szkoleniową, w której uczestniczą osoby zainteresowane podnoszeniem swoich kwalifikacji zawodowych oraz aktualnie posiadające niski poziom kompetencji z obszaru szkolenia i przez to wykluczone z rynku pracy lub mające utrudniony do niego dostęp. Szkolenie realizowane jest na zlecenie podmiotu, który otrzymał finansowanie na realizację projektu szkoleniowego ze środków unijnych na podstawie programu Fundusze Europejskie 2021-2027 zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej.

Projekt szkoleniowy jest w co najmniej 70% dofinansowywany ze środków Unii Europejskiej. Faktura wystawiana jest na podmiot, który otrzymał wskazane finansowanie. W ramach usługi Wnioskodawca realizuje szkolenie, o którym mowa powyżej. Usługa szkoleniowa świadczona przez Wnioskodawcę jest objęta projektem szkoleniowym realizowanym przez podmiot dofinansowany. Wnioskodawca jest zatem podwykonawcą dla podmiotu, który otrzymał finansowanie ze środków Unii Europejskiej. Wynagrodzenie Wnioskodawcy wypłacane jest przez podmiot realizujący projekt szkoleniowy, ze środków unijnych na podstawie programu Fundusze Europejskie 2021-2027 zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej. Podmiot realizujący projekt szkoleniowy jest przedsiębiorcą prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą.

Pytanie nr 4

W jaki dokładnie sposób ustalane jest przez Pana wynagrodzenie za świadczenie przedmiotowych usług i od jakiego podmiotu otrzymuje Pan wynagrodzenie?

Pana odpowiedź:

Wynagrodzenie Wnioskodawcy wypłacane jest przez podmiot zlecający szkolenie i realizujący projekt szkoleniowy ze środków unijnych na podstawie programu Fundusze Europejskie 2021-2027 zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej. Podmiot realizujący projekt szkoleniowy jest przedsiębiorcą prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą. Wynagrodzenie Wnioskodawcy ustalane jest indywidualnie w drodze negocjacji z podmiotem otrzymującym dofinansowanie i obejmuje ryczałtową kwotę za realizację usługi szkoleniowej. Na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, podmiot otrzymujący dofinansowanie rozlicza dofinansowanie unijne do realizowanego projektu szkoleniowego. Kwota wynagrodzenia Wnioskodawcy zgodnie z umową o dofinansowanie raz regulaminem programu Fundusze Europejskie 2021-2027 może w 100% stanowić koszt objęty dofinansowaniem dla projektu szkoleniowego.

Pytanie nr 5

Czy świadczy Pan usługi objęte zakresem wniosku jako jednostka objęta systemem oświaty? Jeżeli tak, to czy posiada Pan zaświadczenie o wpisie do ewidencji, o której mowa w art. 168 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 737 ze zm.)?

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca nie świadczy usługi objętej zakresem wniosku jako jednostka objęta systemem oświaty.

Pytanie nr 6

Które ze świadczonych przez Pana usług są usługą podstawową? Jaką? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej usługi świadczonej przez Pana, w tym wskazanych w pkt 1)-11) opisu sprawy.

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca świadczy jedną usługę – usługę szkoleniową, która jest usługą podstawową. W opisie sprawy w punktach 1-11 Wnioskodawca wskazał na czynności realizowane w ramach tej usługi, jednak punkty te nie stanowią odrębnych usług oferowanych dla uczestników szkolenia.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, o których mowa w pkt 1)-11) w opisie sprawy są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić. W związku z powyższym, podstawową usługą oferowaną przez Wnioskodawcę jest usługa szkoleniowa składająca się z kilku czynności, których dopiero łączne wykonanie pozwala zrealizować zamierzony efekt usługi szkoleniowej.

Pytanie nr 7

Czy wszystkie usługi o których mowa we wniosku są niezbędne do wykonania danej usługi podstawowej? Jakiej? Na czym ta niezbędność polega? Informacji należy udzielić oddzielnie dla każdej usługi świadczonej przez Pana.

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca świadczy jedną usługę, którą jest usługa szkoleniowa. Usługa ta jest usługą podstawową. Wnioskodawca we wniosku wskazał na czynności, które wykonywane są w ramach świadczenia usługi szkoleniowej. Czynności wymienione jednak w punktach 1-11 są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić. Czynności te są niezbędne, aby można było mówić o zrealizowaniu usługi szkoleniowej. Usługa szkoleniowa polega bowiem na tym, aby uczestnikowi szkolenia zapewnić narzędzia i możliwości pozyskania wiedzy objętej programem kursu. W ramach czynności, o których mowa w pkt 1-11 Wnioskodawca zapewnia możliwość pozyskania przez uczestnika szkolenia wiedzy i kompetencji objętej programem kursu, wobec czego są to czynności niezbędne dla świadczenia usługi szkoleniowej.

Wnioskodawca wskazuje, że usługa szkoleniowa świadczona jest w modelu edukacyjnym opartym o tzw. inicjatywę „(…)”, stanowiącą wzór dla procesu podnoszenia kwalifikacji osób dorosłych. Model ten wskazuje na komplementarne wobec siebie czynności, które stanowiąc jednolitą usługę szkoleniową, pozwalają uczestnikowi szkolenia na zdobycie wiedzy objętej zakresem szkolenia. „(…)” to najnowsza inicjatywa Komisji Europejskiej, mająca na celu zwiększenie poziomu kwalifikacji zawodowych osób dorosłych, które posiadają niskie kompetencje, szczególnie w zakresie umiejętności podstawowych: m.in. kompetencji cyfrowych. Inicjatywa wpisuje się w strategię kształcenia przez całe życie (lifelong learning) i ma kluczowe znaczenie dla zatrudnialności w szybko zmieniającym się rynku pracy.

Głównym celem „(…)” postawionym przez Komisję Europejską jest zwiększenie zatrudnialności osób dorosłych poprzez umożliwienie im zdobycia kwalifikacji potrzebnych na rynku pracy.

Inicjatywa opiera się na trzystopniowej ścieżce podnoszenia kwalifikacji, która powinna być wdrażana przez państwa członkowskie:

1.Ocena umiejętności (…);

2.Dostosowana oferta szkoleniowa (…);

3.Walidacja i uznanie efektów uczenia się (…).

„(…)” to systemowe podejście do rozwoju kompetencji osób dorosłych, ukierunkowane na ich aktywizację zawodową. Dzięki indywidualizacji ścieżek edukacyjnych, umożliwia skuteczne uzupełnianie kwalifikacji w sposób dostosowany do realnych potrzeb rynku pracy i możliwości uczestników.

Czynności wymienione w punktach 1-11 opisu sprawy wynikają właśnie z realizacji przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowej w systemie inicjatywy Komisji Europejskiej „(…)”. Czynności te są ze sobą ściśle powiązane funkcjonalnie i merytorycznie, tworzą logiczną oraz nierozerwalną sekwencję działań niezbędnych do skutecznej realizacji szkolenia. Wnioskodawca nie wykonuje tych czynności w sposób niezależny od siebie – ich sens, cel oraz końcowa wartość zawodowa ujawniają się dopiero wówczas, gdy są one realizowane jako spójny, kompleksowy proces edukacyjny.

Istnieje zatem między tymi czynnościami ścisła zależność funkcjonalna i celowościowa, która powoduje, że nie mogą być one świadczone odrębnie.

Każdy z wymienionych elementów jest bowiem etapem lub narzędziem dydaktycznym, który przygotowuje uczestnika do kolejnego kroku w ramach ścieżki edukacyjnej. Przykładowo:

(…).

Z uwagi na powyższe, czynności te nie są usługami samoistnymi – ich wartość użytkowa i cel edukacyjny mogą być zrealizowane wyłącznie w ramach całościowego świadczenia. Nie sposób zatem ich wydzielić jako osobne usługi, które mogłyby być nabywane i konsumowane niezależnie od siebie. W konsekwencji, są to działania komplementarne, których traktowanie odrębnie nie ma uzasadnienia merytorycznego i formalnego. Stanowią integralne elementy jednej, złożonej usługi szkoleniowej.

Pytanie nr 8

Co jest efektem wyświadczenia danej usługi podstawowej?

Pana odpowiedź:

Efektem wyświadczenia usługi szkoleniowej jest zdobycie przez uczestnika szkolenia wiedzy z zakresu szkolenia. Uczestnik kursu, po zakończeniu szkolenia, posiada kompletny zestaw kompetencji cyfrowych na poziomie samodzielnego użytkownika. Potrafi obsługiwać komputer, urządzenia mobilne oraz korzystać z Internetu w zawodowych sytuacjach. Samodzielnie tworzy i zarządza dokumentami, koresponduje drogą elektroniczną, wypełnia formularze online i offline, a także korzysta z usług publicznych i komercyjnych dostępnych przez sieć. Posiada umiejętność redagowania pism urzędowych. Potrafi poruszać się po strukturze folderów, obsługiwać pocztę elektroniczną z zachowaniem zasad bezpieczeństwa danych. Uczestnik potrafi także wykorzystywać arkusze kalkulacyjne w celach wykonywania obowiązków zawodowych. Osiągnięty poziom kompetencji odpowiada poziomowi B (samodzielny użytkownik) w skali ramy kompetencji cyfrowych – co oznacza, że uczestnik jest gotów do efektywnego, bezpiecznego i świadomego korzystania z technologii cyfrowych w życiu zawodowym. Efektem szkolenia jest to, że uczestnik kursu może podjąć zatrudnienie jako pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu.

Pytanie nr 9

Czy wykonywane przez Pana czynności, o których mowa w pkt 1)-11) w opisie sprawy są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić?

Pana odpowiedź:

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności o których mowa w pkt 1)-11) w opisie sprawy są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić.

Pytanie nr 10

Czy między czynnościami, o których mowa w pkt 1)-11) opisu sprawy wchodzącymi w skład świadczonych przez Pana usług istnieje zależność powodująca, że czynności te nie mogą być świadczone odrębnie? Jeśli tak, należy wskazać na czym konkretnie polega zależność między tymi czynnościami, która powoduje, że nie mogą one być świadczone odrębnie?

Pana odpowiedź:

Czynności, o których mowa w pkt 1-11 nie mogą być świadczone odrębnie, gdyż tylko kompleksowe wykonanie wskazanych czynności pozwala na zdobycie wiedzy przez uczestnika szkolenia w taki sposób, aby zapewnić osiągnięcie planowanych efektów szkolenia, a zatem opanowanie przez uczestnika szkolenia wiedzy i umiejętności rozwijanych w ramach szkolenia. Czynności opisane w punktach 1-11 są jedynie kolejnymi etapami świadczenia usługi szkoleniowej, a wynik każdego etapu pozwala na realizację kolejnego. Finalnie, po realizacji wszystkich etapów, uczestnik szkolenia posiada wiedzę i umiejętności objęte zakresem szkolenia. Czynności opisane w punktach 1-11 są wobec siebie komplementarne tzn. tytułem przykładu: jeżeli Wnioskodawca realizuje zajęcia dydaktyczne (pkt 6) to w konsekwencji przeprowadzenia tych zajęć odpowiada na pytania uczestników szkolenia, dotyczące omawianej materii (pkt 10). Wnioskodawca wskazuje, że usługa szkoleniowa świadczona jest w modelu edukacyjnym opartym o tzw. inicjatywę „(…)”, stanowiącą wzór dla procesu podnoszenia kwalifikacji osób dorosłych. Model ten wskazuje na komplementarne wobec siebie czynności, które stanowiąc jednolitą usługę szkoleniową, pozwalają uczestnikowi szkolenia na zdobycie wiedzy objętej zakresem szkolenia.

„(…)” to najnowsza inicjatywa Komisji Europejskiej, mająca na celu zwiększenie poziomu kwalifikacji zawodowych osób dorosłych, które posiadają niskie kompetencje, szczególnie w zakresie umiejętności podstawowych: m.in. kompetencji cyfrowych. Inicjatywa wpisuje się w strategię kształcenia przez całe życie (lifelong learning) i ma kluczowe znaczenie dla zatrudnialności w szybko zmieniającym się rynku pracy.

Głównym celem „(…)” postawionym przez Komisję Europejską jest zwiększenie zatrudnialności osób dorosłych poprzez umożliwienie im zdobycia kwalifikacji potrzebnych na rynku pracy.

Inicjatywa opiera się na trzystopniowej ścieżce podnoszenia kwalifikacji, która powinna być wdrażana przez państwa członkowskie:

1.Ocena umiejętności (…);

2.Dostosowana oferta szkoleniowa (…);

3.Walidacja i uznanie efektów uczenia się (…).

„(…)” to systemowe podejście do rozwoju kompetencji osób dorosłych, ukierunkowane na ich aktywizację zawodową. Dzięki indywidualizacji ścieżek edukacyjnych, umożliwia skuteczne uzupełnianie kwalifikacji w sposób dostosowany do realnych potrzeb rynku pracy i możliwości uczestników.

Czynności wymienione w punktach 1-11 opisu sprawy wynikają właśnie z realizacji przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowej w systemie inicjatywy Komisji Europejskiej „(…)”. Czynności te są ze sobą ściśle powiązane funkcjonalnie i merytorycznie, tworzą logiczną oraz nierozerwalną sekwencję działań niezbędnych do skutecznej realizacji szkolenia. Wnioskodawca nie wykonuje tych czynności w sposób niezależny od siebie – ich sens, cel oraz końcowa wartość zawodowa ujawniają się dopiero wówczas, gdy są one realizowane jako spójny, kompleksowy proces edukacyjny. Istnieje zatem między tymi czynnościami ścisła zależność funkcjonalna i celowościowa, która powoduje, że nie mogą być one świadczone odrębnie.

Każdy z wymienionych elementów jest bowiem etapem lub narzędziem dydaktycznym, który przygotowuje uczestnika do kolejnego kroku w ramach ścieżki edukacyjnej. Przykładowo:

(…).

Z uwagi na powyższe, czynności te nie są usługami samoistnymi – ich wartość użytkowa i cel edukacyjny mogą być zrealizowane wyłącznie w ramach całościowego świadczenia. Nie sposób zatem ich wydzielić jako osobne usługi, które mogłyby być nabywane i konsumowane niezależnie od siebie. W konsekwencji, są to działania komplementarne, których traktowanie odrębnie nie ma uzasadnienia merytorycznego i formalnego. Stanowią integralne elementy jednej, złożonej usługi szkoleniowej.

Pytanie nr 11

Czy głównym celem usług świadczonych przez Pana, jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia?

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca jest podmiotem komercyjnym, który prowadzi działalność gospodarczą w celu osiągania przychodów. W ramach swojej działalności gospodarczej oferuje m.in. usługę szkoleniową, o której jest mowa w rozpatrywanym wniosku. Świadczenie przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowej ma swój ekwiwalent w postaci wynagrodzenia za świadczenie tej usługi, przy czym dofinansowane jest ono w przynajmniej 70% ze środków Unii Europejskiej. Wskazuje Pan jednak, że głównym celem świadczonej usługi szkoleniowej jest zdobycie przez uczestników szkolenia wiedzy z zakresu szkolenia i podniesienie ich kompetencji zawodowych. Celem szkolenia jest pozyskanie przez uczestników kompetencji niezbędnych do wykonywania zawodów z zakresu administracji i pracy biurowej oraz obsługi klienta, takich jak: pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu. Dotychczasowe orzecznictwo TSUE (np. wyroki TSUE w sprawach: C-144/00, C-498/03, C-319/12) utrzymuje, że komercyjny charakter danej działalności nie wyklucza, w kontekście art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT, aby miała ona charakter działalności użyteczności publicznej. Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, pojęcie podmiotu użyte w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT, jest na tyle szerokie, że obejmuje ono także podmioty prywatne, działające w celach zarobkowych.

Wskazuje Pan, iż celem Wnioskodawcy, w związku ze złożonym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, jest prawidłowe stosowanie przepisów ustawy o VAT i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. W konsekwencji, celem Wnioskodawcy jest zastosowanie prawidłowej stawki VAT dla świadczonej przez siebie usługi, lub zastosowanie zwolnienia z VAT w sytuacji gdy zwolnienie może być zastosowane.

Wskazuje Pan jednocześnie, iż poprzez stosowanie przepisów ustawy Wnioskodawca nie zdobywa żadnej przewagi rynkowej, albowiem za konkurencję Wnioskodawcy powinno się poczytywać podmioty świadczące usługi tożsame lub podobne. Zwolnienie, o które natomiast pyta Wnioskodawca, jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Oznacza to, że konkurencja Wnioskodawcy stosuje przepisy ustawy o VAT i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień w ten sam sposób co Wnioskodawca.

Pytanie nr 12

Czy posiada Pan status uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego?

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego.

Pytanie nr 13

Czy jako podmiot prowadzący szkolenie będzie Pan podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz czy świadczone przez Pana usługi w zakresie szkolenia będą objęte ww. akredytacją?

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, a usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie szkolenia nie będą objęte ww. akredytacją.

Pytanie nr 14

Czy wszystkie szkolenia, będące przedmiotem wniosku stanowią usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego? Odpowiedź proszę uzasadnić. Proszę jednoznacznie wskazać, czy świadczone usługi są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników oraz czy jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych? Informacji należy udzielić oddzielnie do każdego szkolenia objętego zakresem wskazanych we wniosku pytań.

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca świadczy jedną usługę szkoleniową, która jest przedmiotem wniosku. Wskazuje Pan, iż Wnioskodawca we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zadał pytanie: „Czy usługi opisane we wniosku i wykonywane przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w §3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. poz. 955 - dalej „r.z.p.t.u.”) wydanego na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?", a stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej kwestii zostało wyrażone we wniosku.

Usługa szkoleniowa będąca przedmiotem wniosku ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie przez uczestników wiedzy i kompetencji z obszaru szkolenia, czego efektem jest podniesienie kompetencji zawodowych uczestników, pozwalających im na podjęcie pracy. Celem szkolenia jest pozyskanie przez uczestników kompetencji niezbędnych do wykonywania zawodów z zakresu administracji i pracy biurowej oraz obsługi klienta, takich jak: pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu.

Pytanie nr 15

Czy wszystkie szkolenia mają związek z wykonywaniem konkretnego zawodu oraz czy dla wykonywania tego zawodu wymagane jest posiadanie odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych odpowiednimi dokumentami, które można zdobyć na takim szkoleniu? Informacji należy udzielić oddzielnie do każdego szkolenia objętego zakresem wskazanych we wniosku pytań.

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca świadczy jedną usługę szkoleniową. Celem szkolenia jest pozyskanie przez uczestników kompetencji niezbędnych do wykonywania zawodów z zakresu administracji i pracy biurowej oraz obsługi klienta, takich jak: pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu. Dla wykonywania tych zawodów potrzebne jest posiadanie odpowiednich kwalifikacji. Kwalifikacje mogą być potwierdzone odpowiednimi dokumentami. Kwalifikacje te można zdobyć na szkoleniu, które jest przedmiotem wniosku. Po ukończeniu szkolenia każdy uczestnik otrzymuje certyfikat jego ukończenia potwierdzający nabyte kwalifikacje, który może uwzględnić w swoim CV.

Pytanie nr 16

Czy posiada/będzie posiadał Pan dokumenty, z których jednoznacznie wynika/będzie wynikało, że szkolenia są/będą finansowane ze środków publicznych?

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których jednoznacznie będzie wynikać, że szkolenia są finansowane ze środków publicznych.

Pytanie nr 17

Czy jest Pan podmiotem prawa publicznego powołanym w celach edukacyjnych:

a)działającym w tym zakresie pod kontrolą państwa? Jeżeli tak, to na czym ta kontrola polega i czy zapewnia jakość świadczeń oraz ich odpowiednią cenę.

b)realizującym określoną politykę edukacyjną, tj. działa Pan w oparciu o konkretne programy nauczania zaakceptowane przez właściwe instytucje państwowe?

c)dysponującym zasobem kadrowym oraz odpowiednią infrastrukturą?

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca nie jest podmiotem prawa publicznego powołanym w celach edukacyjnych.

Pytanie nr 18

Czy w zakresie przedmiotowych usług ma Pan dowolność w zakresie kształtowania zasad swojego działania? Czy Pana działania w tym zakresie wymagają akceptacji państwa?

Pana odpowiedź:

Wnioskodawca nie ma dowolności w kształtowaniu zasad swojego działania. Wnioskodawca ma obowiązek działać na podstawie i w granicach prawa. Zasady działania Wnioskodawcy regulowane są przez przepisy prawa. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zasady prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej regulowane są przede wszystkim przez przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców. Ponadto Wnioskodawca ma obowiązek działać zgodnie z innymi przepisami powszechnie obowiązującego prawa.

Szkolenie realizowane przez Wnioskodawcę swoim zakresem i sposobem prowadzenia musi odpowiadać złożonemu przez podmiot otrzymujący dofinansowanie wnioskowi o dofinansowanie. We wniosku tym określany jest zakres szkolenia, jego tematyka, profil uczestnika i poziom jego kompetencji, ilość i tematyka zajęć dydaktycznych, zakładane efekty szkolenia, poziom kompetencji uczestnika po ukończeniu szkolenia. Program szkolenia i zasady jego prowadzenia muszą także odpowiadać regulaminowi programu dofinansowania ze środków Unii Europejskiej oraz umowie o dofinansowanie. Wnioskodawca nie ma dowolności w zakresie prowadzonych szkoleń, a umowa zawierana z podmiotem otrzymującym dofinansowanie ze środków unijnych wprost wskazuje na warunki szkolenia i jego program.

Wnioskodawca musi także posiadać udokumentowaną, odpowiednią wiedzę, doświadczenie i umiejętności, aby mógł być podmiotem realizującym szkolenie dofinansowane ze środków unii europejskiej.

Pytanie nr 19

Czy głównym celem świadczonych przez Pana usług szkoleniowych, jest osiągnięcie przez Pana dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie czynności, o których mowa we wniosku, w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia?

Pana odpowiedź:

Pytanie zadane w punkcie 19 jest tożsame treściowo z pytaniem zadanym w punkcie 11, wobec czego wskazuję ponownie, że Wnioskodawca jest podmiotem komercyjnym, który prowadzi działalność gospodarczą w celu osiągania przychodów. W ramach swojej działalności gospodarczej oferuje m.in. usługę szkoleniową, o której jest mowa w niniejszym wniosku.

Świadczenie przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowej ma swój ekwiwalent w postaci wynagrodzenia za świadczenie tej usługi, przy czym dofinansowane jest ono w co najmniej 70% ze środków Unii Europejskiej. Wskazuję jednak, że głównym celem świadczonej usługi szkoleniowej jest zdobycie przez uczestników szkolenia wiedzy z zakresu szkolenia i podniesienie ich kompetencji zawodowych. Celem szkolenia jest pozyskanie przez uczestników kompetencji niezbędnych do wykonywania zawodów z zakresu administracji i pracy biurowej oraz obsługi klienta, takich jak: pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu. Dotychczasowe orzecznictwo TSUE (np. wyroki TSUE w sprawach: C-144/00, C-498/03, C-319/12) utrzymuje, że komercyjny charakter danej działalności nie wyklucza, w kontekście art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT, aby miała ona charakter działalności użyteczności publicznej. Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, pojęcie podmiotu użyte w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT jest na tyle szerokie, że obejmuje ono także podmioty prywatne, działające w celach zarobkowych.

Wskazuję, iż celem Wnioskodawcy, w związku ze złożonym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, jest prawidłowe stosowanie przepisów ustawy o VAT i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. W konsekwencji celem Wnioskodawcy jest zastosowanie prawidłowej stawki VAT dla świadczonej przez siebie usługi, lub zastosowanie zwolnienia z VAT w sytuacji gdy zwolnienie może być zastosowane.

Wskazuję jednocześnie, iż poprzez stosowanie przepisów ustawy Wnioskodawca nie zdobywa żadnej przewagi rynkowej, albowiem za konkurencję Wnioskodawcy powinno się poczytywać podmioty świadczące usługi tożsame lub podobne. Zwolnienie, o które natomiast pyta Wnioskodawca, jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Oznacza to, że konkurencja Wnioskodawcy stosuje przepisy ustawy o VAT i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień w ten sam sposób co Wnioskodawca.

Pytania

1.Czy usługi opisane we wniosku i wykonywane przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. poz. 955 – dalej „r.z.p.t.u.”) wydanego na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2.Jeżeli tak, to czy Wnioskodawca w zakresie opisanych we wniosku usług ma prawo skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 r.z.p.t.u.?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, usługi szkoleniowe świadczone przez niego w ramach projektów kształcenia zawodowego dofinansowywane ze środków unijnych są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 r.z.p.t.u.

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego nie mają swojej definicji na gruncie wskazanego rozporządzenia, ani na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, która stanowiła podstawę do jego wydania.

Niemniej jednak w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 – dalej „u.p.t.u.”), zawarto zbliżoną znaczeniowo normę, która również posługuje się pojęciem „usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego”.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u., zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Nie trudno zatem zauważyć, iż zarówno § 3 ust. 1 pkt 14 r.z.p.t.u. jak i art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u. zawierają w zasadzie identyczną znaczeniowo normę, poza jednym szczegółem, iż rozporządzenie wymaga aby usługi były finansowane w 70% ze środków publicznych, natomiast ustawa wymaga aby usługi te były finansowane w całości ze środków publicznych. Oznacza to, iż rozporządzenie stanowi złagodzenie dotychczasowej normy wyrażonej w ustawie. Niemniej jednak tożsamość znaczeniowa tych norm pozwala przyjąć, iż orzecznictwo i poglądy wypracowane dla art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u. będą aktualne również dla § 3 ust. 1 pkt 14 r.z.p.t.u.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c stanowi implementację art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa VAT”).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy VAT, Państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci i młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W przeciwieństwie do art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a u.p.t.u., w zakresie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u., w orzecznictwie przyjmuje się, że zawiera on prawidłową implementację zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 pkt i Dyrektywy.

Świadczenie przez podmiot komercyjny usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w całości ze środków publicznych, stanowi realizację celów podobnych do celów podmiotów prawa publicznego (por. wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2019 r., sygn. akt I FSK 805/17, wyrok NSA z dnia 26 sierpnia 2021 r., sygn. akt I FSK 641/18).

Sądy administracyjne wskazują, iż w przypadku usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, podlegających zwolnieniu z podatku VAT, z uwagi na ich sfinansowanie w całości ze środków publicznych, celem tego zwolnienia jest nieobciążanie kosztami tego podatku osób korzystających z tej formy usług edukacyjnych. Na taki charakter tego zwolnienia wskazał Europejski Trybunał Sprawiedliwości (obecnie TSUE) w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Komisja Wspólnot Europejskich p-ko Republice Federalnej Niemiec (opubl. ECR 2002/6B/I-58911) stwierdzając, że zwolnienie usług w zakresie kształcenia (czy też szerzej, szeregu usług wykonywanych w interesie publicznym) zostało wprowadzone, aby zabezpieczyć dostępność usług edukacyjnych przed zwiększającymi się kosztami ich świadczenia, gdyby były one opodatkowane podatkiem VAT.

Dotychczasowe orzecznictwo TSUE utrzymuje także, że komercyjny charakter danej działalności nie wyklucza, w kontekście art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT, aby miała ona charakter działalności użyteczności publicznej.

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, pojęcie podmiotu użyte w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT jest na tyle szerokie, że obejmuje ono także podmioty prywatne, działające w celach zarobkowych.

Zgodnie z art. 44 Rozporządzenia wykonawczego Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Uznać zatem należy, że ze zwolnienia mogą korzystać szkolenia, które obejmują umiejętności niezbędne do wykonywania pracy na danym stanowisku lub ukierunkowane na pogłębienie wiedzy wykorzystywanej w danej branży. Szkolenie musi mieć na celu to, aby kursant po jego zakończeniu zdobył kwalifikacje pozwalające na podjęcie pracy zarobkowej lub wykonywanie określonego zawodu.

Warto też odwołać się do opinii Rzecznika Generalnego z dnia 3 października 2018 r. (przedstawionej do sprawy C-449/17, A. GmbH vs. F.), w której stwierdzono, że: „za kształcenie zawodowe można uznać tylko taką działalność, która prowadzi do zdobycia wiedzy lub umiejętności wykorzystywanych wyłącznie, albo przede wszystkim, do celów działalności zawodowej, lub ewentualnie taką, która jest skierowana specjalnie do osób zamierzających zdobyć konkretne umiejętności w celach zawodowych. Natomiast uznanie określonego rodzaju kształcenia za kształcenie zawodowe tylko dlatego, że zdobyte w jego trakcie umiejętności mogą być wykorzystywane również w działalności zawodowej, spowodowałoby potencjalnie nieograniczone rozszerzenie zakresu tego pojęcia”.

W orzecznictwie przyjmuje się, że omawianym zwolnieniem objęte są te usługi szkoleniowe, które są bezpośrednio związane z konkretnym zawodem lub branżą lub też ich celem jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Nie chodzi więc o wszystkie kursy i szkolenia, w efekcie których ich uczestnicy zdobędą nowe kwalifikacje w nowych zawodach lub zdobędą umiejętności nie związane z wykonywanymi przez nich zawodami (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lipca 2022 r. sygn. akt I FSK 1902/18).

Zgodnie także z bieżącym poglądem judykatury szkolenia, o jakich mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c u.p.t.u., to szkolenia nakierowane na wiedzę i umiejętności o charakterze zawodowym, niezależnie od tego, czy charakter ten będzie przejawiać się poprzez bezpośredni ich związek z daną branżą lub zawodem, czy też poprzez ich cel, tj. uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy zawodowej. Z wiedzą i umiejętnościami o charakterze zawodowym nie należy jednak utożsamiać każdej wiedzy i umiejętności przydatnych w pracy zawodowej. Innymi słowy, nie każda wiedza i umiejętności przydatne w pracy zawodowej wykazują bezpośredni związek danym zawodem wykonywanym przez uczestników szkolenia, czy też branżą, w jakiej pracują – zwykle brak takiego bezpośredniego związku dotyczy właśnie wiedzy i umiejętności o charakterze ogólnym. Powiązanie z branżą lub zawodem, stanowiące cechę usług kształcenia i przekwalifikowania zawodowego zwolnionych od podatku od towarów i usług, oceniać należy w kontekście specyfiki zawodów wykonywanych przez uczestników szkolenia (branż w jakich działają) lub które mają zamiar wykonywać.

Usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę mają bezpośredni związek z konkretnym zawodem lub branżą. W głównej mierze szkolenia te pozwalają na podjęcie zatrudnienia w branży usług biurowych, administracyjnych i obsługi klienta. Wnioskodawca wykazał, iż zdobycie certyfikatu i ukończenie kursu pozwala na podjęcie zatrudnienia na konkretnych stanowiskach, np.: pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu.

Zawody te są nazwane, zdefiniowane i występują na rynku pracy, co wskazuje, że nauczane umiejętności nie są ogólne, ale zawodowe.

Wnioskodawca wskazał, że szkolenia te nie mają charakteru ogólnorozwojowego ani hobbystycznego – ich struktura i treść są ukierunkowane na wykonywanie określonych zadań zawodowych. Wiedza i umiejętności są skrojone pod wskazane stanowiska, a ich przeznaczenie nie służy rekreacji czy ogólnej wiedzy – lecz wyłącznie celom zawodowym.

Każdy z kursów prowadzi do zdobycia kwalifikacji formalnie potwierdzonych certyfikatem.

Certyfikaty potwierdzają zdobycie umiejętności zgodnych z wymaganiami stawianymi kandydatom do pracy i weryfikowalnych, gdyż kurs kończy się egzaminem i nie polega wyłącznie na uczestnictwie. Oznacza to, że ukończenie szkolenia realnie zwiększa zdolność do wejścia lub powrotu na rynek pracy.

Wnioskodawca wskazał, że umiejętności zdobywane w ramach szkoleń prowadzą do zdobycia wiedzy lub umiejętności wykorzystywanych wyłącznie albo przede wszystkim do celów działalności zawodowej. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę nie mają zastosowania hobbystycznego. Każdy uczestnik kursu uczy się narzędzi i technik używanych w celach zawodowych.

Dla osób bez wcześniejszego doświadczenia kursy oferowane przez Wnioskodawcę pozwalają na wejście w wybraną branżę. W związku z czym uznać należy, iż jest to przekwalifikowanie, czyli realna zmiana branży.

Jednocześnie wskazać należy, iż certyfikaty uzyskiwane przez kursantów potwierdzają konkretne kwalifikacje uznawane przez pracodawców. Pracodawcy znają certyfikat, które uzyskuje kursant. Pracodawcy wiedzą, że osoba z takim certyfikatem spełnia pewien poziom umiejętności wymaganych na dane stanowisko. Kursant może realnie wpisać kwalifikacje potwierdzone certyfikatem do CV i konkurować na rynku pracy.

Wskazuję także, że umiejętności nabywane przez kursantów nie są jedynie umiejętnościami ogólnymi przydatnymi do pracy na danym stanowisku, a są umiejętnościami niezbędnymi by wykonywać pracę w konkretnym zawodzie.

Umiejętności nabywane podczas szkolenia nie mają charakteru ogólnego, lecz są zawodowe. Są to umiejętności wprost wymagane przez pracodawców w ofertach pracy na stanowiska w branży obsługi klienta, pracy biurowej czy usług administracyjnych, często warunkujące zatrudnienie. Potwierdza to również fakt, że szkolenia te kończą się egzaminami, które formalnie weryfikują przygotowanie do wykonywania danej pracy. W związku z tym nabyte kompetencje nie mogą być uznane za „ogólnie przydatne” w pracy zawodowej, lecz stanowią faktyczne przygotowanie do wykonywania zawodu lub przekwalifikowania się, zgodnie z ich celem i zastosowaniem.

Wobec powyższego uznać należy, iż usługi opisane we wniosku i wykonywane przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. poz. 955 – dalej „r.z.p.t.u.”) wydanego na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ad 2

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w zakresie opisanych we wniosku usług ma prawo skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 r.z.p.t.u.

Wykazano już, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 r.z.p.t.u.

Wnioskodawca wskazał, iż każdorazowo realizowany przez niego projekt jest w przynajmniej 70% dofinansowany ze środków Unii Europejskiej. Dofinansowanie unijne do projektów wypłacane jest na podstawie programu „Fundusze Europejskie 2021-2027” zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej. Program ten zapewnia wsparcie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego Plus w ramach celu „(…)”.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji legalnej „środków publicznych”. Odnosząc się jednak do definicji ustalonej w drodze wykładni systemowej, wskazuję, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 – dalej „u.f.p.”) środkami publicznymi są m.in. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Wobec powyższego uznać należy, iż środki wypłacane na podstawie programu „Fundusze Europejskie 2021-2027” zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej stanowią środki publiczne.

Wobec powyższego, Wnioskodawca uważa, że w zakresie opisanych we wniosku usług ma prawo skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 r.z.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Z kolei w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że:

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zauważyć przy tym należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Z uregulowania zawartego w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

Natomiast aby świadczone usługi mogły korzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 17a ustawy:

Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z art. 82 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 832):

Jak stanowi § 3 ust. 8 rozporządzenia:

W świetle § 3 ust. 9 rozporządzenia:

Powołane wyżej przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy i § 3 rozporządzenia przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych, lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem:

Należy zaznaczyć, że od 1 lipca 2011 r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1 ze zm.). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż:

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Podkreślić należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności – uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia, należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Jak wyżej wskazano przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości lub w części ze środków publicznych.

Przy czym odesłanie w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy do „odrębnych przepisów” odnosić się może wyłącznie do przepisów, które określają formy i zasady usług szkoleniowych w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Natomiast zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy, względem usługi, która stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ma zastosowanie pod warunkiem, że usługa ta jest świadczona przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.

Należy zwrócić uwagę, że przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy oraz w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.):

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy:

Powyższe przepisy zaliczają zatem do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy usługi opisane we wniosku i wykonywane przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, wydanego na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy oraz czy usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia.

Odnosząc się świadczonych przez Pana usług szkoleniowych, wskazać należy, że aby móc uznać, iż dana usługa jest usługą jednolitą – złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych.

Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza jednak zastosowania do poszczególnych jego elementów odrębnych cen. Jeżeli w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT.

W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że:

W orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen TSUE analizował problem związany z dostarczeniem nabywcy typowego, standardowego oprogramowania oraz – jednocześnie – usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość co do tego, czy podatnik wykonał, de facto, dwa odrębne świadczenia – dostawę typowego oprogramowania i usługę jego dostosowania do potrzeb klienta, czy też świadczenie podatnika miało charakter jednego świadczenia kompleksowego (złożonego).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że:

W orzeczeniu tym TSUE wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy. Bo przecież w omawianym przypadku to właśnie perspektywa nabywcy (dla którego wartość nabytego świadczenia jest tworzona przez fakt wejścia w posiadanie oprogramowania przystosowanego do jego indywidualnych potrzeb, a nie oprogramowania standardowego, które mogło być wręcz bezużyteczne – przystosowanie to zostało dokonane przez ten sam podmiot, który dokonał dostawy oprogramowania) była podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia.

Trybunał szczególnie wyraźnie w omawianym wyroku podkreśla fakt, iż:

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku należy przyjąć, iż nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że ze świadczeniem usługi złożonej (kompleksowej) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji.

Zwrócić należy uwagę na to, że na gruncie ustawy, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń, tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano powyżej, w sytuacji, gdy transakcja składa się z kilku elementów stanowiących jedną dostawę towarów lub świadczenie usług, tj. gdy jeden element należy postrzegać jako usługę pomocniczą względem usługi głównej, usługa pomocnicza jest opodatkowana tak, jak usługa główna.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Z opisu sprawy wynika, że:

·w ramach prowadzonych szkoleń Wnioskodawca:

1)dokonuje diagnozy kompetencji IT uczestnika pod kątem aktualnych wymagań rynku pracy co służy dopasowaniu pod kątem zawodowych potrzeb zakresu wsparcia i tematyki kursu;

2)przeprowadza pogłębiony wywiad z uczestnikiem – co służy zebraniu informacji potrzebnych do określenia deficytów w kompetencjach zawodowych oraz w konsekwencji, udziału w kursie o właściwym pod kątem potrzeb uczestnika zakresie;

3)tworzy profil uczestnika – dla celów organizacyjnych szkolenia;

4)tworzy plan nauki/ścieżki rozwoju kompetencji zawodowych – w celu ustalenia planu kursu dla grupy kursantów;

5)prowadzi mentoring lub tutoring uczestników – celem pełnego realizowania programu dydaktycznego poprzez indywidualne wsparcie kursanta i zdobycia przez niego odpowiedniej wiedzy;

6)prowadzi zajęcia dydaktyczne według ustalonego planu nauki;

7)ocenia postępy uczestników – dokonuje oceny w ramach wyników w ramach programu szkoleniowego;

8)przeprowadza indywidualne spotkania z uczestnikiem w trakcie kursu – spotkania są elementem kursu i dotyczą materiału szkoleniowego;

9)pomaga w wyborze dalszych szkoleń lub certyfikacji – co ma charakter ogólny i jest dostępne dla wszystkich kursantów, Wnioskodawca nie prowadzi doradztwa zawodowego, a w ramach tych spotkań Wnioskodawca pokazuje naturalną drogę do zwiększania kompetencji w danym obszarze poprzez zdobywanie certyfikatów na wyższych poziomach;

10)udziela odpowiedzi na pytania uczestników – pytania dotyczą organizacji kursu lub zagadnień poruszanych w trakcie kursu;

11)przeprowadza walidację efektów nauki w formie testu końcowego, indywidualnego wywiadu oraz omówienia wyników z kursantami – program nauczania kończy się otrzymaniem certyfikatu.

Jednocześnie – jak Pan wskazał:

·Wnioskodawca świadczy jedną usługę – usługę szkoleniową, która jest usługą podstawową;

·wskazane w ww. punktach 1-11 czynności realizowane są w ramach usługi szkoleniowej, jednak punkty te nie stanowią odrębnych usług oferowanych dla uczestników szkolenia;

·wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, o których mowa w pkt 1-11 są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić;

·podstawową usługą oferowaną przez Wnioskodawcę jest usługa szkoleniowa składająca się z kilku czynności, których dopiero łączne wykonanie pozwala zrealizować zamierzony efekt usługi szkoleniowej;

·czynności wymienione w pkt 1-11 są niezbędne, aby można było mówić o zrealizowaniu usługi szkoleniowej.

Z tak przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że wszystkie wyżej wskazane czynności świadczone przez Pana składają się na jedno świadczenie, jakim jest usługa szkoleniowa. Wchodzące w jego skład elementy są ze sobą na tyle ściśle powiązane, że obiektywnie, z ekonomicznego punktu widzenia, tworzą jedną całość. W związku z powyższym, należy uznać, że świadczone przez Pana wszystkie czynności wymieniowe w pkt 1-11 składają się na jedną usługę podstawową, tj. usługę szkoleniową.

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy świadczone przez Pana usługi są objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług, czyli czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.

Skoro, jak wynika z opisu sprawy:

·nie świadczy Pan usług szkoleniowych objętych zakresem wniosku jako jednostka objęta systemem oświaty;

·nie posiada Pan statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego,

-świadczone przez Pana usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, bowiem nie spełnia Pan przesłanki podmiotowej określonej w tym przepisie.

Przechodząc do kwestii oceny, czy realizowane przez Pana czynności składające się na usługę szkoleniową można rozpatrywać w kategoriach zwolnienia od podatku w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, należy rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie tego zwolnienia.

Kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, że kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

Zauważyć w tym miejscu należy, że definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, zawarta w ww. rozporządzeniu, kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.

Wskazał Pan w opisie sprawy, że:

·Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą;

·Wnioskodawca realizuje projekty kształcenia zawodowego, które są finansowane ze środków publicznych;

·Projekty te zawsze w przynajmniej 70% dofinansowywane są ze środków unijnych;

·dofinansowanie unijne do projektów wypłacane jest na podstawie programu „Fundusze Europejskie 2021-2027” zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej;

·Program ten zapewnia wsparcie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego Plus w ramach celu „(…)”;

·celem realizowanych szkoleń jest uzyskanie lub uaktualnienie przez uczestników wiedzy i kompetencji z obszaru oferowanych szkoleń, czego efektem jest podniesienie kompetencji zawodowych uczestników, pozwalających im na podjęcie pracy;

·w ramach projektów Wnioskodawca realizuje szkolenia z zakresu: kompetencji IT i cyfrowych stosowanych w pracy biurowej i administracji, umiejętności edytorskich, biurowych oraz kompetencji finansowo-księgowych, niezbędnych do wykonywania konkretnych zawodów;

·po ukończeniu kursu każdy uczestnik otrzymuje certyfikat jego ukończenia potwierdzający nabyte kwalifikacje, który może uwzględnić w swoim CV;

·celem przeprowadzanych szkoleń jest pozyskanie przez uczestników kompetencji niezbędnych do wykonywania zawodów z zakresu administracji i pracy biurowej oraz obsługi klienta, takich jak: pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu;

·szkolenia realizowane przez Wnioskodawcę nie obejmują usług z zakresu doradztwa zawodowego czy biznesowego;

·w ramach prowadzonych szkoleń Wnioskodawca:

1)dokonuje diagnozy kompetencji IT uczestnika pod kątem aktualnych wymagań rynku pracy co służy dopasowaniu pod kątem zawodowych potrzeb zakresu wsparcia i tematyki kursu;

2)przeprowadza pogłębiony wywiad z uczestnikiem – co służy zebraniu informacji potrzebnych do określenia deficytów w kompetencjach zawodowych oraz w konsekwencji, udziału w kursie o właściwym pod kątem potrzeb uczestnika zakresie;

3)tworzy profil uczestnika – dla celów organizacyjnych szkolenia;

4)tworzy plan nauki/ścieżki rozwoju kompetencji zawodowych – w celu ustalenia planu kursu dla grupy kursantów;

5)prowadzi mentoring lub tutoring uczestników – celem pełnego realizowania programu dydaktycznego poprzez indywidualne wsparcie kursanta i zdobycia przez niego odpowiedniej wiedzy;

6)prowadzi zajęcia dydaktyczne według ustalonego planu nauki;

7)ocenia postępy uczestników – dokonuje oceny w ramach wyników w ramach programu szkoleniowego;

8)przeprowadza indywidualne spotkania z uczestnikiem w trakcie kursu – spotkania są elementem kursu i dotyczą materiału szkoleniowego;

9)pomaga w wyborze dalszych szkoleń lub certyfikacji – co ma charakter ogólny i jest dostępne dla wszystkich kursantów, Wnioskodawca nie prowadzi doradztwa zawodowego, a w ramach tych spotkań Wnioskodawca pokazuje naturalną drogę do zwiększania kompetencji w danym obszarze poprzez zdobywanie certyfikatów na wyższych poziomach;

10)udziela odpowiedzi na pytania uczestników – pytania dotyczą organizacji kursu lub zagadnień poruszanych w trakcie kursu;

11)przeprowadza walidację efektów nauki w formie testu końcowego, indywidualnego wywiadu oraz omówienia wyników z kursantami – program nauczania kończy się otrzymaniem certyfikatu;

·pozyskanie wiedzy przez kursantów odbywa się wyłącznie w celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych, a szkolenia nakierowane są na wiedzę i umiejętności o charakterze zawodowym;

·Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT;

·Wynagrodzenie Wnioskodawcy wypłacane jest przez podmiot zlecający szkolenie i realizujący projekt szkoleniowy ze środków unijnych na podstawie programu Fundusze Europejskie 2021-2027 zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej. Na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, podmiot otrzymujący dofinansowanie rozlicza dofinansowanie unijne do realizowanego projektu szkoleniowego. Kwota wynagrodzenia Wnioskodawcy zgodnie z umową o dofinansowanie raz regulaminem programu Fundusze Europejskie 2021-2027 może w 100% stanowić koszt objęty dofinansowaniem dla projektu szkoleniowego;

·Wnioskodawca świadczy jedną usługę – usługę szkoleniową, która jest usługą podstawową. W opisie sprawy w punktach 1-11 Wnioskodawca wskazał na czynności realizowane w ramach tej usługi, jednak punkty te nie stanowią odrębnych usług oferowanych dla uczestników szkolenia;

·czynności wymienione w punktach 1-11 są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić. Czynności te są niezbędne aby można było mówić o zrealizowaniu usługi szkoleniowej;

·efektem szkolenia jest to, że uczestnik kursu może podjąć zatrudnienie jako pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu;

·wykonywane przez Wnioskodawcę czynności o których mowa w pkt 1)-11) w opisie sprawy są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić;

·czynności, o których mowa w pkt 1-11 nie mogą być świadczone odrębnie, gdyż tylko kompleksowe wykonanie wskazanych czynności pozwala na zdobycie wiedzy przez uczestnika szkolenia w taki sposób, aby zapewnić osiągnięcie planowanych efektów szkolenia, a zatem opanowanie przez uczestnika szkolenia wiedzy i umiejętności rozwijanych w ramach szkolenia;

·Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których jednoznacznie będzie wynikać, że szkolenia są finansowane ze środków publicznych.

Zatem, prowadzone przez Pana usługi szkoleniowe, będące przedmiotem zapytania, spełniają definicję kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, gdyż:

·usługi te pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem osób w nich uczestniczących;

·mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych osób w nich uczestniczących – szkolenie ukierunkowany jest na uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Jak Pan bowiem wskazał:

·pozyskanie wiedzy przez kursantów odbywa się wyłącznie w celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych, a szkolenia nakierowane są na wiedzę i umiejętności o charakterze zawodowym;

·szkolenia te nie mają charakteru ogólnorozwojowego ani hobbystycznego – ich struktura i treść są ukierunkowane na wykonywanie określonych zadań zawodowych. Każdy uczestnik kursu uczy się narzędzi i technik używanych wyłącznie w celach zawodowych;

·usługa szkoleniowa będąca przedmiotem wniosku ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie przez uczestników wiedzy i kompetencji z obszaru szkolenia, czego efektem jest podniesienie kompetencji zawodowych uczestników, pozwalających im na podjęcie pracy;

·celem szkolenia jest pozyskanie przez uczestników kompetencji niezbędnych do wykonywania zawodów z zakresu administracji i pracy biurowej oraz obsługi klienta, takich jak: pracownik administracyjno-biurowy, pracownik biura obsługi klienta, pracownik call center, recepcjonista, pracownik sekretariatu.

W konsekwencji, zostanie spełniony pierwszy z warunków uprawniających do zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Pana usług szkoleniowych, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Treść przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Dla oceny, czy usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego jak w przepisie, które Pan świadczy będą zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest uznanie, że są to usługi prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Przy czym odesłanie w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy do „odrębnych przepisów” odnosić się może wyłącznie do przepisów, które określają formy i zasady usług szkoleniowych w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Odrębne przepisy określające formy i zasady to przepisy, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki, jakie musi spełnić organizator kształcenia.

Dokonując oceny przedstawionej sytuacji należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy z 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.):

Odesłanie więc w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy do „odrębnych przepisów” odnosić się może wyłącznie do ustaw oraz rozporządzeń (ewentualnie ratyfikowanych umów międzynarodowych), nie zaś do regulaminów, uchwał, zarządzeń, będących aktami normatywnymi o charakterze wewnętrznym. Odrębne przepisy określające formy i zasady to przepisy, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki jakie musi spełnić organizator kształcenia. Podkreślić należy, że ustawy i rozporządzenia, będąc źródłem prawa powszechnie obowiązującego, podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Dzienniku Ustaw (co jest warunkiem ich wejścia w życie). W świetle powyższych uregulowań, odrębne przepisy określające formy i zasady – jak zaznaczono już wyżej – to takie ustawy lub rozporządzenia, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki jakie musi spełnić organizator kształcenia.

We wniosku wskazał Pan, że usługa szkoleniowa świadczona jest w modelu edukacyjnym opartym o tzw. inicjatywę „(…)”, stanowiącą wzór dla procesu podnoszenia kwalifikacji osób dorosłych. Model ten wskazuje na komplementarne wobec siebie czynności, które stanowiąc jednolitą usługę szkoleniową, pozwalają uczestnikowi szkolenia na zdobycie wiedzy objętej zakresem szkolenia. „(…)” to najnowsza inicjatywa Komisji Europejskiej, mająca na celu zwiększenie poziomu kwalifikacji zawodowych osób dorosłych, które posiadają niskie kompetencje, szczególnie w zakresie umiejętności podstawowych: m.in. kompetencji cyfrowych. Inicjatywa wpisuje się w strategię kształcenia przez całe życie (lifelong learning) i ma kluczowe znaczenie dla zatrudnialności w szybko zmieniającym się rynku pracy.

Jednakże, z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, że świadczone przez Pana usługi szkoleniowe są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, nie wskazał Pan bowiem żadnych przepisów regulujących te kwestie. Zatem nie zostanie spełniony drugi warunek uprawniający do zwolnienia usług szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, które Pan świadczy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Zatem należy przeanalizować możliwość zastosowania dla usług szkoleniowych, które zamierza Pan świadczyć zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy.

Aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu, usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego musi być świadczona przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.

Skoro, jak Pan wskazał nie jest Pan podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, a usługi świadczone przez Pana w zakresie szkolenia nie będą objęte ww. akredytacją, to nie będzie spełniony drugi warunek niezbędny dla zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy.

Zatem należy przeanalizować przesłanki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Przepisy § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. uzależniają stosowanie zwolnienia od podatku VAT od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będzie finansowana w określonej wysokości ze środków publicznych. Wprowadzony wymóg finansowania w określonej wysokości świadczonej usługi ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Świadczone przez Pana usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego nie są finansowane w całości ze środków publicznych.

Natomiast wskazał Pan, że świadczenie przez Pana usługi szkoleniowej ma swój ekwiwalent w postaci wynagrodzenia za świadczenie tej usługi, przy czym dofinansowane jest ono w przynajmniej 70% ze środków Unii Europejskiej oraz będzie Pan posiadał dokumenty, z których jednoznacznie będzie wynikać, że szkolenia są finansowane ze środków publicznych.

Tym samym, usługi szkoleniowe świadczone przez Pana nie korzystają zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, bowiem nie są w całości finansowane ze środków publicznych.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Pana korzystają jednak ze zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, gdyż są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz będzie Pan posiadał dokumenty, z których jednoznacznie będzie wynikać, że szkolenia są finansowane ze środków publicznych.

Podsumowanie

Usługi szkoleniowe świadczone przez Pana, które – jak Pan wskazał – mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie przez uczestników wiedzy i kompetencji z obszaru szkolenia, czego efektem jest podniesienie kompetencji zawodowych uczestników, pozwalających im na podjęcie pracy, są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług wydanego na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy i jednocześnie usługi szkoleniowe świadczone przez Pana korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na informacji, że celem realizowanych szkoleń jest uzyskanie lub uaktualnienie przez uczestników wiedzy i kompetencji z obszaru oferowanych szkoleń, czego efektem jest podniesienie kompetencji zawodowych uczestników, pozwalających im na podjęcie pracy. Jak również, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, o których mowa w pkt 1-11 w opisie sprawy są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisanego zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem analizy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.