Sprzedaż nieruchomości zabudowanej - Interpretacja - IBPP3/443-588/09/IK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 27.10.2009, sygn. IBPP3/443-588/09/IK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Sprzedaż nieruchomości zabudowanej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu 7 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 20 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Pismem z dnia 8 października 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia ww. wniosku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 20 października 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miasto jest właścicielem nieruchomości zabudowanej. Wartość środka trwałego to grunt: 561 664,14 zł, budynek 1 301 259,00 zł. Nieruchomość została przyjęta do środków trwałych: grunt 24 listopada 2004 r., budynek 28 marca 2008 r. (29 maja 2008 r. nastąpiło zwiększenie wartości budynku).Z dniem 1 stycznia 2004 r. nieruchomość została wydzierżawiona. W tym okresie dzierżawca nie poniósł wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, natomiast miasto ponosiło w tym okresie nakłady w wysokości 43 610,14 zł. W związku z powyższym miastu przysługiwało prawo do odliczeń podatku VAT, z którego nie skorzystało. Wydatki poniesione nie przekraczały 30% wartości początkowej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że przedmiotowy budynek stał się własnością Miasta z mocy prawa w drodze komunalizacji z dniem 27 maja 1990 r. Powyższy fakt został potwierdzony decyzją Wojewody z dniem 1 kwietnia 1998 r. Z uwagi na to, że nieruchomość weszła do zasobu Miasta z mocy prawa nie była objęta podatkiem VAT. Przedmiotowy budynek jest przedmiotem dzierżawy od 4 stycznia 2001 r. W 2008 r. Miasto poniosło wydatki na modernizację nieruchomości w kwocie 43 610,14 zł co stanowi kwotę mniejszą niż 30% wartości początkowej obiektu. Miastu przysługiwało z tego tytułu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jednak, nie dokonało tego odliczenia. Budynek jest wykorzystywany w dalszym ciągu do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest przy sprzedaży zastosowanie zwolnienia z podatku VAT (stawka zw.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie z VAT jest w tym przypadku uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się dostawę, budynków budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie poniósł wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie natomiast z treścią art. 29 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotowa nieruchomość stała się własnością Wnioskodawcy w drodze komunalizacji z dniem 27 maja 1990 r. Powyższy fakt został potwierdzony decyzją Wojewody z dnia 1 kwietnia 1998 r. Jak wskazano w treści wniosku przy nabyciu majątku nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższa nieruchomość jest przedmiotem dzierżawy od dnia 4 stycznia 2001 r. Wydatki poniesione przez Miasto na modernizację nieruchomości nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu, a Miastu przysługiwało z tego tytułu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dostawa budynku będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (przedmiotowa nieruchomość została oddana do użytkowania dzierżawa - w wykonywaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu użytkownikowi) upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem dostawa przedmiotowego budynku będzie objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Tym samym dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek, również będzie korzystała ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 cyt. wyżej ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

  1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
  2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
  3. adres budynku, budowli lub ich części.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach