Uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji uznania wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki za odpłat... - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.498.2022.2.IZ

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 23 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.498.2022.2.IZ

Temat interpretacji

Uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji uznania wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług oraz możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji uznania wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług oraz możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 listopada 2022 r. (wpływ 21 listopada 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółka A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej: Spółka) wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (...). Kapitał zakładowy spółki wynosi (...) zł. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (PKD 47.91.Z). Wspólnikami Spółki są: Pan K. M. i Pan M. G.

Wnioskodawca posiada 50 udziałów o łącznej wartości (...) zł i pełni funkcję członka zarządu w Spółce. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w innym podmiocie niż Spółka.

Wspólnicy planują zmienić treść umowy spółki i zgodnie z art. 176 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467; dalej: „k.s.h.") zobowiązać obu wspólników spółki do świadczenia na rzecz spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych innych niż wynikających z pełnienia funkcji członka zarządu spółki. W umowie Spółki Wnioskodawca jako wspólnik zostanie zobowiązany do realizacji następujących świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki:

analizowania nowych kierunków rozwoju Spółki nie rzadziej niż raz na kwartał,

przeprowadzenia, w każdym roku kalendarzowym, przynajmniej jednego szkolenia z zakresu technik sprzedaży i obsługi klientów dla pracowników lub współpracowników spółki,

kontrolowania stanów magazynowych raz w miesiącu,

obsługi i pozyskiwania klientów, przygotowywania ofert handlowych.

Umowa Spółki będzie określać maksymalny wymiar godzin ww. świadczenia w każdym miesiącu.

Świadczenia będą realizowane przez Wnioskodawcę w datach i terminach uzgodnionych między nim a Spółką na podstawie odrębnego porozumienia, w zależności od potrzeb i interesu Spółki.

Wnioskodawcy będzie przysługiwać za świadczenia określone powyżej wynagrodzenie od Spółki w wysokości ustalonej uchwałą Zgromadzenia Wspólników. Wynagrodzenie będzie bazować na stawce godzinowej, nie będzie ono wyższe niż wynagrodzenie przyjęte w obrocie za tego rodzaju usługi.

Po dokonaniu zmiany w umowie Spółki oraz po uzyskaniu wpisu w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i podjęciu przez Zgromadzenie Wspólników uchwały określającej wysokość wynagrodzenia, wspólnicy, w tym Wnioskodawca, będą otrzymywać wynagrodzenie z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych. Wykonywane czynności swą podstawę będą miały wyłącznie w umowie spółki, uchwała wspólników będzie określała jedynie wysokość wynagrodzenia, Wnioskodawca nie będzie zawierać dodatkowych umów ze Spółką odnoszących się do zakresu świadczeń. Dodatkowym porozumieniem będą jedynie objęte terminy i daty usług świadczonych przez Wspólnika na rzecz Spółki.

Z powyższej planowanej zmiany w umowie Spółki wynika, iż ustalony w Umowie Spółki obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie obciążał udziały Wnioskodawcy jako Wspólnika Spółki. Spółka będzie dokonywała wypłat wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy - Wspólnika. Planowane świadczenia Wnioskodawcy na rzecz Spółki, Spółka będzie wykorzystywała do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 176 § 2 k.s.h. wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od tego czy Spółka będzie wykazywała zysk.

Czynności Wspólnika nie będą wykonywane pod kierownictwem. Wspólnik będzie zobowiązany do starannego działania, zgodnie z własnym doświadczeniem oraz profesjonalizmem. Usługi będą świadczone osobiście przez Wnioskodawcę. Wspólnik wykonujący świadczenia niepieniężne nie będzie podporządkowany żadnej osobie zatrudnionej w Spółce. Wspólnik wykonując świadczenia niepieniężne będzie niezależny. Spółka ani inny podmiot nie będą wykonywać nadzoru nad procesem wykonywania świadczeń. Spółka będzie ponosić ryzyko gospodarcze oraz osobowe wobec podmiotów trzecich za wykonywane przez Wspólnika świadczenia. Spółka będzie ponosić odpowiedzialność za rezultat powtarzających się świadczeń niepieniężnych wykonywanych przez Wspólnika. Spółka udostępni Wnioskodawcy materiały i urządzenia niezbędne do wykonywania świadczeń.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 13 ust. 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenie stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku świadczenia przez Wspólnika na podstawie umowy Spółki odpłatnie usług na rzecz Spółki będziemy mieć do czynienia ze świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść tj. Spółka. Wspólnik natomiast w zamian za wykonane świadczenie będzie otrzymywać od Spółki wynagrodzenie.

Wysokość wynagrodzenia za poszczególne czynności będzie określać uchwała wspólników (a więc nie Wspólnik) i zostanie ustalone w oparciu o stawki rynkowe. Wnioskodawca jako wspólnik ma jednakże wpływ na wysokość wynagrodzenia, bowiem uczestniczy w Zgromadzeniu Wspólników, które - w drodze uchwały - określi wysokość wynagrodzenia, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie przyznane za wykonywanie czynności będzie określone na zasadach rynkowych.

Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za wykonywane czynności wobec osób trzecich. Ryzyko gospodarcze oraz odpowiedzialność za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki będzie ponosić Spółka.

Czynności będą wykonywane w terminach i w miejscach, ustalonych wspólnie pomiędzy Wspólnikiem a Spółką, przy czym możliwe jest wykonywanie świadczeń przez Wspólnika w siedzibie Spółki, jak również część usług ze względu na swój charakter np. analizowanie nowych kierunków rozwoju Spółki nie rzadziej niż raz na kwartał, będzie mogła być wykonywana w miejscu zamieszkania Wspólnika bądź w innym miejscu uzgodnionym ze Spółką.

Pytania

  1. Czy w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę opisanych w zdarzeniu przyszłym powtarzających się świadczeń niepieniężnych, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia na rzecz Spółki, należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy?
  2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie wskazane w pkt 1, czy Wnioskodawcy w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę opisanych w zdarzeniu przyszłym powtarzających się świadczeń niepieniężnych przysługuje prawo skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczy kwoty 200.000 zł?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on podatnikiem z tytułu czynności wykonywanych odpłatnie na rzecz Spółki w okolicznościach wskazanych we wniosku i będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)(uchylony);

3)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie, które otrzyma on od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić:

przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

przychodów wymienionych w art. 13 ust. 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie to powinno zostać zakwalifikowane jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku świadczenia przez Wspólnika na podstawie umowy Spółki odpłatnie usług na rzecz Spółki będziemy mieć do czynienia ze świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść, tj. Spółka. Wspólnik natomiast w zamian za wykonane świadczenie będzie otrzymywać od Spółki wynagrodzenie. Z powołanych przepisów wynika, że możliwość stosowania przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym możliwość wyłączenia z grona podatników osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki, wymaga łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w przepisie kryteriów, w tym zaliczenia przychodów z tytułu wykonania tych czynności do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w art. 12 pkt 1-6. Stąd też niespełnienie warunku w zakresie uznania przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż czynności wykonywane odpłatnie przez Wnioskodawcę jako Wspólnika Spółki uznać należy za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wykonując opisane w zdarzeniu przyszłym powtarzające się świadczenia niepieniężne, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia na rzecz Spółki, należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnikowi w związku z wykonywaniem przez niego opisanych w zdarzeniu przyszłym powtarzających się świadczeń niepieniężnych przysługuje prawo skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczy kwoty 200.000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku od towarów i usług sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

wyrobów tytoniowych,

samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43, ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

motocykli (PKWiU ex 45.4);

1)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

1)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności jakie będzie wykonywał tytułem powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki nie znajdują się na liście towarów i usług, do których nie ma zastosowania zwolnienie z podatku VAT, a zatem jeśli wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 200.000 zł, to spełnia on warunek art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i może skorzystać z prawa do zwolnienia z podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji uznania wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług oraz możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 3a ustawy:

Przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczna nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia, oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W analizowanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z wykonywaniem przez Pana opisanych w stanie sprawy powtarzających się świadczeń niepieniężnych, będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia na rzecz Spółki, należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Z wniosku wynika Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca pełni funkcję członka zarządu w Spółce. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w innym podmiocie niż Spółka. Wspólnicy planują zmienić treść umowy spółki i zgodnie z art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych zobowiązać Wnioskodawcę do świadczenia na rzecz spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych innych niż wynikających z pełnienia funkcji członka zarządu spółki. W umowie Spółki Wnioskodawca jako wspólnik zostanie zobowiązany do realizacji następujących świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki:

analizowania nowych kierunków rozwoju Spółki nie rzadziej niż raz na kwartał,

przeprowadzenia, w każdym roku kalendarzowym, przynajmniej jednego szkolenia z zakresu technik sprzedaży i obsługi klientów dla pracowników lub współpracowników spółki,

kontrolowania stanów magazynowych raz w miesiącu,

obsługi i pozyskiwania klientów, przygotowywania ofert handlowych.

Umowa Spółki będzie określać maksymalny wymiar godzin ww. świadczenia w każdym miesiącu. Świadczenia będą realizowane przez Wnioskodawcę w datach i terminach uzgodnionych między nim a Spółką na podstawie odrębnego porozumienia, w zależności od potrzeb i interesu Spółki. Wnioskodawcy będzie przysługiwać za świadczenia określone powyżej wynagrodzenie od Spółki w wysokości ustalonej uchwałą Zgromadzenia Wspólników. Wynagrodzenie będzie bazować na stawce godzinowej, nie będzie ono wyższe niż wynagrodzenie przyjęte w obrocie za tego rodzaju usługi. Po dokonaniu zmiany w umowie Spółki oraz po uzyskaniu wpisu w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i podjęciu przez Zgromadzenie Wspólników uchwały określającej wysokość wynagrodzenia Wnioskodawca, będzie otrzymywać wynagrodzenie z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych. Wykonywane czynności swą podstawę będą miały wyłącznie w umowie spółki, uchwała wspólników będzie określała jedynie wysokość wynagrodzenia, Wnioskodawca nie będzie zawierać dodatkowych umów ze Spółką odnoszących się do zakresu świadczeń. Ustalony w Umowie Spółki obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie obciążał udziały Wnioskodawcy jako Wspólnika Spółki. Spółka będzie dokonywała wypłat wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy. Wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od tego czy Spółka będzie wykazywała zysk. Czynności Wnioskodawcy nie będą wykonywane pod kierownictwem. Wnioskodawca będzie zobowiązany do starannego działania, zgodnie z własnym doświadczeniem oraz profesjonalizmem. Usługi będą świadczone osobiście przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wykonując świadczenia niepieniężne nie będzie podporządkowany żadnej osobie zatrudnionej w Spółce, będzie niezależny. Spółka ani inny podmiot nie będą wykonywać nadzoru nad procesem wykonywania świadczeń. Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za wykonywane czynności wobec osób trzecich. Ryzyko gospodarcze oraz odpowiedzialność za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki będzie ponosić Spółka. Spółka udostępni Wnioskodawcy materiały i urządzenia niezbędne do wykonywania świadczeń. Czynności będą wykonywane w terminach i w miejscach, ustalonych wspólnie pomiędzy Wnioskodawca a Spółką, przy czym możliwe jest wykonywanie świadczeń przez Wnioskodawcę w siedzibie Spółki, jak również część usług ze względu na swój charakter np. analizowanie nowych kierunków rozwoju Spółki nie rzadziej niż raz na kwartał, będzie mogła być wykonywana w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy bądź w innym miejscu uzgodnionym ze Spółką. Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki za wykonywane czynności na rzecz Spółki nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ani przychodów wymienionych w art. 13 ust. 2-9 ustawy. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość wynagrodzenia za poszczególne czynności będzie określać uchwała wspólników (a więc nie Wnioskodawca) i zostanie ustalone w oparciu o stawki rynkowe. Wnioskodawca jako wspólnik ma jednakże wpływ na wysokość wynagrodzenia, bowiem uczestniczy w Zgromadzeniu Wspólników, które - w drodze uchwały - określi wysokość wynagrodzenia, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie przyznane za wykonywanie czynności będzie określone na zasadach rynkowych.

Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie art. 176 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1467 ze zm.):

§ 1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.

§ 2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

§ 3. W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Przepis art. 176 § 1 KSH umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.

Jak wynika z opisu sprawy przychody osiągane z tytułu wykonywanych czynności nie stanowią przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w opisanych okolicznościach nie jest spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT pozwalający wyłączyć Pana z grona podatników podatku VAT. Analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy jest bezprzedmiotowa.

W analizowanym przypadku powinien być Pan uznany za podmiot świadczący usługę, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności, które będzie Pan zobowiązany wykonywać na rzecz Spółki uznać należy za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a otrzymywane wynagrodzenie, stanowi należność za te świadczenie.

Tym samym w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku świadczeń, będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Pan wątpliwości dotyczą również możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jednocześnie w ustawie zawarto w katalog czynności – dostawy towarów/świadczenia usług, których wykonywanie pozbawia podatnika możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług.

I tak na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Jak wcześniej wskazano wykonywanie przez Wnioskodawcę świadczeń niepieniężnych wypełnia definicję działalności gospodarczej, a Wnioskodawca z tytułu ich świadczenia występować będzie w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy i osiągnięta wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych świadczeń niepieniężnych nie przekroczy w ciągu roku kwoty 200.000 zł, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Dodać jednak należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu roku podatkowego, Wnioskodawca będzie miał możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego, jeżeli wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczy 200.000 zł – art. 113 ust. 9 ustawy.

W konsekwencji Pana stanowisko, odnośnie prawa skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczy kwoty 200.000, uznaję za prawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540  ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pa prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „ PPSA” ).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).