Jak wskazał Dyrektor KIS w indywidualnej interpretacji z 9 października 2018 r. (0112-KDIL3-2.4011.320.2018.1.JK):

• Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp.
• Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

W Pani ocenie, w świetle powyższego będzie Pani posiadała centrum interesów życiowych w Polsce, z uwagi na posiadaną nieruchomość, w której może zamieszkiwać, powiązania rodzinne z matką, a także posiadane tu aktywa oraz zawarte umowy, w ramach których świadczy pracę.

Spełnienie warunku centrum interesów życiowych na terytorium Polski nie jest kryterium ostatecznie decydującym o miejscu, w którym podatnik posiada nieograniczony obowiązek podatkowy, bowiem w tym kontekście należy stosownie do art. 4a ustawy o PIT zbadać również spełnienie przesłanek określonych przez UPO.

Można teoretycznie przyjąć, że ma Pani również centrum interesów życiowych na terytorium Belgii, z uwagi na fakt, że w Belgii posiada małżonka. Pani zdaniem, w Pani stanie faktycznym, fakt pozostawiania w związku z małżeńskim z rezydentem podatkowym Belgii, nie przesądza o posiadaniu centrum (ośrodka) interesów życiowych w tym kraju.

Stosownie do UPO, kryteriami decydującymi o miejscu nieograniczonego obowiązku podatkowego są kolejno: miejsce zamieszkania, ośrodek interesów życiowych, zwykły pobyt, obywatelstwo.

W przypadku, gdyby powyższe kryteria nie doprowadziły do jednoznacznego rozstrzygnięcia co do miejsca posiadania nieograniczonego obowiązku podatkowego, UPO zawiera również możliwość ustalenia go w procedurze wzajemnego porozumiewania.

Zgodnie z Komentarzem do modelowej konwencji OECD, rozstrzygnięciem kolizji dotyczących powiązań z państwami powinno być takie kryterium, które w miarę możliwości nie pozostawia wątpliwości.

Modelowa Konwencja, jak i komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią przyjętą w praktyce międzynarodowej wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierane przez jej strony.

Jak wskazuje Komentarz do modelowej konwencji OECD stałe miejsce zamieszkania należy rozumieć możliwie szeroko. Może nim być dom, mieszkanie lub jakakolwiek nieruchomość przeznaczona na stały pobyt ludzi, niezależnie od tytułu prawnego który łączy podatnika z tą nieruchomością. Istotnym kryterium jest trwałość zamieszkania i dostępność miejsca zamieszkania, przez co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko co jest niezbędne, aby dysponować miejscem zamieszkania do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego posiada Pani dostępne do zamieszkania nieruchomości zarówno w Polsce (własne) jak i w Belgii (męża), w związku z czym kryterium to nie będzie rozstrzygające. W przypadku takim UPO wskazuje na kryterium powiązań osobistych i ekonomicznych, a więc ośrodek interesów życiowych. Przy ustalaniu, w którym państwie podatnik posiada centrum interesów życiowych, należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim majątkiem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualną sytuację danej osoby.

Odnosząc się do kryterium powiązań osobistych i majątkowych, wskazuje Pani, że w Belgii posiada rachunek bankowy, ponadto w Belgii znajduje się miejsce zamieszkania oraz ośrodek interesów gospodarczych Pani małżonka. Natomiast w Polsce posiada Pani rodzinę, przyjaciół, a także jest zatrudniona na umowę o pracę w polskiej spółce i prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi na rzecz polskich podmiotów. Ponadto, posiada Pani również w Polsce rachunek bankowy, a także osiąga dochody z tytułu wynajmu nieruchomości.

W związku z powyższym, w Pani ocenie, Pani osobiste powiązania, obejmujące interesy majątkowe, powiązania rodzinne, zainteresowania, ogniskują się w Polsce.

Uważa Pani, że już na podstawie powyższego kryterium (centrum interesów życiowych) należałoby uznać, że Pani powiązania z Polską są znacznie ściślejsze, a zatem powinna Pani zostać uznana za polskiego rezydenta podatkowego już na podstawie tego kryterium.

Sam pobyt małżonka, z którym posiada Pani rozdzielność majątkową małżeńską na terytorium Belgii oraz nieograniczony obowiązek podatkowy małżonka na terytorium Belgii nie jest kryterium rozstrzygającym ostatecznie o położeniu centrum interesów życiowych podatnika. Tezę powyższą potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 31 grudnia 2021 roku, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.1008.2021.i.KF, oraz interpretacji indywidualnej z 14 września 2022 roku, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.556.2022.2.JK.

Z ostrożności procesowej, w przypadku, gdyby organ interpretacyjny nie podzielił Pani stanowiska, przedstawia ona również argumentację co do dalszych kryteriów oceny, w tym kryterium stałego pobytu. Zgodnie Komentarzem do modelowej konwencji OECD, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wskazują okresu, który należy badać w kontekście zwykłego przebywania. Komentarz pozostawia jednak wytyczną w postaci badania dostatecznie długiego okresu, aby możliwe było określenie charakteru pobytów w każdym z dwóch państw.

W Pani ocenie, okres ten można określić na podstawie roku podatkowego, który dla osób fizycznych w polskim systemie prawa podatkowego pokrywa się z rokiem kalendarzowym, bowiem z określeniem statusu podatkowego w danym roku prawo wiąże określone obowiązki w postaci złożenia deklaracji podatkowej czy zapłaty podatku.

W związku z powyższym, uwzględniając fakt, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego czas pobytu w Polsce i w Belgii będzie porównywalny, zaś w żadnym z tych krajów nie przekroczy 183 dni, przyjąć należy, że to kryterium również nie daje jednoznacznego rozstrzygnięcia.

Z uwagi na powyższe kluczowe będzie kryterium określone w art. 4 ust. 2 lit. c) UPO, a więc kryterium obywatelstwa. Zważywszy na fakt, że posiada Pani jedynie polskie obywatelstwo, należy przyjąć, że będzie ona podmiotem nieograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy:

W świetle art. 3 ust. 2a ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Jako pierwszy warunek przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp.

Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.

Po analizie Pani powiązań osobistych i gospodarczych należy stwierdzić, że bez wątpienia ośrodek Pani interesów życiowych w 2025 r. i w latach następnych (do momentu zmiany stanu faktycznego) znajduje się w Polsce.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że posiada Pani polskie obywatelstwo. Zawarła Pani w 2024 roku związek małżeński na terytorium Belgii z obywatelem tego kraju. Posiada Pani w małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej. Pani mąż, której zamieszkuje w Belgii, prowadzi tam działalność gospodarczą i jest belgijskim rezydentem podatkowym. Prowadzą Państwo odrębne gospodarstwa domowe. Przez większość czasu przebywa Pani w Polsce sama. Mąż przebywa wraz z Panią w Polsce przez kilkanaście dni w ciągu roku. Nie posiada Pani dzieci. Posiada Pani na terytorium Polski rodzinę i szerokie grono przyjaciół, z którymi utrzymuje Pani bliskie relacje.

W Pani ocenie, Pani stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych będzie położone w Polsce.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą na terytorium Polski. Koncentruje się Pani w swojej działalności głównie na polskim rynku nieruchomości. W ramach wykonywanej działalności świadczy Pani usługi na rzecz kilku polskich spółek. Jest Pani również zatrudniona w spółce będącej polskim rezydentem podatkowym, na podstawie umowy o pracę. Posiada Pani w Polsce rachunki bankowe oraz dokonuje inwestycji wyłącznie za pośrednictwem polskich brokerów. Posiada Pani dwie nieruchomości mieszkalne położone w Polsce.

W związku z powyższym, w świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w 2025 r, i w latach następnych (do momentu zmiany stanu faktycznego) posiada i będzie Pani posiadać w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, a zatem podlega i będzie Pani podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W latach 2025 i dalszych (do momentu zmiany stanu faktycznego) podlega i będzie Pani podlegała opodatkowaniu od całości uzyskanych dochodów bez względu na miejsce ich uzyskania z uwzględnieniem właściwej Konwencji/umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie zaś do art. 4a ww. ustawy:

Na podstawie art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. nr 211, poz. 2139) zmienionej Protokołem sporządzonym w Luksemburgu dnia 14 kwietnia 2014 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii zmieniającym Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisaną w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1094) i zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Belgię dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Konwencja MLI”):

Jednocześnie jak wynika z art. 4 ust. 2 polsko – belgijskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania:

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Przedtem jednak, wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze.

Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej, zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Przechodząc do analizy Pani sprawy, wskazuję, że jeżeli podatnik zostaje uznany za rezydenta podatkowego drugiego państwa (na skutek spełnienia kryteriów przewidzianych w krajowym prawie podatkowym tego państwa), a w Polsce jest uznawany za rezydenta podatkowego na mocy opisanych wcześniej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mamy do czynienia z podwójną rezydencją podatkową.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują specjalne reguły kolizyjne w przypadku podwójnej rezydencji podatkowej, pozwalające ustalić, w którym państwie dana osoba posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Należy jednak podkreślić, że normy kolizyjne stosowane w przypadku podwójnej rezydencji podatkowej miałyby zastosowanie dopiero wówczas, gdyby została Pani uznana za rezydenta podatkowego zarówno w Polsce jak i w Belgii.

Mając na uwadze przedstawione przez Panią informacje oraz obowiązujące przepisy, stwierdzam, że nie istnieje konieczność ustalenia Pani miejsca zamieszkania w oparciu o przepisy wynikające z polsko – belgijskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wskazałem powyżej, w 2025 r. oraz w latach następnych (do momentu zmiany stanu faktycznego) posiada Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Ponadto, w uzupełnieniu wskazała Pani, że Pani stałe miejsce zamieszkania powinno być położone w Polsce. Powinna Pani rozliczać się z całości uzyskanych dochodów w Polsce. Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji wydanego przez organy skarbowe któregokolwiek z państw.

Zatem nie posiada i nie będzie Pani posiadała (do momentu zmiany stanu faktycznego) miejsca zamieszkania jednocześnie w dwóch krajach. W tym okresie nie posiada i nie będzie Pani posiadać podwójnej rezydencji podatkowej.

W konsekwencji, należy zgodzić się z Panią, że w ww. okresie podlega i będzie Pani podlegała (do momentu zmiany stanu faktycznego) w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości uzyskanych dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.