Interpretacja indywidualna z dnia 02.03.2012, sygn. ILPP1/443-1449/11-5/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek gruntu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek gruntu. Dnia 24 lutego 2012 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 14 kwietnia 2000 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupili grunty rolne o powierzchni 2,3754 ha położone na dwóch działkach niezabudowanych (24/1 i 24/3). Grunty te nabyto w celu uprawy i do roku 2008 obie działki były utrzymane w dobrej kulturze rolnej. W związku z tym, że działka numer 24/1 (łąka) o powierzchni 0,1836 ha była położona w bezpośrednim sąsiedztwie z zabudowaną działką numer 24/2, (której nie byli właścicielami), a która stanowiła z tą działką logiczną całość, jej uprawa przysparzała pewne trudności. Dnia 7 listopada 2008 r. Wnioskodawca i małżonka sprzedali działkę 24/1 właścicielce działki 24/2.

Pod koniec roku 2010 zgłosiła się do Zainteresowanego osoba z prośbą o odsprzedanie jej części działki numer 24/3 celem zabudowy. W trakcie rozmów (wizji lokalnej) chęć odkupienia części działki (celem poprawy warunków zagospodarowania swojego terenu) zgłosiła także właścicielka działki 24/2. W Urzędzie Gminy ustalono, że w planach zagospodarowania przestrzennego około 0,57 ha działki nr 24/3 - sad z drzewami owocowymi i łąka, jest przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową zagrodową (RM). Jako, że potencjalny nabywca jest zainteresowany tylko zakupem około 0,18 ha Wnioskodawca wraz z małżonką złożyli w Urzędzie Gminy wniosek o podział działki 24/3 o łącznej powierzchni 2,1918 ha w następujący sposób:

• działka 24/4 - 0,05 ha, działka, którą chce odkupić właścicielka działki 24/2
• działka 24/5 - 0,17 ha,
• działka 24/6 - 0,18 ha,
• działka 24/7 - 0,17 ha działka, na którą jest kupiec,
• działka 24/8 - 1.6218 ha działka w ogóle nie do sprzedaży.

W chwili obecnej procedura podziału działki 24/3 dobiega końca i wszystko wskazuje na to, że transakcje dojdą do skutku.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, że wyżej wspomniany fragment działki 24/3 już w momencie nabycia był uprawiany jako sad i łąka, a plony były wykorzystywane we własnym gospodarstwie. Wnioskodawca i małżonka nie mają również z nikim spisanej umowy cywilno-prawnej na temat dzierżawy jakiegokolwiek fragmentu areału.

Żona Wnioskodawcy pracuje w szkole jako nauczyciel, a Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą o profilu budowlanym (montaż konstrukcji stalowych) i jest płatnikiem podatku VAT. Ta działalność gospodarcza nie ma nic wspólnego z handlem nieruchomościami.

Dnia 24 lutego 2012 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż:

1. nie posiadał i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego,
2. w chwili obecnej Wnioskodawca zamierza zbyć działki nr 24/4 i 24/7. Działki 24/5 i 24/6 zostaną w przyszłości sprzedane bądź przekazane dzieciom, a może ich stan prawny w ogóle nie ulegnie zmianie dziś tego Wnioskodawca nie wie, wie natomiast, że w żaden sposób nie zamierza pozbywać się działki nr 24/8,
3. Wnioskodawca nie zrobił nic w celu uzbrojenia terenu na powstałych działkach, chociaż z racji swojego położenia dla kogoś komu będzie na tym zależało nie będzie to większym problemem,
4. przekwalifikowanie gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy odbyło się bez jakiejkolwiek ingerencji ze strony Wnioskodawcy,
5. nigdy nie ogłaszano chęci sprzedaży działek ani w prasie, ani w radiu, ani w żadnych innych mediach, a nawet w sklepach czy na tablicach ogłoszeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w tej sytuacji od kwoty uzyskanej ze sprzedaży działek Wnioskodawca powinien odprowadzić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, od planowanej transakcji nie powinien być odprowadzany podatek VAT. Nabytego areału Zainteresowany nie planował sprzedawać, całość areału była utrzymana w dobrej kulturze rolnej. Sprzedaż tych działek będzie dla Wnioskodawcy jednorazowym napływem gotówki, a nie środkiem utrzymania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, Mienie, Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją podmiotu wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje dostawy ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż w dniu 14 kwietnia 2000 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupili grunty rolne o powierzchni 2,3754 ha położone na dwóch działkach niezabudowanych (24/1 i 24/3). Grunty te nabyto w celu uprawy i do roku 2008 obie działki były utrzymane w dobrej kulturze rolnej. W związku z tym, że działka numer 24/1 (łąka) o powierzchni 0,1836 ha była położona w bezpośrednim sąsiedztwie z zabudowaną działką numer 24/2, (której nie byli właścicielami), a która stanowiła z tą działką logiczną całość, jej uprawa przysparzała pewne trudności. Dnia 7 listopada 2008 r. Wnioskodawca sprzedał działkę 24/1 właścicielce działki 24/2. Pod koniec roku 2010 zgłosiła się do Zainteresowanego osoba z prośbą o odsprzedanie jej części działki numer 24/3 celem zabudowy. W trakcie rozmów (wizji lokalnej) chęć odkupienia części działki (celem poprawy warunków zagospodarowania swojego terenu) zgłosiła także właścicielka działki 24/2. W Urzędzie Gminy ustalono, że w planach zagospodarowania przestrzennego około 0,57 ha działki nr 24/3 - sad z drzewami owocowymi i łąka, jest przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową zagrodową (RM). Jako, że potencjalny nabywca jest zainteresowany tylko zakupem około 0,18 ha Wnioskodawca wraz z małżonką złożyli w Urzędzie Gminy wniosek o podział działki 24/3 o łącznej powierzchni 2,1918 ha w następujący sposób:

• działka 24/4 - 0,05 ha, działka, którą chce odkupić właścicielka działki 24/2,
• działka 24/5 - 0,17 ha,
• działka 24/6 - 0,18 ha,
• działka 24/7 - 0,17 ha działka, na którą jest kupiec,
• działka 24/8 - 1.6218 ha działka w ogóle nie do sprzedaży.

Fragment działki 24/3 już w momencie nabycia był uprawiany jako sad i łąka, a plony były wykorzystywane we własnym gospodarstwie (hodowla królików). Wnioskodawca i małżonka nie mają również z nikim spisanej umowy cywilno-prawnej na temat dzierżawy jakiegokolwiek fragmentu areału. Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Ponadto, w chwili obecnej Wnioskodawca zamierza zbyć działki nr 24/4 i 24/7. Działki 24/5 i 24/6 zostaną w przyszłości sprzedane bądź przekazane dzieciom, a może ich stan prawny w ogóle nie ulegnie zmianie. Zainteresowany nie zamierza jednak pozbywać się działki nr 24/8. Wnioskodawca nie zrobił nic w celu uzbrojenia terenu na powstałych działkach, chociaż z racji swojego położenia dla kogoś komu będzie na tym zależało nie będzie to większym problemem. Natomiast przekwalifikowanie gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy odbyło się bez jakiejkolwiek ingerencji ze strony Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ogłaszał chęci sprzedaży działek ani w prasie, ani w radiu, ani w żadnych innych mediach, a nawet w sklepach czy na tablicach ogłoszeń.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy opisanych działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika. Zainteresowany jak sam twierdzi nie wykorzystywał nieruchomości w działalności gospodarczej. Uwzględniając ponadto fakt wykorzystywania gruntu na potrzeby własne (hodowla królików) stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zainteresowany nie podejmował również jakichkolwiek czynności zmierzających do przygotowania działek do zorganizowanej, handlowej sprzedaży, tj. nie występował do Gminy o przekwalifikowanie przedmiotowych działek na działki przeznaczone pod zabudowę, nie dokonywał uzbrojenia w przyłącza do sieci energetycznej, gazowej lub wodnej oraz nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działek w prasie, w radiu lub innych mediach. Zatem Zainteresowany dokonując sprzedaży opisanych we wniosku działek gruntu korzystać będzie z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie sprzedaży działek, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, w związku ze sprzedażą przedmiotowych działek Wnioskodawca nie będzie zobowiązany odprowadzić podatku VAT, bowiem planowana w opisanym kształcie dostawa nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek gruntu przez Wnioskodawcę.

Natomiast, wniosek w przedmiocie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek gruntu przez małżonkę, został załatwiony postanowieniem z dnia 6 lutego 2012 r. nr ILPP1/443-1449/11-3/MK.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do przepisu art. 14k § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, podmiot, który uzyskał interpretację i zastosował się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną, chroniony jest przed skutkami jej wadliwości. Z kolei przepis art. 14m tej ustawy określa przypadki, kiedy zastosowanie się do interpretacji, która została następnie zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku.

Skutki związane z udzieleniem interpretacji dotyczą podmiotu, który o nią wystąpił. W świetle powyższego Małżonka Wnioskodawcy nie może korzystać z ochrony jaka wynika z faktu udzielenia niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Nadmienia się, że dnia 24 lutego 2012 r. do siedziby tut. Organu wpłynął wniosek ORD-IN Małżonki Wnioskodawcy, który zostanie załatwiony odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 509 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu