Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku opodatkowania sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki.

Uzupełniła go Pani pismem z 10 czerwca 2025 r. (wpływ 11 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest właścicielem udziału w wysokości 1/3 w nieruchomości gruntowej położonej w (...) zwanej dalej: „Nieruchomością”.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: „(...)” z siedzibą w (...) (zwanej dalej: „Spółką”) w związku z przeniesieniem ogółu praw i obowiązków wspólnika Spółki jawnej (małżonka (…) na podstawie umowy darowizny z dnia (…) 2024 r. zawartej pomiędzy (…) i (…), na którą w tym samym dniu wyrazili zgodę wszyscy wspólnicy: (…).

W związku ze wspomnianą wyżej umową przeniesienia praw i obowiązków w Spółce Wnioskodawczyni posiadała m.in. wkład niepieniężny w Spółce obejmujący prawo używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości od (…)2024 r. na czas nieokreślony.

Wnioskodawczyni nabyła od męża udział wynoszący 1/3 w prawie własności Nieruchomości na podstawie umowy darowizny w formie aktu notarialnego z dnia (…)2024 r.

W związku z nabyciem udziału w prawie własności Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, przede wszystkim w zakresie usług związanych z produkcją (…).

Wspólnikami Spółki są obecnie wyłącznie trzy osoby fizyczne, posiadające rezydencję podatkową na terytorium Polski. Wszyscy wspólnicy Spółki są jednocześnie wyłącznymi współwłaścicielami Nieruchomości.

Dochody z tytułu udziału wspólników w przychodach i kosztach Spółki są opodatkowane na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aportem nie zostało nigdy wniesione do Spółki prawo własności Nieruchomości w (...), Spółka nie kupiła także prawa własności tej Nieruchomości.

W trakcie użytkowania Nieruchomości oddanej do używania Spółce, Spółka poczyniła nakłady w postaci budynku warsztatowego oraz budynku biurowego, trwale związane z gruntem. Prawo podatkowe i prawo cywilne to odrębne gałęzie prawa, które charakteryzują się odmiennymi zasadami. Od strony cywilistycznej budynek „przyrasta” do gruntu. Inaczej jest jednak w prawie podatkowym.

Z art. 16a ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie zaliczane są do środków trwałych.

Grunt nie stanowił dla Spółki środka trwałego. Natomiast budynki wybudowane na cudzym gruncie stanowiły dla Spółki środki trwałe i podlegały amortyzacji.

Zgodnie z opinią biegłego rzeczoznawcy, wartość nakładów na dzień zwrotu wkładu na rzecz wspólników wynosiła (…) zł, według operatu szacunkowego z dnia (…) 2025 r. Spółka w tych budynkach prowadziła działalność gospodarczą.

W związku ze sprzedażą Nieruchomości, wspólnicy Spółki podjęli dnia (…) 2025 r. uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki bez odrębnego wynagrodzenia na rzecz Spółki, w proporcjach odpowiadających ich udziałowi w zysku Spółki.

Zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie.

Nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów do majątku prywatnego Wnioskodawczyni, nastąpiło w części odpowiadającej Jej udziałowi w zysku Spółki.

Poza faktem posiadania udziału kapitałowego w Spółce jawnej, Wnioskodawczyni nie prowadzi innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wspólnicy w (…) 2025 r. dokonali sprzedaży Nieruchomości na rzecz innego podmiotu – Spółki z o.o. Przedmiotem sprzedaży była Nieruchomość, tj. nieruchomość gruntowa o łącznym obszarze (…) ha, zabudowana budynkiem warsztatowym o powierzchni (…) m² oraz budynkiem biurowym o powierzchni (…) m².

W związku z tym, Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości w zakresie skutków podjętych działań na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W piśmie z 10 czerwca 2025 r., w odpowiedzi na pytania Organu, wskazała Pani poniższe informacje:

1.Kiedy miało miejsce wycofanie budynków ze Spółki jawnej; proszę podać konkretną datę (dzień, miesiąc, rok)?

Odpowiedź

2.Kiedy miała miejsce sprzedaż nieruchomości zabudowanej będącej przedmiotem wniosku, proszę podać konkretną datę (dzień, miesiąc, rok)?

Odpowiedź:

3.Czy od momentu wycofania wskazanych budynków z działalności Spółki jawnej, wykorzystywała Pani ww. nieruchomość zabudowaną na cele prywatne (osobiste); jeśli tak, to jakie cele prywatne były realizowane?

Odpowiedź:

4.Czy ww. budynki, po wycofaniu ze Spółki jawnej były przedmiotem zawartych przez Panią z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze?

Odpowiedź:

5.Czy w związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości zabudowanej podpisała Pani z Kupującym umowę przedwstępną; jeżeli tak, to proszę wskazać:

a)jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy, ciążyły na kupującym, a jakie na sprzedającym,

b)czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej prawo własności ww. nieruchomości na nabywcę; jeśli tak, to jakie?

Odpowiedź:

6.Czy po zawarciu ww. umowy przedwstępnej strona kupująca na nieruchomości zabudowanej dokonywała inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyły jej atrakcyjność; jeżeli tak, to proszę o podanie jakich?

Odpowiedź:

7.Czy nabywca poniósł jakiekolwiek nakłady finansowe związane z nieruchomością zabudowaną od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?

Odpowiedź:

8.Czy udzieliła Pani innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą nieruchomości zabudowanej będącej przedmiotem wniosku; jeśli tak, to proszę wskazać zakres tego pełnomocnictwa, w szczególności należy wskazać jakie konkretnie czynności podejmował podmiot działający jako Pani pełnomocnik w związku z transakcją sprzedaży ww. nieruchomości?

Odpowiedź:

9.Czy jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług; jeśli tak, to proszę wskazać z jakiego tytułu?

Odpowiedź:

10.Jaki jest nr ewidencyjny nieruchomości gruntowej, która zabudowana jest budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym, będącej przedmiotem wniosku?

Odpowiedź:

11.W jaki konkretnie sposób, od momentu wycofania ze Spółki jawnej, nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym była przez Panią wykorzystywana do momentu sprzedaży, tj. do jakich czynności (zwolnionych, opodatkowanych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) i przez jaki okres wykorzystywała Pani ww. nieruchomość?

Odpowiedź:

12.Czy prowadziła Pani działania dotyczące zwiększenia wartości w stosunku do zabudowanej nieruchomości, celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do nabycia ww. nieruchomości lub podejmowała Pani jakiekolwiek aktywne działania marketingowe w celu sprzedaży ww. nieruchomości, tj. reklama, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia; jeśli tak, to jakie, kiedy i w jakim celu?

Odpowiedź:

13.Czy nabycie przez Panią budynków, tj. budynku warsztatowego i budynku biurowego nastąpiło w ramach transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług; Proszę jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, czy zwolniona od podatku – jeśli zwolniona, to na podstawie jakiego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług, a jeśli opodatkowana, to czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?

Odpowiedź:

14.Czy z tytułu nabycia budynków, tj. budynku warsztatowego i budynku biurowego przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego; jeżeli tak, to proszę wskazać, czy z tego prawa Pani skorzystała; jeśli nie przysługiwało, to proszę wskazać dlaczego?

Odpowiedź:

15.Czy budynki, tj. budynek warsztatowy i budynek biurowy znajdujące się na nieruchomości gruntowej, po wycofaniu ze Spółki jawnej były wykorzystywane przez Panią wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług; jeśli tak, to jaką działalność zwolnioną od podatku Pani prowadziła i na podstawie jakiego przepisu działalność ta była zwolniona od podatku?

Odpowiedź:

16.Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania) budynku warsztatowego i budynku biurowego; informacji proszę udzielić odrębnie dla każdego budynku?

Odpowiedź:

17.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków a ich sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 2 lata; informacji proszę udzielić odrębnie dla każdego budynku?

Odpowiedź:

18.Czy w odniesieniu do poszczególnych budynków były ponoszone do dnia sprzedaży wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej; jeśli tak, to proszę wskazać:

a)ktoi na jakiej podstawie ponosił te wydatki,

b)czy ulepszenie budynków prowadziło do ich przebudowy, tj. dokonania istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia,

c)czy od wydatków na ulepszenie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego,

d)czy po dokonaniu tych ulepszeń budynki były oddane do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej oraz czy w momencie ich dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tych obiektów do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?

Odpowiedź:

Pytanie

Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię opisanej Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, kluczowe dla ustalenia, czy transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest ustalenie, czy Wnioskodawczyni przy zbyciu nieruchomości działała jako podatnik VAT, czy też dysponowała majątkiem prywatnym.

W związku z nabyciem Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z faktu nieodpłatnego udostępnienia Nieruchomości, w przekonaniu Wnioskodawczyni, nie uzyskała Ona statusu podatnika VAT.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do celów prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni bezpłatnie użyczyła Spółce jawnej Nieruchomość, a to Spółka wykorzystywała ją do prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z podjęciem przez wspólników uchwały o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz w związku z nieodpłatnym przeniesieniem poniesionych nakładów na rzecz wspólników, nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowiła transakcji opodatkowanej podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

W art. 195 Kodeksu cywilnego wskazano, że:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 198 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.):

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku osobistego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Tak więc, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziału w wysokości 1/3 w Nieruchomości zabudowanej, istotne jest, czy w celu dokonania tej sprzedaży podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku prywatnego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani właścicielem udziału w wysokości 1/3 w nieruchomości gruntowej (działce nr (...)), położonej w (...). Jest Pani wspólnikiem Spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: „(...)”. Nabycie udziałów nastąpiło na podstawie zawartej umowy darowizny z dnia (…) 2024 r. pomiędzy Panią a Pani mężem – (…), a przejęcie ogółu praw i obowiązków w Spółce w konsekwencji zatwierdzonej przez pozostałych wspólników umowy przeniesienia praw i obowiązków. Na podstawie umowy przeniesienia praw i obowiązków w Spółce nabyła Pani udział wynoszący 1/3, który obejmował m.in. wkład niepieniężny w Spółce obejmujący prawo używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości od (…) 2024 r. na czas nieokreślony. W związku z nabyciem udziału w prawie własności Nieruchomości nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, przede wszystkim w zakresie usług związanych z produkcją (…). Wspólnikami Spółki są obecnie wyłącznie trzy osoby fizyczne. Wszyscy wspólnicy Spółki są jednocześnie wyłącznymi współwłaścicielami Nieruchomości. Aportem nie zostało nigdy wniesione do Spółki prawo własności Nieruchomości w (...), Spółka nie kupiła także prawa własności tej Nieruchomości. W trakcie użytkowania Nieruchomości oddanej do bezpłatnego używania Spółce, Spółka poczyniła nakłady w postaci budynku warsztatowego oraz budynku biurowego, trwale związane z gruntem. Grunt nie stanowił dla Spółki środka trwałego. Natomiast budynki wybudowane na cudzym gruncie stanowiły dla Spółki środki trwałe i podlegały amortyzacji. W związku ze sprzedażą Nieruchomości, wspólnicy Spółki podjęli dnia (…) 2025 r. uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki bez odrębnego wynagrodzenia na rzecz Spółki. Zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie. Nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów do Pani majątku prywatnego nastąpiło w części odpowiadającej Pani udziałowi w zysku Spółki. Od momentu wycofania wkładu ze Spółki jawnej do momentu sprzedaży nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym nie była przez Panią wykorzystywana. Wycofanie wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz sprzedaż Nieruchomości nastąpiły dzień po dniu. Budynki po wycofaniu ze Spółki nie były przedmiotem zawartych przez Panią z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Po podpisaniu umowy przedwstępnej nie dokonywano jakichkolwiek inwestycji infrastrukturalnych. W związku ze sprzedażą udziału w Nieruchomości nie udzieliła Pani innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictw ani innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu. Nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT. Poza faktem posiadania udziału kapitałowego w Spółce jawnej nie prowadziła Pani innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wspólnicy w (…) 2025 r. dokonali sprzedaży Nieruchomości na rzecz innego podmiotu – Spółki z o.o. Przedmiotem sprzedaży była Nieruchomość, tj. nieruchomość gruntowa o łącznym obszarze (…) ha, zabudowana budynkiem warsztatowym oraz budynkiem biurowym.

Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy sprzedaż przez Panią udziału w Nieruchomości stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży udziału w Nieruchomości (działce nr (...)) zabudowanej budynkiem biurowym oraz budynkiem warsztatowym, działała Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Ponownie należy powtórzyć, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono powyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży udziału w Nieruchomości zabudowanej, występowała Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że sprzedaż przez Panią udziału wynoszącego 1/3 w Nieruchomości zabudowanej należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak bowiem wynika z wniosku, na podstawie umowy darowizny oraz umowy przeniesienia praw i obowiązków w Spółce przejęła Pani wkład niepieniężny obejmujący prawo bezpłatnego używania przez Spółkę i pobierania przez Spółkę pożytków z Nieruchomości. W związku ze sprzedażą Nieruchomości, wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o wycofaniu prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości ze Spółki bez odrębnego wynagrodzenia na rzecz Spółki. Zwrot wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości nastąpił nieodpłatnie. Nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nakładów (budynku biurowego oraz budynku warsztatowego) do Pani majątku prywatnego nastąpiło w części odpowiadającej Pani udziałowi w zysku Spółki. Wycofanie wkładu w postaci prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości oraz sprzedaż Nieruchomości nastąpiły dzień po dniu. Od momentu wycofania wkładu ze Spółki jawnej do momentu sprzedaży, Nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem warsztatowym i budynkiem biurowym nie była przez Panią w żaden sposób wykorzystywana. Budynki po wycofaniu ze Spółki nie były przedmiotem zawartych przez Panią z podmiotami trzecimi umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. W związku ze sprzedażą udziału w Nieruchomości nie udzieliła Pani innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictw ani innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu. Nie prowadziła Pani również działań dotyczących zwiększenia wartości w stosunku do zabudowanej Nieruchomości, celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do jej nabycia. Nie podejmowała Pani aktywnych działań marketingowych w celu sprzedaży ww. Nieruchomości. Poza faktem posiadania udziału kapitałowego w Spółce jawnej, nie prowadziła Pani innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Brak jest zatem – w analizowanej sprawie – przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia udziału w Nieruchomości zabudowanej, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Od momentu wycofania wkładu oraz nakładów ze Spółki jawnej do momentu sprzedaży udziału w ww. Nieruchomości, nie wystąpił ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądził, że sprzedaż Nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmowała Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Po wycofaniu ze Spółki nakładów oraz prawa do używania i pobierania pożytków z Nieruchomości do majątku prywatnego, nie podejmowała Pani żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości ww. Nieruchomości.

Zatem, w związku ze sprzedażą udziału w wysokości 1/3 w Nieruchomości zabudowanej, korzystała Pani z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem czynność ta oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży posiadanego udziału w Nieruchomości, a dokonaną dostawę – cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, transakcja sprzedaży udziału w wysokości 1/3 w Nieruchomości zabudowanej (działce nr (...)), po wycofaniu ze Spółki jawnej ww. Nieruchomości do Pani majątku prywatnego, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku ze sprzedażą przedmiotowej Nieruchomości nie wystąpiła Pani w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podsumowując, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Panią udziału w Nieruchomości na rzecz spółki z o.o. nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.