-    możliwości zastosowania do sprzedaży ww. działki zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku uznania, że ta sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia ich źródeł. Wnioskodawczyni począwszy od dnia 22 maja 2013 r. prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest przede wszystkim działalność agentów zajmujących się sprzedażą mebli, artykułów gospodarstwa domowego i drobnych wyrobów metalowych, Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni jest od 12 września 2014 r. zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w dniu 30 grudnia 2010 r. do majątku wspólnego małżonków nieruchomość gruntową położoną w …, o powierzchni.. ha, stanowiącą między innymi działkę nr .., obręb …, objętej księgą wieczystą nr .. Sądu Rejonowego . w … (dalej: „Nieruchomość”) od Agencji Nieruchomości Rolnych. Transakcja sprzedaży Nieruchomości nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług, w związku z tym, że transakcja ta korzystała ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

Następnie, w dniu 29 października 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem jako małżonkowie podarowali Nieruchomość na podstawie umowy darowizny Wnioskodawczyni do jej majątku osobistego. Darowizna nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni nie wykorzystywała oraz nie wykorzystuje Nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a także nie wykorzystywała jej do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w tym nie udostępniała w żaden sposób tej Nieruchomości innym osobom. Nieruchomość nie stanowi elementu, w tym środka trwałego, prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych robót budowlanych na Nieruchomości, nie wznosiła żadnych budynków, budowli. W przypadku Nieruchomości nie wydano żadnych decyzji budowlanych lub rozbiórkowych, a także nie występowano o wydanie takich decyzji.

Wnioskodawczyni nie prowadziła na Nieruchomości działalności gospodarczej ani rolnej, Wnioskodawczyni nie jest i nie była rolnikiem oraz nie ma i nie miała statusu rolnika ryczałtowego.

Aktualnie Wnioskodawczyni planuje sprzedaż Nieruchomości celem dokonania spłaty zadłużenia, wynikającego z pożyczki (oraz odsetek i kosztów dochodzenia spłaty), która został zabezpieczony hipoteką na Nieruchomości (dalej: „Planowana Sprzedaż”). Dłużnikiem osobistym jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości, która nie posiada dostatecznych środków na spłatę pożyczki. Aktualnie toczy się postępowanie egzekucyjne z Nieruchomości, które jest na etapie opisu i oszacowania. Wnioskodawczyni zamierza jednak spłacić zadłużenie ze środków pochodzących z Planowanej Sprzedaży, o ile wcześniej nie uda się jej uzyskać finansowania na spłatę w celu zmniejszenia kosztów odsetkowych.

Sprzedaż Nieruchomości wymaga uzyskania zgody Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa (…). Do Planowanej Sprzedaży ma dojść pod warunkiem uzyskania zgody przez …..

W celu dokonania Planowanej Sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawczyni zawarła umowę pośrednictwa sprzedaży Nieruchomości. Wnioskodawczyni nie dokonywała innych czynności mających na celu ułatwienie sprzedaży Nieruchomości. Wnioskodawczyni zawarła z potencjalnym nabywcą Nieruchomości umowę przedwstępną sprzedaży Nieruchomości.

Na dzień Planowanej Sprzedaży Nieruchomości, Nieruchomość nie będzie w żaden sposób zabudowana. Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego …, uchwalonego uchwałą nr … Rady Miasta … z dnia 28 października 1999 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego …, który obejmuje również Nieruchomość. Przeznaczenie Nieruchomości zostało określone jako:

·Rolnictwo – Zabudowa Zagrodowa, Gospodarstwa Rekreacyjne, Ogrody Działkowe, Tereny Urządzeń Produkcji Gospodarki Rybackiej (niewielki fragment),

·Rolnictwo – tereny rolnicze i osadnicze.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości dopuszczalne jest dokonywanie zabudowy odpowiadającej ww. przeznaczeniu o wysokości nieprzekraczającej 10 m budynków niepodpiwniczonych.

Na marginesie Wnioskodawczyni wskazuje, że w przeszłości dokonywała zakupu i sprzedaży również innych nieruchomości, lecz nigdy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Kupowane i sprzedawane nieruchomości były nabywane do majątku osobistego lub majątku wspólnego Wnioskodawczyni łącznie z małżonkiem.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowała Pani, że nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest opisana w księdze wieczystej o numerze …, a nie jak to zostało błędnie wskazane pierwotnie we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej …

Ponadto, na pytania Organu wskazała Pani odpowiednio:

1)Czy w ramach zawartej przedwstępnej umowy sprzedaży udzieliła Pani lub zamierza udzielić nabywcy pełnomocnictwa, zgody, upoważnienia do działania w Pani imieniu i na Pani rzecz? Jeżeli tak, to:

̶jakie czynności/działania obejmuje to pełnomocnictwo?

̶kto (Pani czy nabywca) będzie pokrywał koszty tych działań?

̶czy udzieliła/planuje Pani udzielić nabywcy zgody na dysponowanie przedmiotową działką?

„W ramach przedwstępnej umowy sprzedaży moja Wnioskodawczyni nie udzieliła i nie zamierza udzielić nabywcy pełnomocnictwa, zgody, upoważnienia do działania w jej imieniu i na jej rzecz.”

2)Wskazała Pani, że działka nr … ma następujące przeznaczenie:

̶Rolnictwo – Zabudowa Zagrodowa, Gospodarstwa Rekreacyjne, Ogrody Działkowe, Tereny Urządzeń Produkcji Gospodarki Rybackiej (niewielki fragment),

̶Rolnictwo – tereny rolnicze i osadnicze.

prosimy o wskazanie, które przeznaczenie jest przeznaczeniem podstawowym, a które przeznaczeniem uzupełniającym.

„Wskazuję, że działka nr …. wskazana we wniosku o wydanie interpretacji posiada przeznaczenie:

a.Rolnictwo – Zabudowa Zagrodowa, Gospodarstwa Rekreacyjne, Ogrody Działkowe, Tereny Urządzeń Produkcji Gospodarki Rybackiej;

b.Rolnictwo – tereny rolnicze i osadnicze.

Jednakże miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje rozróżnienia na przeznaczenie podstawowe oraz uzupełniające.”

3)Czy w odniesieniu do działki, do momentu jej sprzedaży, ponosiła Pani/będzie Pani ponosiła jakiekolwiek nakłady w celu jej uatrakcyjnienia (np.: uzbrojenie działki w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy; ogrodzenie; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki)? Jeśli tak, to prosimy wskazać jakie to były/będą nakłady?

„Wnioskodawczyni w odniesieniu do działki, do momentu jej sprzedaży nie ponosiła i nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów w celu jej uatrakcyjnienia.”

4)Czy wykorzystywała/wykorzystuje/będzie Pani wykorzystywała do dnia sprzedaży ww. działkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?

„Zgodnie z przedstawionym już stanem faktycznym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej - Wnioskodawczyni nie wykorzystywała oraz nie wykorzystuje nieruchomości, a także nie zamierza wykorzystywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a także nie wykorzystywała jej, nie wykorzystuje, oraz nie zamierza wykorzystywać do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawczyni wykorzystywała, wykorzystuje i będzie wykorzystywać do dnia sprzedaży ww. działkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.”

5)Czy posiada Pani również inne nieruchomości (działki), oprócz wskazanej we wniosku? Jeśli tak, proszę podać ile nieruchomości (działek), jakiego rodzaju Pani posiada i wskazać odrębnie dla każdej z tych nieruchomości (działek):

a.kiedy (data), w jaki sposób i w jakim celu nabyła Pani nieruchomość (działkę)?

b.w jaki sposób wykorzystywała i wykorzystuje Pani tę nieruchomość (działkę)?

c.czy nieruchomość (działka) jest niezabudowana czy zabudowana? Jeśli jest zabudowana – czy zabudowa ma charakter mieszkalny czy użytkowy?

d.czy zamierza Pani sprzedać nieruchomość (działki)?

„Wnioskodawczyni aktualnie posiada również następujące nieruchomości:

a.Określenie nieruchomości: .. - …

i.  Data nabycia: 04.12.2014;

ii.  Sposób i cel nabycia: Umowa przeniesienia własności nieruchomości (Umowa sprzedaży) – w celu lokaty kapitału / ewentualnie budowy siedliska;

iii.  Sposób wykorzystywania nieruchomości: niewykorzystywana (nieużytek), brak zamiaru sprzedaży;

iv.  Rodzaj nieruchomości: niezabudowana;

b.Określenie nieruchomości: … - …

i.Data nabycia: 27.09.2018;

ii.Sposób i cel nabycia: Umowa darowizny; Darowizna otrzymana od dziadków Wnioskodawczyni;

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: Nieruchomość zamieszkiwana przez dziadków; brak zamiaru sprzedaży;

iv.Rodzaj nieruchomości: Zabudowana, nieruchomość mieszkalna

c.Określenie nieruchomości: …

i.Data nabycia: 27.09.2018

ii.Sposób i cel nabycia: Umowa darowizny; Darowizna otrzymana od dziadków Wnioskodawczyni

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: niewykorzystywana, brak zamiaru sprzedaży;

iv.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana

d.Określenie nieruchomości: …

i.  Data nabycia: 25.06.2014

ii.  Sposób i cel nabycia: Umowa sprzedaży; dom wakacyjny

iii.  Sposób wykorzystywania nieruchomości: dom wakacyjny, brak zamiaru sprzedaży;

iv.  Rodzaj nieruchomości: zabudowana; nieruchomość mieszkalna

e.Określenie nieruchomości: … - …

i.Data nabycia: 07.11.2014

ii.Sposób i cel nabycia: Umowa sprzedaży; dokupienie działki przy domu dziadków.

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: nie wykorzystywana; brak zamiaru sprzedaży

iv.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana

f.Określenie nieruchomości: …

i.Data nabycia: 2016.10.16

ii.Sposób i cel nabycia: Darowizna; Darowizna działki przez dziadków Wnioskodawczyni

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: budynek użytkowy; brak zamiaru sprzedaży

iv.Rodzaj nieruchomości: zabudowana (nieruchomość użytkowa)

g.Określenie nieruchomości: …

i.Data nabycia: 16.10.2016

ii.Sposób i cel nabycia: Darowizna działki przez dziadków

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: niewykorzystywana

iv.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana, brak zamiaru sprzedaży

h.Określenie nieruchomości: ….

i.Data nabycia: 28.04.2004

ii.Sposób i cel nabycia: Umowa sprzedaży; zamieszkanie

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: dom rodzinny - zamieszkały przez rodziców; brak zamiaru sprzedaży

iv.Rodzaj nieruchomości: zabudowana (nieruchomość mieszkalna)

i.Określenie nieruchomości: Nieruchomość położona w miejscowości …

i.Data nabycia: brak informacji (zagubiony dokument), prawdopodobnie 2004 r. lub 2005 r.

ii.Sposób i cel nabycia: Umowa sprzedaży – zagubiony dokument sprzedaży; uzyskanie drogi dojazdowej

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: niewykorzystywana; brak zamiaru sprzedaży

iv.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana

j.Określenie nieruchomości: … …

i.Data nabycia: 29.01.2015

ii.Sposób i cel nabycia: umowa przeniesienia własności (umowa sprzedaży);

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: nie wykorzystywana, brak dostępu, pozostałość po wcześniej posiadanej nieruchomości; brak zamiaru sprzedaży

iv.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana”

6)Mając na uwadze wskazanie, iż w przeszłości dokonywała Pani sprzedaży innych nieruchomości proszę wskazać:

a.jakie to były nieruchomości? Ile ich było?

b.kiedy i w jaki sposób zostały nabyte te działki?

c.w jakim celu nabyte zostały te działki?

d.w jaki sposób działki były wykorzystywane przez Panią od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

e.kiedy dokonano ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

f.ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, a jeśli zabudowanych – to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

g.na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. działek?

„Wnioskodawczyni poniżej przedstawia zestawienie sprzedanych nieruchomości:

a.Określenie nieruchomości: …

i.Data nabycia: 13.04.2018

ii.Sposób i cel nabycia: umowa przeniesienia prawa użytkowania wieczystego (umowa sprzedaży); zamiar prowadzenia działalności gospodarczej lub wynajem

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: prowadzenie działalności gospodarczej;

iv.Data sprzedaży i przyczyna sprzedaży: 03.02.2020, zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej

v.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana

vi.Przeznaczenie środków ze sprzedaży: remont nieruchomości położonej w …

b.Określenie nieruchomości: …

i.Data nabycia: 23.04.2018

ii.Sposób i cel nabycia: umowa przeniesienia prawa użytkowania wieczystego (umowa sprzedaży); zamiar prowadzenia działalności gospodarczej lub wynajem

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: prowadzenie działalności gospodarczej;

iv.Data sprzedaży i przyczyna sprzedaży: 03.02.2020, zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej

v.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana

vi.Przeznaczenie środków ze sprzedaży: remont nieruchomości położonej w ….

c.Określenie nieruchomości: …

i.Data nabycia: 25.09.2014

ii.Sposób i cel nabycia: umowa przeniesienia własności (umowa sprzedaży); zamiar prowadzenia działalności lub wynajem

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: prowadzenie działalności gospodarczej

iv.Data sprzedaży i przyczyna sprzedaży: 03.02.2020, zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej

Sprzedaż podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%, w związku z rezygnacją przez strony umowy ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie Wnioskodawczyni wystąpiła w tej czynności jako czynny podatnik od towarów i usług, jednakże czynność ta nie była dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię.

v.Rodzaj nieruchomości: zabudowana (nieruchomość użytkowa)

vi.Przeznaczenie środków ze sprzedaży: remont nieruchomości położonej w …

d.Określenie nieruchomości: ….

i.Data nabycia: 19.12.2013

ii.Sposób i cel nabycia: Umowa sprzedaży; zamiar budowy domu;

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: nie wykorzystywana;

iv.Data sprzedaży i przyczyna sprzedaży: 21.09.2018, rezygnacja z tych planów (budowy domu)

v.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana

vi.Przeznaczenie środków ze sprzedaży: wykorzystanie środków na bieżące potrzeby

e.Określenie nieruchomości: Nieruchomość położona w miejscowości …

i.Data nabycia: 11.03.2004

ii.Sposób i cel nabycia: umowa darowizny; mieszkaniowy

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: dom rodzinny;

iv.Data sprzedaży i przyczyna sprzedaży: 31.05.2017, zamiar budowy domu

v.Rodzaj nieruchomości: zabudowana (nieruchomość mieszkalna)

vi.Przeznaczenie środków ze sprzedaży: wykorzystanie środków na bieżące potrzeby, oszczędności

f.Określenie nieruchomości: …

i.Data nabycia: 28.04.2004

ii.Sposób i cel nabycia: Umowa sprzedaży; nabycie działki obok domu położonego w ...;

iii.Sposób wykorzystywania nieruchomości: nie wykorzystywana;

iv.Data rozporządzenia i przyczyna rozporządzenia: 11.12.2018, dokonanie darowizny na rzecz ojca Wnioskodawczyni

v.Rodzaj nieruchomości: niezabudowana

vi.Przeznaczenie środków ze sprzedaży: brak uzyskania środków z uwagi na nieodpłatne rozporządzenie nieruchomością”

Pytania

1.Czy Planowana Sprzedaż Nieruchomości spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług?

2.Jeżeli Planowana Sprzedaż Nieruchomości spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, to czy będzie miało zastosowanie do niej zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1 Zdaniem  Wnioskodawczyni Planowana Sprzedaż Nieruchomości nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawczyni w przypadku, gdy Planowana Sprzedaż Nieruchomości spowodowuje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, to będzie miało do niej zastosowanie zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

Uzasadnienie

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, (dalej: „podatek VAT”), podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy VATA, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast czerpanie dochodów z ciągłego wykorzystywania składnika majątku, charakteryzujące się powtarzalnością lub długim okresem trwania wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

„Podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze; (...).

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania Planowanej Sprzedaży istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży Wnioskodawczyni podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, co skutkowałoby koniecznością uznania Wnioskodawczyni za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu dokonania Planowanej Sprzedaży, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W niniejszej sprawie pomimo tego, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, to Nieruchomość stanowi część majątku osobistego (prywatnego) Wnioskodawczyni. Nieruchomość została nabyta przez nią wspólnie z małżonkiem w 2010 r., a następnie Nieruchomość ta została jej przekazana w formie darowizny w 2019 r. do jej majątku osobistego.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej na Nieruchomości oraz Nieruchomość nie ma żadnego związku z wykonywaną przez nią działalnością gospodarczą. Ponadto Wnioskodawczyni nie ma statusu rolnika ryczałtowego, nie jest i nie była rolnikiem, a także nie prowadziła na Nieruchomości działalności rolnej.

Dodatkowo Wnioskodawczyni nie przeprowadziła żadnych czynności na Nieruchomości, nie były prowadzone żadne prace budowlane, Nieruchomość nie jest uzbrojona. Ponadto Wnioskodawczyni nie przeprowadzała podziału Nieruchomości, ani żadnych czynności o charakterze zorganizowanym, które miałyby na celu ułatwienie sprzedaży Nieruchomości - przykładowo takich jak działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży Nieruchomości.

W niniejszej sprawie wręcz przeciwnie, czynności dokonane przez Wnioskodawczynię ograniczyły się jedynie do skorzystania z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami, gdzie fakt skorzystania z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami potwierdza jedynie, że Planowana Sprzedaż nie ma związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podobne stanowisko wyraził przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, który w wyroku z dnia 14 czerwca 2018 r. wskazał, że „Wreszcie sprzedaż nieruchomości powierzyła pośrednikowi, co jest typową cechą sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, a nie samodzielną działalnością handlową.”

Na marginesie Wnioskodawczyni wskazuje, że Nieruchomość, nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, o czym szerzej w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawczyni do pytania nr 2 poniżej.

Mając na uwadze powyższe, nie sposób uznać, że Wnioskodawczyni w zakresie planowanej sprzedaży Nieruchomości działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu ustawy VAT, stąd planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 stycznia 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.927.2024.2.JS.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy VAT:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Należy ponadto zauważyć, że według art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 977 z późn. zm.) (dalej: „ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Dodatkowo zwrócić należy, że poprzez przeznaczenie pod zabudowę w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy VAT należy rozumieć nie każdą zabudowę, ale tylko zabudowę, która ma dla danego terenu przeznaczenie podstawowe, a więc w przypadku, gdy możliwość dokonywania zabudowy stanowi przeznaczenie jedynie o charakterze uzupełniającym, to nie można w takim przypadku uznać, że taki teren należy traktować jako teren budowlany.

Powyższe stanowisko wynika z utrwalonego orzecznictwa Sądów Administracyjnych, gdzie przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 sierpnia 2024 r., sygn. I FSK 1670/20, potwierdził, że „O terenie „zabudowanym” w rozumieniu art. 43 ust. 9 ustawy o VAT można mówić w sytuacji, gdy istniejąca zabudowa ma dla tego terenu podstawowe, dominujące znaczenie. Natomiast nie jest istotna „zabudowa”, jeśli ma ona charakter uzupełniający w stosunku do podstawowego przeznaczenia terenu (tak m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 listopada 2021 r., sygn. akt I FSK 575/18, dostępny w CBOSA).”

Jak wynika z przedstawionego w niniejszej sprawie stanu faktycznego Nieruchomość nie jest zabudowana w jakikolwiek sposób. Ponadto zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego …., uchwalonego uchwałą nr … Rady Miasta … z dnia 28 października 1999 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego …, który obejmuje również Nieruchomość, przeznaczenie Nieruchomości zostało określone jako Rolnictwo – Zabudowa Zagrodowa, Gospodarstwa Rekreacyjne, Ogrody Działkowe, Tereny Urządzeń Produkcji Gospodarki Rybackiej, Rolnictwo – tereny rolnicze i osadnicze. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości dopuszczalne jest dokonywanie zabudowy o wysokości nieprzekraczającej 10 m – budynków niepodpiwniczonych.

Powyższe wskazywałoby, że dominującym przeznaczeniem Nieruchomości jest rolnictwo, a ewentualna zabudowa jako dopuszczalne przeznaczenie Nieruchomości ma charakter jedynie pomocniczy/uzupełniający.

Dodatkowo wskazać należy, że przy nabyciu przez Wnioskodawczynię wraz z jej mężem Nieruchomości od Agencji Nieruchomości Rolnych zastosowane zostało zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, a stan faktyczny dot. tej Nieruchomości przez okres od jej nabycia przez Wnioskodawczynię, do dnia Planowanej Sprzedaży nie uległ zmianie.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku uznania, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to należy stwierdzić, że do tej transakcji będzie miało zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki nr … jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że wraz z mężem nabyła Pani w dniu 30 grudnia 2010 r. do majątku wspólnego nieruchomość gruntową stanowiącą między innymi działkę nr … od Agencji Nieruchomości Rolnych. Następnie, w dniu 29 października 2019 r. Pani wraz z mężem jako małżonkowie podarowali Nieruchomość na podstawie umowy darowizny Pani do Pani majątku osobistego. Darowizna nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wynika z całokształtu okoliczności nie wykorzystywała oraz nie wykorzystuje Pani Nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a także nie wykorzystywała jej Pani do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w tym nie udostępniała w żaden sposób tej Nieruchomości innym osobom. Nieruchomość nie stanowi elementu, w tym środka trwałego, prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Nie dokonywała Pani żadnych robót budowlanych na Nieruchomości, nie wznosiła żadnych budynków, budowli. W przypadku Nieruchomości nie wydano żadnych decyzji budowlanych lub rozbiórkowych, a także nie występowano o wydanie takich decyzji. Nie prowadziła Pani na Nieruchomości działalności gospodarczej ani rolnej, nie jest i nie była Pani rolnikiem oraz nie ma i nie miała statusu rolnika ryczałtowego. W odniesieniu do działki, do momentu jej sprzedaży nie ponosiła Pani i nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów w celu jej uatrakcyjnienia. W celu dokonania sprzedaży nieruchomości zawarła Pani umowę pośrednictwa sprzedaży. Ponadto, zawarła Pani z potencjalnym nabywcą nieruchomości umowę przedwstępną sprzedaży. Natomiast w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży nie udzieliła Pani i nie zamierza Pani udzielić nabywcy pełnomocnictwa, zgody, upoważnienia do działania w Pani imieniu i na Pani rzecz.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przez Panią działki nr …, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia tej działki, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W przedmiotowej sprawie brak zatem jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży ww. działki wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wyżej wyjaśniłem, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż ww. działki należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, korzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że z tytułu sprzedaży działki nr … nie będzie działała Pani w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ww. działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Jednocześnie wskazuję, że z uwagi na rozstrzygniecie odnoszące się do pytania nr 1 wniosku oraz warunkowy charakter pytania nr 2, nie udzielam odpowiedzi na ww. pytanie nr 2 wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych zauważam, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.