Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.228.2025.2.MAZ

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 26 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie dotyczącym zastosowania zerowej stawki akcyzy dla gazu ziemnego, wpłynął 27 sierpnia 2025 r. Uzupełnili go Państwo pismem z 29 września 2025 r. (wpływ 29 września 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) jest podmiotem polskiego prawa, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Spółka działa przede wszystkim jako pośredniczący podmiot gazowy. Jedynie pobocznie Spółka dokonuje czynności, z którymi przepisy wiążą powstanie obowiązku podatkowego (przede wszystkim zużycie własne wyrobów gazowych) i wówczas Spółka rozlicza należną akcyzę, i o ile nie są spełnione warunki do zastosowania zwolnienia, odprowadza należny podatek akcyzowy.

Przedmiotowy wniosek dotyczy wykorzystywania przez Spółkę gazu ziemnego (CN 2711 21 00) do … .

W przeszłości Spółka niejednokrotnie wykorzystywała gaz ziemny (CN 2711 21 00) do … . Jednocześnie przewiduje się, że … będzie czynnością wykonywaną również w przyszłości.

Spółka ocenia, że opisane wyżej użycia gazu klasyfikowanego do kodu CN 2711 21 00 do czynności … dają podstawę do zastosowania zerowej stawki akcyzy, określonej w art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym i zwraca się o potwierdzenie swojego stanowiska w tym zakresie.

W uzupełnieniu wniosku z 29 września 2025 r. Spółka podała następujące informacje:

1. Gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 wykorzystywany do … .

2. Spółka jest właścicielem gazu ziemnego o kodzie CN 2711 21 00, wykorzystywanego do … .

3. Spółka nabywa wskazany wyrób gazowy o kodzie CN 2711 21 00 … .

5. Spółka dokonała zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 126, ze zm.) i figuruje w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych (CRPA) jako:

- pośredniczący podmiot gazowy - w zakresie działalności polegającej na używaniu wyrobów gazowych do celów objętych oraz nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego i do celów objętych zerową stawką podatku akcyzowego,

- podatnik podatku akcyzowego - w zakresie działalności obejmującej czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą według stawek innych niż stawka zerowa, przy czym wyrobami opodatkowanymi w tym zakresie jest energia elektryczna.

6. Gaz ziemny wykorzystywany do ... nie stanowi paliwa opałowego w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym. Nie jest on również przeznaczony do celów innych niż opałowe, takich jak: dodatki lub domieszki do paliw opałowych, napęd silników spalinowych czy dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, jak również odnośnie do potencjalnych stanów przyszłych, wykorzystanie gazu ziemnego w formie gazowej (CN 2711 21 00) do czynności związanych z …, gaz ten powinien zostać opodatkowany stawką 0 zł przewidzianą w art. 89 ust. 2c Ustawy o podatku akcyzowym?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanych okolicznościach przedmiotowy gaz nie jest przeznaczony ani faktycznie wykorzystywany do celów opałowych, jako domieszka do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, ani jako domieszka do paliw silnikowych. Uwzględniając zatem, że nie jest on w opisanych okolicznościach produktem akcyzowym, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym, zastosowanie ma art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym, w rezultacie czego stawka akcyzy na ten wyrób wynosi 0 zł.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy o podatku akcyzowym, przez wyroby gazowe rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym Prawodawca w poz. 28 umieścił gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe (kod Nomenklatury Scalonej CN 2711). Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, w poz. 21, wskazany został gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00 (kod Nomenklatury Scalonej CN ex 2711, gdzie: ex-dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu).

Tym samym LPG [powinno być: gaz ziemny] o kodzie Nomenklatury Scalonej CN 2711 21 00 jest wyrobem akcyzowym wskazanym w załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, ale niewymienionym w załączniku nr 2.

Finalnym nabywcą gazowym, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym, jest podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

˗ niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym, pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub

b) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub

d) będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

e) będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub

f) będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

g) będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

Jednocześnie, stosownie do art. 9c ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3) import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5) użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Na podstawie art. 9c ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Jak wynika z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Natomiast w myśl art. 11b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1) nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3) powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 pkt 12 i 13 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

- będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych;

- będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

W świetle art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715. Tym samym wyrób gazowy o kodzie CN 2711 29 00 jest wyrobem energetycznym.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 12 i 13 stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

12) gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

- skroplonych - 659,00 zł/1000 kilogramów,

- w stanie gazowym - 10,32 zł/l gigadżul (GJ),

aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł,

b) wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

- biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,

- wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c) pozostałych - 14,00 zł/l GJ;

13) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,38 zł/1 gigadżul (GJ).

Natomiast w myśl art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym, stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zgodnie z przedstawionym opisem, w związku z rodzajem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, czynnością która w założeniu będzie realizowana powtarzalnie, będzie ... . W ramach tego gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 wykorzystywany jest do ... .

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość skorzystania ze stawki akcyzy 0 zł, określonej w art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym w stosunku do gazu ziemnego w formie gazowej (klasyfikowanego do kodu CN 2711 21 00) wykorzystywanego do ... .

Z cytowanego wyżej przepisu art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym wynika, że stawka 0 zł znajduje zastosowanie w ograniczonym zakresie, a mianowicie wyłącznie do wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy innych niż wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 i to pod warunkiem, że wyroby te są przeznaczone do celów innych niż:

- opałowe,

- dodatki lub domieszki do paliw opałowych,

- do napędu silników spalinowych,

- jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W zakresie powyższego wskazać należy, że wyroby klasyfikowane do kodu CN 2711 21 00 nie są wyrobami wymienionymi w załączniku nr 2 do ustawy.

Z kolei przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego pozwala stwierdzić, że wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyroby nie są także wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym. Wyroby klasyfikowane do kodu CN 2711 21 00 wskazane zostały co prawda w pkt 12 i 13 wskazanego przepisu:

- pkt 12 odnosi się jednak do gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych - co nie ma miejsca w opisanym stanie faktycznym [i zdarzeniu przyszłym];

- natomiast pkt 13 odnosi się do gazów przeznaczonych do celów opałowych - w ocenie Wnioskodawcy opisane użycia gazu nie stanowią celów opałowych.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „cel opałowy”. Także w przepisach wspólnotowych brak jest definicji, która precyzowałaby sformułowanie „do celów opałowych”, zatem konieczne jest posiłkowanie się rozumieniem tego określenia w znaczeniu potocznym.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) pojęcie „opał” oznacza „to czym się ogrzewa pomieszczenia, czym się pali w piecu, w kuchni itp.”. Mały Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje opał jako „to czym się pali, materiał do palenia: drewno, węgiel, szczapy”, natomiast „opałowy” oznacza „nadający się na opał, służący do palenia”.

Należy także zwrócić uwagę, iż zwrot „zużycie w celach opałowych” był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-240/01, gdzie orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą”.

Choć przywołany wyrok dotyczył olejów mineralnych, znajduje on zastosowanie również w niniejszej sprawie w zakresie w jakim przedstawia on jednolitą wykładnię pojęcia „zużycie w celach opałowych” na gruncie podatku akcyzowego.

W tym zakresie należy zwrócić uwagę, że w przedstawionej sytuacji celem wskazanych zużyć gazu nie jest wytworzenie ciepła, tj. celem jest osiągnięcie … . Wskazane zużycia gazu nie wiążą się więc w żaden sposób z wytworzeniem ciepła ani z ogrzaniem jakiegokolwiek nośnika ciepła. Nie dochodzi więc do użytecznego wykorzystania gazu. Zatem takie użycia gazu nie stanowią użycia w celach opałowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym - nie wiążą się one z wytworzeniem ciepła.

Pojęcie „zużycia w celach opałowych” było niejednokrotnie przedmiotem interpretacji Dyrektora KIS - jest ona analogiczna do wykładki TSUE, tj. zużycie do celów opałowych musi wiązać się nie tylko z wytworzeniem ciepła, ale również z ogrzaniem nośnika ciepła, czy też produktywnym wykorzystaniem powstałem energii cieplnej. Przykładowo:

- w interpretacji indywidualnej z dn. 13 października 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.194. 2022.1.MS, za czynności niebędące „zużyciem w celach opałowych” uznany został proces utylizacyjny polegający na spaleniu gazu w postaci: propanu (kod CN 2711 12 93), etylenu (kod CN 2901 21 00) bądź mieszaniny tych substancji (kod CN 2711 12 93):

„Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy, ww. okoliczności sprawy oraz sformułowane wątpliwości w zakresie pytania nr 1, wskazać w pierwszej kolejności należy, że wyroby klasyfikowane do kodu CN 2711 29 00; CN 2901 21 00; CN 2711 21 00 nie są wyrobami wymienionymi w załączniku nr 2 do ustawy. Przedstawiony opis stanu faktycznego i treść pytania nr 1 pozwala również stwierdzić, że wyroby te nie są także wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy jak i nie będą przeznaczone do szeroko pojętych celów opałowych i napędowych.

W przedstawionych zatem okolicznościach znajdzie zastosowanie zerowa stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 2c ustawy”.

- w interpretacji indywidualnej z dn. dnia 12 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.240. 2018.1.WR:

„Natomiast w przedstawionej sytuacji gdy celem spalenia biogazu na pochodni nie jest wytworzenie ciepła, lecz jego utylizacja, która nie wiąże się w żaden sposób z ogrzaniem jakiegokolwiek nośnika ciepła, a wytworzona w tym procesie energia cieplna nie jest w żaden sposób wykorzystywana, to takie użycie biogazu nie stanowi użycia w celach opałowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Należy również zauważyć, że spalany na pochodni biogaz o kodzie Nomenklatury Scalonej CN 2711 29 00 nie został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, a zgodnie z uwagami poczynionymi wyżej, wyrób ten nie jest zamieszczony w załączniku nr 2 do ustawy.

Tym samym biogaz o kodzie Nomenklatury Scalonej CN 2711 29 00, spalany przez Wnioskodawcę na pochodni, który jest wyrobem niewymienionym w załączniku nr 2 do ustawy i niewymienionym w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, zużywany do celów innych niż opałowe, jest opodatkowany stawką akcyzy 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy”.

- w interpretacji indywidualnej z dn. 12 lutego 2015 r., sygn. IBPP4/4513-9/15/BP:

„Natomiast w przedstawionej sytuacji gdy celem spalenia biogazu nie jest wytworzenie ciepła, lecz jego utylizacja, która nie wiąże się w żaden sposób z ogrzaniem jakiegokolwiek nośnika ciepła, a wytworzona w tym procesie energia cieplna nie jest w żaden sposób wykorzystywana, to biogaz ten nie stanowi paliwa opałowego w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym w sytuacji gdy używany przez Spółkę biogaz należący do kodu CN 2711 29 00 jest utylizowany należy zauważyć, że nie został on wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym gdyż nie jest przeznaczony do celów opałowych ani też jako dodatek lub domieszka do paliw opałowych. Tym samym biogaz przeznaczony do utylizacji podlega opodatkowaniu stawką akcyzy przewidzianą w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. stawką 0 zł”.

- w interpretacji indywidualnej z dn. 14 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.44. 2017.1.MK:

„Wsadem do produkcji wodoru w instalacji produkcji wodoru jest gaz ziemny klasyfikowany do kodu CN 2711 21 00, który w procesie parowego reformingu katalitycznego, reaguje z parą wodną tworząc gaz syntetyczny.(...) ta cześć wyrobów gazowych zużywanych w instalacji produkcji wodoru która zostanie zużyta jako wsad służący wytworzeniu gazu syntezowego (w wyniku reakcji wewnątrz rur wypełnionych katalizatorem niklowym) wypełnia przesłanki umożliwiające zastosowanie zerowej stawki akcyzy o której mowa w art. 89 ust. 2c ustawy”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy wykorzystanie gazu do ... nie stanowi zużycia w celach opałowych. W związku powyższym, w opisanych okolicznościach przedmiotowy gaz nie jest przeznaczony ani faktycznie wykorzystywany do celów opałowych, jako domieszka do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, ani jako domieszka do paliw silnikowych. Uwzględniając zatem, że nie jest on w opisanych okolicznościach produktem akcyzowym, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym, zastosowanie ma art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym, w rezultacie czego, stawka akcyzy na ten wyrób wynosi 0.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 126; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych, wyroby nowatorskie, urządzenia do waporyzacji, zestawy części do urządzeń do waporyzacji, saszetki nikotynowe i inne wyroby nikotynowe, wymienione w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 28 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2711, został wymieniony gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG, pod poz. 21, pod kodem CN ex 2711, został wymieniony gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00 (ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu).

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy:

Wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5a ustawy:

Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych to rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy wskazuje, że:

Finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Jak wskazano w art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy:

Pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub

b) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3) import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5) użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4 , do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Jak stanowi art. 9c ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym:

Jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Stosownie do art. 11b ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1) nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3) powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Przepis art. 13 ust. 1 pkt 12 ustawy wskazuje, że:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych.

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać:

1) podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:

a) wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,

b) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

c) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

d) dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu;

2) podmiot zużywający nieprowadzący działalności gospodarczej, niebędący osobą fizyczną, zamierzający zużywać wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 - przed dniem pierwszego nabycia tych wyrobów;

3) podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1a - przed dniem wykonania pierwszej czynności w ramach niszczenia wyrobów akcyzowych;

4) podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:

a) pośredniczący podmiot węglowy,

b) pośredniczący podmiot gazowy

- przed dniem rozpoczęcia tej działalności;

5) podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:

a) art. 13 ust. 5 - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego,

b) art. 13 ust. 5a - przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący.

6) wysyłający podmiot zagraniczny, jeżeli nie wyznaczył przedstawiciela podatkowego - przed dniem dokonania pierwszej wysyłki wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy:

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Jak wskazuje art. 86 ust. 3 ustawy:

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 12 i 13 ustawy o podatku akcyzowym:

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

12) gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

- skroplonych - 659,00 zł/1000 kilogramów,

- w stanie gazowym - 10,32 zł/1 gigadżul (GJ),

aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł,

b) wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

- biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,

- wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c) pozostałych - 14,00 zł/1 gigadżul (GJ);

13) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,38 zł/1 gigadżul (GJ).

W myśl art. 89 ust. 2c ustawy:

Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Państwa wątpliwość wyrażona w pytaniu dotyczy możliwości stosowania przez Spółkę stawki 0 zł do czynności związanych z ... przy wykorzystaniu gazu ziemnego w formie gazowej, o kodzie CN 2711 21 00.

Jako podstawę do opodatkowania gazu ziemnego stawką 0 zł wskazali Państwo art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym. Możliwość zastosowania wskazanej stawki wymaga łącznego spełnienia warunków dotyczących wyrobów energetycznych:

- niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy;

- innych niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy;

- przeznaczonych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Spółka wskazała, że wykorzystuje gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 do ... . Spółka jest właścicielem używanego gazu ziemnego. Wnioskodawca jest zarejestrowany w CRPA jako pośredniczący podmiot gazowy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że wskazany gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 jest wyrobem energetycznym wymienionym w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy. W przypadku Wnioskodawcy przedmiotem opodatkowania jest/będzie czynność wskazana w art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. użycie wyrobów gazowych przez Spółkę, zarejestrowaną jako pośredniczący podmiot gazowy.

Wskazany gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 nie został wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy - został wyłączony z poz. 21 tego załącznika. Ponadto Spółka wskazała, że

gaz ziemny wykorzystywany do ... nie stanowi paliwa opałowego w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy. Nie jest on również przeznaczony do celów innych niż opałowe, takich jak: dodatki lub domieszki do paliw opałowych, napędu silników spalinowych czy dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Pozwala to stwierdzić, że - będący przedmiotem wniosku - gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 nie jest wyrobem wymienionym w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym. Powyższe oznacza, że Spółka spełnia wszystkie warunki uprawniające do zastosowania stawki 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy, w odniesieniu do gazu ziemnego o kodzie CN 2711 21 00, wykorzystywanego do ... .

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydana w indywidualnych sprawach, dotyczą wyłącznie okoliczności przedstawionych w inicjujących te sprawy wnioskach i osadzone są na obowiązującym wówczas stanie prawnym. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych odnoszących się do aktualnych w danym czasie przepisów prawa. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie