Prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego i brak prawa do odliczenia w związku z realizowanym projektem dotyczącym budowy krytej pływalni.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę krytej pływalni (basenu) w sytuacji, gdy użytkownikiem będzie samorządowy zakład budżetowy scentralizowany z Miastem oraz prawidłowe w sytuacji, gdy użytkownikiem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę krytej pływalni (basenu) w sytuacji, gdy użytkownikiem będzie samorządowy zakład budżetowy scentralizowany z Miastem lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 10 lutego 2023 r. (wpływ 10 lutego 2023 r.) oraz z 22 marca 2023 r. (wpływ 22 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) wykonuje zadanie inwestycyjne pn. „(…)”. Zadanie jak wyżej zostało zlecone zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Zadanie współfinansowane jest ze środków:

‒Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej – środki krajowe,

‒Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych,

‒Ministerstwa Sportu i Turystki,

‒środków własnych.

Zadanie wykonywane jest w oparciu o umowę zawartą pomiędzy Miastem (…) a wykonawcą (…) i rozliczane w kwocie brutto. Uiszczany jest podatek VAT. Zadanie planuje się zakończyć w III kw. 2023 r. W ramach zadania zostanie wybudowany obiekt z basenem sportowym, rekreacyjnym, brodzikiem, strefą relaksu i saun. Po oddaniu do użytkowania będzie ogólnodostępny, nastawiony na prowadzenie zajęć szkolnych i komercji. Użytkownikiem nowo wybudowanego obiektu będzie zakład komunalny albo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Użytkownikiem nie będzie Gmina (…).

Użytkownik będzie zajmował się bieżącym utrzymaniem obiektu. Obiekt będzie nastawiony na zajęcia szkolne oraz zajęcia dla osób prywatnych. Z tego tytułu będą pobierane należności w postaci biletów wstępu. Należy przy tym zaznaczyć, że wpływy (sprzedaż) będzie zobowiązaniem podmiotu, który będzie zarządzał basenem (obiektem). W związku z tym nie zachodzi przesłanka do odliczenia podatku naliczonego przez Miasto w związku z budową basenu. To jednostka powołana przez Miasto (np. sp. z o.o.) będzie prowadziła sprzedaż biletów, a nie Miasto.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

1.

Użytkownik będzie użytkował obiekt (krytą pływalnię) bezpłatnie.

2.

Jednym z planowanych użytkowników będzie samorządowy zakład budżetowy bądź inna jednostka organizacyjna scentralizowana z Miastem.

Pytania (sformułowane w uzupełnieniu z 22 marca 2023 r.)

Pierwsze zdarzenie przyszłe: Użytkownikiem nowo wybudowanego obiektu krytej pływalni (basenu) będzie samorządowy zakład budżetowy scentralizowany z Miastem. W związku z tym, czy Miasto będzie miało możliwość odliczenia podatku od towarów i usług w kwocie poniesionej na budowę obiektu?

Drugie zdarzenie przyszłe: Użytkownikiem nowo wybudowanego obiektu krytej pływalni (basenu) będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością niescentralizowana z Miastem, posiadająca oddzielną osobowość prawną i rozliczająca się samodzielnie. W związku z tym czy Miasto będzie miało możliwość odliczenia podatku od towarów i usług w kwocie poniesionej na budowę obiektu?

Państwa stanowisko w sprawie (sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z 22 marca 2023 r.)

Pierwsze zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1, czyli „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności” przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4 art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Z treści powyższych regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Ponadto należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1 „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”, a art. 15 ust. 2 precyzuje, że „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

W zdarzeniu przedstawionym przez Wnioskodawcę Wnioskodawca wskazuje, że na nowo wybudowanym przez Miasto obiekcie (basen/pływalnia) będzie prowadzona działalność opodatkowana – sprzedaż przez zakład budżetowy – jednakże nie będą to cele zarobkowe. Wobec tego nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedstawionej we wniosku przyszłej sytuacji wynika, że Miasto i samorządowy zakład budżetowy są odrębnymi podatnikami, gdyż podatek naliczony formalnie ponosi jeden z nich (Miasto), zaś sprzedaż opodatkowana ściśle związana z tym podatkiem naliczonym będzie występowała u podmiotu formalnie odrębnego (w samorządowym zakładzie budżetowym). Rzeczą do dyskusji jest natomiast ewentualnie to, czy podatek ten powinien zostać odliczony przez podatnika, który poniósł podatek naliczony (tu przez Miasto), czy też przez podatnika, który wykonuje sprzedaż opodatkowaną (tu przez samorządowy zakład budżetowy).

W związku z tym (brakiem wskazania jednego podmiotu) przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami bądź towarami, gdyż Miasto (…) nie będzie prowadziło sprzedaży. Do prowadzenia obsługi obiektu będzie powołany zakład budżetowy, który będzie odrębnym podatnikiem.

Drugie zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1 czyli „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności” przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4 art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Z treści powyższych regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi przy nabyciu których został naliczony podatek są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Przedstawiona powyżej zasadna wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami bądź towarami, gdyż Miasto (…) nie będzie prowadziło sprzedaży. Do prowadzenia obsługi obiektu będzie powołana spółka z. o.o., która posiada odrębność prawną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę krytej pływalni (basenu) w sytuacji, gdy użytkownikiem będzie samorządowy zakład budżetowy scentralizowany z Miastem oraz prawidłowe w sytuacji, gdy użytkownikiem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Wg art. 7 ust. 1 pkt 8 i 10 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy

8) edukacji publicznej;

10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo‑przedmiotowy. W celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

‒czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

‒ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Stosownie do § 3 ust. 4 rozporządzenia:

Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku zakładu budżetowego sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100/P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez zakład budżetowy, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

P - przychody wykonane zakładu budżetowego.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego podatnik powinien w pierwszej kolejności przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem).

W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Odliczenie nie przysługuje natomiast w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji, gdy przyporządkowanie do jednego rodzaju działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że podatnik jest zobowiązany do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina (…) wykonuje zadanie inwestycyjne pn. „(…)”.

Zadanie planuje się zakończyć w III kw. 2023 r. W ramach zadania zostanie wybudowany obiekt z basenem sportowym, rekreacyjnym, brodzikiem, strefą relaksu i saun. Użytkownikiem nowo wybudowanego obiektu będzie zakład komunalny albo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W pierwszym przypadku będzie to samorządowy zakład budżetowy bądź inna jednostka organizacyjna scentralizowana z Miastem.

W drugim przypadku użytkownikiem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością niescentralizowana z Miastem, posiadająca osobowość prawną i rozliczająca się samodzielnie.

Użytkownik będzie zajmował się bieżącym utrzymaniem obiektu. Obiekt będzie wykorzystywany na zajęcia szkolne oraz zajęcia dla osób prywatnych. Z tego tytułu będą pobierane należności w postaci biletów wstępu. Wpływy (sprzedaż) będzie zobowiązaniem podmiotu, który będzie zarządzał basenem (obiektem).

Użytkownik będzie użytkował obiekt (krytą pływalnię) bezpłatnie.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę obiektu.

We wniosku wskazali Państwo, że w pierwszym przypadku użytkownikiem nowo wybudowanego obiektu krytej pływali (basenu) będzie samorządowy zakład budżetowy scentralizowany z Państwem.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 280):

Jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ww. ustawy:

Jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Jak stanowi art. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Przez jednostkę organizacyjną rozumie się:

a)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;

b)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podatnikiem podatku VAT dla wszelkich czynności jest gmina. Zatem wszystkie czynności wykonywane przez jednostki organizacyjne gminy na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane pomiędzy tymi jednostkami mają charakter wewnętrzny.

Nie można zatem zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że w ww. sytuacji Miasto i samorządowy zakład budżetowy są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z ww. przepisami, byli Państwo obowiązani do dokonania centralizacji z dniem 1 stycznia 2017 r. i od tego momentu czynności wykonywane przez samorządowy zakład budżetowy są rozliczane przez Państwo.

We wniosku wskazano, że obiekt będzie nastawiony na zajęcia szkolne oraz zajęcia dla osób prywatnych. Z tego tytułu będą pobierane należności w postaci biletów wstępu.

Tym samym należy uznać, że ww. obiekt będzie wykorzystywany przez Państwa (za pośrednictwem scentralizowanego zakładu budżetowego) do czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej – prowadzenia zajęć szkolnych, tj. zadań własnych wskazanych w ustawie o samorządzie gminnym oraz do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wykonywanych w ramach działalności gospodarczej - zajęć dla osób prywatnych, z tytułu których będą pobierane należności w postaci biletów wstępu.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz (w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku) w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje więc w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, gdy użytkownikiem nowo wybudowanego obiektu krytej pływalni (basenu) będzie samorządowy zakład budżetowy scentralizowany z Miastem, w sytuacji gdy nie będą Państwo w stanie dokonać bezpośredniej alokacji wydatków do określonych czynności, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę obiektu w zakresie, w jakim kryta pływalnia (basen) będzie służyć do wykonywania przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. według sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, przy uwzględnieniu § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. wyliczonego dla Państwa jednostki organizacyjnej – samorządowego zakładu budżetowego.

Stanowisko w zakresie pierwszego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W drugim przypadku użytkownikiem nowo wybudowanego obiektu będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (niescentralizowana z Miastem), posiadająca osobowość prawną i samodzielnie się rozliczająca.

Użytkownik będzie zajmował się bieżącym utrzymaniem obiektu. Obiekt będzie nastawiony na zajęcia szkolne oraz zajęcia dla osób prywatnych. Z tego tytułu będą pobierane należności w postaci biletów wstępu. Wpływy (sprzedaż) będzie zobowiązaniem podmiotu, który będzie zarządzał basenem (obiektem).

Użytkownik będzie użytkował obiekt (krytą pływalnię) bezpłatnie.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…), podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W tej sytuacji, z uwagi na brak odpłatności przez użytkownika, nie zachodzi podstawowa przesłanka wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek dokonanych zakupów z wykonywaniem przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, gdy użytkownikiem nowo wybudowanego obiektu krytej pływalni (basenu) będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością niescentralizowana z Miastem, nie będzie zatem Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących budowy ww. obiektu – krytej pływalni (basenu).

Stanowisko w zakresie drugiego zdarzenia jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).