Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. Uzupełnił go Pan pismem z 10 czerwca 2025 r. (wpływ 11 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest właścicielem udziału w wysokości 1/3 w nieruchomości gruntowej zwanej dalej: „Nieruchomością”.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: „B” (zwana dalej: „Spółką”). Wnioskodawca wniósł do Spółki m.in. wkład niepieniężny obejmujący prawo używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości na czas nieokreślony. Wniesienie tego wkładu niepieniężnego nastąpiło 11 września 1996 r. do „C” s.c., która w związku z art. 26 KSH została zgłoszona do KRS, jako Spółka jawna na mocy umowy wspólników Spółki jawnej z 14 grudnia 2001 r.

Wnioskodawca nabył udział wynoszący 1/2 w prawie własności Nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży w roku 1995. Natomiast w roku 2011 darował swojemu ojcu udziały w wysokości 1/6.

W związku z nabyciem udziału w prawie własności Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski przede wszystkim w zakresie usług związanych z produkcją (…).

Wspólnikami Spółki są obecnie wyłącznie trzy osoby fizyczne, posiadające rezydencję podatkową na terytorium Polski. Wszyscy wspólnicy Spółki są jednocześnie wyłącznymi współwłaścicielami Nieruchomości.

Dochody z tytułu udziału wspólników w przychodach i kosztach Spółki są opodatkowane na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aportem nie zostało nigdy wniesione do Spółki prawo własności Nieruchomości, Spółka nie kupiła także prawa własności tej Nieruchomości.

W trakcie użytkowania Nieruchomości oddanej do używania Spółce, Spółka poczyniła nakłady w postaci budynku warsztatowego oraz budynku biurowego, trwale związanych z gruntem. Prawo podatkowe i prawo cywilne to odrębne gałęzie prawa, które charakteryzują się odmiennymi zasadami. Od strony cywilistycznej budynek „przyrasta” do gruntu. Inaczej jest jednak w prawie podatkowym.

Z art. 16a ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie zaliczane są do środków trwałych.

Grunt nie stanowił dla Spółki środka trwałego. Natomiast, budynki wybudowane na cudzym gruncie stanowiły dla Spółki środki trwałe i podlegały amortyzacji.

Zgodnie z opinią biegłego rzeczoznawcy wartość nakładów na dzień zwrotu wkładu na rzecz wspólników wynosiła (…) zł według operatu szacunkowego z dnia 14 stycznia 2025 r. Spółka w tych budynkach prowadziła działalność gospodarczą.

W związku ze sprzedażą Nieruchomości wspólnicy Spółki podjęli dnia 30 stycznia 2025 r. uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki bez odrębnego wynagrodzenia na rzecz Spółki, w proporcjach odpowiadających ich udziałowi w zysku Spółki.

Zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie.

Nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów do majątku prywatnego Wnioskodawcy nastąpiło w części odpowiadającej Jego udziałowi w zysku Spółki.

Poza faktem posiadania udziału kapitałowego w Spółce Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zajmującej się (…).

Wspólnicy w styczniu 2025 r. dokonali sprzedaży Nieruchomości na rzecz innego podmiotu – spółki z o.o. Przedmiotem sprzedaży była Nieruchomość, tj. nieruchomość gruntowa, o łącznym obszarze 0,3698 ha, zabudowana budynkiem warsztatowym oraz budynkiem biurowym.

W związku z tym, Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie skutków podjętych działań na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.Dnia 29 stycznia 2025 r. Wspólnicy wycofali ze Spółki wkład w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości.

Wspólnicy Spółki podjęli dnia 29 stycznia 2025 r. uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki. Natomiast 30 stycznia 2025 r. (w dniu sprzedaży) wyksięgowano budynki z ewidencji.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zakres wkładu wspólników (w tym Wnioskodawcy) do Spółki jawnej obejmował prawo do korzystania z Nieruchomości a nie prawo własności do niej. Budynki stanowią nakłady na gruncie niebędącym własnością Spółki.

2.Na pytanie o treści „Kiedy miała miejsce sprzedaż nieruchomości zabudowanej będącej przedmiotem wniosku; proszę podać konkretną datę (dzień, miesiąc, rok)” wskazał Pan, że: „Wspólnicy dokonali sprzedaży dnia 30 stycznia 2025 r.”.

3.Na pytanie o treści „Czy udział w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, po wycofaniu ze Spółki jawnej, był wykorzystywany przez Pana do momentu sprzedaży w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (w tym w działalności gospodarczej, którą Pan prowadzi w zakresie produkcji, handlu i sprzedaży (…)); jeśli tak, proszę wskazać, w jakim zakresie i przez jaki okres” wskazał Pan, że: „Udział w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, po wycofaniu ze Spółki jawnej nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do momentu sprzedaży w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej”.

4.Na pytanie o treści „Czy od momentu wycofania ze Spółki jawnej którykolwiek z budynków, tj. budynek warsztatowy oraz budynek biurowy do momentu sprzedaży ww. nieruchomości wchodził w skład środków trwałych prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej; jeśli tak, proszę wskazać który i opisać sytuację” wskazał Pan, że „Żaden z budynków nie wchodził w skład środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej”.

5.Na pytanie o treści „Czy od momentu wycofania wskazanych budynków z działalności Spółki jawnej wykorzystywał Pan ww. nieruchomość zabudowaną na cele prywatne (osobiste); jeśli tak, to jakie cele prywatne Pan zaspokajał i w jakim okresie” wskazał Pan, że „Wycofanie oraz sprzedaż nastąpiły dzień po dniu, w tym czasie Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości do żadnych celów”.

6.Budynki po wycofaniu ze Spółki nie były przedmiotem zawartych przez Wnioskodawcę z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

7.W związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości zabudowanej Wnioskodawca podpisał z kupującym umowę przedwstępną. Uszczegóławiając:

a)obowiązek ciążący na kupującym: zapłata zadatku. Brak zapłaty zadatku na rzecz któregokolwiek ze Sprzedawców, pozwalał im odstąpić od umowy; obowiązek ciążący na Sprzedawcach: Przedłożenie przy zawarciu przyrzeczonej umowy dokumentów okazanych przy czynności umowy przyrzeczonej oraz zaświadczenia z właściwego Urzędu Skarbowego w przedmiocie podatku od spadku i darowizn z tytułu darowizny objętej aktem notarialnym z 29 października 2024 r.,

b)warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej było przystąpienie do niej wszystkich trzech Sprzedających. Jeżeli którykolwiek ze Sprzedających odmówiłby zawarcia umowy przyrzeczonej, pozostali nie mogli żądać jej zawarcia od kupującego.

8.Wnioskodawca nie udzielił innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictw ani innego umocowania prawnego do działania w jego imieniu w związku ze sprzedażą nieruchomości zabudowanej będącej przedmiotem wniosku.

9.Na pytanie o treści „Czy po zawarciu ww. umowy przedwstępnej strona kupująca na nieruchomości zabudowanej dokonywała inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyły jej atrakcyjność; jeżeli tak, to proszę o podanie jakich” wskazał Pan, że: „Po podpisaniu umowy przedwstępnej nie dokonywano jakichkolwiek inwestycji infrastrukturalnych”.

10.Na pytanie o treści „Czy nabywca poniósł jakiekolwiek nakłady finansowe związane z nieruchomością zabudowaną od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej” wskazał Pan, że: „Nabywca nie poniósł jakichkolwiek nakładów finansowych od momentu podpisania umowy przedwstępnej”.

11.Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

12.Numer ewidencyjny nieruchomości gruntowej, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym to 1.

13.Na pytanie o treści „Czy z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług; jeśli tak to od kiedy” wskazał Pan, że: „Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 5 lipca 1993 r.”.

14.Od momentu wycofania wkładu ze Spółki jawnej do momentu sprzedaży nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana. Wycofanie wykładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz sprzedaż nieruchomości nastąpiły dzień po dniu. Wnioskodawca podkreślił, że zakres wykładu Wspólników (w tym Wnioskodawcy) do Spółki obejmował jedynie prawo używania przez Spółkę i pobierania przez nią pożytków z nieruchomości, nie obejmował gruntu.

15.Wnioskodawca nie prowadził działań dotyczących zwiększenia wartości w stosunku do zabudowanej nieruchomości, celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do jej nabycia. Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

16.Wnioskodawca nabył udział na podstawie umowy sprzedaży w 1995 r. W związku z nabyciem Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż nie była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT.

17.Na pytanie o treści „Czy nabycie przez Pana budynków, tj. budynku warsztatowego i budynku biurowego nastąpiło w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (proszę jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, czy zwolniona od podatku (jeśli tak, to na podstawie jakiego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług, i czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT)” wskazał Pan, że: „Poniesione przez Spółkę wydatki na Nieruchomość stanowiły nakłady w obcym środku trwałym (usługę). Nieodpłatne przeniesienie na rzecz Wnioskodawcy dla celów prywatnych stanowiło świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z tym Spółka opodatkowała czynność stawką 23%, nie wystawiono faktury VAT”.

18.Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia budynków.

19.Budynki, tj. budynek warsztatowy i budynek biurowy znajdujące się na nieruchomości gruntowej, po wycofaniu ze Spółki jawnej nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

20.Budynek warsztatowy – pierwsze zasiedlenie nastąpiło: 6 kwietnia 2001 r.; Budynek biurowy – pierwsze zasiedlenie nastąpiło: 28 marca 2002 r.

21.Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą w przypadku obu budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

22.W odniesieniu do poszczególnych budynków nie były ponoszone do dnia sprzedaży wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Pytanie

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, kluczowe dla ustalenia czy transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest ustalenie, czy Wnioskodawca przy zbyciu Nieruchomości działał jako podatnik VAT, czy też dysponował majątkiem prywatnym.

W związku z nabyciem Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Umowa sprzedaży Nieruchomości była opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Umowa sprzedaży Nieruchomości nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W związku z nieodpłatnym udostępnieniem Nieruchomości Wnioskodawca nie działał jako podatnik VAT.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca bezpłatnie użyczył Spółce jawnej Nieruchomość, a to Spółka wykorzystywała ją do prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z podjęciem przez wspólników uchwały o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz w związku z nieodpłatnym przeniesieniem poniesionymi nakładów na rzecz wspólników nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości nie stanowiła transakcji opodatkowanej podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt zabudowany spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem według art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwana dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”.

Według art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Zatem należy uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

W świetle art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Przepis art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W tym miejscu należy również wskazać, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Analiza powyższych przepisów prawa wspólnotowego wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku osobistego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Tak więc w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży nieruchomości gruntowej nr 1, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży, po wycofaniu ze Spółki jawnej udziału ww. Nieruchomości do majątku prywatnego, podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

W tej sprawie należy przytoczyć – celem wyjaśnienia – orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach C-180/10 i C-181/10. I tak, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że:

·nabył Pan udział na podstawie umowy sprzedaży w roku 1995. W związku z nabyciem Nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż nie była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT;

·numer ewidencyjny nieruchomości gruntowej, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym to 1;

·jest Pan wspólnikiem Spółki jawnej prowadzącej działalność. Wniósł Pan do Spółki m.in. wkład niepieniężny obejmujący prawo używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości na czas nieokreślony;

·w trakcie użytkowania Nieruchomości oddanej do używania Spółce, Spółka poczyniła nakłady w postaci budynku warsztatowego oraz budynku biurowego, trwale związanych z gruntem;

·grunt nie stanowił dla Spółki środka trwałego. Natomiast, budynki wybudowane na cudzym gruncie stanowiły dla Spółki środki trwałe i podlegały amortyzacji;

·dnia 29 stycznia 2025 r. Wspólnicy wycofali ze Spółki wkład w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości. Wspólnicy Spółki podjęli dnia 29 stycznia 2025 r. uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki. Natomiast 30 stycznia 2025 r. (w dniu sprzedaży) wyksięgowano budynki z ewidencji. Zakres wkładu wspólników (w tym Pana) do Spółki jawnej obejmował jedynie prawo używania przez Spółkę i pobierania przez nią pożytków z Nieruchomości, nie obejmował gruntu. Budynki stanowią nakłady na gruncie niebędącym własnością Spółki;

·zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie;

·nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów (budynku biurowego oraz budynku warsztatowego) do Pana majątku prywatnego nastąpiło w części odpowiadającej Pana udziałowi w zysku Spółki;

·poniesione przez Spółkę wydatki na Nieruchomość stanowiły nakłady w obcym środku trwałym (usługę). Nieodpłatne przeniesienie na rzecz Pana dla celów prywatnych stanowiło świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z tym Spółka opodatkowała czynność stawką 23%, nie wystawiono faktury VAT;

·nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia budynków;

·budynki, tj. budynek warsztatowy i budynek biurowy znajdujące się na nieruchomości gruntowej, po wycofaniu ze Spółki jawnej nie były wykorzystywane przez Pana na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług;

·pierwsze zasiedlenie budynku warsztatowego – nastąpiło: 6 kwietnia 2001 r., a budynku biurowego – nastąpiło: 28 marca 2002 r.;

·pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą w przypadku obu budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata;

·w odniesieniu do poszczególnych budynków nie były ponoszone przez Pana do dnia sprzedaży wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej;

·nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze;

·jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 5 lipca 1993 r.;

·udział w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, po wycofaniu ze Spółki jawnej nie był wykorzystywany przez Pana do momentu sprzedaży w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej;

·żaden z budynków nie wchodził w skład środków trwałych prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej;

·wycofanie oraz sprzedaż nastąpiły dzień po dniu, w tym czasie nie wykorzystywał Pan nieruchomości do żadnych celów;

·budynki po wycofaniu ze Spółki nie były przedmiotem zawartych przez Pana z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze;

·wspólnicy dokonali sprzedaży Nieruchomości dnia 30 stycznia 2025 r.;

·w związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości zabudowanej podpisał Pan z kupującym umowę przedwstępną. Uszczegóławiając:

a)obowiązek ciążący na kupującym: zapłata zadatku. Brak zapłaty zadatku na rzecz któregokolwiek ze Sprzedawców, pozwalał im odstąpić od umowy; obowiązek ciążący na Sprzedawcach: Przedłożenie przy zawarciu przyrzeczonej umowy dokumentów okazanych przy czynności umowy przyrzeczonej oraz zaświadczenia z właściwego Urzędu Skarbowego w przedmiocie podatku od spadku i darowizn z tytułu darowizny objętej aktem notarialnym z 29 października 2024 r.,

b)warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej było przystąpienie do niej wszystkich trzech Sprzedających. Jeżeli którykolwiek ze Sprzedających odmówiłby zawarcia umowy przyrzeczonej, pozostali nie mogli żądać jej zawarcia od kupującego;

·nie udzielił Pan innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictw ani innego umocowania prawnego do działania w jego imieniu w związku ze sprzedażą nieruchomości zabudowanej będącej przedmiotem wniosku;

·po podpisaniu umowy przedwstępnej nie dokonywano jakichkolwiek inwestycji infrastrukturalnych;

·Nabywca nie poniósł jakichkolwiek nakładów finansowych od momentu podpisania umowy przedwstępnej;

·od momentu wycofania wkładu ze Spółki jawnej do momentu sprzedaży nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym nie była przez Pana wykorzystywana. Wycofanie wykładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz sprzedaż nieruchomości nastąpiły dzień po dniu;

·nie prowadził Pan działań dotyczących zwiększenia wartości w stosunku do zabudowanej nieruchomości, celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do jej nabycia. Nie podejmował Pan aktywnych działań marketingowych w celu sprzedaży Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż przez Pana opisanej Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie, w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej nr 1, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży, po wycofaniu ze Spółki wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz po wycofaniu ze Spółki nakładów do Pana majątku prywatnego, podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej nr 1, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, działał Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Ponownie należy powtórzyć, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono powyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej nr 1, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym występował Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że sprzedaż udziału w nieruchomości gruntowej nr 1, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak bowiem wynika z wniosku, wniósł Pan do Spółki wkład niepieniężny obejmujący prawo bezpłatnego używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości. W związku ze sprzedażą Nieruchomości, wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki. Zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie. Nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów (budynku biurowego oraz budynku warsztatowego) do majątku prywatnego Pana nastąpiło w części odpowiadającej Pana udziałowi w zysku Spółki. Wycofanie wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz sprzedaż Nieruchomości nastąpiły dzień po dniu, w tym czasie nie wykorzystywał Pan Nieruchomości do żadnych celów. Udział w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, po wycofaniu ze Spółki jawnej nie był przez Pana wykorzystywany do momentu sprzedaży w prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Ponadto, żaden z budynków nie wchodził w skład środków trwałych prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Budynki po wycofaniu ze Spółki nie były przedmiotem zawartych przez Pana z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. W związku ze sprzedażą udziału w Nieruchomości nie udzielił Pan innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictw ani innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu. Nie prowadził Pan również działań dotyczących zwiększenia wartości w stosunku do zabudowanej Nieruchomości, celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do jej nabycia. Nie podejmował Pan aktywnych działań marketingowych w celu sprzedaży ww. Nieruchomości.

Brak jest zatem – w analizowanej sprawie – przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia udziału w nieruchomości gruntowej nr 1, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Po wycofaniu ze Spółki jawnej udziału ww. Nieruchomości do majątku prywatnego nie wystąpił ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądził, że sprzedaż Nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmował Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu Nieruchomością, która świadczyłaby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Po wycofaniu ze Spółki jawnej udziału ww. Nieruchomości do majątku prywatnego w ww. przypadku nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu.

Zatem, w związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości gruntowej nr 1, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym Pan korzysta z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem czynność ta oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziału w ww. Nieruchomości, po wycofaniu ze Spółki jawnej ww. Nieruchomości do majątku prywatnego, a jej dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Skutkiem powyższego, transakcja sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej nr 1, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, po wycofaniu ze Spółki jawnej ww. Nieruchomości do majątku prywatnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku ze sprzedażą przedmiotowej Nieruchomości nie wystąpił Pan w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podsumowanie

Sprzedaż przez Pana opisanej Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii ustalenia, czy nieodpłatne przeniesienie ze Spółki udziału ww. Nieruchomości do majątku prywatnego na rzecz Wnioskodawcy dla celów prywatnych stanowiło świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT oraz ustalenia, czy w związku z tym Spółka prawidłowo opodatkowała czynność stawką 23% i nie wystawiła faktury VAT.

Ta interpretacja rozstrzyga wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.