Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania procedury szczególnej VAT marża dla sprzedaży towarów otrzymanych od Towarzystwa Ubezpieczeniowego w ramach umowy o współpracę. Uzupełnili go Państwo pismem z 26 maja 2025 r. (wpływ 26 maja 2025 r.) i pismem z 17 czerwca 2025 r. (wpływ 17 czerwca 2025 r.) w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…) Sp. z o.o. jest podmiotem, który na rynku działa m.in. jako wykonawca czynności z zakresu outsourcingu działalności ubezpieczeniowej w myśl Ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2015 r., poz. 1844 ze zm.). W ramach działalności outsourcingu Sp. z o.o. prowadzi w imieniu zakładów ubezpieczeń postępowania likwidacyjne.
W ramach postępowań likwidacyjnych w przypadkach nabycia przez ubezpieczyciela własności urządzeń używanych i objętych ubezpieczeniem (RTV oraz AGD) ubezpieczyciel może przekazać własność takiego urządzenia dla Sp. z o.o. w ramach obowiązującej umowy współpracy celem ich odsprzedaży na otwartym rynku przez Sp. z o.o.
Sp. z o.o. jako właściciel urządzeń używanych dokona następnie sprzedaży takiego sprzętu na rynku otwartym poprzez sklep internetowy. Urządzenia używane mogą być naprawiane lub też sprzedawane bez naprawy z oznaczonymi ewentualnymi defektami.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca w ramach umowy współpracy z Towarzystwem Ubezpieczeniowym (TU) działać ma w jego imieniu i doprowadzać do zbycia urządzenia lub części tego urządzenia, powodując zmniejszenie kosztów likwidacji danej szkody w TU. TU upoważnia Wnioskodawcę do zmiany właściciela sprzętu z TU na nabywcę. Za takie działanie Wnioskodawca pobierze prowizję/opłatę.
W ramach sprzedaży może okazać się, że dodatkowo Wnioskodawca własnymi nakładami dokona drobnych napraw lub usprawnień sprzętu, celem podniesienie ich wartości rynkowej (dokładając własną prace lub części zamienne). Wnioskodawca uważa, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegać jedynie wartość prowizji i poniesionych kosztów ulepszenia w ramach tzw. procedury podatkowej VAT marża.
Z tytułu nabycia/przekazania nie będzie wystawiona faktura VAT i Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. Przekazanie będzie odbywać się na podstawie zawartej umowy współpracy pomiędzy TU a Wnioskodawcą.
Wnioskodawca nabywa towary od podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 2, art. 113 lub art. 114.
Wymienione towary będą nadawały się do użytku. Część z tych towarów w ich aktualnym stanie, natomiast część towarów po dokonaniu drobnych napraw, podnoszących ich wartość.
Wnioskodawca nie nabywa na własność towaru od Towarzystwa Ubezpieczeniowego. Towar zostaje sprzedany na rzecz nabywcy na zasadzie wewnętrznego porozumienia umownego pomiędzy Towarzystwem Ubezpieczeniowym, a Wnioskodawcą.
Aktualnie Wnioskodawca i Towarzystwo Ubezpieczeniowe wiąże umowa na zarządzanie procesem likwidacyjnym. Towary, o których jest mowa w niniejszej prośbie, pozostają po wydaniu decyzji o szkodzie całkowitej w ww. procesie likwidacyjnym.
W takim przypadku klient (właściciel polisy, z której była przeprowadzana likwidacja) otrzymuje nowy sprzęt lub jego wartość pieniężną nie wyższą niż suma ubezpieczenia, a sprzęt (towar) niesprawny/uszkodzony staje się własnością Towarzystwa Ubezpieczeniowego, które chciałoby oddelegować na Wnioskodawcę proces ewentualnej odsprzedaży takiego towaru (częściowo niesprawnego/uszkodzonego) lub jego części celem odzyskania części kosztów celem pomniejszenia odpisu ubezpieczeniowego.
Można zatem stwierdzić, że mowa jest tutaj o procesie zarządzania sprzedażą po szkodowych towarów - pośrednictwo.
Wnioskodawca jako podmiot nie będzie dokonywało zakupu towaru używanego od Towarzystwa Ubezpieczeniowego, a jedynie będzie zarządzało procesem sprzedaży (pośrednictwem) pomiędzy Towarzystwem Ubezpieczeniowym, a nabywcą. Z tego tytułu Wnioskodawca będzie chciał od Towarzystwa Ubezpieczeniowego pobrać opłatę za tę usługę. Dodatkowo przy takiej sprzedaży mogą pojawić się następujące koszty:
I.Koszty transportu, którymi Wnioskodawca obciąży nabywcę; Koszty te są doliczane dodatkowo do sprzedaży (osobna pozycja na fakturze).
II.Opcjonalne koszty ulepszenia uszkodzonego towaru, które to ulepszenia podniosą wartość uszkodzonego towaru; Koszty te nie będą widoczne na fakturze, tylko będą widoczne w cenie oferowanej klientowi; Koszty zostaną odliczone od ceny sprzedaży towaru.
Zatem w niniejszym przypadku należy tak rozumieć cenę sprzedaży:
Cena sprzedaży = koszt usł. Wnioskodawcy (+VAT) + koszt ulepszania (+VAT) + (pozostała) wartość rezydualna towaru (tutaj nie ma VAT)
Przy czym „wartość rezydualna towaru” Wnioskodawca będzie musiał zwracać do Towarzystwa Ubezpieczeniowego. „Koszt ulepszania” nie zawsze będzie występował, przy czym „koszt usł. Wnioskodawcy” oraz „koszt ulepszania” Państwa zdaniem powinny być traktowane jako jedna pozycja, która objęta będzie jedną i tą samą stawką podatku od towaru i usług (VAT), tj. 23%. Zatem powyższy wzór należałoby zapisać jako:
Cena sprzedaży = kompletny koszt usł. Wnioskodawcy (+VAT) + (pozostała) wartość rezydualna towaru (tutaj nie ma VAT)
W takim przypadku Wnioskodawca:
- zapłaci podatek dochodowy tylko od „kompletny koszt usł. Wnioskodawcy”
- zapłaci podatek od towaru i usług (VAT) od „kompletny koszt usł. Wnioskodawcy”
- przekaże „wartość rezydualna towaru” do Towarzystwa Ubezpieczeniowego, które nie jest płatnikiem VAT
- w przypadku rozliczenia dodatkowych (opcjonalnych) materiałów potrzebnych do ulepszenia towaru zostaną one rozliczone w normalnej działalności operacyjnej spółki (jako zakupione materiały); oczywiście Wnioskodawca będzie prowadził dodatkowo rejestr tych czynności dodatkowych jakie zostały dodane do towaru, bo taki rejestr (raport) musi przedstawiać do Towarzystwa Ubezpieczeniowego.
Jako sprzedawca będzie widniała Sp. z o.o. z siedzibą w (…), tj. element faktury:
„Sp. z o.o. z siedzibą w (…), NIP: (…)”
Warto dodać, że Wnioskodawca wykonywać ma sprzedaż towaru, który należy do Towarzystwa Ubezpieczeniowego. Towary zostały opisane w poprzednich pismach jako używane w formie uszkodzonej lub z wykonanymi lekkimi naprawami. Naprawa towarów nastąpi w porozumieniu z właścicielem (Towarzystwem Ubezpieczeniowym) przez Wnioskodawcę.
Faktura będzie typu „Faktura VAT marża”.
Pytania
1) Czy w przypadku odsprzedaży używanego sprzętu jw. znajdzie zastosowanie przepis art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz
2) Czy Wnioskodawca na tej podstawie będzie mogła wystawić fakturę tzw. VAT-marża z opisem sprzedaży w ramach "marży"?
Państwa stanowisko w sprawie
Według wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie przepis art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż tak realizowana sprzedaż jest klasycznym przykładem procedury tzw. „VAT-marża”. Faktura będzie typu „Faktura VAT marża”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT marża, zawiera art. 120 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).
W myśl art. 120 ust. 4 ustawy:
W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Stosownie do treści art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:
Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.
Natomiast na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:
Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.
Ponadto, zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a;
3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a;
5) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
Przepisy ustawy przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży.
Zaznaczyć należy, że dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marża ważny jest zarówno rodzaj towaru, który może zostać objęty tą procedurą, jak też to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w powołanym wyżej art. 120 ust. 10 ustawy.
Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu.
Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar został jednak nabyty w celu odsprzedaży (także w sytuacji, gdy towar ten przed odsprzedażą podatnik użytkował dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej).
Jednocześnie zauważyć należy, że wymagane jest od podatnika prowadzenie rzetelnej ewidencji zawierającej w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w powołanych wyżej przepisach.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza sprzedawać towar używany. Spółka jako podmiot nie będzie dokonywała zakupu towaru używanego od Towarzystwa Ubezpieczeniowego, a jedynie będzie zarządzała procesem sprzedaży (pośrednictwem) pomiędzy Towarzystwem Ubezpieczeniowym, a nabywcą. Towar zostanie sprzedany na rzecz nabywcy na zasadzie wewnętrznego porozumienia umownego pomiędzy Towarzystwem Ubezpieczeniowym, a Spółką. Towarzystwo Ubezpieczeniowe upoważnia Spółkę do zmiany właściciela sprzętu z TU na nabywcę. Za takie działanie Spółka pobierze prowizję/opłatę.
Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania procedury VAT marża do sprzedaży przekazanego przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe używanego sprzętu celem jego sprzedaży oraz czy będą Państwo mogli wystawić fakturę VAT marża dokumentującą tę transakcję.
Dokonując analizy zagadnienia należy w pierwszej kolejności zauważyć, że szczególna procedura opodatkowania sprzedaży towarów używanych na zasadzie marży jest wyjątkiem od zasad ogólnych opodatkowania sprzedaży i aby móc ją zastosować podatnik musi ściśle spełnić warunki wynikające z przepisów regulujących te kwestie. Jeśli bowiem któryś z warunków nie będzie spełniony, to zastosować należy zasady ogólne sprzedaży.
W niniejszej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki dotyczące nabycia towaru celem jego dalszej odsprzedaży, bowiem Spółka nie dokonuje zakupu towaru używanego za określną cenę, towar ten zostaje przekazany Spółce na podstawie umowy współpracy i jego właścicielem dalej pozostaje Towarzystwo Ubezpieczeniowe, a nie Spółka. Zatem nie można tu mówić o nabyciu towaru od konkretnego podmiotu, celem jego dalszej odsprzedaży.
Jak sama Spółka wskazała nie będzie dokonywała zakupu towaru używanego od Towarzystwa Ubezpieczeniowego, a jedynie będzie zarządzała procesem sprzedaży (pośrednictwa) pomiędzy Towarzystwem Ubezpieczeniowym, a nabywcą. Zatem w tej sprawie nie będzie kwoty nabycia, którą należy rozumieć jako wszystkie składniki wynagrodzenia, zgodnie z art. 120ust 1 pkt 6 ustawy, który bezpośrednio odnosi się do ceny nabytego towaru.
Tym samym nie znajdzie tu zastosowania procedura szczególna, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy VAT marża dla dostawy towarów używanych, których Spółka nie nabywa, a w konsekwencji Spółka nie ma prawa do wystawienia faktur z opisem sprzedaży „VAT marża”. Wobec tego Spółka będzie obowiązana do zastosowania zasad ogólnych opodatkowania dla czynności wykonywanych na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeniowego.
Tym samym, Państwa stanowisko uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustaw z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustaw z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.