Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny.

Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwania - pismem z 16 kwietnia 2025 r. oraz pismem 5 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca w kwietniu 2024 r. nabył w wyniku dziedziczenia udział w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawie własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, a także prawo własności nieruchomości gruntowej, tworzących ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy.

Ww. nieruchomości nigdy nie stanowiły składnika przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, a działalność która była przez niego prowadzona w latach 2016 i 2017 nie miała żadnego związku z ww. nieruchomościami. Wnioskodawca nigdy też nie pobierał opłat z tytułu najmu czy dzierżawy ww. praw własności czy użytkowania wieczystego. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał nakładów na ww. nieruchomości, a mając na uwadze fakt, że ww. prawa użytkowania wieczystego i własności nieruchomości nabył w wyniku dziedziczenia (jako udział w nich) będąc osobą nie prowadzącą żadnej działalności gospodarczej, ani nie czerpiącą korzyści z ww. praw na zasadzie najmu lub dzierżawy, nie przysługiwało mu, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia towarów lub ich części składowych.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. W jaki sposób wykorzystywał/wykorzystuje Pan odziedziczone: udział w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawo własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, prawo własności nieruchomości gruntowej?

Wnioskodawca nie wykorzystuje w żaden sposób praw opisanych we wniosku. Postępowanie spadkowe nie zostało jeszcze przeprowadzone. Wnioskodawca planuje dokonać wyłącznie rozporządzenia prawami, o którym mowa we wniosku i oczekuje na to rozporządzenie do czasu przeprowadzenia postępowania spadkowego.

2. Czy Ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy kiedykolwiek działał, funkcjonował? Jeżeli tak, to proszę wskazać kiedy i przez kogo był wykorzystywany?

Ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy działał i funkcjonował za życia ojca Wnioskodawcy. Działalność ośrodka była obsługiwana poprzez spółkę z o.o. prowadzoną przez ojca Wnioskodawcy. W dalszym ciągu działalność ośrodka jest obsługiwana przez tą spółkę z o.o.

  3. Czy od momentu odziedziczenia przez Pana opisanych we wniosku składników majątkowych ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy:

- działa, funkcjonuje nieprzerwanie,

- działa funkcjonuje okresowo,

- nie działa, nie funkcjonuje?

Od momentu odziedziczenia przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku składników majątkowych ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy działa i funkcjonuje nieprzerwanie.

4. Czy od momentu odziedziczenia ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy był kiedykolwiek wykorzystywany przez osoby trzecie (np. turystów)?

Od momentu odziedziczenia ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy był wykorzystywany przez osoby trzecie (np. turystów).

5. Czy czerpie/czerpał Pan jakiekolwiek korzyści z ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego? Jeżeli tak, to proszę wskazać jakie to korzyści?

Ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy jest dla Wnioskodawcy odziedziczonym aktywem. Sam Wnioskodawca nie czerpie z ośrodka jakichkolwiek korzyści, w tym nie dzierżawi go, nie wynajmuje, ośrodek nie jest składnikiem jego przedsiębiorstwa, nie otrzymuje on również żadnych zysków z działalności ośrodka. Tym bardziej, że nie zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe, które potwierdziłoby prawa Wnioskodawcy do objętego wnioskiem mienia, którymi na ten moment mógłby się legitymować.

W kolejnym uzupełnieniu wskazano, że:

  1. W jaki sposób od momentu nabycia spadku będzie Pan wykorzystywał odziedziczone: udział w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawo własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, prawo własności nieruchomości gruntowej?

W pierwszej kolejności wskazać należy, że nabycie określonego we wniosku spadku przez Wnioskodawcę wciąż nie zostało stwierdzone. Twierdzenie o nabyciu spadku przez Wnioskodawcę wynika wyłącznie z takiego faktu, że doszło do otwarcia spadku z chwilą śmierci ojca Wnioskodawcy, Wnioskodawca należy do kręgu jego spadkobierców i nie odrzucił spadku w terminie ustawowym. Tym samym z chwilą śmierci ojca nabył spadek zgodnie z dyspozycją art. 925 k.c., wedle którego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. W związku z brakiem stwierdzenia nabycia spadku, Wnioskodawca nie ma możliwości dysponowania tym spadkiem. Jeżeli nabycie spadku zostanie stwierdzone, możliwe będzie zadysponowanie składnikami majątkowymi wchodzącymi w skład spadku. Moment stwierdzenia nabycia spadku nie jest jednak możliwy do określenia przez Wnioskodawcę z uwagi na fakt, że w tym zakresie toczy się postępowanie sądowe i czas procedowania tej sprawy nie jest możliwy do określenia czy przewidzenia. Do momentu dokonania przez Wnioskodawcę darowizny nie zamierza on wykorzystywać wchodzących w skład spadku praw, z uwagi na to, że jego jedynym zamiarem w ich odniesieniu jest tylko i wyłącznie wyzbycie się.

  2. Czy od momentu nabycia przez Pana spadku, ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy będzie nadal działał i funkcjonował? Jeżeli tak, to proszę wskazać czy odziedziczony przez Pana udział w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawo własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, prawo własności nieruchomości gruntowej będzie wykorzystywany w działalności ośrodka.

Ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy od momentu otwarcia spadku działa i funkcjonuje oraz będzie nadal działał i funkcjonował. Udział w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawo własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, prawo własności nieruchomości gruntowej przysługujące Wnioskodawcy są wykorzystywane w działalności ośrodka. Ośrodek prowadzony jest przez podmiot trzeci - spółkę, zarządzaną wcześniej przez ojca Wnioskodawcy, i zmiana właściciela składników majątkowych tworzących ośrodek w zasadzie nic nie zmieniła w zakresie funkcjonowania tej spółki.

  3. Czy od momentu nabycia przez Pana spadku ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy będzie wykorzystywany przez osoby trzecie (np. turystów)?

Od momentu nabycia przez Wnioskodawcę spadku ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy jest wykorzystywany przez osoby trzecie (np. turystów).

  4. Czy od momentu nabycia spadku będzie Pan czerpał jakiekolwiek korzyści z ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego? Jeżeli tak, to proszę wskazać jakie to korzyści?

Od momentu nabycia spadku Wnioskodawca nie czerpał jakiekolwiek korzyści z ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego i nie zamierza ich czerpać w przyszłości.

  5. Czy od momentu nabycia spadku, będzie Pan wykorzystywał w jakikolwiek sposób udział w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawo własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, prawo własności nieruchomości gruntowej? Jeżeli tak, to proszę wskazać w jaki sposób?

Jak wskazano w odpowiedzi ad. 1 bez stwierdzenia nabycia spadku niemożliwe jest wykorzystywanie w jakikolwiek sposób udziału w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawa własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, prawa własności nieruchomości gruntowej przez Wnioskodawcę. Jeszcze raz należy podkreślić, że jedyna czynność jaka w odniesieniu do ww. praw jest planowana przez Wnioskodawcę, to zbycie ww. praw w drodze darowizny.

  6. Kiedy dojdzie do darowizny na rzecz żony? Proszę wskazać miesiąc i rok.

Jak wskazano w odpowiedzi ad. 1 powyżej, określenie momentu dokonania darowizny na ten moment jest niemożliwe.

Pytanie

Czy w sytuacji, w której spadkobierca - Wnioskodawca - któremu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od nabytych udziałów w prawach użytkowania wieczystego oraz prawie własności nieruchomości budynkowych i gruntowej, chciałby zawrzeć z żoną umowę darowizny całości udziałów w tych prawach, rodziłoby to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek odprowadzenia podatku od dokonanej darowizny?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy zawarcie umowy darowizny odziedziczonych przez niego udziałów w prawach użytkowania wieczystego oraz prawie własności nieruchomości budynkowych i gruntowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 33 pkt 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. W przypadku spadkodawcy Wnioskodawcy żadnego dodatkowego zastrzeżenia nie było, a więc zastosowanie ma ogólna zasada wynikająca z ww. przepisu.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jej cechą charakterystyczną jest brak świadczenia ze strony obdarowanego na rzecz darczyńcy w zamian za otrzymane przysporzenie.

Przepis art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „Ustawa”) na równi z odpłatną dostawą towarów traktuje nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności wszelkie darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów bądź ich części składowych.

Z wyżej powołanego art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy wynika, że darowizna towarów należących do podatnika podatku od towarów i usług, może być uznana za odpłatną dostawę towarów jedynie w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia, wytworzenia bądź importu towaru, który jest przedmiotem darowizny.

Z okoliczności zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia wskazanych we wniosku udziałów w prawach (prawa użytkowania wieczystego i prawa własności), gdyż Wnioskodawca nabył je w 2024 r. na podstawie dziedziczenia. Tym samym darowizna wskazanych we wniosku udziałów w prawach nie będzie stanowić odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy, a w konsekwencji czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Z uwagi na niespełnienie przez wskazane we wniosku prawa tej przesłanki, przede wszystkim ze względu na tytuł prawny, na podstawie którego nastąpiło ich nabycie przez Wnioskodawcę, zbędna jest analiza czy Wnioskodawca w związku z przysługiwaniem mu tych praw posiada bądź posiadał przedsiębiorstwo, którego byłyby one składnikiem, a tym samym czy przysługiwanie Wnioskodawcy wskazanych we wniosku praw i korzystanie z nich odpowiada wskazanemu w art. 15 ust. 2 Ustawy rodzajowi działalności gospodarczej, polegającej na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, który stanowi, że:

   Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1) określone udziały w nieruchomości,

2) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT bądź świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosowanie do ust. 2 powołanego artykułu:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W tym miejscu należy również wskazać, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Analiza powyższych przepisów prawa wspólnotowego wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy, nabędzie Pan spadek. Twierdzenie o nabyciu spadku przez Pana wynika wyłącznie z takiego faktu, że doszło do otwarcia spadku z chwilą śmierci Pana. Tym samym z chwilą śmierci ojca nabył Pan spadek zgodnie z dyspozycją art. 925 k.c., wedle którego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. W związku z brakiem stwierdzenia nabycia spadku, nie ma Pan możliwości dysponowania tym spadkiem. Jeżeli nabycie spadku zostanie stwierdzone, możliwe będzie zadysponowanie składnikami majątkowymi wchodzącymi w skład spadku. Moment stwierdzenia nabycia spadku nie jest jednak możliwy do określenia przez Wnioskodawcę z uwagi na fakt, że w tym zakresie toczy się postępowanie sądowe i czas procedowania tej sprawy nie jest możliwy do określenia czy przewidzenia. Do momentu dokonania przez Pana darowizny nie zamierza Pan wykorzystywać wchodzących w skład spadku praw, z uwagi na to, że Pana jedynym zamiarem jest tylko i wyłącznie wyzbycie się.

W skład spadku będą wchodzić udział w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawie własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, a także prawo własności nieruchomości gruntowej, tworzących ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy. Ww. nieruchomości nigdy nie stanowiły składników Pana przedsiębiorstwa. Nie prowadzi Pan obecnie działalności gospodarczej, a działalność która była przez Pana prowadzona w latach 2016 i 2017 nie miała żadnego związku z ww. nieruchomościami.

Ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy od momentu otwarcia spadku działa i funkcjonuje oraz będzie nadal działał i funkcjonował. Udział w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawo własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, prawo własności nieruchomości gruntowej przysługujące Panu są wykorzystywane w działalności ośrodka. Ośrodek prowadzony jest przez podmiot trzeci - spółkę, zarządzaną wcześniej przez Pana ojca, i zmiana właściciela składników majątkowych tworzących ośrodek w zasadzie nic nie zmieniła w zakresie funkcjonowania tej spółki.

Od momentu nabycia przez Pana spadku ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy jest wykorzystywany przez osoby trzecie (np. turystów). Od momentu nabycia spadku nie czerpał Pan jakiekolwiek korzyści z ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego i nie zamierza ich czerpać w przyszłości.

Podkreślił Pan też, że jedyna czynność jaka w odniesieniu do ww. praw jest planowana przez Pana, to zbycie ww. praw w drodze darowizny.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do darowizny na rzecz współmałżonki udziałów w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawie własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, a także prawa własności nieruchomości gruntowej nie wystąpi ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzałyby, że darowizna ta wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nabytych udziałów nie wykorzysta Pan w ramach prowadzonej działalności, nie będzie Pan czerpał z nich żadnych korzyści. Jedyna planowana przez Pana czynność do ww. praw  to zbycie praw w drodze darowizny.

Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pana aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym.

Dokonując darowizny udziałów w prawach użytkowania wieczystego gruntów, prawie własności nieruchomości zabudowanych na ww. gruntach, a także prawa własności nieruchomości gruntowej będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o  którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie darowizny ww. praw, a dostawę (darowiznę) - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z tym, dokonując darowizny ww. praw będzie Pan korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe zapis art. 7 ust. 2 pkt 2 nie będzie miał zastosowania w sprawie.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe. Jednakże prawidłowość Pana stanowiska wynika z innej podstawy prawnej niż wskazana przez Pana.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.