Interpretacja indywidualna z dnia 14 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.334.2022.2.RST
Temat interpretacji
Zastosowanie polskiego numeru NIP na fakturach w przypadku sprzedaży do konsumentów z innych krajów UE, ewidencjonowanie ruchu towarów pomiędzy magazynami oraz braku kolidowania sprzedaży dokonywanej przez Spółkę w ramach procedury OSS z modelem współpracy z firmą logistyczną.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe
‒ w zakresie stosowania polskiego numeru NIP na fakturach w przypadku sprzedaży towarów do konsumentów z innych krajów UE bez względu na miejsce położenia magazynu, z racji stosowania przez Spółkę procedury OSS,
‒ w zakresie ewidencjonowania ruchu towarów pomiędzy magazynem w (…) a magazynem we (…),
‒ w zakresie braku kolidowania sprzedaży dokonywanej przez Spółkę w ramach procedury OSS z modelem współpracy z firmą (...),
oraz jest nieprawidłowe
‒ w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania przez Państwa ruchu towarów pomiędzy magazynami należącymi do firmy (…), które to towary są przedmiotem Państwa sprzedaży na rzecz konsumentów.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy konieczności wykazywania na fakturze numeru identyfikacji podatkowej kraju magazynowania, sposobu ewidencjonowania ruchu towarów oraz rozliczenia wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość. Uzupełnili go Państwo– w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 września 2022 r. (data wpływu 16 września 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest handlową spółką z o.o. prowadzącą działalność gospodarczą w e- commerce na terenie Unii Europejskiej. Sprzedaż tyczy się gotowych produktów jakimi są akcesoria wyposażenia pojazdów (wewnątrz pojazdu) takie jak listwy samochodowe, dywaniki, maty samochodowe. Działalność e-commerce prowadzona jest na terenie całej Unii Europejskiej. Odbiorcami końcowymi sprzedawanych produktów przez Spółkę są konsumenci krajów Unii Europejskiej (sprzedaż B2C).
Od 2021 r. Spółka korzysta z procedury OSS czyli możliwości rozliczania VAT w jednym kraju Unii Europejskiej z tytułu świadczenia usług i dostaw towarów na rzecz konsumentów. Spółka skorzystała z możliwości zgłoszenia się do procedury VAT OSS na terenie Polski co oznacza, że właściwym Urzędem Skarbowym w UE dla Spółki przy składaniu wszelkich deklaracji objętych procedurą OSS jest Urząd Skarbowy (…). Spółka zdecydowała się na skorzystanie z możliwości jakie daje procedura OSS ze względu na ekonomikę prowadzonej działalności (brak dodatkowych kosztów rozproszonej księgowości na terenie innych krajów Unii Europejskiej - jak to było przed wejściem procedury OSS). NIP-em jaki widnieje na fakturach wystawianych na rzecz konsumentów jest NIP Polski NIP: (…). Stawki VAT stosowane przy wystawianiu faktur uzależnione są od stawek właściwych dla kraju konsumenta - jeżeli towar kupi konsument z Niemiec jest to stawka 19% VAT, jeżeli konsument z Hiszpanii jest to stawka 21% VAT etc. Kolejnym istotnym faktem jest to, że sprzedaż jest dokonywana za pośrednictwem platformy sprzedażowej (…). Od kilku dni prowadzona jest sprzedaż w systemie mieszanym, a tylko część towarów dostarczana jest za pomocą firmy kurierskiej zaangażowanej przez Spółkę. Towar jest tymczasowo składowany w magazynie i kolejno dostarczany do końcowego odbiorcy (towar wychodząc z Polski ma już znanego końcowego odbiorcę - nie jest stock-owany w zagranicznym magazynie, tylko przeładowany).
Dodatkowo drugi model - który jest obecnie przedmiotem wątpliwości, co za tym idzie jednym ze stanów faktycznych, który wzbudza wątpliwości Spółki, to model współpracy z (…). W ramach współpracy z (…) (która jest platformą sprzedażową) przekazujemy z magazynu Spółki położonego w Polsce w (…) do (…) (magazyn (…)) towar w określonej ilości. Towar jest magazynowany przez (…), bez wcześniejszej sprzedaży na rzecz konsumenta. (…) ma prawo jedynie rozporządzać tym towarem w celu zwiększenia i przyśpieszenia wolumenu sprzedaży towaru. W tym celu (…) rozmieszcza towary po kilku magazynach w Unii Europejskiej (tak aby towar był bliżej konsumenta - potencjalnego konsumenta). W tym miejscu należy zauważyć że, magazyny do których przekazuje towary (…) w ramach metody współpracy (…) to magazyny w krajach w których Spółka musi mieć aktywne nr VAT (warunek obowiązkowy). Spółka posiada obecnie prócz Polski dodatkowo trzy aktywne nr VAT w Unii Europejskiej tj. we Włoszech, Francji i Niemczech. Zarówno we Włoszech jak i we Francji brak jest możliwości składania odpowiednich deklaracji VAT. Stąd Spółka zdecydowała o skorzystaniu z procedury OSS. Spółka ma aktywne nr VAT w Francji, Niemczech, Włoszech i oczywiście w Polsce bowiem to z tego kraju rozliczany jest VAT do innych krajów w ramach procedury OSS.
Ewidencja przekazania towaru z magazynu Spółki w (…) na magazyn (…) we (…) odbywa się następująco: przekazanie towaru z magazynu Spółki na magazyn (…) wykazane jest tzw. MM (międzymagazynowe przekazanie towaru).
Przekazanie towaru z jednego magazynu jest nietransakcyjne, bowiem (…) jedynie dysponuje towarem, który nadal stanowi własność Spółki do momentu dokonania zakupu przez konsumenta w kraju Unii Europejskiej. Wątpliwość pojawia się ze względu na rozbieżności w interpretacji związanej z wykazaniem ruchu pomiędzy magazynami - zgodnie ze stanowiskiem Spółki ruch z magazynu Spółki do magazynu (…) powinien zostać wykazany MM (ruch pomiędzy magazynami). W dalszym zakresie, a tj. ewidencjonowanie towaru w ramach ruchów pomiędzy magazynami w Unii Europejskiej należy do obowiązków (…). (…) sporządza odpowiednią listę ruchów pomiędzy magazynami, wskazane są właściwe dla magazynu nr VAT. Ewidencja jest dostępna Spółce. Oczywiście magazynowanie jest możliwe tylko i jedynie w krajach, w których Spółka ma aktywny nr VAT. Faktura sprzedażowa wystawiana na rzecz konsumenta pojawia się dopiero w momencie zejścia towaru z magazynu do klienta. W tym momencie należy zauważyć, że z racji na procedurę OSS z art. 130a-130d ustawy o VAT, faktura wystawiana jest z następującymi danymi - nr NIP na fakturze sprzedającego (nr NIP PL Spółki racji na procedurę OSS) - stawka VAT państwa członkowskiego konsumpcji - Uwagi na FV: rozliczenie w ramach procedury OSS.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego
I. czy Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik ,,VAT czynny” oraz podatnik ,,podatku VAT-UE”,
Wskazaliście Państwo, że Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE.
II. czy w przypadku przesuwania towarów miedzy magazynami (…) do różnych krajów UE Spółka jest nadal właścicielem towarów, natomiast konsument na ten moment nie jest jeszcze znany,
Spółka jest nadal właścicielem w czasie przesuwania towarów pomiędzy magazynami, zaś odbiorca końcowy nie jest znany (konsument).
III. jak dokładnie dochodzi do przemieszczenia towarów w przypadku nabycia ich przez finalnego klienta/nabywcę tj.:
‒czy towary są sprzedawane na rzecz podmiotów niebędących podatnikami/osób fizycznych z krajów Unii Europejskiej innych niż kraj wysyłki,
Spółka zanim sprzeda towar, przekazuje towar do magazynu (…) (najpierw jest to magazyn w Polsce, później (…) przekazuje wg. własnego uznania towar pomiędzy swoimi magazynami). Konsument, a więc osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, jest spoza Polski, a więc kraju rozpoczęcia transportu towaru przy pomocy (…). Konsumenci to osoby fizyczne z Niemiec, Włoch, Francji lub innych krajów UE.
‒z jakiego i do jakiego kraju UE towary są wysyłane/transportowane na rzecz klientów finalnych, a w szczególności czy transport/wysyłka następuje do innego kraju UE niż kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu,
Rozpoczęcie transportu ma miejsce w momencie przekazania towaru na terenie Polski do magazynu (...), jednak nie jest znany finalny nabywca towaru (stąd (…) przenosi towar w imieniu i na rzecz Spółki pomiędzy swoimi magazynami w celu szybkiego znalezienia finalnego nabywcy). Tak, przeniesienie towaru pomiędzy magazynami (…) odbywa się poza terenem Polski, a więc w kraju rozpoczęcia transportu towaru.
‒czy Państwa Spółka dokonuje/organizuje transport/wysyłkę towarów do finalnego klienta, czy wysyłka/transport jest wykonywana/y na Państwa rzecz lub czy Spółka jako dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie/wysyłce (należy opisać),
Zanim dojdzie do finalnej sprzedaży, Spółka szykuje towar do sprzedaży na terenie Polski i przekazuje do magazynu (...) w Polsce. Za wszelkie kwestie organizacyjne odnośnie transportu, w dalszym zakresie odpowiada (...), jednak opłaty ponosi Spółka. Pośrednia odpowiedzialność za transport.
IV. czy Spółka będzie w posiadaniu dokumentów/dowodów potwierdzających dostawę w ramach WSTO (art. 2 pkt 22a ustawy o VAT) tzn. że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Prócz udostępnionej ewidencji ruchu towaru pomiędzy magazynami w UE, prowadzonej przez (...), nie, Spółka nie posiada dodatkowej dokumentacji potwierdzającej WSTO.
Pytania (ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie):
1)Na podstawie art. 22 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest miejsce w którym towar znajduje się w momencie wysyłki, czy w związku z tym że towar jest magazynowany w jednym z (…) magazynów i to z tego miejsca odbywa się wysyłka do konsumenta, koniecznym jest w fakturze nadanie nr VAT kraju wysyłki? Jeżeli Spółka zgłoszona jest w krajach magazynowania do czynnego VAT? Czy procedura OSS nie wyłącza tej konieczności - wpisywania nr VAT kraju magazynowania?
2)Pytanie tyczy się sposobu ewidencjonowania ruchu towarów będących własnością polskiej Spółki pomiędzy magazynami położonymi w UE (magazyn w Polsce w (…) do magazynu (…) we (…), kolejno z magazynu (…) we (…) do magazynów w innych krajach UE).
3)Jeżeli stanowisko z pytania nr 1 jest właściwe, twierdzące, to czy jako podmiot wydający towar w WDT powinien być wskazana Spółka z NIP-em/ nr VAT kraju z którego magazynu towar wychodzi do drugiego magazynu np. jeżeli towar magazynowany we Włoszech to na dokumencie WDT powinien znaleźć się NIP / nr VAT wydającego jako włoski nr VAT Spółki?
4)Jeżeli stanowisko z pytania nr 1 jest właściwe, twierdzące, czy jako przyjmujący towar podmiot powinien być wskazany ten sam podmiot a więc Spółka jednak, jeżeli towar np. wyszedł z Włoch do Francji to jako NIP/nr VAT przyjmującego należy oznaczyć francuski nr identyfikacji podatkowej (francuski VAT/nr NIP)?
5)Czy współpraca z (…) w modelu (…), nie koliduje ze sprzedażą w ramach procedury OSS, gdzie krajem właściwym dla celów OSS jest wskazana Polska w przypadku Spółki?
6)Jaki NIP powinien widnieć na Fakturach wystawianych dla konsumentów z różnych krajów Unii Europejskiej, w ramach modelu współpracy z (…) zwanym (…) ? Czy powinien to być nr NIP Polski z racji na procedurę OSS?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółki to (…) skrzętnie ewidencjonuje ruch towaru pomiędzy magazynami w Unii Europejskiej, to (…) zna swoje kroki logistyczne - wykonywanie czynności mających na celu wykazanie ruchu towaru pomiędzy magazynami stanowiącymi własność (…), a jedynie wykorzystywanymi w ramach współpracy (…) na cele Spółki jest jedynie dublowaniem czynności ewidencyjnych związanych z ruchem towaru. Spółka ma dostęp do ewidencji (…) i w każdym momencie może zweryfikować lub udowodnić owy ruch towaru pomiędzy magazynami w Unii Europejskiej. Jedyną czynnością na początku jaką powinien wykonać podatnik (Spółka) jest tzw. dokument MM w momencie przekazania towaru z magazynu w (…) na magazyn poboczny (…) w (…). Przerzucenie tego obowiązku (ewidencjonowanie ruchu towarów pomiędzy magazynami) jest zbyt dużym obciążeniem formalnym dla Spółki, prawdopodobnie koniecznym by było zatrudnienie kolejnej osoby). (…) dokonuje szczegółowego ewidencjonowania ruchów, wskazuje miejsca (kraje, nr VAT) w których towar się znajduje, dokonuje historycznych zapisów, co ewidentnie spełnia wymogi z ustawy o VAT. Ruch towarów pomiędzy magazynami ulokowanymi w różnych krajach Unii Europejskiej gdzie Spółka ma czynny VAT, jest wykazany.
Gdyby doszło do konieczności ewidencjonowania ruchu towaru, pomiędzy magazynami które stanowią własność (…), a w których składowane są towary Spółki (magazyny w krajach w których Spółka ma czynne nr VAT) to zdaniem Spółki doszłoby do sytuacji w której wyłączy się możliwość korzystania z procedury OSS dla tych transakcji, które prowadzone będą w ramach współpracy (…).
Uzasadnieniem tego twierdzenia jest to, że Spółka wykazując ruch towaru (co Państwa zdaniem należy do obowiązku (…) od momentu przejęcia towaru na magazyn w (…)), zmuszona jest Spółka do wystawienia faktury sprzedaży z odniesieniem się do miejsca sprzedaży (przechowania towaru w momencie wyjścia towaru z magazynu). Przykładem: jeżeli towar w ramach WDT/WNT zewidencjonowany będzie we Włoszech (we włoskim magazynie) gdzie Spółka ma czynny nr VAT, to dane na fakturze którą otrzyma konsument z Włoch powinny wykazywać sprzedaż krajową (Spółka z NIP/ nr VAT włoskim, stawka VAT włoska). Jeżeli sprzedaż w tej sytuacji będzie wykonana z magazynu we Włoszech na rzecz klienta z Niemiec B2C to będzie to WSTO (Wewnątrzwspólnotowa sprzedaż na odległość) jednak nie w ramach procedury OSS. NIP w tej sytuacji powinien być wystawiony włoski a stawka VAT niemiecka.
Aby zachować procedurę OSS gdzie państwo członkowskie identyfikacji to Polska, koniecznym jest ustalenie że:
‒ wyjście towaru/przekazanie do (...) odbywa się w momencie przekazania z magazynu w (…) do magazynu w (…): ewidencja MM (przejście pomiędzy magazynami);
‒ ruchy pomiędzy magazynami (…) ewidencjonowane są przez (…) (raport ruchów między magazynami w krajach w których Spółka ma czynne NIP/nr VAT jest dostępna dla Spółki)
‒ faktura jest wystawiana w momencie dokonania sprzedaży towaru z NIP PL z racji na procedurę OSS w której jako państwo członkowskie identyfikacji zgodnie z art. 130a ustawy o VAT wskazano Polski Urząd Skarbowy (…).
Państwa zdaniem z racji na procedurę OSS należy wpisać NIP PL bez względu na to z jakiego magazynu w UE wysłano towar do konsumenta, zaś ważna jest stawka VAT w fakturze (stawka kraju konsumpcji/ konsumenta). Wszystko jest umotywowane procedurą OSS do której zgłosiła się Spółka.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanowiska
Uzupełnienie stanowiska do pyt. nr 2
Podkreślić należy, że ruch towaru pomiędzy magazynami odbywa się za pośrednictwem usług (…), jednak właścicielem towaru jest do momentu znalezienia klienta nieprowadzącego działalności gospodarczej, tj. osoby fizycznej, Spółka.
Zgodnie z wytycznymi, które pojawiają się u części doradców podatkowych, ruch pomiędzy magazynami usytuowanymi w różnych krajach UE (pierwotny magazyn, z którego rozpoczęto ruch międzymagazynowy rozpoczęty został na terenie Polski), w których to krajach Spółka ma czynny nr VAT, powinien być ewidencjonowany poprzez WDT/WNT. Zauważyć należy, że (…) w ramach współpracy (…) prowadzi dla celów rozliczenia z VAT listę ewidencyjną, wskazującą dokładne parametry ruchu towaru, tj. z jakiego magazynu do jakiego magazynu przekazano towar, oraz z jakiego magazynu finalnie towar wyszedł do klienta w ramach B2C.
Państwa zdaniem, wystarczającym działaniem dla celów podatkowych, księgowych, jest wykazanie ruchu towaru z magazynu w Polsce z siedziby Spółki w (…), do magazynu (…) znajdującego się w (…). Wykazanie takiego ruchu dokonywane jest przez wystawienie dokumentu MM przez Spółkę dla ruchu towaru z magazynu w (…) do magazynu (…) w (…); prócz tego ewidencję dostępną dla Spółki prowadzi również (…) w ramach współpracy (…). W ramach takiej ewidencji szczegółowo wykazuje się ruchy pomiędzy magazynami towaru, tj. z magazynu w Polsce znajdującego się w (…), do magazynu w Polce będącego własnością (…) oraz kolejne ruchy pomiędzy magazynami stanowiącymi własność (…), jednak towarów, których nadal właścicielem jest Spółka.
Państwa zdaniem w ramach ruchu towaru stanowiącego własność Spółki.:
a) ruch towaru z magazynu Spółki do magazynu (…) w (…) - wystawienie dokumentu MM.
b) ruch towaru z magazynu (…) w Polsce do magazynu (…) w UE (Włochy, Francja, Niemcy) - ewidencje ruchu towaru stanowiącego własność Spółki prowadzi (…). Ewidencja jest dostępna na potrzeby własne Spółki w formie elektronicznej.
Uzupełnienie stanowiska do pyt. nr 5
Państwa zdaniem, ze względu na procedurę OSS, gdzie składane są deklaracje do Urzędu Skarbowego (…), bez względu na to, z jakiego magazynu stanowiącego własność (…), wychodzi towar stanowiący własność Spółki, który pierwotnie trafił do magazynu (…) w Polsce (magazyn (…) we (…)), powinien być wskazany na fakturze lub rachunku nr NIP polski Spółki. Głównym powodem takiej argumentacji jest konieczność rozliczania się w ramach procedury OSS, do którego to modelu zgłosiła się Spółka.
Podkreślić należy, że w momencie przekazania towaru z magazynu w (…) Spółki do magazynu (…) w (…O), towar do momentu znalezienia klienta, tj. konsumenta, za pośrednictwem platformy sprzedażowej (…), stanowi własność Spółki i jedynie jest przenoszony zgodnie z wcześniej niekonsultowanymi strategiami logistycznymi (…), do różnych magazynów (…) w UE (magazynowanie tylko w krajach, gdzie Spółka ma czynny VAT).
Państwa zdaniem współpraca (…) w modelu (…), nie koliduje ze sprzedażą w ramach procedury OSS. Ze względu na model OSS, pomimo przekazywania towaru pomiędzy magazynami (…) w UE, tj. kraje takie jak Włochy, Francja, Niemcy, istotne jest to, aby na fakturze z racji na model OSS umieścić nr NIP Spółki polski. Magazyny, w których składowane są towary w granicach UE w Niemczech, Włoszech, Francji, nie są magazynami Spółki, zaś ruchy pomiędzy magazynami są strategią sprzedażową wcześniej nieznaną Spółki ze strony (…).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe
‒w zakresie stosowania polskiego numeru NIP na fakturach w przypadku sprzedaży towarów do konsumentów z innych krajów UE bez względu na miejsce położenia magazynu, z racji stosowania przez Spółkę procedury OSS,
‒w zakresie ewidencjonowania ruchu towarów pomiędzy magazynem w (…) a magazynem w (…),
‒w zakresie braku kolidowania sprzedaży dokonywanej przez Spółkę w ramach procedury OSS z modelem współpracy z firmą (…),
oraz jest nieprawidłowe
‒w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania przez Państwa ruchu towarów pomiędzy magazynami należącymi do firmy (…), które to towary są przedmiotem Państwa sprzedaży na rzecz konsumentów.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:
opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się:
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. art. 2 pkt 3 ustawy:
przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy:
przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej WSTO) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:
a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
c) podmiotem niebędącym podatnikiem
- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.
Zatem, aby dana dostawa została uznana za WSTO, transakcja musi być dokonana albo na rzecz osoby niebędącej podatnikiem VAT (konsumenta), albo na rzecz nabywcy (będącego podatnikiem lub osobą prawną niebędącą podatnikiem), w przypadku którego wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów nie podlegają opodatkowaniu.
W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 i 1a ustawy:
miejscem dostawy towarów jest – w przypadku:
1. towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy,
1a. wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Stosownie do art. 22 ust. 1a ustawy:
przepisów ust. 1 pkt 1a-1c nie stosuje się do towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1:
1) podlegających opodatkowaniu podatkiem na zasadach określonych w art. 120 ust. 4 i 5;
2) podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5;
3) będących przedmiotem dostawy na aukcji (licytacji) w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, jeżeli ich dostawa jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.
Jak wynika z przywołanych przepisów wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość (WSTO) ma miejsce, jeżeli towary są wysyłane lub transportowane z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy oraz, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
‒ wysyłka lub transport towaru jest dokonywana przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów (istotne znaczenie w kwestii transportu/wysyłki ma art. 5a rozporządzenia wykonawczego 282/2011, w którym wskazano, kiedy uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz oraz kiedy nie uważa się towarów za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz);
‒ nabywcą towaru jest m. in. podatnik podatku od wartości dodanej lub osoba prawna niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT;
‒ dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 (tj. towarami, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz).
Za pośrednie uczestnictwo dostawcy w wysyłce lub transporcie towarów, zgodnie z art. 5a rozporządzenia 282/2011, uznaje się w szczególności następujące przypadki:
- wysyłka lub transport towarów jest zlecana przez dostawcę osobie trzeciej, która dostarcza towary do nabywcy;
- wysyłki lub transportu towarów dokonuje osoba trzecia, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów do nabywcy;
- dostawca wystawia nabywcy fakturę i pobiera opłatę od nabywcy za wysyłkę lub transport, a następnie przekazuje ją osobie trzeciej, która organizuje wysyłkę lub transport towarów;
- dostawca w jakikolwiek sposób reklamuje nabywcy skorzystanie z usług dostawczych osoby trzeciej (zachęca do skorzystania), umożliwia kontakt nabywcy z osobą trzecią lub w inny sposób przekazuje osobie trzeciej informacje, które są jej potrzebne do dostarczenia towarów nabywcy.
Towarów nie uważa się za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku gdy nabywca transportuje towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczanie towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośrednio lub pośrednio w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu towarów.
Przedmiotem WSTO mogą być towary wyprodukowane w UE lub towary, które zostały już dopuszczone do swobodnego obrotu w UE i które znajdują się na jej terytorium i są dostarczane nabywcom w UE. WSTO nie stosuje się w odniesieniu do:
‒ nowych środków transportu,
‒ towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,
‒ dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, towarów używanych – jednak tylko wówczas, gdy podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy o VAT.
Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy:
przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;
2) towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;
3) suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.
Co do zasady miejscem dostawy w przypadku WSTO jest kraj w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy - czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów.
Zgodnie z art. 130a pkt 2 lit. a ustawy (na potrzeby rozdziału 6a):
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które m.in. dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość.
Stosownie do art. 130a pkt 2a lit. a ustawy:
przez państwo członkowskie konsumpcji - rozumie się m.in. w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.
Na podstawie art. 130a pkt 2b lit. a ustawy:
przez państwo członkowskie identyfikacji - rozumie się m.in. państwo członkowskie w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 130a pkt 3 ustawy:
ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o procedurze unijnej - rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.
W świetle art. art. 130b ust. 1 ustawy:
podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.
Ww. przepisy wprowadzają procedurę tzw. One Stop Shop (OSS). Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków w zakresie podatku VAT nałożonych na podatników dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi osobom niebędącym podatnikami (konsumentom) na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:
‒elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim;
‒deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji;
‒współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy/świadczenie usług mają charakter transgraniczny.
Na podstawie ww. procedury podatnicy, m.in. dokonujący WSTO, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS.
Natomiast w myśl art. 13 ust. 1 ustawy:
przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:
przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Natomiast według art. 13 ust. 3 ustawy:
za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Powołany powyżej art. 13 ust. 3 ustawy rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych tj. dokonywanych pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami o czynności dokonywane przez ten sam podmiot w ramach przemieszczenia własnych towarów z przedsiębiorstwa w Polsce do działalności w innym kraju Unii Europejskiej. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy tych towarów.
Przy tym należy zaznaczyć, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, a w przypadku przemieszczenia własnych towarów z Polski do innego kraju UE wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy. Wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów na terytorium Polski odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w kraju, do którego towar jest transportowany.
Zgodnie z art. 106a pkt 2 i 3 ustawy przepisy rozdziału 1 działu XI „Dokumentacje” stosuje się do:
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
a) państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
b) państwa trzeciego;
3. dostawy towarów i świadczenia usług rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tych procedur, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest Rzeczpospolita Polska.
Zgodnie z powyższym jeżeli dostawca dokonujący WSTO zgłosił się do procedury unijnej, to nie musi on wystawiać faktury za te dostawy. Jeżeli jednak zdecyduje się wystawić fakturę, zastosowanie będą miały przepisy dotyczące fakturowania w państwie członkowskim identyfikacji tego dostawcy (art. 106a pkt 3 ustawy o VAT).
Zatem art. 106a pkt 3 ustawy o VAT określa, że podatnicy zarejestrowani w OSS do procedury unijnej oraz procedury nieunijnej, dla których państwem identyfikacji jest Polska, będą stosowali przepisy obowiązujące w Polsce do wystawiania faktur dokumentujących dostawy oraz usługi rozliczane dla celów VAT w OSS.
Stosowanie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Zasady dotyczące wystawiania faktur zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.
Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi sprzedaż towarów na terenie Unii Europejskiej dla nabywców nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów). Sprzedaż dotyczy gotowych produktów jakimi są akcesoria wyposażenia pojazdów (wewnątrz pojazdu) takie jak listwy samochodowe, dywaniki, maty samochodowe. Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE. Spółka ma również aktywne numery VAT we Francji, w Niemczech i we Włoszech. Spółka sprzedając swoje towary współpracuje z platformą sprzedażową (…) i ten model współpracy budzi Państwa wątpliwości. W modelu tym, przekazujecie Państwo towary z Waszego magazynu w Polsce znajdującego się w (…) do magazynu (…) w (…). Towary są cały czas Państwa własnością a (…) ma prawo do rozmieszczania tych towarów po innych magazynach, należących do tej Firmy a mieszczących się w innych krajach UE, w których Państwo macie aktywne numery VAT. Spółka zdecydowała się na skorzystanie z procedury OSS i rozlicza VAT należny do innych krajów w ramach tej procedury. Faktura sprzedażowa wystawiana na rzecz konsumenta pojawia się dopiero w momencie zejścia towaru z magazynu do klienta. Towary, które są sprzedawane konsumentom są wydawane z magazynów (…) znajdujących się poza Polską, tj. we Włoszech, we Francji i w Niemczech.
Państwa wątpliwości dotyczą m.in. konieczności wpisywania na fakturze numeru VAT kraju wysyłki, tj. kraju w którym znajduje się magazyn, jeżeli towary są transportowane do konsumentów z innych krajów UE w sytuacji gdy Spółka jest zarejestrowana do celów podatku VAT w kraju położenia danego magazynu. Czy procedura OSS ma na to wpływ.
Odpowiadając na powyższe wątpliwości wskazujemy, że Spółka korzystając z procedury OSS nie ma obowiązku wystawiania faktur. Jeżeli jednak Spółka zdecyduje o wystawieniu faktur, wówczas do fakturowania mają zastosowanie przepisy państwa członkowskiego identyfikacji. W przypadku Spółki, której państwem identyfikacji jest Polska należy stosować polskie regulacje w zakresie faktur. Zatem, z racji na procedurę OSS, jeżeli Spółka zdecyduje o wystawianiu faktur, wówczas wszystkie transakcje WSTO musi zafakturować zgodnie z zasadami obowiązującymi w Polsce. Należy wskazać, że bez względu na to z jakiego kraju (magazynu) w UE wysłano towar do konsumenta, na fakturze należy umieścić polski numer identyfikacji podatkowej (NIP) i jednocześnie wykazać stawkę VAT właściwą dla państwa, w którym ma miejsce opodatkowanie transakcji. W szczególności okoliczność, że Spółka jest zarejestrowana do VAT we Włoszech, Niemczech i Francji nie oznacza, że gdy Spółka dokonując sprzedaży (WSTO) dla konsumenta z innego kraju niż kraj magazynu wyjścia (np. z magazynu we Włoszech do konsumenta we Francji) powinna posługiwać się na fakturze numerem identyfikacji podatkowej kraju wyjścia.
Należy zatem zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że z racji na procedurę OSS na fakturze należy wpisać polski NIP PL bez względu na to z jakiego magazynu wysłano towar do konsumenta.
Spółka ma także wątpliwości odnośnie ewidencjonowania ruchu towarów będących Jej własnością pomiędzy magazynem w (…) należącym do Spółki a magazynem w (…) należącym do firmy (…) jak również pomiędzy magazynem w (…) należącym do firmy (…) a magazynami tej firmy w innych krajach UE.
Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że przemieszczenie towaru w ramach współpracy z (…) i przekazanie go z magazynu Spółki położonego w (…) do magazynu (…) w (…) jest transakcją poza zakresem podatku VAT. Z wniosku wynika, że towar jest magazynowany przez (…), bez wcześniejszej sprzedaży na rzecz konsumenta. (…) ma jedynie prawo rozporządzać tym towarem w celu zwiększenia i przyśpieszenia wolumenu sprzedaży towaru. Natomiast, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, jednakże wskazana powyżej transakcja nie spełnia kryterium odpłatnej dostawy towarów, bowiem przemieszczenie towarów nie jest związane z ich sprzedażą innemu podmiotowi. Tym samym, transakcja ta nie jest objęta podatkiem VAT i Spółka nie ma obowiązku udokumentowania tej transakcji fakturą. Transakcja przeniesienia towaru z magazynu Spółki w (…) do magazynu (…) w (…) może zatem zostać udokumentowana dokumentem magazynowym z którego nie wynika fakt zakupu/sprzedaży i nie rodzi obowiązku podatkowego.
Inaczej należy traktować pod względem podatku VAT przemieszczenie towarów należących do Spółki z magazynu (…) w (…) do magazynów tej firmy znajdujących się w innych krajach UE, w tym przypadku we Włoszech, we Francji i w Niemczech. W takiej sytuacji ma miejsce przemieszczenie towarów należących do Spółki z jednego kraju tj. z Polski do innego kraju UE, w którym to kraju Spółka wykorzysta te towary na cele własnej działalności polegającej na ich sprzedaży konsumentom (w tym przypadku konsumentom z innych krajów niż kraj położenia danego magazynu). Zastosowanie zatem znajdzie art. 13 ust. 3 ustawy, który wskazuje, że za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Powyższy przepis stanowi odstępstwo od reguły ogólnej i wskazuje, że do WDT może także dochodzić, gdy mamy do czynienia z czynnością niemającą charakteru transakcji dwustronnej za wynagrodzeniem.
Mając na uwadze ww. okoliczności należy stwierdzić, że dokonywane w ramach (…) przemieszczenie towarów z polskiego magazynu (…) do magazynu (…) w kraju UE na podstawie powołanych przepisów, stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, ponieważ wywóz towarów nie nastąpi w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą. (...) jedynie dysponuje towarem, który nadal stanowi własność Spółki do momentu dokonania zakupu przez konsumenta z kraju UE. Zatem w przypadku współpracy z (...) przemieszczenie towaru z polskiego magazynu (...) do magazynów (...) w krajach UE powinno być ewidencjonowane przez Spółkę poprzez WDT oraz WNT tj. nietransakcyjne WDT w Polsce (lub kraju położenia magazynu, z którego wysyłany jest towar, gdy przesunięcie następuje z magazynu, w którym Spółka zarejestrowała się do VAT poza Polską do magazynu w innym kraju UE) oraz nietransakcyjne WNT w państwie członkowskim położenia magazynów (...) do których następuje wysyłka towarów. Podsumowując, wbrew twierdzeniu Spółki, ruch towarów z magazynu (...) w Polsce (lub magazynu w kraju w którym Spółka zarejestrowała się do VAT) do magazynów w UE powinien być przez Spółkę ewidencjonowany jako nietransakcyjne WDT oraz WNT.
W tym przypadku Spółka dla celów rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z terytorium Polski (WDT w Polsce) na terytorium innego kraju UE (miejsca położenia magazynu (...)) powinna posłużyć się polskim numerem identyfikacji podatkowej a dla celów rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) na terenie innego kraju UE (Francji, Włoch czy Niemiec) numerem nadanym przez te kraje. Analogicznie należy postępować w sytuacji przemieszczania towarów pomiędzy magazynami znajdującymi się w innych krajach UE, np. w przypadku przemieszczenia towarów pomiędzy magazynami znajdującymi się we Włoszech i we Francji dla celów rozpoznania transakcji WDT (na własną rzecz) we Włoszech powinno się posługiwać numerem włoskim a dla celów WNT we Francji numerem francuskim.
Natomiast, jak wskazano wcześniej dla celów rozliczenia podatku VAT w ramach WSTO Spółka powinna posługiwać się polskim numerem NIP ze względu na stosowanie procedury OSS.
Odpowiadając na kolejne wątpliwości Spółki, należy zauważyć, że współpraca z (...) nie koliduje ze sprzedażą Spółki w ramach procedury OSS. (...) nie rozporządza towarem jak właściciel, towar nadal należy do Państwa i to Państwo, jak z wniosku wynika, jesteście stroną umowy sprzedaży z konsumentem. Rozliczacie zatem podatek należny od WSTO na dokonywaną na własną rzecz.
W konsekwencji należy stwierdzić, że:
‒przemieszczenie towaru z magazynu Spółki położonego w (…) do magazynu (...) w (…) jest transakcją poza zakresem podatku VAT,
‒ruch towarów z magazynu (...) w Polsce (lub magazynu w kraju w którym Spółka zarejestrowała się do VAT) do magazynów w UE powinien być przez Spółkę ewidencjonowany jako nietransakcyjne WDT oraz WNT,
‒sprzedaż towarów z magazynów (...) w jednym kraju UE do konsumentów w innym kraju UE powinna zostać objęta procedurą OSS (co nie koliduje ze współpracą w ramach (…) i wystawiając fakturę Spółka zobowiązana jest posłużyć się polskim numer identyfikacji podatkowej (NIP).
Biorąc pod uwagę Państwa stanowisko, należy je uznać za prawidłowe
‒w zakresie stosowania polskiego numeru NIP na fakturach w przypadku sprzedaży towarów do konsumentów z innych krajów UE bez względu na miejsce położenia magazynu, z racji stosowania przez Spółkę procedury OSS,
‒w zakresie ewidencjonowania ruchu towarów pomiędzy magazynem w (…) a magazynem we (…),
‒w zakresie braku kolidowania sprzedaży dokonywanej przez Spółkę w ramach procedury OSS z modelem współpracy z firmą (...),
oraz za nieprawidłowe
‒w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania przez Państwa ruchu towarów pomiędzy magazynami należącymi do firmy (...), które to towary są przedmiotem Państwa sprzedaży na rzecz konsumentów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (....). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).