Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 7 stycznia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 lutego 2025 r., sygn. akt I FSK 1631/21,

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodów użytkowanych do celów prywatnych - marki (...)  oraz użytkowanych w prowadzonej działalności rolniczej – marki (...) jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 17 stycznia 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży samochodów użytkowanych do celów prywatnych - marki (...)  oraz użytkowanych w prowadzonej działalności rolniczej – marki (...).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 3 marca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.31.2020.1.WN.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność rolniczą nie gospodarczą. Wnioskodawca w latach 2017-2018 sprowadził do Polski 8 samochodów osobowych z USA. Zakupy odbywały się poprzez licytację na aukcjach samochodów uszkodzonych/ powypadkowych. Każdy wylicytowany przez Wnioskodawcę samochód  zawsze był kupiony jako uszkodzony, żaden z nich nie był nowy i nie miał mniejszego przebiegu niż 6000 km. Został opłacony w Niemczech (cło i VAT) oraz w Polsce (akcyza). Każda z nich nabyty w okazyjnej cenie na aukcji przyjechał do Wnioskodawcy uszkodzony więc wymagał niejednokrotnie dużych nakładów pieniężnych w celu zakupu części oraz napraw blacharsko-lakierniczych. Jako osoba fizyczna sprowadzająca w okresie 2017-2018 samochody na użytek własny nie ma obowiązku posiadania dowodów zapłaty należności za nabyty oraz zbyty samochód, ale przede wszystkim nie miał potrzeby gromadzenia niepotrzebnych dla niego dokumentów (potwierdzeń zapłaty). Jedyne potwierdzenie nabycia samochodu jest dla Wnioskodawcy faktura z USA a zbycia umowa kupna-sprzedaży. Bywało, że nabyte przez Wnioskodawcę samochody wykorzystywane były w celach służbowych w jego gospodarstwie, ale Wnioskodawca nie korzystał dzięki temu z żadnych ulg podatkowych. Wszystkie te samochody zostały przez Wnioskodawcę sprzedane w Polsce indywidualnym odbiorcom, żaden z nich nie wcześniej niż 6 miesięcy od zakupu.

Wnioskodawca samochody sprowadził dla siebie, dla własnego użytku i po upływie użytkowania je sprzedał. Wnioskodawca nie odnosił korzyści finansowych podczas tego procesu.

Opisane zajście nie miało charakteru zarobkowego, nie odbywało się w sposób ciągły i zorganizowany, było to działanie typowo hobbistyczne.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy odnosząc się do pytań tut. organu w następujący sposób:

1.Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, składającym deklaracje VAT? Jeśli tak to proszę wskazać od kiedy i z jakiego tytułu.

NIE JEST

Wnioskodawca informuje, że od 2016 roku prowadzi własną działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy. Dzierżawi 113 ha gruntów pod stawami w miejscowości (...) gdzie prowadzi hodowlę ryb słodkowodnych. Przed rozpoczęciem własnej działalności rolniczej jako ubezpieczony w KRUSie rolnik pomagał i równolegle pomaga jako domownik w Gospodarstwie Ojca.

Obecnie zatrudnia trzech pracowników na umowę o pracę na czas określony, posiada wpis do ewidencji producentów rolnych - numer ewidencyjny (...).

Startuje do różnego rodzaju konkursów UNIJNYCH, z których pozyskuje środki finansowe na rozwój swojego gospodarstwa, sprzedaje wyhodowane w swoim gospodarstwie ryby, korzysta z dopłat wodno-środowiskowych dla rybaków.

W swoim gospodarstwie posiada:

-ciągnik rolniczy

-przyczepa rolnicza

-kosiarka do poboczy

-waga wisząca

-izolowany basen do transportu ryb - 8 szt.

-samochód Z. ze specjalistyczną zabudową pod baseny do transportu ryb

-łódka - 2 szt.

-silnik do łódki - 2 szt.

-waga samochodowa przejazdowa

-kontener biurowy (stróżówka)

-przenośnik ślimakowy do ziarna - 2 szt.

-urządzenie dźwigowe

-samochód ciężarowy Y. ze specjalistyczną zabudową pod baseny do transportu ryb.

Wyjaśnienie definicji Domownik (pomoc w gospodarstwie Ojca) - osoba bliska rolnikowi, która: ukończyła 16 lat, pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie, stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy, jeżeli nie podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu lub nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty albo nie ma ustalonego prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Przez osoby bliskie rolnikowi należy rozumieć osoby, mające z rolnikiem takie więzi osobiste, które wyjaśniają przyczynę wykonywania pracy na rachunek rolnika bez wynagrodzenia z tego tytułu. Za osoby bliskie uznaje się przede wszystkim osoby zaliczane do członków najbliższej rodziny rolnika, a więc zstępnych (dzieci własne i przysposobione) i ich współmałżonków, wstępnych (rodzice) oraz rodzeństwo. Do osób bliskich może być także zaliczony inny członek rodziny lub powinowaty, jeżeli stan faktyczny wykazuje, że łączą go z rolnikiem bliskie więzy i prowadzi z rolnikiem wspólne gospodarstwo domowe. Za innego członka rodziny może być uznana w szczególności osoba, która nie będąc małżonkiem w rozumieniu przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, pozostaje z rolnikiem w faktycznym pożyciu.

2.Z jakim zamiarem i w jakim konkretnie celu Wnioskodawca dokonywał zakupu samochodów?

Zakupy były dokonywane wyłącznie w celach hobbystycznych, na własny użytek. Zawodowo Wnioskodawca prowadzi Gospodarstwo Rybackie z którego się utrzymuje. Z wykształcenia jest (...), praca jest pasją Wnioskodawcy ale poza nią interesuje się motoryzacją oraz samochodami. W związku z faktem, że kilka miesięcy w ciągu swojego życia spędził w USA i zaznajomił się z możliwością zakupu samochodu z tamtego kraju i sprowadzeniu go do Polski na własny użytek postanowił realizować swoje marzenia o samochodach i rozpoczął licytowanie uszkodzonych/powypadkowych samochodów na amerykańskich aukcjach. Każdy wylicytowany w USA przez Wnioskodawcę samochód był zakupowany na aukcji pojazdów uszkodzonych/powypadkowych, każdy ten samochód był zawsze uszkodzony, żaden z nich nie był nowy i nie miał mniejszego przebiegu niż 6000 km. Każdy samochód został opłacony w Niemczech (cło i VAT) oraz w Polsce (akcyza). Każdy z nich nabyty w okazyjnej cenie na aukcji przyjechał do Wnioskodawcy uszkodzony więc wymagał niejednokrotnie dużych nakładów pieniężnych w celu zakupu części (nabywane na giełdach, bez potwierdzenia zapłaty, płatność gotówką) oraz napraw blacharsko-lakierniczych wykonywanych metodą gospodarczą.

3.W jaki sposób Wnioskodawca wykorzystywał zakupione samochody?

W celach prywatnych, niezarobkowych ale bywało, że nabyte przez Wnioskodawcę samochody były wykorzystywanie w celach służbowych w gospodarstwie Wnioskodawcy (samochody z napędem na 4 koła, głównie pick’upy). Wnioskodawca nie korzystał dzięki temu z żadnych ulg podatkowych.

4.Czy przy nabyciu ww. samochodów Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Nie.

5.Czy samochody będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106)?

Samochody z napędem na 4 koła, w tym pick’upy były wykorzystywane w działalności rolniczej Wnioskodawcy jako narzędzie pracy (odłowy stawów, jazda w terenie po obiektach hodowlanych) ale nigdy nie zostały wprowadzone jako środki trwałe działalności oraz nigdy Wnioskodawca nie korzystał z jakichkolwiek ulg podatkowych poprzez wykorzystywanie samochodów do pracy.

6.Czy Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, jeśli tak to od kiedy, w jakim okresie?  

Tak, Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym od momentu rozpoczęcia swojej działalności rolniczej w 2016 roku do chwili obecnej.

7.Czy Wnioskodawca udostępniał przedmiotowe samochody osobom trzecim na podstawie umów (np. najem, dzierżawa, użyczenie)? Jeżeli tak, to czy były to umowy odpłatne czy nieodpłatne?

Wnioskodawca nie udostępniał samochodów osobom trzecim.

8.Czy w stosunku do ww. samochodów będących przedmiotem wniosku, Wnioskodawca poczynił jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości samochodów, ich uatrakcyjnienia (np. ulepszenia, które mają za zadanie wzmocnienie osiągów samochodu czy uatrakcyjnienie jego wyglądu, tuning ingerujący w silnik pojazdu lub inne podzespoły lub instalacja elementów zewnętrznych, takich jak spoilery, dodatkowe podświetlenie, aby nadać pojazdowi bardziej sportowy, ekstrawagancki wygląd, itp.), jeśli tak to jakie oraz kiedy?

Wnioskodawca nie poczynił opisanych wyżej działań.

9.Jaka była przyczyna podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o sprzedaży ww. samochodów?

Pasja motoryzacyjna i chęć posiadania kolejnych modeli samochodów.

Poniżej komentarz do każdego zakupionego samochodu:

1)(...) - rocznik 2007, zakupiony 20.07.2018 sprzedany 01.02.2019, zakupiony jako uszkodzony, wykorzystany w gospodarstwie w okresie jesienno-zimowym do prac podczas remontu stawów w obiekcie (...), napęd 4x4 samochód do pracy w ciężkim terenie.

2)(...) - rocznik 2016, zakupiony 10.07.2018, samochód prywatny rodzinny, zakupiony jako uszkodzony.

3)(...) - rocznik 2015, zakupiony 09.06.2017 sprzedany 11.08.2018, zakupiony jako uszkodzony, samochód prywatny zakupiony z zamiłowania do muscle carów.

4)(...) - rocznik 2013, zakupiony 07.07.2017 sprzedany 14.07.2018, zakupiony jako uszkodzony, wykorzystywany w gospodarstwie do prac podczas odłowów jesiennych i wiosennych, przewożenia sprzętu (sieci, kasarków, basenów itp.)

5)(...) - rocznik 2015, zakupiony 01.11.2017 sprzedany 14.07.2018, samochód prywatny, zakupiony jako uszkodzony.

6)(...) - rocznik 2012, zakupiony 09.03.2017 sprzedany 08.12.2018, samochód kupiony jako uszkodzony, wykorzystywany w gospodarstwie do odłowów jesiennych i wiosennych, przewożenia sprzętu (sieci, kasarków, basenów itp.), przewożenia zboża do karmienia ryb.

7)(...) - rocznik 2014, zakupiony 21.02.2017 sprzedany 29.07.2018, zakupiony jako uszkodzony, samochód prywatny zakupiony z zamiłowania do muscle carów, Wnioskodawca uczestniczył nim w wielu Zlotach Mustangów na terenie Polski.

8)(...) - rocznik, zakupiony 08.08.2017 sprzedany 13.03.2018, zakupiony jako uszkodzony, samochód prywatny zakupiony z zamiłowania do motoryzacji, okazał się niepraktyczny w użytkowaniu.

Wnioskodawca powtarza jeszcze raz, że ze względu na swoją pasję samochodową lubi często zmieniać swój własny środek lokomocji, sprawia mu to dużą radość, chce odkrywać i testować kolejne modele stąd pozwala sobie na zmiany samochodów.

Wnioskodawca podkreślił, że jest to jego hobby i nie czerpie z tego korzyści majątkowych.

10.W jaki sposób Wnioskodawca pozyskał kupujących na przedmiotowe samochody będące przedmiotem wniosku np. ogłoszenia w prasie, internet, inny – jaki?

Wnioskodawca umieszczał ogłoszenia w Internecie jako osoba prywatna.

11.Czy cena sprzedaży samochodów była wyższa od ceny nabycia?

Tak była wyższa, dlatego, że samochody kupił w okazyjnej cenie ze względu na uszkodzenia, po finansowym wkładzie własnym samochód został sprzedany jako powypadkowy, naprawiony.

Jako osoba fizyczna sprowadzająca samochody na użytek własny Wnioskodawca nie ma obowiązku posiadania dowodów zapłaty należności za nabyty oraz zbyty samochód ale przede wszystkim nie miał takiej potrzeby aby gromadzić niepotrzebne dla niego dokumenty (potwierdzenia zapłaty).

Potwierdzeniem transakcji nabycia samochodu jest dla Wnioskodawcy faktura z USA a zbycia umowa kupna sprzedaży.

Pytanie:

Czy opisane działanie nosi znamiona działalności gospodarczej i czy podlega opodatkowaniu?

Pana stanowisko (sformułowane w piśmie z 11 marca 2020 r.):

Zgodnie z definicją w ustawie o VAT rolnik ryczałtowy jest to rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Działalność rolnicza jako działalność indywidualnego gospodarstwa rolnego jest zwolniona z obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wynika to z faktu, że rolnika nie obowiązują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o czym mówi sama ustawa w art. 2 ust. 1 pkt 1.

W związku ze zwolnieniem z opodatkowania VAT dostawy towarów oraz świadczenia usług przez rolnika ryczałtowego nie jest on zobowiązany do rejestrowania się jako czynny podatnik VAT w urzędzie skarbowym. Status rolnika ryczałtowego wiąże się również z brakiem obowiązku wystawiania faktur za wykonywane czynności, a co za tym idzie z brakiem obowiązku prowadzenia ewidencji.

Rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych dla czynnego podatnika VAT dostaje od nabywcy fakturę VAT-RR dokumentującą transakcję. Sytuacja jest dość nietypowa, bo fakturę wystawia nabywca, a nie jak w większości przypadków sprzedawca. Na tej podstawie rolnik może ubiegać się o zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa, które opodatkowane są VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawa o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicję działalności gospodarczej zawiera zarówno ustawa Prawo Przedsiębiorców, jak i główne ustawy podatkowe - ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa o podatku od towarów i usług czy Ordynacja podatkowa.

Ustawa Prawo Przedsiębiorców (art. 3) - działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 5a pkt 6) - działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

a)        wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)        polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)         polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ustawa o podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 2) - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ordynacja podatkowa (art. 3 pkt 9) - za działalności gospodarczej rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Można zatem wyróżnić 3 podstawowe cechy działalności gospodarczej:

1.         cel zarobkowy,

2.         zorganizowanie,

3.         ciągłość.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie (postanowienie z 7 sierpnia 2006 r., I ACz 441/06, LEX nr 279953), stwierdził, że przedsiębiorcą jest tylko ten, kto wykonuje czynności powtarzalne i w taki sposób, że tworzą one pewną całość, a nie stanowią oderwanego katalogu świadczeń określonych rzeczy lub usług.

Cechy działalności gospodarczej:

- zarobkowość

Zarobkowość działalności gospodarczej oznacza nie tylko to, że jej prowadzenie ma na celu przyniesienie przedsiębiorcy dochodu. Nawet jeśli tego dochodu przedsiębiorca nie osiąga, to przy założeniu, że wszelkie podejmowane przez niego kroki są nastawione na osiągnięcie zysku, cel zarobkowy jest spełniony.

-           prowadzenie działalności w sposób zorganizowany

Prowadzenie działalności gospodarczej w sposób zorganizowany oznacza, że przedsiębiorca podejmuje pewien wysiłek organizacyjny w związku z jej prowadzeniem. Można tu mówić zarówno o tym, że działalność gospodarcza związana jest z wyborem określonej formy organizacyjno-prawnej, jak i chociażby o zapewnieniu lokalu do jej prowadzenia, podejmowaniu działań marketingowych w celu jej rozreklamowania, zdobywaniu klientów czy zatrudnianiu pracowników.

-           działalność gospodarcza prowadzona w sposób ciągły

Ta cecha działalności gospodarczej oznacza podejmowanie szeregu czynności w sposób ciągły, zmierzających do określonego celu. Istotne tu jest nastawienie na kontynuację i powtarzalność - przerwy w działalności nie mają wpływu na spełnienie warunku ciągłości. Ciągłość nie wymaga prowadzenia działalności w sposób nieprzerwany przez dłuższy okres, wystarczy, by czynności były wykonywane z zamiarem ich powtarzania w przyszłości, a powtarzalność ta nie miała charakteru przypadkowego.

Działalność gospodarcza może być prowadzona w sposób nieregularny (sezonowy), ważne jest jedynie zachowanie zamiaru powtarzania danych czynności.

Ciągły sposób prowadzenia działalności, jako jedna z cech, pozwala na odróżnienie czynności wykonywanych jedynie okazjonalnie - jednorazowo.

Przenosząc powyższe rozważania na stan faktyczny opisany we wniosku należy stwierdzić, że aby dana czynność dostawa czy też świadczenie usług podlegała ustawie o podatku od towarów i usług to musi być dokonana przez podatnika tego podatku. Co za tym idzie w tym przypadku należy zweryfikować czy działania Wnioskodawcy miały charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Po pierwsze źródło przychodów Wnioskodawcy, działalność rolnicza rolnika ryczałtowego korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w VAT, po drugie działalność hobbystyczna nie wykazywała cech działalności gospodarczej. Przede wszystkim nie miała cech zarobkowych ale też była prowadzona w sposób nie wykazujący ani ciągłości ani profesjonalnego zorganizowania.

Reasumując: Samochody licytowane były od samego początku z zamysłem użytkowania ich przez siebie, na użytek własny, typowo hobbystycznie, bez zamiarów zarobkowych. W efekcie ich dalsze zbycie nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 26 marca 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB3-1.4012.31.2020.2.WN, w której uznałem Pana stanowisko w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży samochodów: użytkowanych do celów prywatnych - marki (...) za prawidłowe oraz opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży samochodów użytkowanych w prowadzonej działalności rolniczej – marki (...), (...),  (...) za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 13 kwietnia 2020 r. (doręczenie zastępcze).

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 19 czerwca 2020 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skarga wpłynęła do mnie 22 czerwca 2020 r.

Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji w części dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży samochodów użytkowanych w prowadzonej działalności rolniczej - marki (...), (...) i (...) i zasądzenie kosztów postępowania według norm przypisanych.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił Pana skargę na interpretację indywidualną znak 0111-KDIB3-1.4012.31.2020.2.WN – wyrokiem z 17 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 868/20.

Wniósł Pan skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 27 lutego 2025 r., sygn. akt I FSK 1631/21 uchylił zaskarżony wyrok w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 marca 2020 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.31.2020.2.WN.

W wyroku tym NSA wskazał, że cyt. „ (…) Sąd pierwszej instancji oraz DKIS błędnie uznali, przy tak opisanym przez niego stanie faktycznym, jak we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jak i w odpowiedzi na dodatkowe pytania organu interpretacyjnego, że jako podatnik VAT dokonywał dokonał sprzedaży trzech samochodów używanych także do działalności rolniczej. Takie rozumowanie Sądu pierwszej instancji, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego było bowiem błędne. Tym samym należało uznać za zasadną argumentację Skarżącego, zawartą również w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, który odwołał się do twierdzeń zawartych w wyroku TSUE z 8 marca 2001 r., sprawa C-415/98, Laszlo Baksci przeciwko Finanzamt Fuerstenfelbruck (EU:C:2001:136). W wyroku tym Trybunał stwierdził, że szósta dyrektywa nie zawiera żadnego przepisu, który uniemożliwiałby podatnikowi, który nabywa składnik majątku w celu wykorzystania go zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, zatrzymanie go w całości w swoim majątku prywatnym, a tym samym całkowite wyłączenie go z systemu VAT (pkt 27). W sytuacji, gdy podatnik decyduje się na zatrzymanie składnika majątku w całości w swoim majątku prywatnym, niezależnie od tego, czy wykorzystuje go zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, żadna część podatku VAT należnego lub zapłaconego przy nabyciu tego składnika nie podlega odliczeniu (pkt 28). Należy również wskazać, że wykorzystanie do celów działalności gospodarczej lub do celów prywatnych, do których podatnik faktycznie przeznacza składnik majątku, musi być brane pod uwagę w celu ustalenia, w jaki sposób składnik ten został przeznaczony, jedynie w przypadku, gdy podatnik ubiega się o prawo do odliczenia, w całości lub w części, podatku VAT naliczonego zapłaconego w związku z nabyciem (pkt 29). Podatnik, który nabywa składnik majątku w celu wykorzystania go zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, może zatrzymać go w całości w swoim majątku prywatnym i w ten sposób całkowicie wyłączyć go z systemu podatku VAT (pkt 34).  Naczelny Sąd Administracyjny ocenił za błędne stanowiska, zarówno organu interpretacyjnego, jak i Sądu pierwszej instancji, z uwagi na treść przytoczonego powyżej wyroku TSUE z 8 marca 2001 r., w sprawie C-415/98. Skarżący bowiem w opisanym stanie faktycznym stwierdził również, że „samochody sprowadził dla siebie, dla własnego użytku i po upływie użytkowania je sprzedałem [...] W celach prywatnych, niezarobkowych ale bywało, że nabyte przez Wnioskodawcę samochody były wykorzystywanie w celach służbowych w gospodarstwie Wnioskodawcy (samochody z napędem na 4 koła, głównie pick'upy). Wnioskodawca nie korzystał dzięki temu z żadnych ulg podatkowych". Strona nie dokonała również włączenia tych pojazdów do składników majątku swojej działalności gospodarczej, które wykorzystywała zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych. Nie można zatem, przy tak opisanym stanie faktyczny sprawy przypisać Skarżącemu, że ten stał się podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, z tytułu dostaw samochodów ((...)), wykorzystywanych uprzednio w działalności rolnej, a dostawa kwalifikowałaby te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.”

Zwrot akt dotyczący Pana sprawy sygn. akt I SA/Gl 868/20 został wysłany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach 11 kwietnia 2025 r. i wpłynął do tut. Organu 14 kwietnia 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•   uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•   ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług opodatkowania sprzedaży samochodów użytkowanych do celów prywatnych - marki (...) oraz użytkowanych w prowadzonej działalności rolniczej – marki (...) jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży majątku osobistego  jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania majątku dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży majątku jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W tym miejscu należy wskazać, że w wyroku TSUE z 8 marca 2001 r., sprawa C-415/98, Laszlo Baksci przeciwko Finanzamt Fuerstenfelbruck (EU:C:2001:136) Trybunał stwierdził, że szósta dyrektywa nie zawiera żadnego przepisu, który uniemożliwiałby podatnikowi, który nabywa składnik majątku w celu wykorzystania go zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, zatrzymanie go w całości w swoim majątku prywatnym, a tym samym całkowite wyłączenie go z systemu VAT (pkt 27). W sytuacji, gdy podatnik decyduje się na zatrzymanie składnika majątku w całości w swoim majątku prywatnym, niezależnie od tego, czy wykorzystuje go zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, żadna część podatku VAT należnego lub zapłaconego przy nabyciu tego składnika nie podlega odliczeniu (pkt 28). Należy również wskazać, że wykorzystanie do celów działalności gospodarczej lub do celów prywatnych, do których podatnik faktycznie przeznacza składnik majątku, musi być brane pod uwagę w celu ustalenia, w jaki sposób składnik ten został przeznaczony, jedynie w przypadku, gdy podatnik ubiega się o prawo do odliczenia, w całości lub w części, podatku VAT naliczonego zapłaconego w związku z nabyciem (pkt 29). Podatnik, który nabywa składnik majątku w celu wykorzystania go zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych, może zatrzymać go w całości w swoim majątku prywatnym i w ten sposób całkowicie wyłączyć go z systemu podatku VAT (pkt 34).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w latach 2017-2018 sprowadził do Polski 8 samochodów osobowych z USA. Zakupy odbywały się poprzez licytację na aukcjach samochodów uszkodzonych/powypadkowych. Każdy wylicytowany w USA samochód był zawsze uszkodzony, żaden z nich nie był nowy i nie miał mniejszego przebiegu niż 6000 km. Każdy z nich nabyty w okazyjnej cenie na aukcji wymagał niejednokrotnie dużych nakładów pieniężnych w celu zakupu części (nabywane na giełdach, bez potwierdzenia zapłaty, płatność gotówką) oraz napraw blacharsko-lakierniczych wykonywanych metodą gospodarczą. Bywało, że nabyte samochody ((...)) były wykorzystywanie w celach służbowych w gospodarstwie Wnioskodawcy, ale Wnioskodawca nie korzystał dzięki temu z żadnych ulg podatkowych. Samochody z napędem na 4 koła, w tym pick’upy były wykorzystywane w działalności rolniczej jako narzędzie pracy (odłowy stawów, jazda w terenie po obiektach hodowlanych). Wszystkie te samochody zostały przez Wnioskodawcę sprzedane w Polsce indywidualnym odbiorcom, żaden z nich nie wcześniej niż 6 miesięcy od zakupu. Wnioskodawca samochody sprowadził dla siebie, dla własnego użytku i po upływie użytkowania je sprzedał. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym.

Wątpliwości Pana dotyczą opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży samochodów zakupionych w celach prywatnych - hobbystycznych.

Zauważyć należy, że z powołanych wcześniej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca nabył samochody osobowe w celach prywatnych. Bywało jednak, że nabyte samochody ((...)) były wykorzystywanie w celach służbowych w gospodarstwie rybackim Wnioskodawcy, z którego się utrzymuje. Samochody z napędem na 4 koła, w tym pick’upy były wykorzystywane w działalności rolniczej jako narzędzie pracy (odłowy stawów, jazda w terenie po obiektach hodowlanych). Wnioskodawca nie dokonał włączenia tych pojazdów do składników majątku swojej działalności gospodarczej, które wykorzystywał zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych. Natomiast pozostałe samochody były wykorzystywane do celów prywatnych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym dokonując sprzedaży samochodów (...), (...) Wnioskodawca korzystał z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodów nie działał jak podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a sprzedaż samochodów w okolicznościach wskazanych we wniosku stanowiła czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem nie można, przy tak opisanym stanie faktycznym sprawy stwierdzić, że będzie Pan podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, z tytułu dostaw samochodów (...) oraz samochodów (...), wykorzystywanych uprzednio w działalności rolnej, a dostawa kwalifikowałaby te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem dostawa przedmiotowych samochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i stanowisko NSA wyrażone w wyroku z 27 lutego 2025 r., sygn. akt I FSK 1631/21, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Pana samochodów marki (...), (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

 -   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.