w zakresie prawa i terminu do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie nakładów inwestycyjnych - Interpretacja - IBPP2/443-7/13/KO

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 08.04.2013, sygn. IBPP2/443-7/13/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

w zakresie prawa i terminu do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie nakładów inwestycyjnych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2013r. (data wpływu 8 stycznia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa i terminu do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie nakładów inwestycyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa i terminu odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie nakładów inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca będący osobą fizyczną prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych (księgi rachunkowe, podatek liniowy) i będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w dniu 13 grudnia 2012r. podpisał umowę przedwstępną kupna-sprzedaży (akt notarialny) na zakup nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym wybudowanym w latach 80-tych oraz budynkiem usługowym. Z treści aktu wynika, że stronami umowy są: ze strony sprzedającego są H. i M. K. (małżeństwo) oraz s.c. F. M. i H. K. ze strony kupującego Wnioskodawca P.P. prowadzący jeodnoosobową działalność gospodarczą. Budynek mieszkalny wraz gruntem stanowi współwłasność ustawową majątkową obojga małżonków H. i M. K. dokonujących sprzedaży i stanowi ich majątek prywatny. Natomiast na budynek usługowy, małżeństwo już jako wspólnicy spółki cywilnej F. s.c. K. M., K. H. poczynili nakłady inwestycyjne w 2005r. w kwocie 442.000 zł, następnie uzupełnili je do kwoty 446.000 zł. W stosunku do tych nakładów zastosowano odpis amortyzacyjny w wysokości łącznej 81.000 zł. S.C. F. użytkowała budynek warsztatowo-garażowy, na który poniosła nakłady na podstawie umowy użyczenia. W umowie użyczenia (załączonej do faktury) znajduje się zapis, mówiący iż biorący do użytkowania uprawniony jest do dokonywania na przedmiocie użyczenia wszelkich nakładów inwestycyjnych bez obowiązku rozliczania się z Użyczającym.

W dniu podpisania umowy przedwstępnej tj. 13 grudnia 2012 s.c. F. wystawiła fakturę VAT na sprzedaż nakładów inwestycyjnych na budynek usługowy zgodnie z umową przedwstępną z dnia 13 grudnia 2012r. na kwotę 365.000 zł netto plus należny podatek VAT 83.950 zł, razem 448.950 zł obciążając kosztami zapłaty Wnioskodawcę.

Faktura opatrzona jest komentarzem co do terminów płatności:

  1. kwota 200.000 do 13 grudnia 2012r. - tytułem zadatku zgodnie z aktem notarialnym;
  2. kwota 83.950 do dnia 20 stycznia 2012r.;
  3. kwota 165.000 do 15 maja 2013r. - płatność końcowa zgodnie z aktem notarialnym.

Strony tej umowy ustaliły następujące warunki:

  1. Tytułem częściowej zapłaty ceny w dniu zawarcia umowy zobowiązany do zakupu (Wnioskodawca P. P.) wpłaci zadatek zobowiązanym do sprzedaży w kwocie 200.000 zł;
  2. Tytułem częściowej zapłaty ceny do 15 maja 2013r. zobowiązany do zakupu wypłaci zaliczkę zobowiązanym do sprzedaży w kwocie 400.000 zł.;
  3. Tytułem końcowej zapłaty ceny do dnia 31 lipca 2013r. tj. do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej, zobowiązany do zakupu wpłaci zobowiązanym do sprzedaży kwotę 300.000 zł.;
  4. W dniu 13 grudnia 2012r. po dokonaniu wpłaty zadatku zobowiązani do sprzedaży wydadzą zobowiązanemu do zakupu części nieruchomości - tj. budynek usługowy wraz częścią nieruchomości o pow. 0,3 ha;
  5. Zobowiązany do zakupu zobowiązuje się do pokrycia ewentualnego należnego podatku VAT od nakładów inwestycyjnych.

Zakupiona przez Wnioskodawcę nieruchomość służyła będzie działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia VAT od wystawionej faktury za sprzedaż nakładów...

  • W jaki terminie Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony na fakturze za sprzedaż nakładów...

  • Stanowisko Wnioskodawcy.

    Ad. 1.

    Wątpliwość Wnioskodawcy budzi podstawa opodatkowania podatkiem VAT sprzedawanego budynku usługowego, tj. osobna sprzedaż gruntu i osobna sprzedaż nakładów inwestycyjnych. W myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że stronami transakcji są dwa odrębne, samoistne i niezależne podmioty gospodarcze w świetle przepisów ustawy o podatku VAT (ILPP2/443-333/12-4/EN z 12 marca 2012r.) S.C F jako podatnik podatku od towarów i usług, miała prawo wystawić fakturę VAT na sprzedaż nakładów inwestycyjnych.

    Wnioskodawcy przysługuje zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej sprzedaż poniesionych nakładów gdyż zakupione nakłady inwestycyjne będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

    Ad. 2.

    Zdaniem Wnioskodawcy, usługa polegająca na sprzedaży prawa do poniesionych nakładów została wykonana w dniu podpisania umowy przedwstępnej pomiędzy sprzedawcą a nabywcą (Wnioskodawcą). W następstwie doszło do wydania nabywcy przedmiotu umowy, czynność ta została potwierdzona przez Sprzedającego fakturą VAT a zatem zrealizowane zostały wszystkie czynności składające się na ww. usługę. Na powyższe nie ma też wpływu fakt, iż płatność została rozłożona na raty. Uwzględniając brzmienie art. 41 ust 1 ustawy, opisana we wniosku czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej, tj. 23% stawki podatku, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydana towaru lub wykonania usługi. Zatem prawo odliczenia VAT z takiej faktury przysługuje zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

    Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

    Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

    W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

    Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

    Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

    1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
    2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
    3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

    Z treści cytowanego przepisu wynika, że pojęcie świadczenie usług, ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także ich zaniechania poprzez zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Usługa w rozumieniu omawianej regulacji jest transakcją gospodarczą, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać jakieś zdarzenie gospodarcze za odpłatne świadczenie usług musi wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi w nim udział, czyli jedna ze stron musi zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności (np. w zawartej umowie), a druga do stosownej zapłaty.

    Ponadto brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy przesądza, że zawarta w nim definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników, w ramach ich działalności gospodarczej.

    Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

    Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

    W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

    Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91).

    Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

    Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

    Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 13 grudnia 2012r. podpisał umowę przedwstępną kupna-sprzedaży na zakup nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym wybudowanym w latach 80-tych oraz budynkiem usługowym. Z treści aktu wynika, że stronami umowy są: ze strony sprzedającego są H. i M. K. (małżeństwo) oraz s.c. F. M. i H. K. ze strony kupującego Wnioskodawca P.P. Budynek mieszkalny wraz gruntem stanowi współwłasność ustawową majątkową obojga małżonków H. i M. K. dokonujących sprzedaży i stanowi ich majątek prywatny. Natomiast na budynek usługowy, małżeństwo już jako wspólnicy spółki cywilnej F. s.c. K. M., K. H. poczynili nakłady inwestycyjne w 2005r. w kwocie 442.000 zł, następnie uzupełnili je do kwoty 446.000 zł. S.C. F. użytkowała budynek warsztatowo-garażowy, na który poniosła nakłady na podstawie umowy użyczenia. W umowie użyczenia (załączonej do faktury) znajduje się zapis, mówiący iż biorący do użytkowania uprawniony jest do dokonywania na przedmiocie użyczenia wszelkich nakładów inwestycyjnych bez obowiązku rozliczania się z Użyczającym.

    W dniu podpisania umowy przedwstępnej tj. 13 grudnia 2012 s.c. F. wystawiła fakturę VAT na sprzedaż nakładów inwestycyjnych na budynek usługowy zgodnie z umową przedwstępną z dnia 13 grudnia 2012r. na kwotę 365.000 zł netto plus należny podatek VAT 83.950 zł, razem 448.950 zł obciążając kosztami zapłaty Wnioskodawcę. W dniu 13 grudnia 2012r. po dokonaniu wpłaty zadatku zobowiązani do sprzedaży wydadzą zobowiązanemu do zakupu części nieruchomości - tj. budynek usługowy wraz częścią nieruchomości o pow. 0,3 ha. Zobowiązany do zakupu zobowiązuje się do pokrycia ewentualnego należnego podatku VAT od nakładów inwestycyjnych. Zakupiona przez Wnioskodawcę nieruchomość służyła będzie działalności opodatkowanej.

    Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu sprzedaży nakładów inwestycyjnych oraz prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktury dokumentującej sprzedaż nakładów inwestycyjnych.

    Umowa sprzedaży jest czynnością cywilnoprawną uregulowana w art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) według którego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

    Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

    Natomiast stosownie do treści art. 47 § 1, § 2 i § 3 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

    Przepis art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

    Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy zauważyć, że z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady poniesione na cudzym gruncie stanowią część składową gruntu, a tym samym własność jego właściciela. W konsekwencji posiadacz nakładów na cudzym gruncie nie może odsprzedać owych nakładów, ponieważ nie ma do nich tytułu prawnego. Niemniej jednak podmiot ten dysponuje pewnym prawem do takich nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy), a zatem nie uzależnia dostawy towarów od tytułu własności dostarczanych towarów. Z powyższego wynika, iż sprzedaż nakładów poniesionych na cudzym gruncie nie może zostać uznana za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą (art. 2 pkt 6 ustawy), która mogłaby stanowić towar.

    Zatem sprzedaż nakładów poniesionych na cudzym gruncie należy zaliczyć do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż dochodzi w tym przypadku do przeniesienia prawa majątkowego. W świetle powyższego sprzedaż nakładów, o których mowa we wniosku, stanowi w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy, odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

    Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

    W świetle powyższego przepisu, sprzedaż towarów i świadczenie usług podlega, co do zasady, opodatkowaniu według stawki 23%, za wyjątkiem towarów i usług objętych zwolnieniem od podatku bądź stawką preferencyjną.

    Rozliczenie nakładów, które jest odpłatnym świadczeniem usług, nie zostało wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej oraz nie zostało uwzględnione w przepisach o podatku od towarów i usług jako objęte obniżoną stawką podatku lub zwolnieniem, zatem podlega opodatkowaniu wg 23% stawki podatku VAT.

    W świetle powyższego, skoro nabywana nieruchomość służyć będzie działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, zatem przysługuje mu prawo do odliczenia podatku należnego z faktury wystawionej przez spółkę cywilną z tytułu sprzedaży nakładów inwestycyjnych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzymał fakturę. Jeżeli Wnioskodawca nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

    W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF 2 MB

    Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach