Interpretacja indywidualna z dnia 21 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.343.2023.2.SR
Temat interpretacji
Prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 29 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 czerwca 2023 r. (wpływ 13 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca będzie prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach swojej działalności będzie prowadził sprawy księgowe, finansowe oraz administracyjne Polskiej Spółki Komandytowej (czynnego podatnika VAT).
Kody PKD wykazane w CEIDG Wnioskodawcy to: 69.20.Z, 82.11.Z.
Zakres wykonywanych usług będzie dotyczył: Księgowania wszystkich zdarzeń gospodarczych, wyliczenie podatków. Usługodawca zgłosi Wnioskodawcę jako pełnomocnika do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej drukiem UPL-1.
Dodatkowo Wnioskodawca będzie prowadził sprawy finansowe Usługodawcy: kontakty z bankami, obsługa konta bankowego, tworzenie prognoz finansowych, tworzenie wniosków kredytowych.
Ponadto Wnioskodawca będzie prowadził sprawy administracyjne Usługodawcy: kontakty z kontrahentami, urzędami, obsługa poczty elektronicznej Usługodawcy.
Ponadto Wnioskodawca będzie zgłoszony przez Usługodawcę jako pełnomocnik do działania we wszystkich sprawach podatkowych oraz innych sprawach należących do właściwości organów podatkowych drukiem PPO-1. Wnioskodawca będzie miał również dostęp jako pełnomocnik do portalu podatkowego Usługodawcy.
Praca wykonywana do Usługodawcy będzie jedynym zleceniem wykonywanym w ramach prowadzonej działalności jednoosobowej. Wynagrodzenie Wnioskodawcy nie będzie przekraczać kwoty 200 000 zł rocznie. Umowa między Wnioskodawcą a Usługodawcą stanowić będzie, że Usługodawca ponosi pełną odpowiedzialność za przekazywane dokumenty i informację. Usługodawca będzie ponosić również odpowiedzialność za naruszenia przepisów związane z zatajeniem informacji lub błędne określenie zobowiązań podatkowych wynikające z nieprawidłowego opisania dokumentów lub informacji dostarczonych przez Usługodawcę do Wnioskodawcy.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani następujące informacje:
Na pytanie Organu „Czy wykonywała Pani wcześniej działalność gospodarczą i utraciła Pani prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnowała z tego zwolnienia – kiedy? (należy wskazać datę).”, wskazała Pani, że „Jest to moja pierwsza działalność gospodarcza. Nigdy wcześniej nie wykonywałam działalności gospodarczej, w związku z czym nie utraciłam prawa do zwolnienia sprzedaży od podatku i nie zrezygnowałam z tego zwolnienia.”
Na pytanie Organu „Czy zamierza Pani rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego 2023 r.”, podała Pani, że „Tak, zamierzam.”
Na pytanie Organu „Czy przewidywana wartość sprzedaży przekroczy/nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2023 kwoty 200.000 zł?”, wskazała Pani, że „Przewidywana wartość sprzedaży w roku 2023 będzie wynosić 35.000 zł.”
Na pytanie Organu „Czy w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)? Jeśli tak, należy wskazać jakie to czynności. W szczególności czy zamierza Pani świadczyć usługi prawnicze lub usługi w zakresie doradztwa?”, odpowiedziała Pani, że „Moja działalność będzie tylko działalnością usługową. Art. 113 ust. 13 pkt 2a i 2b odnosi się wskazanego przeze mnie kodu PKD. Nie jestem prawnikiem, ani doradcą podatkowym i w ramach swojej działalności nie będę udzielać porad i opinii.”
Na pytanie Organu „Czy czynności wykonywane przez Panią w ramach prowadzonej działalności będą polegać na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa?”, wskazała Pani, że „Czynności wykonywane przeze mnie będą dotyczyć:
a.usługi księgowe w zakresie:
-wystawianie faktur sprzedaży, załączanie dokumentów przed ich wysłaniem,
-prowadzenie ksiąg handlowych, zgodnie z zasadami rachunkowości (ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku, Dz. U. poz. 1047 t.j. z roku 2016 z późniejszymi zmianami) oraz sporządzenie sprawozdania finansowego,
-ewidencjonowanie (księgowanie) dokumentów księgowych,
-prowadzenie rozliczeń w zakresie podatku dochodowego oraz podatku VAT,
-prawidłowe oraz terminowe sporządzanie deklaracji podatku dochodowego, podatku VAT w tym informacji podsumowującej VAT UE oraz pozostałych deklaracji związanych z podatkami dotyczących Usługodawcy,
-udzielanie Usługodawcy informacji dotyczących spraw związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą tj. terminy, sposób sporządzania oraz rodzaj przekładanych dokumentów w takich instytucjach jak Urząd Skarbowy.
b.usługi finansowe w zakresie:
-wystawianie faktur sprzedaży, załączanie dokumentów przed ich wysłaniem,
-obsługa konta bankowego Usługodawcy tj. terminowa realizacja zleconych przelewów,
-tworzenie wniosków kredytowych,
-tworzenie prognoz finansowych,
-realizacja warunków kredytowych.
c.usługi administracyjne w zakresie:
-prowadzenie prac biurowych takich jak: sporządzanie kompensat dla kontrahentów, not korygujących, potwierdzeń sald,
-przekazywanie Usługodawcy informacji księgowych, sporządzanie analiz finansowych w formie ustalonej przez Usługodawcę,
-sporządzanie deklaracji i sprawozdań do Głównego Urzędu Statystycznego,
-sporządzanie w imieniu Usługodawcy sprawozdań do Narodowego Banku Polskiego,
-obsługa poczty biurowej.
Wymienione powyżej punkty stanowią bieżącą obsługę biurowo-księgowo-finansową.
Niewątpliwe przy wyżej wskazanych usługach, będzie udzielanie wyjaśnień, jednak moim zdaniem wyjaśnienia te, nie stanowią doradztwa, a wyjaśnienie efektów końcowych usług zawartych w umowie.”
Pytanie
Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Usługi wykazane w opisie zdarzenia przyszłego, według Wnioskodawcy, kwalifikują się do zwolnienia według art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ wartość przychodów rocznych nie będzie przekraczała kwoty 200 000 zł rocznie. Ponadto usługi wykazane w zdarzeniu przyszłym nie są związane z doradztwem. Jak stanowi słownik PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl Słownika języka polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Usługi wykazane w opisie zdarzenia przyszłego będą miały charakter rejestracji zdarzeń i nie wpisują się w definicje wskazane powyżej. Zatem zdaniem Wnioskodawcy, działalność Wnioskodawcy może korzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
-wyrobów tytoniowych,
-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
-motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, ze zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 9, nie mogą korzystać m.in. podatnicy świadczący usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami).
Zauważyć należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Ponieważ brak w ustawie definicji doradztwa, to należy odwołać się do wykładni językowej.
Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika języka polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pani rozpocząć w trakcie roku podatkowego 2023 prowadzenie działalności gospodarczej, w ramach której będzie Pani prowadziła sprawy księgowe, finansowe oraz administracyjne Polskiej Spółki Komandytowej. PKD wykazane w Pani CEIDG to: 69.20.Z, 82.11.Z. Praca wykonywana dla Spółki będzie jedynym zleceniem wykonywanym w ramach prowadzonej działalności jednoosobowej. Przewidywana wartość sprzedaży w roku 2023 będzie wynosić 35.000 zł. Pani działalność będzie tylko działalnością usługową. Art. 113 ust. 13 pkt 2a i 2b odnosi się do wskazanego przez Panią kodu PKD.
W rozpatrywanej sprawie istotny jest charakter opisanych czynności wykonywanych w ramach Pani działalności gospodarczej, który nie wskazuje aby zamierzała Pani świadczyć usługi prawnicze lub doradcze. Jak Pani wskazała, czynności wykonywane przez Panią będą dotyczyć bieżącej obsługi biurowo-księgowo-finansowej. Nie jest Pani prawnikiem, ani doradcą podatkowym i w ramach swojej działalności nie będzie Pani udzielać porad i opinii. Wprawdzie będzie Pani udzielać wyjaśnień, jednak – jak Pani podała – wyjaśnienia te nie stanowią doradztwa, a wyjaśnienie efektów końcowych usług zawartych w umowie. Zatem z okoliczności sprawy wynika, że nie będzie Pani wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.
Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle obowiązujących przepisów prowadzi zatem do wniosku, że jeżeli przewidywana przez Panią wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2023 kwoty 200.000 zł oraz nie będzie wykonywała Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, w tym usług w zakresie doradztwa, to może Pani korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w związku z art. 113 ust. 1 ustawy.
W kolejnych latach, jeżeli wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy nie przekroczy kwoty 200.000 zł, to nadal będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Należy jednak zaznaczyć, że jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego 2023 kwotę 200.000 zł lub w kolejnych latach wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200.000 zł, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Wskazania wymaga również, że utraci Pani prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.
Podsumowując, Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).