Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.07.2006, sygn. IS.II/1/4430-107/06, Izba Skarbowa w Rzeszowie

Temat interpretacji

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie działając na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 2.05.2006 r. wniesionego przez S C, na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu z dnia 25.04.2006 r., znak: U.S.V-443/5/2006 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w którym uznał stanowisko przedstawione przez Stronę za nieprawidłowe - odmawia uchylenia przedmiotowego postanowienia.

Wnioskiem z dnia 28.01.2006 r. S C zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż jako biegły sądowy z zakresu rachunkowości sporządzał w 2005 r. opinie na podstawie postanowień organów procesowych o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego, za opracowanie których wystawił rachunki na łączną sumę 38.006,00 zł. Z tytułu wykonania tych czynności nie odprowadził podatku od towarów i usług. Podatnik stoi na stanowisku, iż wykonywanie wskazanych czynności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w jego ocenie żaden przepis prawa nie wskazuje na odpowiedzialność biegłego sądowego wobec osób trzecich za opinię stanowiącą dowód w postępowaniu procesowym.

Rozpatrując wniosek Strony Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu stwierdził, iż czynności przez Nią wykonywane podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i postanowieniem z dnia 25.04.2006 r., znak: U.S.V-443/5/2006 uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

S C nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem, pismem z dnia 2.05.2006 r. wniósł zażalenie do tut. organu, w którym podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zważył, co następuje:Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku do towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - nazywanej dalej ustawą o p.t.u. - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa - art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.t.u. Art. 15 ust. 1 ustawy o p.t.u. stanowi z kolei, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z ust. 2 art. 15 tej ustawy wynika natomiast, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów i usług lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Równocześnie w art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia zapytania, tj. 31.01.2006 r. wymieniono czynności, których nie uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. Przepis ten wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 29.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Z kolei z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności.Oceny zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych na zlecenie sądu, czy też innych organów administracji publicznej, należy dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o p.t.u., pod kątem kryterium decydującym o uznaniu tych osób za podatników podatku od towarów i usług. Aby uznać, że dana czynność, zaliczana do wymienionych w punkcie 6 art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie wszystkie warunki określone przepisem art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o p.t.u. Jednym z nich jest odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. W przypadku biegłego sądowego nie jest zasadne twierdzenie, że sąd czy też inny organ administracji publicznej bierze na siebie odpowiedzialność za czynności biegłego. Prawo do wykonywania funkcji biegłego sądowego nabywane jest w określonym trybie i po spełnieniu ściśle określonych warunków. Należy również zauważyć, iż biegły sądowy jest osobą, która posiada teoretyczne i praktyczne wiadomości specjalne jako rzeczoznawca w danej dziedzinie, potwierdzone stosownymi dokumentami. Zatem w przypadku biegłych sądowych nie można uznać, że to sąd bierze na siebie odpowiedzialność za wykonywane przez nich czynności, polegające na wykonaniu badań i sporządzeniu opinii w trakcie postępowania sądowego. Opinia wydawana przez biegłego jest dowodem w postępowaniu sądowym, a nie usługą, której bezpośrednim odbiorcą jest uczestnik postępowania. Sąd dopuszczając w toku postępowania dowód z opinii biegłego, odwołuje się do autorytetu i jego specjalistycznej wiedzy. Za wydaną przez biegłego sądowego opinię sąd nie bierze odpowiedzialności. Sąd odpowiada bowiem za wydany wyrok. Oznacza to, że nie ma w takim przypadku tożsamości czynności podmiotu zlecającego wykonanie czynności i podmiotu realizującego zlecenie. Nie można zatem mówić o spełnieniu warunku odpowiedzialności zlecającego wykonanie konkretnych czynności przez biegłego. Za wykonanie opinii biegły otrzymuje wynagrodzenie, które stanowi odpłatność za wykonaną czynność. Natomiast sam fakt, iż czynności te wykonywane są na zlecenie organów procesowych świadczy o tym, iż stanowią one czynność mogącą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, gdyż wykonywane są na podstawie zlecenia, czyli umowy, zawartej zgodnie z przepisami prawa. Mając to zatem na uwadze należy stwierdzić, że czynności wykonywane na zlecenie sądu przez biegłych sądowych nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnośnie odpowiedzialności (wobec osób trzecich) zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie.

Mając na uwadze stan faktyczny i prawny przedmiotowej sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie nie znalazł podstaw do uchylenia postanowienia wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu i postanowił jak w sentencji.