Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2008 r. (data wpływu 20 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku dla usług edukacyjnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku dla usług edukacyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu różnego rodzaju usług, ale zasadniczo świadczy Pan usługi polegające na szkoleniu pracowników firm, w obszarze związanym bezpośrednio z wykonywaną przez nich pracą. Oferowane przez Pana szkolenia mają na celu rozwój kompetencji pracowników. Świadczone usługi klasyfikuje Pan do grupowania PKWiU 80 usługi edukacyjne (pozycja 80.42.- usługi kształcenia ustawicznego dorosłych i pozostałych form kształcenia, gdzie indziej niesklasyfikowane). Pomimo takiej klasyfikacji świadczonych przez Pana usług, opodatkowuje je Pan stawką podatku 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie .

Pana Zdaniem szkolenie personelu kontrahenta nie jest usługą edukacyjną zwolnioną, gdyż dla oceny rodzaju szkolenia, ważne jest jaki podmiot je realizuje i w jakim celu to czyni. Według Pana opinii dział 80 PKWiU - usługi w zakresie edukacji obejmuje przede wszystkim usługi edukacyjne realizowane w ramach systemu oświaty przez podmioty określone w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 256 z 2004 r., poz. 2572 ze zm.) i przez szkoły zdefiniowane w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 184, poz. 136 ze zm.). Pana zdaniem, w sytuacji, gdy, szkolenia realizowane są przez podmiot gospodarczy (który nie jest podmiotem, mającym za przedmiot działania świadczenie usług szkolnictwa i kształcenia) dla pracowników innego podmiotu gospodarczego nie mają one charakteru edukacyjnego w rozumieniu usług, o których mowa w dziale 80 PKWiU, jako takie nie są objęte zwolnieniem od podatku VAT. Zatem, w Pana ocenie, stosowanie stawki 22% na usługi szkoleniowe pracowników jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że usługi szkolenia pracowników klasyfikowane są przez Wnioskodawcę w grupowaniu 80.42 -usługi kształcenia ustawicznego dorosłych i pozostałych form kształcenia, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Dodatkowo zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Zaliczanie określonej usługi do właściwego grupowania należy do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia charakteru wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania. W przypadku trudności w ustaleniu właściwej klasyfikacji można zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 7 przedmiotowego załącznika, tj. w Wykazie usług zwolnionych od podatku wymienione zostały usługi o symbolu PKWiU ex 80 (gdzie ex oznacza, że zwolnienie dotyczy danej usługi z danego grupowania) usługi w zakresie edukacji. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie wyszczególnił żadnych usług w zakresie edukacji, dla których zwolnienie to nie miałoby zastosowania.

Stwierdzić zatem należy, że o ile prawidłowo Pan klasyfikuje świadczone usługi do grupowania 80.42, to korzystają one ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowania statystyczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej)

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.