Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 19.05.2006, sygn. PP I 443/378/06/SD, Izba Skarbowa we Wrocławiu

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b §2 i § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Strony z dnia 14.03.2006 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 7.03.2005 r. Nr PP/443/1/34/15/06 wydane w sprawie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości wyłączenia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwrotu kosztów dojazdu Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu zmienia zaskarżone postanowienie i uznaje stanowisko podatnika za prawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
Pismem z dnia 24.01.2006 r. Strona - biegły sądowy przy Sądzie Okręgowym - zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
W kierowanym wniosku Strona wyjaśniając, iż jest biegłym sądowym sprecyzowała pytanie czy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów czynności zapoznania
się z aktami sprawy, udziału w rozprawie i zwrotu kosztów dojazdu (ryczałt za wykorzystanie pojazdu prywatnego). Zdaniem Strony nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwrot kosztu dojazdu.
Po przeanalizowaniu wniosku Strony i przedstawionego stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Krzyki w postanowieniu z dnia 07.03.2006 r.
nr PP/443/1/34/15/06 orzekł, iż reprezentowane przez Stronę stanowisko w sprawie wyłączenia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwrotu kosztów dojazdu jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu organ podatkowy pierwszej instancji podkreślił, iż obrotem z tytułu świadczonych usług, stosownie do postanowień art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku należnego. Biorąc pod uwagę powyższy przepis organ podatkowy stwierdził, iż kwotą należną z tytułu świadczonych usług na rzecz sądu jest dla Strony kwota wynagrodzenia. Natomiast wskazywane przez Stronę czynności zapoznania się z aktami sprawy, udziału w rozprawie i kwoty kosztów dojazdu winny być elementem kalkulacyjnym rachunku kosztów, stanowiących podstawę ustalenia kwoty odpłatności za świadczoną usługę.
Podstawa opodatkowania, w rozumieniu cytowanego przepisu art. 29 ust. 1 ww. ustawy obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W związku z tym brak jest podstaw do wyodrębniania kwot należnych z tytułu używania prywatnego samochodu jako elementu ceny za świadczoną usługę, która nie podlega opodatkowaniu Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.
Dokonując analizy stanu faktycznego oraz mających w sprawie zastosowanie przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu rozpatrując zażalenie strony uznał, co następuje.
Zgodnie z art. 5 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.)opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.u
Stosownie do postanowień art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4
i 5.Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku należnego.
Biorąc pod uwagę postanowienia ww. przepisu stwierdzić należy, iż obrotem w przypadku usług biegłego sędziego, świadczonych na rzecz sądu, jest kwota wynagrodzenia.
Kwestię wynagrodzenia biegłych sądowych regulują przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 46 poz. 254, ostatnia zmiana z dn.15.06.2001 Nr 54 poz. 566).
Stosownie do postanowień § 2 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, podstawę obliczenia wynagrodzenia biegłych sądowych za wykonaną pracę, stanowi kwota bazowa dla osób, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255 i z 2000 r. Nr 19, poz. 239), której wysokość ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem ust. 1a.
Przewidziane w przepisach § 2-4 wynagrodzenie biegłych za wykonaną pracę obejmuje należność za czynności przygotowawcze i badawcze, łącznie z zapoznaniem się z aktami sprawy, oraz za opracowanie opinii wraz z uzasadnieniem.(przepis § 5w/w rozporządzenia.)
W świetle powołanych regulacji, wykazywane przez Stronę na fakturze kwoty z tyt. zapoznawania się z aktami sprawy, udziału w rozprawie stanowią element wynagrodzenia za wykonywaną pracę, zatem stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług określoną w przepisach art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
W odniesieniu do kosztów związanych z dojazdem do sądu zauważyć natomiast należy, iż w świetle postanowień przepisu § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia biegłym przysługuje niezależnie od wynagrodzenia za wykonywaną pracę zwrot kosztów zużytych materiałów oraz innych wydatków niezbędnych do wydania opinii.
Powyższe wynika również z uwag do ww. rozporządzenia (pkt 1) zgodnie z którymi, stawki określone w taryfie nie obejmują kosztów transportu, wynagrodzenia za czas przejazdów oraz kosztów robocizny fizycznej.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż skoro koszty transportu nie stanowią elementu wynagrodzenia biegłego sądowego zatem nie wchodzą do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług i w związku z tym reprezentowane przez Stronę stanowisko w tym zakresie uznać należy za prawidłowe.
tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.