Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 11.05.2005, sygn. PP IV/443-32/1/05, Urząd Skarbowy w Sosnowcu

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sosnowcu, stwierdza że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 15.02.2005 r. (pkt 1 wniosku), który wpłynął do tut. urzędu skarbowego w dniu 17.02.2005 roku, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntu ustalonych na podstawie aktów notarialnych zawartych przed dniem 01.05.2004 roku, jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 17.02.2005 roku do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Zgodnie z brzmieniem art. 14 a § 1 w/cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w okresie przed wejściem w życie ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług zawierał akty notarialne przekazania nieruchomości w wieczyste użytkowanie wraz z przeniesieniem własności posadowionego na gruncie składnika budowlanego. Zgodnie z obowiązującymi przepisami naliczono wieczystym użytkownikom pierwsze opłaty oraz opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu, które są uiszczane przez te podmioty do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego.

Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy zawartym we wniosku - opłaty roczne ponoszone na podstawie aktów notarialnych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w dniu zawarcia umów ustanowienia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w których zostały określone warunki użytkowania wieczystego, w szczególności opłaty roczne i sposób ich aktualizacji, ustawa o podatku od towarów i usług w nowym brzmieniu jeszcze nie obowiązywała.
W związku z powyższym wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie ma podstaw prawnych do naliczenia podatku VAT od przedmiotowych opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntu.

Tutejszy organ dokonuje oceny prawnej zaprezentowanego stanowiska jak niżej:

Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice zostały określone zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego (ustawa z dnia 23.04.1964 roku, Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 21.08.1997 roku o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 roku, nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).
Kierując się brzmieniem art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w graniach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miast i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym. Zgodnie z brzmieniem art. 238 Kodeksu cywilnego wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zatem oddanie nieruchomości gruntowej nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w cytowanym wyżej przepisie, albowiem nie daje użytkownikowi wieczystemu prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel (zgodnie z art. 233 Kodeksu cywilnego użytkownik wieczysty może korzystać z gruntu w granicach określonych przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste), ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mające osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Z uwagi na fakt, iż oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest jednocześnie dostawą towarów, należy uznać, iż jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych nie ma znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu data ustanowienia przez wnioskodawcę przedmiotowego prawa. Obowiązek podatkowy z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powstaje bowiem w stosunku do poszczególnych wnoszonych przez użytkownika wieczystego opłat rocznych.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.01.2005 roku zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (które weszło w życie z dniem 15.02.2005 roku) skreślono przepis § 3a rozporządzenia, określający szczególny moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste (który powstawał z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu). Wykreślenie w/cyt. przepisu powoduje, że do czynności oddania nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste od dnia 15.02.2005 roku zastosowanie mają ogólne reguły dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego wynikające z art. 19 ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, iż użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty poszczególnych opłat należnych z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych.

Biorąc powyższe pod uwagę - opłaty roczne uiszczane z tytułu użytkowania wieczystego gruntu ustalone przed dniem wejścia w życie ustawy o VAT (tj. przed dniem 01.05.2004 roku), dla których obowiązek podatkowy powstaje po dniu 01.05.2004 roku, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku przez podatnika.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Postanowienie niniejsze na mocy art. 143 ustawy - Ordynacja podatkowa wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach, Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku - Białej: 43-300 Bielsko- Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
W przypadku wniesienia zażalenia, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a - ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 roku, Nr 253, poz. 2532 z późn. zm.), wniesione zażalenie winno zawierać znaki opłaty skarbowej w wysokości 5,00 zł.