Interpretacja indywidualna– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej nieuznania czynności obejmującej przekazanie przez Państwa Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone nr 1) oraz nieprawidłowe w części dotyczącej nieuznania czynności polegającej na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Bon oraz Świadczenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT u Państwa (pytanie oznaczone nr 2) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur zakupowych (pytanie oznaczone nr 3).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·nieuznania czynności obejmującej przekazanie przez Państwa Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone nr 1);

·nieuznania czynności polegającej na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Bon za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT u Państwa (część pytania oznaczonego nr 2);

·uznania czynności polegającej na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Świadczenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT u Państwa (część pytania oznaczonego nr 2);

·prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur zakupowych (pytanie oznaczone nr 3).

Uzupełnili go Państwo pismem z 24 lipca 2025 r. (wpływ 31 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą czynnym podatnikiem VAT. Spółka świadczy na rzecz innych podmiotów usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług w poniższym zakresie:

-outsourcing oprogramowania, tj. tworzenie oprogramowania na zamówienie, modernizacja oprogramowania, dostosowywanie i konfiguracja oprogramowania oraz monitorowanie i wsparcie oprogramowania;

-wdrażanie kontroli jakości oprogramowania oraz najlepszych praktyk i narzędzi testowania oprogramowania;

-doradztwo w zakresie oprogramowania obejmujące poszukiwanie najlepszych rozwiązań dostosowanych do potrzeb klientów Spółki.

Spółka zatrudnia pracowników w oparciu o umowy o pracę (dalej: Pracownicy) oraz współpracuje z kontrahentami w oparciu o umowy o świadczenie usług (dalej: Współpracownicy).

W celu zwiększenia motywacji oraz wydajności Pracowników oraz Współpracowników, zgodnie z praktyką przyjętą w branży, w której działa Spółka, poza podstawowym wynagrodzeniem Spółka przyznaje Pracownikom i Współpracownikom dodatkowe świadczenia o charakterze niepieniężnym. Aby umożliwić efektywne zarządzanie wydatkami związanymi z przyznawaniem ww. świadczeń, a także celem dostosowania zakresu ww. świadczeń do aktualnych potrzeb Pracowników i Współpracowników, Spółka korzysta z systemu internetowego – tzw. kafeterii benefitów (dalej: System kafeteryjny). System kafeteryjny pozwala na przyznawanie przez Spółkę Pracownikom i Współpracownikom punktów (dalej: Punkty), które następnie mogą zostać zamienione przez Pracowników i Współpracowników na określone towary i usługi oferowane za pośrednictwem Systemu kafeteryjnego przez podmioty inne niż Spółka.

System kafeteryjny jest udostępniany Pracownikom i Współpracownikom przez zewnętrznego dostawcę (dalej: Dostawca), na podstawie umowy zawartej pomiędzy Dostawcą a Spółką (dalej: Umowa). Przedmiotem Umowy jest dostarczenie przez Dostawcę usługi zapewniającej Spółce dostęp do Systemu kafeteryjnego. Zgodnie z Umową Spółka opłaca Dostawcy miesięczne wynagrodzenie za utrzymanie Systemu kafeteryjnego, które jest każdorazowo udokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez Dostawcę na Spółkę (dalej: Faktury zakupowe).

W ramach Systemu kafeteryjnego Pracownicy i Współpracownicy otrzymują na przypisane indywidualne konto funkcjonujące w Systemie kafeteryjnym określoną stalą miesięczną ilość Punktów. Punkty przekazywane są przez Spółkę do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym raz w miesiącu, na podstawie dokonywanej przez Spółkę płatności na rzecz Dostawcy, która dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową. Samo przypisanie Punktów do poszczególnych kont realizowane jest przez Dostawcę w sposób automatyczny.

Dostawca umożliwia Pracownikom i Współpracownikom założenie konta w serwisie internetowym, w którym znajduje się informacja o otrzymanych Punktach, całkowitej wartości Punktów oraz ofercie towarów i usług, które można nabyć za Punkty. Punkty w Systemie kafeteryjnym mogą zostać zamienione na:

-dokumenty udostępnione w Systemie kafeteryjnym stwierdzające obowiązek realizacji przez inny podmiot niż Spółka i Dostawca oznaczonej usługi, której wszystkie cechy zostały zdefiniowane (w tym data i miejsce realizacji usług: dalej: Świadczenia);

-dokumenty udostępnione w Systemie kafeteryjnym umożliwiające dokonanie płatności do oznaczonej w nich kwoty za towar lub usługę oferowaną przez inny podmiot niż Spółka i Dostawca (dalej: Bony).

Ponadto, Punkty mogą zostać również wymienione na usługi okresowe nabywane od Dostawcy przez Spółkę na rzecz Pracowników i Współpracowników, w oparciu o odrębną umowę (dalej: Pakiety abonamentowe) np. karty Multisport. Powyższa transakcja jest rozliczana w oparciu o odrębną umowę – Spółka otrzymuje w takim przypadku od Dostawcy faktury VAT dokumentujące nabycie Pakietów abonamentowych.

Jeżeli wartość zgromadzonych Punktów okaże się niewystarczająca do nabycia danego Świadczenia. Bonu lub Pakietu abonamentowego, Pracownicy i Współpracownicy mają możliwość dopłacenia brakującej kwoty z własnych środków. Istnieje również możliwość nabycia Świadczenia, Bonu lub Pakietu Abonamentowego w całości za własne środki Pracownika lub Współpracownika.

Jak wynika z treści Umowy, jeżeli nabycie Świadczenia lub Bonu następuje poprzez przeznaczenie przez Pracownika lub Współpracownika na Świadczenie lub Bon wyłącznie Punktów, to nabywcą Świadczenia lub Bonu od innego podmiotu niż Dostawca i Spółka jest Spółka – w takim przypadku Pracownik lub Współpracownik jedynie realizuje uprawnienie przysługujące Spółce na podstawie Umowy.

Zarówno wydatki na zapłatę wynagrodzenia udokumentowanego Fakturami zakupowymi, jak na przekazanie Punktów do banku punktów finansowe są ze środków obrotowych Spółki. Pracownicy i Współpracownicy nie mają w żadnym przypadku możliwości wypłaty ekwiwalentu pieniężnego uzyskanych punktów z przypisanego im indywidualnego konta w Systemie kafeteryjnym.

Zgodnie z procedurą obowiązującą w Spółce, uprawnienie do korzystania przez Pracowników i Współpracowników z Systemu kafeteryjnego oraz zasady korzystania z Systemu kafeteryjnego wynikają z ustaleń pomiędzy Spółką, a Pracownikami lub Współpracownikami. W przypadku Współpracowników, uprawnienie do korzystania z Systemu kafeteryjnego jest elementem uzgodnionych zasad współpracy pomiędzy stronami oraz istnieje wyłącznie na czas zawartej umowy o świadczenie usług.

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1)Pytanie „Czy udostępniany przez Państwa Pracownikom i Współpracownikom System kafeteryjny oraz Punkty finansowane są z Państwa środków obrotowych, czy też ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych? Proszę podać konkretnie jak wygląda proces finansowania ww. świadczeń, przyznawanych Pracownikom i Współpracownikom”.

Odpowiedź: Udostępniany przez Spółkę Pracownikom i Współpracownikom System kafeteryjny i Punkty finansowane są ze środków obrotowych Spółki. Jak Spółka wskazała we Wniosku, Pracownicy i Współpracownicy otrzymują na przypisane indywidualne konto funkcjonujące w Systemie kafeteryjnym określoną stałą miesięczną ilość Punktów. Punkty przekazywane są przez Spółkę do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym raz w miesiącu, na podstawie dokonywanej przez Spółkę płatności na rzecz Dostawcy, która dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową. Powyższa płatność finansowana jest ze środków obrotowych Spółki.

2)Pytanie „Od czego zależy ilość i wartość Punktów przyznawanych przez Państwa określonym Pracownikom i Współpracownikom”?

Odpowiedź: Każdemu Pracownikowi i Współpracownikowi przyznawana jest taka sama ilość Punktów, ustalona przez Zarząd Spółki. Spółka rozważa w przyszłości możliwość przyznawania określonej ilości Punktów poszczególnym Pracownikom i Współpracownikom w ramach premii uznaniowej, ale taka sytuacja nie miała dotychczas miejsca.

3)Pytanie „Jak w umowie nazwano usługę, za którą płacą Państwo Dostawcy systemu kafeteryjnego wynagrodzenie”?

Odpowiedź: Zgodnie z Umową, przedmiotem ww. Umowy jest dostarczenie przez Dostawcę Spółce usługi zapewniającej Spółce dostęp do Systemu kafeteryjnego.

4)Pytanie „Proszę wskazać, do czego w ramach zawartej umowy zobowiązują się Państwo a do czego Dostawca”.

Odpowiedź: Zgodnie z Umową, Dostawca zobowiązuje się do:

-umożliwienia nabywania towarów i usług Spółce oraz Pracownikom i Współpracownikom we własnym imieniu;

-umożliwienia stałego korzystania z Systemu kafeteryjnego Pracownikom i Współpracownikom oraz Spółce;

-stałego monitorowania funkcjonowania Systemu kafeteryjnego oraz zapewnienia nieprzerwanego dostępu do tego systemu;

-zapewnienia wsparcia (help-desku) dla Spółki oraz Pracowników i Współpracowników za pomocą elektronicznej komunikacji;

-wskazania, na etapie przygotowania i uruchomienia Systemu kafeteryjnego, kanału komunikacji dla Spółki, umożliwiającego kontakt z osobami odpowiedzialnymi za realizację umowy i bieżące operacyjne zarządzanie Systemem kafeteryjnym w imieniu Dostawcy;

-stałego rozwoju oferty dostępnych w Systemie kafeteryjnym towarów i usług;

-realizacji raz w miesiącu zlecenia zmian w ramach kont użytkowników (np. założenie/dezaktywacja/zasilenie), według wskazań Spółki;

-wprowadzania zmian parametryzacji w Systemie kafeteryjnym;

-przesyłania nowym użytkownikom (Pracownikom i Współpracownikom) na adresy e-mail listów powitalnych;

-umożliwienia Pracownikom i Współpracownikom posiadającym aktywne konto w Systemie kafeteryjnym rozdysponowania przyznanych punktów na towary i usługi oferowane w Systemie kafeteryjnym.

Zgodnie z Umową, Spółka zobowiązuje się:

-zasilać banki punktów przypisane do kont poszczególnych użytkowników (Pracowników i Współpracowników) minimalną kwotą określoną w umowie;

-regulować faktury i noty księgowe otrzymywane od Dostawcy w terminach określonych w umowie;

-na bieżąco aktualizować dane Pracowników i Współpracowników oraz zarządzać ich kontami;

-informować Pracowników i Współpracowników o zakresie usług wynikających z umowy;

-zachować poufność wszelkich informacji oraz danych użytkowników uzyskanych w ramach wykonywania zadań związanych z zarządzaniem Systemem kafeteryjnym;

-przestrzegać zasad bezpiecznego korzystania z Internetu;

-poinformować użytkowników o przekazaniu ich danych osobowych Dostawcy;

-przekazać swoim przedstawicielom i osobom kontaktowym, przed udostępnieniem ich danych Dostawcy, klauzulę informacyjną;

-w przypadku rozwiązania Umowy, poinformować o tym Pracowników i Współpracowników, wskazując termin, do którego możliwe będzie korzystanie z Systemu kafeteryjnego.

5)Pytanie „Proszę zwięźle przedstawić sposób rozliczeń między Państwem a Dostawcą systemu kafeteryjnego.

W szczególności proszę wskazać:

a)Jakie są zasady rozliczania się z Punktów, które mogą Państwo przyznać swoim Pracownikom i Współpracownikom? Ile tych Punktów mogą Państwo rozdysponować? Czy jest to pula stała, zmienna”?

Odpowiedź: Jak Spółka wskazała we Wniosku, Spółka dokonuje raz w miesiącu płatności na rzecz Dostawcy tytułem przekazania Punktów do banku punktów w Systemie kafeteryjnym. Wspomniana płatność dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową wystawianą przez Dostawcę. Spółka może przyznać Pracownikom i Współpracownikom dowolną liczbę Punktów, przy czym Umowa określa minimalną ilość Punktów, jaką powinny zostać zasilone banki punktów przy pisane do konta każdego z użytkowników.

b)„Co dokładnie dokumentują Faktury zakupowe? Proszę zwięźle opisać”.

Odpowiedź: Faktury zakupowe dokumentują cykliczne, miesięczne wynagrodzenie Dostawcy za utrzymanie Systemu kafeteryjnego.

c)„Co stanowi podstawę do przyznania Dostawcy wynagrodzenia”?

Odpowiedź: Podstawę do przyznania Dostawcy wynagrodzenia stanowi Umowa.

d)„W jaki sposób wynagrodzenie jest skalkulowane i od czego zależy jego wysokość”?

Odpowiedź: Wynagrodzenie skalkulowane jest przez Dostawcę jako iloczyn stałej stawki ustalonej przez Dostawcę i liczby aktywnych kont użytkowników (Pracowników i Współpracowników) w danym miesiącu. Sposób ustalenia ww. wynagrodzenia wynika z Umowy.

e)„Jakie są zasady rozliczania się z wydanych przez Pracowników i Współpracowników Punktów w systemie kafeteryjnym? Proszę wyjaśnić”.

Odpowiedź: W przypadku wymiany Punktów na Pakiety abonamentowe, Dostawca wystawia na rzecz Spółki fakturę VAT dokumentującą ich nabycie przez Spółkę. W przypadku wymiany Punktów na Świadczenia i Bony nie są dokonywane żadne rozliczenia pomiędzy Dostawcą, a Spółką. Spółka otrzymuje od Dostawcy raport wskazujący towary i usługi, na jakie poszczególni Pracownicy i Współpracownicy wymienili Punkty.

6)Pytanie „Na jakie dokładnie świadczenia (towary/usługi) Pracownicy i Współpracownicy będą mogli wymienić Punkty w Systemie kafeteryjnym”?

Odpowiedź: Zgodnie z Umową, System kafeteryjny umożliwia Pracownikom i Współpracownikom zamianę Punktów na Świadczenia, Bony i Pakiety Abonamentowe.

Spółka nie jest w stanie wskazać jakich dokładnie towarów i usług dotyczyć będą Świadczenia i Bony, gdyż oferta Dostawcy jest zmienna. Zgodnie z Umową, za pośrednictwem Systemu kafeteryjnego mogą zostać nabyte:

-towary ze sklepów z kategorii: gadżety, zakupy, moda, sport, dom, dzieci, uroda, kultura;

-usługi z kategorii transport;

-usługi z kategorii turystyka (np. kolonie i obozy , turysty ka zagraniczna, turystyka krajowa);

-usługi z kategorii kultura (np. kina sieciowe, multimuzeum, multiteatr);

-usługi z kategorii edukacja;

-usługi z kategorii gastronomia;

-usługi z kategorii rekreacja (np. zajęcia sportowe).

7)Pytanie „Czy ww. świadczenia są nabywane przez Pracowników i Współpracowników we własnym imieniu i na swoją rzecz”?

Odpowiedź: Zgodnie z Umową, w przypadku wymiany Punktów na Świadczenia i Bony ich nabywcą jest Spółka. W przypadku Pakietów abonamentowych, Spółka jest ich nabywcą na podstawie odrębnej umowy.

8)Pytanie „Od jakiego podmiotu/podmiotów Pracownicy i Współpracownicy będą mogli nabyć towary i usługi w Systemie kafeterynjym, tj. czy będą to podmioty trzecie czy Dostawca Systemu kafeteryjnego, Państwo, inny podmiot? Proszę wyjaśnić”.

Odpowiedź: Świadczenia i Bony nabywane są przez Spółkę od innych podmiotów niż Dostawca. Pakiety abonamentowe nabywane są przez Spółkę od Dostawcy.

9)Pytanie „W jakiej formie Pracownicy i Współpracownicy będą mogli nabyć towary i usługi w Systemie kafeterynjym, tj. bezpośrednio w tym Systemie czy też w formie bonów/voucherów na towary i usługi, innej? Proszę zwięźle opisać”.

Odpowiedź: Towary i usługi mogą być nabywane w formie Świadczeń, Bonów lub Pakietów abonamentowych.

10)Pytanie „Jeżeli ww. towary i usługi będą nabywane w formie bonów/voucherów na towary i usługi, to czy stanowią one bony jednego przeznaczenia, czy bony różnego przeznaczenia, czy mogą to być oba te rodzaje bonów? Proszę zwięźle opisać”.

Odpowiedź: Świadczenia dotyczą oznaczonej usługi. W przypadku Świadczeń miejsce świadczenia usługi i kwota należnego podatku od towarów i usług są znane w momencie wydania dokumentu.

Bony umożliwiają dokonanie płatności do oznaczonej w nich kwoty za towar lub usługę. W momencie wydania dokumentu nie jest znana kwota należnego podatku od towarów i usług.

11)Pytanie „Czy te towary i usługi będą opodatkowane tą samą stawką podatku VAT? Czy można określić kwotę należnego podatku oraz miejsce dokonania dostawy tych towarów lub świadczenia usług”?

Odpowiedź: Towary i usługi których dotyczą Świadczenia i Bony nie są opodatkowane tą samą stawką podatku VAT. W przypadku Świadczeń miejsce świadczenia usługi i kwota należnego podatku od towarów i usług są znane w momencie wydania dokumentu. W przypadku Bonów nie jest znana kwota należnego podatku od towarów i usług.

12)Pytanie „Czy Dostawca w swoim imieniu nabywa towary i usługi, które mogą nabyć Państwa Pracownicy i Współpracownicy oraz czy do momentu wydania tych towarów i usług jest ich właścicielem”?

Odpowiedź: Dostawca nie nabywa towarów i usług, których dotyczą Świadczenia i Bony.

13)Pytanie „Na kogo i w jakiej formie dokumentowane jest nabycie towarów i usług przez Pracowników i Współpracowników”?

Odpowiedź: Nabycie Świadczeń i Bonów nie jest w żaden sposób dokumentowane przez Spółkę lub Dostawcę – z wyjątkiem raportu otrzymywanego przez Spółkę od Dostawcy. Spółka nie ma wiedzy o sposobie dokumentowania transakcji których dotyczą Świadczenia i Bony przez inne podmioty.

14)Pytanie „Proszę zwięźle opisać przykładową transakcję Pracowników i Współpracowników dotyczącą wydania Punktów w Systemie kafeteryjnym na towary i usługi”.

Odpowiedź: Jako przykładową transakcję Spółka może wskazać sytuację, w której Pracownik zamienia przyznane mu w danym miesiącu przez Spółkę Punkty w Systemie kafeteryjnym na Bon o wartości 200.00 zł. do wykorzystania w konkretnym określonym sklepie ze sprzętem RTV i AGD. Pracownik ma możliwość wykorzystania Bonu dokonując zakupów w ww. sklepie, przy czym ww. sklep przyjmie Bon jako wynagrodzenie lub jego część.

Pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy czynność obejmująca przekazanie przez Spółkę Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników stanowi u Spółki czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 nr 54 poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT)?

2.Czy czynność polegająca na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Bon lub Świadczenie stanowi u Spółki czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy o VAT?

3.Czy Spółka, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z Faktur zakupowych?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad 1.

Zdaniem Spółki, czynność obejmująca przekazanie przez Spółkę Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników nie stanowi u Spółki czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem ”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów u rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, w ramach Systemu kafeteryjnego Pracownicy i Współpracownicy otrzymują na przypisane indywidualne konto funkcjonujące w Systemie kafeteryjnym określoną stałą miesięczną ilość Punktów. Punkty przekazywane są przez Spółkę do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym raz w miesiącu, na podstawie dokonywanej przez Spółkę płatności na rzecz Dostawcy, która dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową. Samo przypisanie Punktów do poszczególnych kont realizowane jest przez Dostawcę w sposób automatyczny.

Spółka pragnie wskazać, że czynność polegająca na przekazaniu Punktów Pracownikowi lub Współpracownikowi (tj. czynność obejmująca przekazanie przez Spółkę Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników) nie jest na gruncie VAT czynnością tożsamą z nabyciem towarów lub usług z wykorzystaniem ww. Punktów. Punkty stanowią bowiem rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do otrzymania określonych towarów lub usług, tj. są środkiem zastępującym środki pieniężne, którym można zapłacić za nabywane towary lub usługi.

Mając na uwadze powyższe, czynność obejmująca przekazanie przez Spółkę Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników nie stanowi ani dostawy towarów w świetle art. 7 ustawy o VAT, ani świadczenia usług w świetle art. 8 ustawy o VAT i tym samym nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, czynność polegająca na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Bon nie stanowi u Spółki czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy o VAT. Natomiast czynność polegająca na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Świadczenie, zdaniem Spółki stanowi u Spółki czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem ”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju:

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste:

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa. W szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

2)wszelkie inne darowiznę

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji:

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub M części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych:

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając w własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Jak stanowi art. 8a ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.

Zgodnie natomiast z art. 8h ustawy o VAT:

1.Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

2.W przepadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.

Zgodnie z art. 2 pkt 41 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie – rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu. W świetle pkt 42 ww. artykułu, poprzez emisję bonu rozumie się pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu. Zgodnie z pkt 43 ww. artykułu, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie jednego przeznaczenia – rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu. W świetle pkt 44 ww. artykułu, poprzez bon różnego przeznaczenia rozumie się bon inny niż bon jednego przeznaczenia.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, Pracownicy i Współpracownicy mają możliwość wymiany Punktów na Bony (tj. dokumenty udostępnione w Systemie kafeteryjnym umożliwiające dokonanie płatności do oznaczonej w nich kwoty za towar lub usługę oferowaną przez inny podmiot niż Spółka i Dostawca) oraz na Świadczenia (tj. dokumenty udostępnione w Systemie kafeteryjnym stwierdzające obowiązek realizacji przez inny podmiot niż Spółka i Dostawca oznaczonej usługi, której wszystkie cechy zostały zdefiniowane (w tym data i miejsce realizacji usługi) lub stwierdzające obowiązek wydania przez inny podmiot niż Spółka i Dostawca oznaczonego towaru).

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zdaniem Spółki, Bony stanowią w świetle ustawy o VAT bony różnego przeznaczenia, gdyż w przypadku Bonów kwota należnego podatku nie jest znana. W świetle opisanego stanu faktycznego, Spółka w momencie wymiany przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Bon nabywa Bon we własnym imieniu, na rzecz ww. Pracownika lub Współpracownika. Mając na uwadze powyższe, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT należy więc uznać, że Spółka w tym samym momencie dokonuje również transferu bonu różnego przeznaczenia do ww. Pracownika lub Współpracownika, w rozumieniu art. 8b ust. 1 ustawy o VAT. Jako, że transfer bonu różnego przeznaczenia nie podlega w świetle art. 8b ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czynność polegająca na wymianie przez Pracowników lub Współpracowników Punktów na Bon nie stanowi u Spółki czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

W dalszej kolejności należy wskazać, że Świadczenia natomiast stanowią zdaniem Spółki bony jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy o VAT, gdyż w ich przypadku miejsce świadczenia usługi i kwota należnego podatku są znane w chwili ich emisji. Również w tym przypadku, w świetle opisanego stanu faktycznego Spółka w momencie wymiany przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Świadczenie nabywa Świadczenie we własnym imieniu, na rzecz ww. Pracownika lub Współpracownika. W świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT należy więc uznać, że Spółka w tym samym momencie dokonuje transferu bonu jednego przeznaczenia do ww. Pracownika lub Współpracownika. W tym miejscu należy zaznaczyć, że transfer bonu jednego przeznaczenia w świetle art. 8a ust. 1 ustawy o VAT uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy. Mając na uwadze powyższe, jako że Świadczenie stwierdza obowiązek realizacji oznaczonej usługi oraz Spółka przekazuje Świadczenie Pracownikom i Współpracownikom nieodpłatnie, zastosowanie zdaniem Spółki znajduje u opisywanym przypadku art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Tym samym, czynność polegająca na wymianie przez Pracowników lub Współpracowników Punktów na Świadczenie stanowi czynność podlegającą u Spółki opodatkowaniu w oparciu o art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Ad. 3

Zdaniem Spółki, ma ona zgodnie z art. 86 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego z Faktur zakupowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi nabywane przez podatników wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas. gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem u targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, że wydatki udokumentowane Fakturami zakupowymi mają niewątpliwy związek z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten ma charakter pośredni. Umożliwienie Pracownikom i Współpracownikom korzystania z Systemu kafeteryjnego wpływa bezpośrednio na zwiększenie konkurencyjności Spółki na rynku pracy, co natomiast pozwala na pozyskanie wykwalifikowanych pracowników i współpracowników. Jednocześnie, wprowadzenie Systemu kafeteryjnego wpływa na efektywność pracy i motywację Pracowników i Współpracowników, co przekłada się na lepsze wyniki sprzedażowe Spółki.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki ma ona zgodnie z art. 86 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego z Faktur zakupowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej nieuznania czynności obejmującej przekazanie przez Państwa Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone nr 1) oraz nieprawidłowe w części dotyczącej nieuznania czynności polegającej na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Bon oraz Świadczenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT u Państwa (pytanie oznaczone nr 2) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur zakupowych (pytanie oznaczone nr 3).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy z art. 2 pkt 22 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usługi co do zasady podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Obydwa warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie.

Jak wskazuje art. 24 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Pojęcie świadczenia – składającego się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem.

W świetle art. 353 § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Zgodnie z art. 25 Dyrektywy:

W tym miejscu warto podkreślić, że nie każde zaniechanie działania lub tolerowanie czynności uważane jest za świadczenie usług. Dla stwierdzenia, czy dana czynność albo brak podejmowania czynności stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, należy ocenić przedmiotową transakcję w kontekście całego systemu podatku VAT, a w szczególności jego głównych założeń i celów, które zostały wyrażone w artykule 1 Dyrektywy. W myśl tego artykułu, podatek od wartości dodanej jest z założenia podatkiem nałożonym na konsumpcję towarów i usług. Chociaż płatnikiem podatku są wszystkie osoby zaangażowane w kolejne stadia transakcji gospodarczych, faktyczny i ostateczny ciężar podatku spoczywa jedynie na ostatecznym konsumencie. W świetle powyższych założeń opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów lub usług. W związku z powyższym, zaniechanie działania lub tolerowanie czynności lub sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

Natomiast w odniesieniu do odpłatności za ww. świadczenie należy wskazać, że ustawa nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną.

Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT. Świadczą Państwo usługi opodatkowane podatkiem VAT m.in. w zakresie outsourcingu oprogramowania. Zatrudniają Państwo Pracowników oraz współpracują Państwo z kontrahentami (Współpracownicy). Poza podstawowym wynagrodzeniem przyznają Państwo Pracownikom i Współpracownikom dodatkowe świadczenia o charakterze niepieniężnym. W tym celu korzystają Państwo z Systemu kafeteryjnego. Pozwala on na przyznawanie przez Państwa Pracownikom i Współpracownikom Punktów, które następnie mogą zostać zamienione przez Pracowników i Współpracowników na określone towary i usługi oferowane za pośrednictwem Systemu kafeteryjnego przez podmioty inne niż Państwo. System kafeteryjny jest udostępniany Pracownikom i Współpracownikom przez zewnętrznego Dostawcę, na podstawie umowy zawartej pomiędzy Dostawcą a Państwem. Przedmiotem Umowy jest dostarczenie przez Dostawcę usługi zapewniającej Państwu dostęp do Systemu kafeteryjnego. Zgodnie z Umową, opłacają Państwo Dostawcy miesięczne wynagrodzenie za utrzymanie Systemu kafeteryjnego, które jest każdorazowo udokumentowane Fakturami zakupowymi, wystawianymi przez Dostawcę na Państwa. W ramach Systemu kafeteryjnego Pracownicy i Współpracownicy otrzymują na przypisane indywidualne konto funkcjonujące w Systemie kafeteryjnym określoną stalą miesięczną ilość Punktów. Punkty przekazywane są przez Państwa do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym raz w miesiącu, na podstawie dokonywanej przez Państwa płatności na rzecz Dostawcy, która dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową. Samo przypisanie Punktów do poszczególnych kont realizowane jest przez Dostawcę w sposób automatyczny. Dostawca umożliwia Pracownikom i Współpracownikom założenie konta serwisie internetowym, w którym znajduje się informacja o otrzymanych Punktach, całkowitej wartości Punktów oraz ofercie towarów i usług, które można nabyć za Punkty. Punkty w Systemie kafeteryjnym mogą zostać zamienione na:

·dokumenty stwierdzające obowiązek realizacji przez inny podmiot oznaczonej usługi, której wszystkie cechy zostały zdefiniowane (w tym data i miejsce realizacji usług);

·dokumenty umożliwiające dokonanie płatności do oznaczonej w nich kwoty za towar lub usługę oferowaną przez inny podmiot.

Jeżeli wartość zgromadzonych Punktów okaże się niewystarczająca do nabycia danego Świadczenia lub Bonu, Pracownicy i Współpracownicy mają możliwość dopłacenia brakującej kwoty z własnych środków. Istnieje również możliwość nabycia Świadczenia lub Bonu w całości za własne środki Pracownika lub Współpracownika. Jeżeli nabycie Świadczenia lub Bonu następuje wyłącznie poprzez Punkty, to nabywcą Świadczenia lub Bonu od innego podmiotu są Państwo – w takim przypadku Pracownik lub Współpracownik jedynie realizuje uprawnienie przysługujące Państwu na podstawie Umowy. Zarówno wydatki na zapłatę wynagrodzenia udokumentowanego Fakturami zakupowymi, jak na przekazanie Punktów do banku punktów finansowe są z Państwa środków obrotowych. Uprawnienie do korzystania przez Pracowników i Współpracowników z Systemu kafeteryjnego oraz zasady korzystania z Systemu kafeteryjnego wynikają z ustaleń pomiędzy Państwem, a Pracownikami lub Współpracownikami. W przypadku Współpracowników, uprawnienie do korzystania z Systemu kafeteryjnego jest elementem uzgodnionych zasad współpracy pomiędzy stronami oraz istnieje wyłącznie na czas zawartej umowy o świadczenie usług.

System kafeteryjny i Punkty finansowane są z Państwa środków obrotowych. Pracownicy i Współpracownicy otrzymują na przypisane indywidualne konto funkcjonujące w Systemie kafeteryjnym określoną stałą miesięczną ilość Punktów. Punkty przekazywane są przez Państwa do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym raz w miesiącu, na podstawie dokonywanej przez Państwa płatności na rzecz Dostawcy, która dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową. Powyższa płatność finansowana jest z Państwa środków obrotowych. Każdemu Pracownikowi i Współpracownikowi przyznawana jest taka sama ilość Punktów, ustalona przez Zarząd Spółki. Przedmiotem Umowy jest dostarczenie przez Dostawcę Państwu usługi zapewniającej Państwu dostęp do Systemu kafeteryjnego. Zgodnie z Umową, Dostawca zobowiązuje się m.in. do:

·umożliwienia nabywania towarów i usług Państwu oraz Pracownikom i Współpracownikom we własnym imieniu;

·umożliwienia stałego korzystania z Systemu kafeteryjnego Pracownikom i Współpracownikom oraz Państwu;

·stałego monitorowania funkcjonowania Systemu kafeteryjnego oraz zapewnienia nieprzerwanego dostępu do tego systemu;

·zapewnienia wsparcia dla Państwa oraz Pracowników i Współpracowników;

·stałego rozwoju oferty dostępnych w Systemie kafeteryjnym towarów i usług;

·umożliwienia Pracownikom i Współpracownikom posiadającym aktywne konto w Systemie kafeteryjnym rozdysponowania przyznanych punktów na towary i usługi oferowane w Systemie kafeteryjnym.

Zgodnie z Umową, Państwo zobowiązują się m.in.:

·zasilać banki punktów przypisane do kont Pracowników i Współpracowników minimalną kwotą określoną w umowie;

·regulować faktury i noty księgowe otrzymywane od Dostawcy w terminach określonych w umowie;

·na bieżąco aktualizować dane Pracowników i Współpracowników oraz zarządzać ich kontami;

·informować Pracowników i Współpracowników o zakresie usług wynikających z umowy;

·zachować poufność wszelkich informacji oraz danych użytkowników uzyskanych w ramach wykonywania zadań związanych z zarządzaniem Systemem kafeteryjnym.

Dokonują Państwo raz w miesiącu płatności na rzecz Dostawcy tytułem przekazania Punktów do banku punktów w Systemie kafeteryjnym. Wspomniana płatność dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową wystawianą przez Dostawcę. Mogą przyznać Pracownikom i Współpracownikom dowolną liczbę Punktów, przy czym Umowa określa minimalną ilość Punktów, jaką powinny zostać zasilone banki punktów przypisane do konta każdego z użytkowników. Faktury zakupowe dokumentują cykliczne, miesięczne wynagrodzenie Dostawcy za utrzymanie Systemu kafeteryjnego. Podstawę do przyznania Dostawcy wynagrodzenia stanowi Umowa. Wynagrodzenie skalkulowane jest przez Dostawcę jako iloczyn stałej stawki ustalonej przez Dostawcę i liczby aktywnych kont użytkowników w danym miesiącu. Sposób ustalenia ww. wynagrodzenia wynika z Umowy. W przypadku wymiany Punktów na Świadczenia i Bony nie są dokonywane żadne rozliczenia pomiędzy Dostawcą, a Państwem. Otrzymują Państwo od Dostawcy raport wskazujący towary i usługi, na jakie poszczególni Pracownicy i Współpracownicy wymienili Punkty. Nie są Państwo w stanie wskazać jakich dokładnie towarów i usług dotyczyć będą Świadczenia i Bony, gdyż oferta Dostawcy jest zmienna. W przypadku wymiany Punktów na Świadczenia i Bony ich nabywcą są Państwo. Świadczenia i Bony nabywane są przez Państwa od innych podmiotów niż Dostawca. Towary i usługi mogą być nabywane w formie Świadczeń lub Bonów. Świadczenia dotyczą oznaczonej usługi. W przypadku Świadczeń miejsce świadczenia usługi i kwota należnego podatku od towarów i usług są znane w momencie wydania dokumentu. Bony umożliwiają dokonanie płatności do oznaczonej w nich kwoty za towar lub usługę. W momencie wydania dokumentu nie jest znana kwota należnego podatku od towarów i usług. Towary i usługi których dotyczą Świadczenia i Bony nie są opodatkowane tą samą stawką podatku VAT. Dostawca nie nabywa towarów i usług, których dotyczą Świadczenia i Bony. Nabycie Świadczeń i Bonów nie jest w żaden sposób dokumentowane przez Państwa lub Dostawcę – z wyjątkiem raportu otrzymywanego przez Państwa od Dostawcy. Nie mają Państwo wiedzy o sposobie dokumentowania transakcji których dotyczą Świadczenia i Bony przez inne podmioty. Jako przykładową transakcję można wskazać sytuację, w której Pracownik zamienia przyznane mu w danym miesiącu przez Państwa Punkty w Systemie kafeteryjnym na Bon o wartości 200,00 zł, do wykorzystania w konkretnym określonym sklepie ze sprzętem RTV i AGD. Pracownik ma możliwość wykorzystania Bonu dokonując zakupów w ww. sklepie, przy czym ww. sklep przyjmie Bon jako wynagrodzenie lub jego część.

Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności kwestii nieuznania czynności obejmującej przekazanie przez Państwa Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone nr 1).

Mając na uwadze opis sprawy oraz stan prawny należy wskazać, że Punkty stanowią rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do otrzymania Świadczeń lub Bonów. Zatem Punkty nie stanowią towarów, lecz są tylko środkiem, którym można „zapłacić” za nabywane Świadczenia i Bony. Zastępują one więc środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary i usługi. Przekazanie Punktów nie stanowi również świadczenia usług. Punkty same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb – nie stanowią autonomicznego świadczenia. Usługą będzie bowiem tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że czym innym jest przyznanie Pracownikom i Współpracownikom Punktów, a czym innym nabycie świadczeń na podstawie Punktów w Systemie kafeterynjym. Na gruncie ustawy, pojęcia te należy rozróżnić.

Zatem należy stwierdzić, że przekazanie Pracownikom i Współpracownikom Punktów, które umożliwiają nabycie m.in. Świadczeń i Bonów, to takie przekazanie, które podobnie, jak przekazanie pieniądza nie rodzi obowiązku w podatku od towarów i usług, ponieważ nie dochodzi do przekazania żadnego towaru ani świadczenia usługi.

W tym przypadku samo przekazanie Punktów i ich przypisanie do poszczególnych kont w Systemie kafeteryjnym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem samo przekazanie Punktów nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy i nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wyznaczonym przez przepis art. 5 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że czynność obejmująca przekazanie przez Państwa Punktów do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym, a następnie automatyczne przypisanie ww. Punktów do kont Pracowników i Współpracowników nie stanowi u Państwa czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Na wstępie do dalszych rozważań należy wskazać, że ze względu na zakres postawionych pytań uznałem za zasadne udzielić odpowiedzi w pierwszej kolejności na pytanie nr 3, a następnie na pytanie nr 2.

Tym samym, Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniu nr 3 dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur zakupowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak wynika z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy, System kafeteryjny pozwala Państwa Pracownikom i Współpracownikom na wymianę przyznanych Punktów m.in. na Świadczenia i Bony. System kafeteryjny jest udostępniany Pracownikom i Współpracownikom przez zewnętrznego Dostawcę, na podstawie Umowy, której przedmiotem jest dostarczenie przez Dostawcę usługi zapewniającej Państwu dostęp do Systemu kafeteryjnego. Zgodnie z Umową, opłacają Państwo Dostawcy miesięczne wynagrodzenie za utrzymanie Systemu kafeteryjnego, które jest każdorazowo udokumentowane Fakturami zakupowymi, wystawianymi przez Dostawcę na Państwa. Ponadto, Punkty przekazywane są przez Państwa do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym raz w miesiącu, na podstawie dokonywanej przez Państwa płatności na rzecz Dostawcy, która dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową. Zobowiązanie Państwa do zasilania banków punktów minimalną kwotą określa Umowa. W przypadku wymiany Punktów na Świadczenia i Bony ich nabywcą są Państwo. W zamian za Świadczenia i Bony można nabyć np. towary ze sklepów lub usługi z kategorii kultura.

Odnosząc się do przedstawionego przez Państwa opisu prawy należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy oraz których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

W odniesieniu do powyższego można przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości UE z 16 października 1997 r., wydane w sprawie C-258/95 pomiędzy Juliusz Fillibeck Söhne GmbH & CO.KG a Finanzamt Neustadt (Niemcy). Wyrok ten dotyczy wprawdzie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników dowozu do pracy jednakże, został w nim poruszony także temat, kiedy przekazana usługa jest świadczeniem dla celów osobistych pracowników, a kiedy jest świadczeniem na potrzeby działalności gospodarczej pracodawcy.

Trybunał rozważał, czy bezpłatny dowóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) Szóstej Dyrektywy. Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają regulacjom artykułu 6(2)(b). Decyzja wyboru środka transportu (lub lokalizacji zamieszkania) leży bowiem w gestii pracowników, a udostępnienie im dodatkowej możliwości dojazdu do pracy służy jedynie ich potrzebom osobistym. Istnieją jednak sytuacje, w których usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie). Wówczas, takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, a osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych. Innymi słowy, w przypadku gdy charakter prowadzonej działalności wymusza na pracodawcy zapewnienie transportu jego pracownikom do lub z miejsca pracy, uważa się, że usługi przewozu wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Przenosząc powyższe rozważania Trybunału na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku de facto przekazania Pracownikom i Współpracownikom Bonów oraz Świadczeń, korzyści uzyskiwane przez Państwa mają znaczenie drugorzędne wobec korzyści prywatnych uzyskiwanych przez pracowników.

Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że nabyte przez Państwa Bony i Świadczenia, nieodpłatnie przekazane na rzecz Pracowników i Współpracowników nie mają zarówno ogólnego, jak i pośredniego związku z Państwa działalnością gospodarczą, gdyż stanowią świadczenia wynikające z Państwa dobrej woli. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Państwa Pracowników i Współpracowników.

Co więcej, jak rozstrzygnięto powyżej, również samo przekazanie Punktów w Systemie kafeteryjnym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem nie stanowi ono ani świadczenia usług, ani też dostawy towarów, a zatem nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na System kafeteryjny.

Ww. wydatki ponoszone przez Państwa nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, gdyż jak wskazano powyżej służą one do zaspokojenia potrzeb prywatnych Pracowników i Współpracowników.

Podsumowując, stwierdzam, że nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur zakupowych zgodnie z art. 86 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii nieuznania czynności polegającej na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Bon za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT u Państwa oraz uznania czynności polegającej na wymianie przez Pracownika lub Współpracownika Punktów na Świadczenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT u Państwa (pytanie oznaczonego nr 2).

Na wstępie należy wyjaśnić, że wymiana Punktów przez Pracownika lub Współpracownika na Bon lub Świadczenie skutkuje tym, że to Państwo są nabywcą ww. Bonów lub Świadczeń. Jak wynika z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, nie zaś ich nabycie. Jak jednak wynika z analizy całości wniosku, Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniu nr 2 sprowadzają się do kwestii ustalenia czy przekazanie Bonu lub Świadczenia Pracownikom i Współpracownikom podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. do ustawy o podatku od towarów i usług zostały wprowadzone dodatkowe przepisy mające na celu implementację dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. Urz. UE L 177 z 1 lipca 2016 r.). Celem wprowadzonych przepisów jest uproszczenie, modernizacja i ujednolicenie przepisów ustawy, mających zastosowanie do bonów na towary lub usługi.

Zgodnie z art. 2 pkt 41 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 42 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 43 ustawy:

Art. 2 pkt 44 ustawy wskazuje, że:

Na podstawie art. 2 pkt 45 ustawy:

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego przeznaczenia (SPV) i różnego przeznaczenia (MPV) zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

Na mocy art. 8a ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 8a ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 8a ust. 3 ustawy:

W myśl art. 8a ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy:

Według art. 8b ust. 2 ustawy:

Ww. przepisy regulują obrót bonami na gruncie podatku VAT, nadając im charakter znaków legitymujących, które stanowią dowód przysługiwania określonej osobie określonego uprawnienia do uzyskania prawa do dysponowania towarem jak właściciel, czy też prawa do uzyskania określonego świadczenia w postaci usługi.

Warto przytoczyć także art. 7 ust. 2 ustawy:

Z kolei na mocy art. 8 ust. 2 ustawy:

W analizowanej sprawie istotny jest również przepis art. 8 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

Z definicji bonu wynika, że jest to instrument, który może być przyjęty jako wynagrodzenie wyłącznie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również w motywie 4 preambuły Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz.U.UE.L.2016.177.9), wskazano „Zasady te powinny dotyczyć wyłącznie bonów, w zamian za które uzyskać można towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny jednak podlegać instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług”.

Jak zauważa się ww. preambule bony mogą występować w formie fizycznej lub elektronicznej, winny określać charakter uprawnienia, które wiąże się z danym bonem oraz ustanawiają obowiązek przyjęcia go jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. Opodatkowanie podatkiem VAT w przypadku transakcji związanych z bonami zależy od specyficznych cech danego bonu.

W zakresie bonów wprowadza się dwie normy. Pierwsza z nich odnosi się do bonów jednego przeznaczenia (tzw. SPV), czyli bonów, które dotyczą konkretnej dostawy lub usługi i tylko w danym państwie członkowskim, co pozwala w chwili emisji (przekazania bonu pierwszemu posiadaczowi) bonu określić miejsce świadczenia jak i kwoty podatku należnego. Transfer bonów SPV (emisja i ich dalsze przekazanie) został zrównany ze świadczeniem usług albo dostawą towarów (w zależności jakiego uprawnienia dany bon dotyczy) i tym samym podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT.

Druga zaś norma odnosi się do bonów różnego przeznaczenia (MPV), które zostały zdefiniowane przez definicję negatywną, jako bony które nie posiadają cech bonów SPV. Bony te charakteryzują się tym, że w momencie emisji nie można ustalić miejsca opodatkowania lub nie jest znana kwota podatku VAT należnego. Transfer tych bonów nie podlega opodatkowaniu, opodatkowaniu podlega faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług w zamian za ten bon.

Jednocześnie, stosownie do art. 8b ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT będzie podlegała „wymiana” bonu różnego przeznaczenia na towary i usługi. Zobowiązanym do rozliczenia podatku z tego tytułu będzie podmiot dokonujący dostawy tych towarów lub świadczenia usług. W związku z tym, obowiązek podatkowy w VAT może powstać jedynie dla tego podmiotu, który dokonał dostawy towarów lub świadczenia usług „w zamian za” bon różnego przeznaczenia w momencie realizacji tego bonu.

W odpowiedzi na wezwanie wskazali Państwo, że Świadczenia dotyczą oznaczonej usługi. W przypadku Świadczeń miejsce świadczenia usługi i kwota należnego podatku od towarów i usług są znane w momencie wydania dokumentu. Natomiast Bony umożliwiają dokonanie płatności do oznaczonej w nich kwoty za towar lub usługę. W momencie wydania dokumentu nie jest znana kwota należnego podatku od towarów i usług.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że Świadczenia stanowią w istocie bony jednego przeznaczenia (SPV), a Bony są bonami różnego przeznaczania (MPV).

Zatem w pierwszej kolejności odnieść się należy do nieodpłatnego przekazania na rzecz Pracowników i Współpracowników Świadczeń stanowiących bony jednego przeznaczenia.

W świetle ww. art. 8a ustawy, transfer bonu jednego przeznaczenia (SPV) jest traktowany jako świadczenie usług lub dostawa towarów, których dotyczy dany bon.

Przy czym przez transfer bonu rozumie się emisję bonu (pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu) oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.

Warto także zwrócić uwagę, iż istota emisji bonów, opisana w art. 2 pkt 42 ustawy, jest związana z przekazaniem bonu przez emitenta pierwszemu posiadaczowi (co do zasady w związku ze sprzedażą bonu). Emisja bonu jednego przeznaczenia (tak jak późniejsze transfery) oznacza dokonanie dostawy towarów/świadczenia usług, których bon dotyczy.

Jeżeli nieodpłatnie zostanie Pracownikom i Współpracownikom przekazany bon jednego przeznaczenia, to dochodzi do nieodpłatnej dostawy towarów, lub nieodpłatnego świadczenia usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, w razie zaistnienia przesłanek określonych w art. 7 ust. 2-4 ustawy lub art. 8 ust. 2 ustawy.

Jak wykazano powyżej, Świadczenia i Bony, które Państwo nabędą w związku z Systemem kafeteryjnym, a które są de facto nieodpłatnie przekazane na rzecz Pracowników i Współpracowników nie mają bezpośredniego, jak i pośredniego związku z Państwa działalnością gospodarczą, gdyż stanowią świadczenia wynikające z Państwa dobrej woli, a nie z obowiązku nałożonego na Państwa na podstawie przepisów prawa. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Pracowników i Współpracowników. Zatem nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych przez Państwa na System kafeteryjny.

W odniesieniu do Świadczeń, stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą oznaczonej usługi, i których miejsce świadczenia i kwota należnego podatku są znane w momencie wydania dokumentu, wskazać należy, że aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. W przypadku nieodpłatnych świadczeń realizowanych na rzecz Pracowników i Współpracowników będą to także świadczenia, które nie są związane ze stosunkiem pracy, ale zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby pracownika, a ich zaspokojenie przez pracodawcę wynika wyłącznie z jego dobrej woli.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

W wyroku z 16 października 1997 r. C-258/95 (Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG) Trybunał Sprawiedliwości doszedł do wniosku, że co do zasady, pracodawca, organizując dla pracowników dojazd do zakładu, świadczy nieodpłatną usługę na ich prywatny użytek. Pracodawca w normalnych warunkach nie ma obowiązku zapewnienia pracownikom dojazdu do miejsca pracy, a to w jaki sposób pracownik dostanie się do pracy jest jego indywidualną sprawą. Niemniej jednak, jeżeli z okoliczności wynika, że działalność prowadzona przez podatnika wymaga, aby pracodawca zapewnił transport pomiędzy domem a miejscem pracy, wówczas należy przyjąć, że usługa ta świadczona jest w celu nie innym niż działalność gospodarcza podatnika, natomiast prywatne korzyści pracownika wynikające z możliwości skorzystania z transportu mają znaczenie drugorzędne względem potrzeb podatnika.

W świetle powyższego, oceniając, czy dana usługa służy działalności przedsiębiorstwa podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu.

W drugim wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) Trybunał stwierdził, że co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Podobnie jak w pierwszym powołanym wyroku, także i w tym orzeczeniu Trybunał podkreślił znaczenie ścisłego związku pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika, a świadczoną nieodpłatnie usługą. Wskazał ponadto, że usługa ta powinna służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny.

Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Mając na uwadze kryteria wynikające z powołanego orzecznictwa TSUE można wywieść wniosek, że co do zasady takie usługi, w których zasadniczą korzyść odnoszą pracownicy, należałoby uznać za świadczone na ich osobiste cele, a w konsekwencji usługi te będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Z drugiej jednak strony, jeżeli usługa taka nie jest świadczona przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności lub ma z nią nikły związek, to można mówić o świadczeniu usługi nie tyle na cele osobiste, lecz przede wszystkim w ramach innej działalności. W tym przypadku również czynność ta objęta jest opodatkowaniem zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi „suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług” (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Świadczeń, stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika, powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania tych Świadczeń pracownikom.

Zatem z uwagi na fakt, że jedną z przesłanek opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług, jest aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów, oraz, że z tytułu zakupu Świadczeń stanowiących bony jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego, nieodpłatne świadczenie ww. usług na rzecz Pracowników i Współpracowników nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do kwestii nieodpłatnego przekazania na rzecz Pracowników i Współpracowników Bonów, stanowiących bony różnego przeznaczenia, należy wskazać, że transfer bonów różnego przeznaczenia nie podlega opodatkowaniu. W przypadku tych bonów do opodatkowania dochodzi w momencie ich realizacji. W odniesieniu do bonów MPV, podatek VAT powinien zostać pobrany, gdy zostaną dostarczone towary lub wykonane usługi, których dany bon dotyczy.

Zatem, moment nabycia przez Pracowników i Współpracowników Bonów stanowiących bony różnego przeznaczenia nie może być utożsamiany z dostawą towarów ani świadczeniem usług w rozumieniu ustawy. W tym przypadku samo wydanie Bonu Pracownikowi lub Współpracownikowi nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, stwierdzam, że przekazanie przez Państwa Pracownikom lub Współpracownikom Bonów lub Świadczeń, na które wymienili oni Punkty nie stanowi u Państwa czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało całościowo uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.