Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania renty wdowiej z USA. Uzupełniła Pani wniosek – w odpowiedzi na wezwania – pismami złożonymi 20 czerwca 2025 r. i 24 lipca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, rezydentką podatkową w Polsce. Otrzymuje świadczenie w postaci renty wdowiej wypłacanej przez Social Security Administration (SSA) w Stanach Zjednoczonych, z tytułu byłego małżeństwa – z byłym mężem, z którym rozwiodła się przed jego śmiercią. Renta ta przysługuje jako tzw. divorced spouse widow’s benefit, zgodnie z przepisami prawa USA dotyczącymi ubezpieczeń społecznych. Świadczenie to wypłacane jest co miesiąc przez SSA w USD i wpływa bezpośrednio na konto bankowe w Polsce. Zgodnie z przepisami podatkowymi USA, renta ta podlega opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych. W Polsce Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie osiąga innych dochodów z USA.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za 2024 r. (w 2024 r. zaczęła otrzymywać świadczenie wdowie) oraz za przyszłe lata (jest to świadczenie cykliczne). W roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem posiadała/posiada rezydencję podatkową w Polsce.
Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że jedyną informacją jaką posiada jest to, iż świadczenie przysługuje Jej „na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych” (cytat z pisma z Konsulatu USA, załączonego do uzupełnienia).
Świadczenie jest wypłacane na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy Pani mąż przed śmiercią rozpoczął pobieranie świadczeń emerytalnych z Social Security Administration (jeśli tak, to kiedy?) i czy pobieranie przez niego świadczeń emerytalnych było warunkiem uprawniającym do otrzymania przez Parną świadczenia wdowiego po jego śmierci?”, Wnioskodawczyni odpowiedziała, że nie wie czy mąż pobierał świadczenia emerytalne z SSA - byli już wtedy rozwiedzeni. Według informacji, które Wnioskodawczyni posiada, nie był to warunek uprawniający do otrzymania przez Nią świadczenia wdowiego po jego śmierci.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy przyznanie ww. świadczenia wdowiego uzależnione było od osiągnięcia przez Panią określonego wieku (jakiego?) i spełnienia innych warunków - jakich? (np. kryterium dochodowe, utrzymywanie dziecka/dzieci, inne - jakie?)”, Wnioskodawczyni odpowiedziała, że nie wie, miała 96 lat jak dostała pierwsze świadczenie (teraz ma 97 lat)”.
Przyznanie ww. świadczenia nie było uzależnione od wysokości dochodów Wnioskodawczyni. Jest to świadczenie cykliczne (wypłacane raz na miesiąc). Pierwsze świadczenie wpłynęło w grudniu 2024 r. (dopiero w zeszłym roku Wnioskodawczyni wystąpiła o to świadczenie). Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę (wypłacaną przez ZUS) oraz tantiemy za wydaną książkę, wypłacane przez wydawnictwo.
Pytanie
Czy renta wdowia wypłacana przez Social Security Administration z tytułu byłego małżeństwa (po rozwodzie), która podlega opodatkowaniu w USA i wpływa na konto bankowe w Polsce, powinna być również opodatkowana w Polsce lub wykazywana w polskim zeznaniu podatkowym?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotowe świadczenie - renta wdowia wypłacana przez Social Security Administration po byłym małżonku (po rozwodzie), nie powinna podlegać opodatkowaniu w Polsce, ani być wykazywana w polskim zeznaniu podatkowym.
Zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o unikaniu podwójnego opodatkowania (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178), świadczenia z tytułu ubezpieczenia społecznego wypłacane przez jedno z umawiających się państw mogą być opodatkowane wyłącznie w tym państwie. Renta wdowia wypłacana przez SSA finansowana jest z amerykańskich środków publicznych i podlega opodatkowaniu wyłącznie w USA. Z tego względu świadczenie to nie powinno być opodatkowane w Polsce, niezależnie od tego, że wpływa na konto w Polsce.
Wnioskodawczyni dodatkowo skontaktowała się telefonicznie z właściwym miejscowo urzędem skarbowym, gdzie zadała pytanie, czy tego rodzaju renta powinna być wykazana w rocznym zeznaniu podatkowym PIT. Otrzymała jednoznaczną odpowiedź, że świadczenie to nie podlega wykazaniu w zeznaniu PIT i nie podlega opodatkowaniu w Polsce, ponieważ jest już opodatkowane w USA. W świetle powyższego Wnioskodawczyni uważa, że renta ta nie powinna być ujmowana w PIT i nie generuje obowiązku podatkowego w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Stosownie do art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Z opisu sprawy wynika, że posiada Pani polska rezydencję. Pobiera Pani świadczenie w postaci renty wdowiej wypłacanej przez Social Security Administration (SSA) w Stanach Zjednoczonych z tytułu byłego małżeństwa – z byłym mężem, z którym rozwiodła się Pani przed jego śmiercią.
Zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.
Ponieważ otrzymuje Pani świadczenie ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).
Powyższa Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania renty wdowiej wypłacanej z USA. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 ww. Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).
W myśl art. 5 ust. 1 ww. Umowy:
Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.
Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że:
Postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:
a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
Stosownie do art. 5 ust. 3 Umowy:
Bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.
Jednocześnie art. 20 ust. 1 powołanej Umowy wskazuje sposób unikania podwójnego opodatkowania dochodów. W myśl tego przepisu:
Zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.
Z kolei zgodnie z powołanym przez Panią we własnym stanowisku art. 18 ust. 2 Umowy:
Osoba fizyczna, która ma miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw w czasie, kiedy przebywa okresowo w drugim Umawiającym się Państwie jako pracownik lub na podstawie umowy z osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, przede wszystkim celem:
a) zdobycia doświadczenia technicznego, zawodowego lub w działalności gospodarczej od osoby nie mającej miejsca zamieszkania lub siedziby w pierwszym Umawiającym się Państwie lub innej niż osoba związana z osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Umawiającym się Państwie oraz
b) studiowania na uniwersytecie lub innej uznanej instytucji dydaktycznej w drugim Umawiającym się Państwie,
będzie zwolniona od opodatkowania w tym drugim Umawiającym się Państwie przez okres nie przekraczający 1 roku w zakresie dochodu z osobiście świadczonych usług w łącznej kwocie nie przekraczającej 5.000 dolarów Stanów Zjednoczonych lub ich ekwiwalentu w polskich złotych.
Wskazać należy, że ww. przepis nie ma w Pani sprawie zastosowania, bowiem dotyczy on kwestii opodatkowania dochodów z osobiście świadczonych usług.
Zatem, stosownie do postanowień Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu renty wdowiej wypłacanej ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzam, że renta wdowia otrzymywana przez Panią z USA podlega opodatkowaniu w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego brzmieniem:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
W myśl natomiast art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz.U. poz. 658).
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Na gruncie ustawodawstwa krajowego, świadczenia rodzinne wypłacane są na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 323 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych:
Świadczeniami rodzinnymi są:
1)zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego;
2)świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny oraz świadczenie pielęgnacyjne;
3)zapomoga wypłacana przez gminy, na podstawie art. 22a;
3a)świadczenia wypłacane przez gminy na podstawie art. 22b;
4)jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka;
5)świadczenie rodzicielskie.
Natomiast instytucja renty rodzinnej przysługującej po śmierci członka rodziny została uregulowana w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1631 ze zm.). Świadczenie to może otrzymać uprawniony członek rodziny po śmierci bliskiej osoby, np. zmarłego małżonka, który w chwili śmierci miał ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniał warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń bądź też pobierał zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.
Należy również wskazać, że Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) rozróżnia emerytury i renty oraz świadczenia rodzinne jako odrębne świadczenia.
W świetle powyższego, skoro rentę wdowią – jak Pani wskazała:
-pobiera po zmarłym mężu ww. świadczenie z tytułu małżeństwa z byłym mężem, z którym rozwiodła się Pani przed jego śmiercią,
-świadczenie to nie było uzależnione od Pani dochodów w Polsce,
-świadczenie wdowie wypłacane jest Pani przez Social Security Administration, przyznane na podstawie federalnych amerykańskich przepisów emerytalno-rentowych,
-jest to świadczenie stałe, cykliczne
to należy zatem uznać, że stanowi ona świadczenie emerytalno-rentowe zbliżone na gruncie krajowego ustawodawstwa do renty rodzinnej, a nie do świadczenia rodzinnego.
Wobec powyższego, otrzymana przez Panią renta wdowia, o której mowa we wniosku przyznana z USA z Social Security Administration nie korzysta w Polsce ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest świadczeniem otrzymywanym na podstawie obowiązujących w USA przepisów o świadczeniach rodzinnych. Otrzymywaną przez Panią rentę wdowią, uznać należy za rentę wypłacaną na podstawie przepisów o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących w USA i jako taka, mieści się ona w dyspozycji art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym w Polsce podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy. Powyższe oznacza, że opisana we wniosku renta wdowia podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym ją Pani otrzymała i będzie otrzymywała.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.