Temat interpretacji

w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony dotyczący projektu budowy boiska oraz budowy obiektów małej architektury

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 23 kwietnia 2020 r.), uzupełnionego pismem z 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 23 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony dotyczący projektu pn. ,,() jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony dotyczący projektu pn. ,,(). Powyższy Wniosek został uzupełniony pismem z 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 23 kwietnia 2020r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Gmina ()) jako jednostka samorządu terytorialnego w dniu () r, podpisała z Urzędem Marszałkowskim Województwa () umowę na dofinansowanie na realizację inwestycji w ramach zadania pn. (), które składa się z dwóch operacji: Budowa boiska w () oraz Budowa obiektów małej architektury w (). Inwestycja realizowana jest w ramach dofinansowania ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w ramach poddziałania () w ramach działania (), z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Gmina na realizację powyższej inwestycji w ramach ww. projektu otrzymała dofinansowanie w wysokości ()% wartości inwestycji. Pozostała część zadania zostanie sfinansowana ze środków własnych Gminy.

Przedmiotem inwestycji są:

1. Budowa boiska w ()polegająca na:
   1. Wykonaniu robót ziemnych i przygotowawczych,
   2. Wykonaniu obrzeży,
   3. Wykonaniu podbudowy,
   4. Wykonaniu drenażu,
   5. Wykonaniu nawierzchni trawiastej,
   6. Wyposażeniu boiska,
   7. Montażu piłkochwytów.
2. Budowa obiektów małej architektury w () polegająca na:
   
   1. Wykonaniu robót budowlanych (ściana betonowa, ogrodzenie),
   2. Wykonaniu elementów małej architektury,
   3. Utwardzaniu terenu,
   4. Zadrzewieniu,
   5. Wykonaniu trawników,
   6. Wykonaniu oświetlenia terenu.
   
   
   

Załącznik do wniosku o płatność do ww. dofinansowania ma stanowić interpretacja indywidualna dotycząca możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od ww. inwestycji. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina jako wnioskodawca zaliczyła koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu. Jednakże, aby wniosek o płatność mógł być zrealizowany Gmina musi wykazać, że podatek VAT nie będzie przez Gminę odzyskany w całości, zarówno podczas realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2019 poz. 506), budowa terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych należy do zakresu działania i zadań własnych gminy. Zakończona inwestycja będzie służyć wszystkim użytkownikom. Obiekty będą ogólnodostępne i niekomercyjne. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z boiska i zagospodarowanego terenu. Wybudowanie boiska umożliwi prowadzenie całego spektrum zajęć na świeżym powietrzu związanych z grami zespołowymi i rozwojem dzieci i młodzieży, a także umożliwi różnorodne formy aktywności podejmowane poza obowiązkami codziennego życia dla odpoczynku, rozrywki i rozwoju własnych zainteresowań.

Teren zagospodarowany elementami małej architektury będzie umożliwiać organizację różnych form aktywnego wypoczynku lokalnej społeczności: festynów, koncertów, pikników, poprzez swoje zagospodarowanie i różnorodność oferty może pełnić integrującą i włączającą rolę zwłaszcza w środowisku lokalnym.

Budowa boiska sportowego w () odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Gmina nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Podobnie w przypadku budowy obiektów małej architektury w (), gmina działa w zakresie zadań własnych i nie może być uznana za podatnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy gmina () ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony dotyczący projektu pn. ,,()?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu odliczenie podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji, tj. budowę boiska w () oraz budowę obiektów małej architektury w (), ponieważ wydatki te nie były i nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT Gminy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Związek z czynnościami opodatkowanymi może mieć charakter bezpośredniego związku nabywanych towarów lub usług z konkretną transakcją (lub konkretnymi transakcjami) albo związku pośredniego z takimi transakcjami, poprzez bezpośrednie powiązanie zakupów z całokształtem działalności gospodarczej wykonywanej przez podatnika. Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika także, że brak związku dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych oznacza brak prawa do odliczenia po stronie podatnika. Podatnik nie będzie zatem uprawniony do odliczenia VAT od zakupów dotyczących transakcji zwolnionych z VAT lub takich, które pozostają poza przedmiotowym zakresem podatku VAT.

Reasumując, Gmina nie ma możliwości odliczenia VAT od wydatków na realizację wskazanego projektu we wniosku, gdyż inwestycja stanowi zadanie własne Gminy i nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat czy też innych dochodów z tytułu zrealizowanej Inwestycji. Budowa boiska sportowego w () oraz budowa obiektów małej architektury w (), jako zadania własne, pozostają poza kręgiem podatku VAT, Gmina nie występuje w przypadku realizowanego projektu w charakterze podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. 2020 r., poz. 713; dalej jako: ustawa o samorządzie gminnym), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy budowy terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony dotyczący realizacji ww. projektu.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, w związku z realizacją przedmiotowego projektu, należy wskazać, iż w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że realizowana inwestycja będzie wykonywana w ramach zadań własnych Gminy. Zatem, na gruncie art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, że Wnioskodawca, dokonując zakupów celem realizacji ww. zadania, nie będzie nabywał ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca budowa terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych należy do zakresu działania i zadań własnych gminy. Zakończona inwestycja będzie służyć wszystkim użytkownikom. Obiekty będą ogólnodostępne i niekomercyjne. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z boiska i zagospodarowanego terenu. Budowa boiska sportowego w () odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Gmina nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Podobnie w przypadku budowy obiektów małej architektury w (), gmina działa w zakresie zadań własnych i nie może być uznana za podatnika. Inwestycja stanowi zadanie własne Gminy i nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat czy też innych dochodów z tytułu zrealizowanej Inwestycji. Gmina nie występuje w przypadku realizowanego projektu w charakterze podatnika VAT. Zatem stwierdzić należy, ze nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony dotyczący projektu pn. ,,()

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie koszty kwalifikowalne nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 1325, zpóźn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej