Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(jednolity tekst Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 28.04.2006r. (data wpływu do urzędu), żądającego udzielenia pisemnej interpretacji art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

1. Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący:

Spółka w zakresie prowadzonej działalności wykonuje produkcję, dystrybucję i sprzedaż artykułów biurowych. Sprzedaż dokonywana jest w kraju, jak też do innych państw Unii Europejskiej, oraz w formie eksportu poza granice Unii.

Czy w przypadku gdy podatnik dokonujący eksportu towarów nie otrzyma dokumentu SAD potwierdzonego przez graniczny urząd celny, zastępczymi dowodami potwierdzającymi wywóz towaru poza granice Polski i Wspólnoty Europejskiej, umożliwiającymi stosowanie stawki VAT 0% może być:CMR potwierdzony przez odbiorcę towaru lubkonosament morski lubdotyczące wywożonego towaru kopia dokumentu SAD import innego kraju, lubinny dokument z którego choćby pośrednio wynikał będzie, chociażby w połączeniu z innymi dokumentami, wywóz towaru poza granice Polski.

Art. 41 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, iż w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0 %. Jak wynika z art. 41 ust. 6 stawkę podatku 0 % stosuje się w eksporcie towarów, o których mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Przepisy ustawy o VAT ani żadne inne przepisy prawa polskiego nie wskazują w jakiej formie ów dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty ma być sporządzony. Z uwagi na powyższe, w ocenie Spółki, dopuszczalny i wystarczający z punktu widzenia art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, jest każdy dokument, z którego treści wynikało będzie, iż dany towar został wywieziony poza terytorium Wspólnoty.

4.Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym;

Zgodnie z art. 2 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez: a) dostawcę lub na jego rzecz, lub b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.Art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi, iż stawkę podatku 0 % stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 4 i 5 powołanej ustawy, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium wspólnoty. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nie otrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 w/w ustawy). Z powyższego wynika, iż eksport uwarunkowany jest 2 czynnikami: wywozem towarów, potwierdzeniem wywozu przez urząd celny określonym w przepisach celnych. Problematykę potwierdzenia przez organy celne faktycznego wyprowadzenia towarów regulują stosowne przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE L 302 z dnia 19.10.1992r. ze zm.) oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z dnia 11.10.1993 r. ze zm.). W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestia ta jest uregulowana postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, poz. 902). Istota przedmiotowej procedury sprowadza się do wyprowadzenia towarów wspólnotowych poza obszar celny Unii Europejskiej. Pisemne zgłoszenie celne do procedury wywozu powinno być dokonane we właściwym urzędzie celnym (w tzw. Urzędzie celnym wywozu) z zastosowaniem dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3. Urzędem tym, zgodnie z zasadą wynikającą ze Wspólnotowego Kodeksu Celnego (art. 161 ust. 5 ), jest urząd celny właściwy ze względu na siedzibę osoby dokonującej wywozu lub ze względu na miejsce, gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego. O właściwości urzędu, w którym należy dokonać zgłoszenia wywozowego przesądza więc siedziba eksportera (art.788 Rozporządzenia Wykonawczego) lub miejsce , gdzie towary zostały zapakowane (załadowane) celem wywozu poza obszar celny Wspólnoty. Z powołanego powyżej art.161 ust. 5 Wspólnotowego Kodeksu Celnego wynika, że wyjątki od w/w zasady określone są zgodnie z procedurą Komitetu przewidują je przepisy Rozporządzenia Wykonawczego , a mianowicie: a) art. 789 ww. Rozporządzenia stanowi, iż w przypadkach podwykonawstwa, zgłoszenie wywozowe może być również złożone w urzędzie celnym właściwym dla miejsca siedziby podwykonawcy (np. jeśli eksporter dokona zakupu towaru od podmiotu, któremu jednocześnie zleci dokonanie wywozu towaru poza obszar celny Wspólnoty - zgłoszenie celne może być dokonane w urzędzie celnym właściwym dla siedziby tego podmiotu (podwykonawcy); b) jeżeli (stosownie do postanowień art. 790 Rozporządzenia Wykonawczego) ze względów organizacyjnych nie można zastosować przepisów art. 161 ust. 5 zdanie pierwsze Kodeksu, to zgłoszenie może zostać złożone w każdym urzędzie celnym właściwym do przyjmowania takich zgłoszeń w danym państwie członkowskim (tytułem przykładu: urząd celny właściwy ze względu na siedzibę eksportera nie będzie miał we właściwości rzeczowej możliwości obejmowania procedurą wywozu danego rodzaju towarów); c) jeśli (stosownie do postanowień art. 791 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego) wystąpią uzasadnione przyczyny, zgłoszenie wywozowe może zostać przyjęte: ci) w urzędzie celnym innym niż określony w art. 161 ust. 5 zdanie pierwsze Kodeksu, lub cii) w urzędzie celnym innym niż określony w art. 790. Jednocześnie w takim przypadku, kontrole związane z przestrzeganiem zakazów i ograniczeń wywozowych powinny być przeprowadzane z uwzględnieniem szczególnego charakteru tej sytuacji. Ponieważ prawo wspólnotowe nie określa katalogu przypadków, których dotyczą ww. regulacje, istnieje konieczność poddawania indywidualnej ocenie każdego zdarzenia z osobna. W przypadku dokonania zgłoszenia celnego z zastosowaniem kart l, 2 i 3 dokumentu SAD, obieg ww. kart jest następujący. Karta l jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym nastąpiło dokonanie zgłoszenia celnego, karta 2 służy do celów statystycznych, natomiast karta 3 jest przeznaczona dla zgłaszającego. Po załatwieniu formalności w urzędzie celnym wywozu, karta ta jest wydawana zgłaszającemu, celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia. Urząd ten będzie nadzorował faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty i dokonywał potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej. W myśl przepisów wspólnotowych, urzędem celnym wyprowadzenia jest:w przypadku towarów wywożonych koleją, drogą pocztową, morską lub lotniczą, urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary przejmowane są w ramach jednej umowy przewozu w celu transportu do kraju trzeciego przez towarzystwo kolejowe, organy pocztowe, przedsiębiorstwo lotnicze lub żeglugowe;w przypadku towarów wywożonych transportem przesyłowym (gaz, ropa naftowa, energia elektryczna), urząd wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera;w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nie objętych pkt l i 2 - ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty (zasadniczo - wywóz towarów transportem drogowym).Po przedstawieniu towaru i karty 3 SAD w urzędzie celnym wyprowadzenia, zgłaszający możezażądać jej zwrotu oraz dokonania potwierdzenia przez funkcjonariusza celnego, że towar opuścił Wspólnotę. Żądanie takie powinno być wyrażone poprzez umieszczenie w polu 44 SAD adnotacji"RET-EXP". Zgłaszający może jednakże wyrazić wolę zwrotnego otrzymania karty 3 i potwierdzenia wywozu - w jakikolwiek inny sposób, np. ustnie. Potwierdzenie wywozu zostanie dokonane poprzez umieszczenie przez funkcjonariusza celnego na odwrocie karty 3 SAD pieczęci wskazującej datę i nazwę urzędu celnego. Po dokonaniu ww potwierdzenia, karta 3 powinna zostać wydana osobie, która ją przedstawiła wraz z towarem (zgłaszający, jego przedstawiciel, przewoźnik) lub jeśli jest to niemożliwe ­osobie wskazanej w polu 50 dokumentu SAD (tj. osobie mającej miejsce zamieszkania/siedzibę na obszarze właściwości miejscowej urzędu celnego wyprowadzenia). W świetle powyższych regulacji celnych oraz art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym jest mowa o potwierdzeniu przez "urząd celny określony w przepisach celnych" wywozu towarów z terytorium Wspólnoty, musi to być dokument w postaci egzemplarza 3 (SAD), ze stosownym potwierdzeniem na jego odwrocie, co do fizycznego wywozu towaru ze Wspólnoty - opatrzony pieczęcią z nazwą urzędu oraz datą.