Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 9 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT świadczenia usług związanych z najmem nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Uzupełnił go Pan pismem z 3 czerwca 2025 r. (wpływ 3 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi od 2017 r. jednoosobową działalność gospodarcza.

Stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawcy to (…).

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD: 68.20.Z).

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w dalszej części jako: ustawa o PIT).

Wnioskodawca wynajmuje nieruchomości mieszkalne na rzecz pracowników lub współpracowników innych podmiotów gospodarczych.

Elementem usługi najmu są zarówno udostępnienie wyposażonego lokalu, jak i media (woda, energia elektryczna, ogrzewanie, wywóz śmieci).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z wynajmowaniem nieruchomości mieszkalnych. Jest właścicielem nieruchomości, z czego (…) z posiadanych przez niego nieruchomości wynajmowanych jest na rzecz osób fizycznych.

Z informacji posiadanych przez Wnioskodawcę wynika, że osoby te są przedsiębiorcami, którzy wykonują swoje usługi jako podwykonawcy na rzecz innego kontrahenta i z tego powodu przeprowadzili się oni do miasta, w którym znajdują się nieruchomości Wnioskodawcy. Natomiast mieszkania te nie są wykorzystywane do ich działalności gospodarczej.

Nieruchomości wynajmowane to lokale mieszkalne sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w Dziale 11 Budynki mieszkalne, pod klasą PKOB 1122.

Nieruchomości (mieszkania) te są i będą wykorzystywane głównie dla potrzeb zakwaterowania osób, które są, jak już wcześniej wskazano, współpracownikami zatrudnionymi jako przedsiębiorcy w ramach własnych działalności gospodarczych w przedsiębiorstwach innych podmiotów.

Wnioskodawca obecnie działa w następującym schemacie najmu:

•umowy będą podpisywane z najemcami na okresy 1 miesiąca, z możliwością podpisania nowej umowy, bez określonej z góry liczby umów, które mogą być w przyszłości zawierane z tym samym najemcą, a wiec możliwe jest np. zawarcie 12/20/30 itd. umów z 1 najemcą na to samo mieszkanie, natomiast zgodnie z treścią zawieranej miesięcznej umowy: Strony zawierają umowę od dnia do dnia (gdzie okres wynosi miesiąc). Po upływie ww. okresu umowa przestaje obowiązywać bez uprzedniego wypowiedzenia.

•mieszkanie oddane będzie najemcy wraz z następującym wyposażeniem: kuchenka, zmywarka, pralka, mikrofalówka, łóżko z materacem, toaletka, TV, sofa, szafka RTV, klimatyzator.

Najemcy będą mieli prawo mieszkać w nieruchomości również z członkami swoich rodzin czy z partnerami.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego.

1.Czy wynajmuje Pan lokale mieszkalne we własnym imieniu i na własny rachunek?

Pana odpowiedź:

Tak.

2.Czy najemcy lokali mieszkalnych, o których mowa we wniosku podnajmują ww. lokale mieszkalne?

Pana odpowiedź:

Nie.

3.Czy najem mieszkań wiąże się z przeniesieniem ośrodka życia najemcy?

Pana odpowiedź:

Najemcy korzystają z przedmiotowych mieszkań w sposób opisany w niniejszym stanie faktycznym. Najemcy zawierają z Wnioskodawcą umowy na okresy jednego miesiąca, z możliwością zawarcia kolejnych umów. Celem najemców jest jak najdłuższa praca w pobliżu miejsca, w którym wynajmują mieszkania, natomiast możliwe, że z uwagi na brak pracy będą musieli się z najmowanego mieszkania wyprowadzić z uwagi na brak ekonomicznego uzasadnienia jego najmu.

4.Czy z zapisów umowy najmu zawieranych przez Pana będzie wynikać, że mieszkania będą wykorzystywane włącznie przez najemcę w celach mieszkaniowych?

Pana odpowiedź:

Z zapisów umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do używania mieszkania w celach mieszkaniowych przez okres wskazany na umowie (1 miesiąc). Natomiast niewykluczone, że najemcy nie będą np. pracować incydentalnie zdalnie. Wnioskodawca nie wyklucza takiej możliwości.

5.Wskazał Pan symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU 2015 (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.) dla świadczonej przez Pana usługi najmu mieszkań na rzecz najemców?

Pana odpowiedź:

Kod PKWiU Usług: 68.20.11.0.

Pytanie

Czy Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług związanych z najmem nieruchomości wskazanych w opisie stanu faktycznego, będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym usługi dot. wynajmowania nieruchomości nie będą objęte zwolnieniem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Uzasadnienie

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693).

W pierwszej kolejności – ustawodawca nie zdefiniował pojęcia celów mieszkaniowych w związku z czym w niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma wiec określenie czy w niniejszej sprawie najemcy właśnie owe cele realizują.

Poza wszelkimi wątpliwościami jest natomiast kwestia statusu nieruchomości są one nieruchomościami o charakterze mieszkalnym.

Jeśli chodzi o stwierdzenie czy najem następuje w celach mieszkaniowych, to zdaniem Wnioskodawcy odpowiedź na to pytanie nie jest twierdząca.

Zasadność ww. argumentu potwierdzają poniższe fakty:

•umowy najmu zawierane są na krótki, miesięczny termin między Wnioskodawcą a najemcami,

•konieczność zmiany obecnego miejsca zamieszkania pracowników i osób prowadzących własne działalności gospodarcze wynika z konieczności zmiany pracy,

•Wnioskodawca tak naprawdę nie wie czy w kolejnym miesiącu najemcy będą zainteresowani dalszym najmem mieszkania.

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych (sygn.): Zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT wymaga, aby jednocześnie spełniły się następujące przesłanki:

•wynajmujący świadczy usługę najmu na własny rachunek,

•usługa ta dotyczy nieruchomości o charakterze mieszkalnym,

•a przy tym cel najmu jest wyłącznie mieszkaniowy.

Z treści tego przepisu jednoznacznie wynika, że zwolniona z opodatkowania jest usługa najmu „wyłącznie na cele mieszkaniowe”.

Oznacza to, że z punktu widzenia zastosowania tego zwolnienia istotny jest sposób wykorzystywania nieruchomości przez najemcę (usługobiorcę), a zatem to najemca w wynajmowanym lokalu powinien realizować własne cele mieszkaniowe. Jedynie bowiem w takim przypadku uprawnione będzie stwierdzenie, że wynajmujący (usługobiorca) wynajął nieruchomość „wyłącznie na cele mieszkaniowe”.

Mając na uwadze chociażby powyższy wyrok NSA, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisem stanu faktycznego w niniejszej sprawie nie można stwierdzić, iż kryterium zaspokajania własnych celów mieszkaniowych najemców są zaspokajane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Treść uzasadnienia:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy (od ogólnej zasady powszechności opodatkowania) i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy:

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy wskazuje, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega wyłącznie świadczenie usług w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości, po pierwsze o charakterze mieszkalnym, po drugie – na cele mieszkaniowe.

Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Wskazany przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju, czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę. Nie odnosi się również do czasu wynajmowania nieruchomości oraz klasyfikacji statystycznych.

Analizując kwestie zwolnienia od podatku usług najmu lokali mieszkalnych należy zwrócić szczególną uwagę na cel świadczonych usług. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie nieruchomości przez najemcę. Tym samym, zasadniczą kwestią dla opodatkowania czy zwolnienia od podatku świadczonej usługi, pozostaje cel realizowany przez osobę bezpośrednio uczestniczącą w świadczeniu usługi.

W poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono PKWiU 55 usługi związane z zakwaterowaniem sklasyfikowane w PKWiU 55.

Zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT stanowi implementację z art. 135 ust. 1 lit. l Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.). Przepis powyższy stanowi, że:

Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

·świadczenie usługi na własny rachunek,

·charakter mieszkalny nieruchomości,

·mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Z przedstawionego opisu wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem Pana działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Dla świadczonej przez Pana usługi najmu mieszkań na rzecz najemców wskazał Pan symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU: 68.20.11.0. Nieruchomości wynajmowane to lokale mieszkalne sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w Dziale 11 Budynki mieszkalne, pod klasą PKOB 1122. Z posiadanych przez Pana nieruchomości, (…) jest wynajmowanych jest na rzecz osób fizycznych (pracowników lub współpracowników innych podmiotów gospodarczych). Nieruchomości wynajmowane to lokale mieszkalne, które wynajmuje Pan we własnym imieniu i na własny rachunek. Nieruchomości (mieszkania) te są i będą wykorzystywane głównie dla potrzeb zakwaterowania osób, które są współpracownikami zatrudnionymi jako przedsiębiorcy w ramach własnych działalności gospodarczych w przedsiębiorstwach innych podmiotów. Z zapisów umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do używania mieszkania w celach mieszkaniowych przez okres wskazany na umowie (1 miesiąc). Elementem usługi najmu są zarówno udostępnienie wyposażonego lokalu, jak i media (woda, energia elektryczna, ogrzewanie, wywóz śmieci). Celem najemców jest jak najdłuższa praca w pobliżu miejsca, w którym wynajmują mieszkania, natomiast możliwe, że z uwagi na brak pracy będą musieli się z najmowanego mieszkania wyprowadzić z uwagi na brak ekonomicznego uzasadnienia jego najmu. Umowy najmu podpisuje Pan na okres 1 miesiąca, z możliwością podpisania nowej umowy, bez określonej z góry liczby umów, które mogą być w przyszłości zawierane z tym samym najemcą, a wiec możliwe jest np. zawarcie 12/20/30 itd. umów z 1 najemcą na to samo mieszkanie. Wynajmowane nieruchomości nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej. Najemcy lokali mieszkalnych nie podnajmują ww. lokali mieszkalnych. Najemcy będą mieli prawo mieszkać w nieruchomości z członkami swoich rodzin czy z partnerami.

Pana wątpliwości dotyczą, stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy świadczenia usług związanych z najmem nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie podatku od towarów i usług najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł, zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Z uwagi na wątpliwości Wnioskodawcy zauważyć należy, że usługi najmu nieruchomości na rzecz osób fizycznych – pracowników lub współpracowników innych podmiotów gospodarczych, w tym gdy:

•Najemcy zawierają z Wnioskodawcą umowy na okresy jednego miesiąca, z możliwością zawarcia kolejnych umów;

•Celem Najemców jest jak najdłuższa praca w pobliżu miejsca, w którym wynajmują mieszkania, natomiast możliwe, że z uwagi na brak pracy będą musieli się z najmowanego mieszkania wyprowadzić z uwagi na brak ekonomicznego uzasadnienia jego najmu;

będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Jak bowiem wynika z opisu sprawy, przedmiotem najmu między Wnioskodawcą, a osobami fizycznymi (pracownikami lub współpracownikami innych podmiotów gospodarczych), są lokale mieszkalne i jak wynika z treści zawieranych umów są one wynajmowane wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Podsumowując, świadczenie usług związanych z najmem lokali mieszkalnych świadczonych na podstawie umowy najmu, z treści której wynika, że wynajem ich odbywa się wyłącznie na cele mieszkaniowe najemców, w rozpatrywanej sprawie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.