Opodatkowanie sprzedaży niezabudowanych działek wykorzystywanych w działalności rolniczej. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.127.2022.2.MR

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.127.2022.2.MR

Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży niezabudowanych działek wykorzystywanych w działalności rolniczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 23 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 maja 2022 r. (wpływ 31 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Dnia 19 marca 1997 r. na podstawie aktu notarialnego w drodze darowizny od rodziców, będąc kawalerem, stał się Pan właścicielem gospodarstwa rolnego. W skład gospodarstwa wchodziła między innymi nieruchomość gruntowa niezabudowana 1, która wchodziła do Pana majątku osobistego. Od czerwca 1997 r. jest Pan w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój wspólnoty majątkowej.

Ponieważ dla przedmiotowej nieruchomości nie było ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego, a zamierzał Pan na niej wybudować dom jednorodzinny, w 2020 r. wystąpił Pan do Burmistrza Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i takową Pan otrzymał. Chcąc pozyskać środki na budowę domu, podjął Pan decyzję, aby z posiadanej nieruchomości niezabudowanej 1 wydzielić mniejsze działki i dokonać sprzedaży części nowo powstałych działek.

W 2021 r. w wyniku podziału geodezyjnego nieruchomości 1 powstało dziewięć mniejszych działek, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako grunty orne (klasoużytki: RV, RVI). W wyniku podziału została wytyczona także droga wewnętrzna służąca jako dojazd do trzech działek. Droga wewnętrzna została wytyczona przez geodetę w oparciu o obowiązujące przepisy i została oznaczona na mapach ewidencyjnych. Sześć działek, które przeznaczono do sprzedaży ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej, natomiast trzy działki, do których utworzono drogę wewnętrzną, nie są przewidziane do sprzedaży.

Jako właściciel nieruchomości rolnej 1, dokonał Pan jedynie jej podziału geodezyjnego. Nie poczynił Pan jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości wyżej wymienionych działek, na przykład przez ich odrolnienie, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej, gazowej, czy też energetycznej. Nie zostały również wykonane żadne ogrodzenia poszczególnych działek i nie zagospodarowano zieleni.

Ponieważ dla działki 1 nie było ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego, wystąpił Pan do Burmistrza Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, w celu określenia rodzaju dopuszczalnej zabudowy na wyżej wymienionej działce. Wedle posiadanej przez Pana wiedzy, wydane warunki dotyczą tylko pierwszej działki. Na dzień składania wniosku nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego dla pozostałych nowoutworzonych działek. Jako właściciel nie występował Pan o wydanie takowych decyzji. Przed sprzedażą przedmiotowych działek nie występował Pan również o wydanie pozwoleń na budowę dla nich. W związku z przeprowadzoną sprzedażą nieruchomości, nie zostały udzielone nabywcom pełnomocnictwa, czy zgody do dokonania w Pana imieniu, jako właściciela nieruchomości, dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości.

Nigdy wcześniej nie dokonywał Pan sprzedaży działek. Opisana we wniosku sprzedaż działek jest pierwszą tego typu czynnością w Pana życiu. Nabywcy przedmiotowych działek zgłosili się do Pana sami. Nie zamieszczał Pan informacji o działkach przeznaczonych do sprzedaży w żadnych ogłoszeniach, nie korzystał Pan również z pomocy biura nieruchomości.

Nadmienia Pan również, że w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego jest Pan zarejestrowany, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Na dzień pisania tego wniosku, dokonał Pan sprzedaży 5 działek. Na ostatnią, 6 działkę, przewidzianą do sprzedaży, również jest już potencjalny kupiec i sprawa jest na etapie załatwiania formalności.

Chce się Pan upewnić, że z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek, stanowiących część Pana osobistego majątku, nie będzie Pan zobowiązany odprowadzić podatku.

W piśmie z 25 maja 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca podał następujące informacje:

Po podziale nieruchomości rolnej o nr ewid. X i Y powstały mniejsze działki o nr ewid.: X/1, X/2, X/3, X/4, X/5, Y/1, Y/2, Y/3, Y/4, Y/5, Y/6.

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji jest sprzedaż działek o numerach: X/3, X/4, Y/2, Y/3, Y/5.

We wniosku wykazał Pan również, że jedna z działek (nr ewid. X/2) ma już potencjalnego nabywcę. W dniu 18 maja 2022 r. również ta działka została już sprzedana na podstawie zawartego aktu notarialnego.

Pozostałe działki o numerach X/1, X/5, Y/1, Y/4, Y/6 nie są przewidziane do sprzedaży.

Przedmiotowe działki od momentu otrzymania ich od rodziców w formie darowizny w 1997 r. wykorzystywał Pan rolniczo – uprawa kukurydzy z przeznaczeniem na zielonkę.

Działki, które nie zostały sprzedane, nadal są Pana własnością. Na działce Y/1 zamierza Pan wybudować budynek mieszkalny. Pozostałe działki będzie Pan nadal użytkował rolniczo.

Sprzedane przez Pana działki nigdy nie były przedmiotem umowy dzierżawy, najmu ani użyczenia osobom trzecim, czy to odpłatnie czy też nieodpłatnie. Użytkował je Pan osobiście.

Na przedmiotowych działkach, ze względu na dogodne warunki glebowe, uprawiał Pan kukurydzę z przeznaczeniem na zielonkę. Po skoszeniu kukurydza była kiszona na pryzmach i wykorzystywana na potrzeby własne, jako pasza dla bydła we własnym gospodarstwie rolnym.

Z żadnym z nabywców sześciu sprzedanych działek nie zawierał Pan przedwstępnych umów kupna/sprzedaży. Nie było uzgodnień warunkujących finalizację transakcji pod warunkiem uzyskania przez Pana, jako osobę sprzedającą, jakichkolwiek zgód, pozwoleń, opinii, decyzji, itp.

Ostatnią, szóstą działkę, podobnie zresztą jak poprzednie pięć, sprzedał Pan zawierając bezpośrednio umowę notarialną z kupującym, który za każdym razem była osoba fizyczna. Nie udzielał Pan kupującym jakichkolwiek pełnomocnictw w związku ze sprzedażą.

Nie zamieszczał Pan w żadnych źródłach ogłoszeń dotyczących sprzedaży działek. Potencjalni kupujący zgłosili się do Pana sami. Mieszka Pan w małej społeczności, gdzie każdy każdego zna i wie, kto, gdzie ma pola. Widząc geodetę dokonującego pomiarów, nie trudno się domyśleć, że pewnie działki będą przeznaczone na sprzedaż.

Pytanie

Czy jako osoba prywatna, która sprzedała pięć działek budowlanych oraz dokona w najbliższym czasie sprzedaży jednej działki (wszystkie wchodzące w skład majątku prywatnego) podlega Pan opodatkowaniu tych transakcji podatkiem VAT, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Prowadzi Pan gospodarstwo rolne i w związku z tą działalnością występuje Pan jako płatnik podatku od towarów i usług.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, jako osoba prywatna nie podlega Pan opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Swoje przekonanie argumentuje Pan faktem, że działkę 1., w wyniku podziału której powstało 6 działek podlegających sprzedaży, otrzymał Pan w darowiźnie. Jako osoba prywatna ponosił Pan koszty wynikające z naliczonego podatku od nieruchomości. Z przedmiotowej nieruchomości opisanej powyżej, nigdy nie korzystał Pan z ulg podatkowych czy odpisów. Fakt uzyskania decyzji o warunkach zabudowy oraz podział nieruchomości na 9 działek nie świadczy o aktywnym obrocie nieruchomości w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym i wyklucza nazwanie tej czynności działalnością gospodarczą. W związku z powyższym sprzedaż majątku prywatnego w skład, którego wchodzą działki budowlane, nie podlega opodatkowaniu tej transakcji podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach − rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się

przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Stosownie do art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania ich sprzedaży podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do sprzedaży działek nr X/3, X/4, Y/2, Y/3, Y/5 oraz X/2 spełnia Pan/będzie Pan spełniać przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy sprzedaż ww. nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że 19 marca 1997 r. w drodze darowizny od rodziców, będąc kawalerem, stał się Pan właścicielem gospodarstwa rolnego. W skład gospodarstwa wchodziła m.in. nieruchomość gruntowa niezabudowana 1, która wchodziła do Pana majątku osobistego. Chcąc pozyskać środki na budowę domu, podjął Pan decyzję, aby z posiadanej nieruchomości niezabudowanej 1 wydzielić mniejsze działki i dokonać sprzedaży części nowo powstałych działek. W 2021 r. w wyniku podziału geodezyjnego nieruchomości 1 powstało dziewięć mniejszych działek, które w ewidencji gruntów i budynków oznaczone są jako grunty orne (klasoużytki: RV, RVI). W wyniku podziału została wytyczona także droga wewnętrzna służąca, jako dojazd do trzech działek. Sześć działek, które przeznaczono do sprzedaży ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej, natomiast trzy działki, do których utworzono drogę wewnętrzną, nie są przewidziane do sprzedaży. Dokonał Pan jedynie podziału geodezyjnego nieruchomości 1. Nie poczynił Pan jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości wyżej wymienionych działek, na przykład przez ich odrolnienie, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej, gazowej, czy też energetycznej. Nie zostały również wykonane żadne ogrodzenia poszczególnych działek i nie zagospodarowano zieleni. Na dzień składania wniosku nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego dla pozostałych nowoutworzonych działek. Jako właściciel nie występował Pan o wydanie takowych decyzji. Przed sprzedażą przedmiotowych działek nie występował Pan również o wydanie pozwoleń na budowę dla nich. W związku z przeprowadzoną sprzedażą nieruchomości, nie zostały udzielone nabywcom pełnomocnictwa, czy zgody do dokonania w Pana imieniu, jako właściciela nieruchomości, dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości. Nigdy wcześniej nie dokonywał Pan sprzedaży działek. Nabywcy przedmiotowych działek zgłosili się do Pana sami. Nie zamieszczał Pan informacji o działkach przeznaczonych do sprzedaży w żadnych ogłoszeniach, nie korzystał Pan również z pomocy biura nieruchomości.

W związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego jest Pan zarejestrowany, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Wskazał Pan, że przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji jest sprzedaż działek o numerach: X/3, X/4, Y/2, Y/3, Y/5. Działka nr X/2 ma już potencjalnego nabywcę (18 maja 2022 r. również ta działka została sprzedana na podstawie zawartego aktu notarialnego). Przedmiotowe działki od momentu otrzymania ich od rodziców w formie darowizny w 1997 r. wykorzystywał Pan rolniczo – uprawa kukurydzy z przeznaczeniem na zielonkę. Sprzedane przez Pana działki nigdy nie były przedmiotem umowy dzierżawy, najmu ani użyczenia osobom trzecim, czy to odpłatnie czy też nieodpłatnie. Użytkował je Pan osobiście. Na przedmiotowych działkach, ze względu na dogodne warunki glebowe, uprawiał Pan kukurydzę z przeznaczeniem na zielonkę. Po skoszeniu kukurydza była wykorzystywana na potrzeby własne, jako pasza dla bydła we własnym gospodarstwie rolnym. Z żadnym z nabywców sześciu sprzedanych działek nie zawierał Pan przedwstępnych umów kupna/sprzedaży. Nie było uzgodnień warunkujących finalizację transakcji pod warunkiem uzyskania przez Pana, jako osobę sprzedającą, jakichkolwiek zgód, pozwoleń, opinii, decyzji, itp.

W analizowanej sprawie dla rozstrzygnięcia Pana wątpliwości kluczowym jest fakt, że w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a działki będące przedmiotem sprzedaży tj. działki nr X/3, X/4, Y/2, Y/3, Y/5 oraz X/2 – jak wynika z treści wniosku – od momentu ich otrzymania od rodziców w formie darowizny w 1997 r., wykorzystywał Pan rolniczo. Na przedmiotowych działkach, ze względu na dogodne warunki glebowe, uprawiał Pan kukurydzę z przeznaczeniem na zielonkę. Po skoszeniu kukurydza była wykorzystywana na potrzeby własne, jako pasza dla bydła we własnym gospodarstwie rolnym.

Okoliczności te wskazują na ścisłe związanie ww. działek z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą – rolniczą. Zatem w analizowanej sprawie stwierdzić należy, że ww. działki nr X/3, X/4, Y/2, Y/3, Y/5 oraz X/2 wchodzą w skład majątku przedsiębiorstwa (tj. gospodarstwa rolnego). Jest to majątek wykorzystywany przez podatnika VAT w działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie działki będące przedmiotem sprzedaży, służą do prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, tj. działalności rolniczej, z tytułu której jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Tym samym, sprzedaż przez Pana działek nr X/3, X/4, Y/2, Y/3, Y/5 oraz X/2, stanowiących część Pana gospodarstwa rolnego, stanowi dostawę dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu.

Zatem sprzedając ww. działki nie dokonał Pan zbycia majątku osobistego, ale majątku wykorzystywanego przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej (działalności rolniczej).

Tym samym sprzedaż działek nr X/3, X/4, Y/2, Y/3, Y/5 oraz X/2 podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, z tytułu sprzedaży działek nr X/3, X/4, Y/2, Y/3, Y/5 oraz X/2 jest/będzie Pan podatnikiem podatku VAT, a transakcja sprzedaży tych działek podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).