Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.547.2025.2.RST

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 18 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania realizowanego świadczenia za dostawę towarów oraz miejsca opodatkowania tego świadczenia. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 września 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan A.A. (dalej jako Wnioskodawca) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest zgodnie z PKD 47.12.Z Pozostała sprzedaż detaliczna niewyspecjalizowana. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się handlem towarami w modelu biznesowym typu dropshipping. Aktualna oferta obejmuje szeroki asortyment produktów, w tym m.in. urządzenie elektroniczne oraz biżuterię. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości asortyment zostanie poszerzony o kolejne kategorie towarów.

W ramach przyjętego modelu sprzedaży, Wnioskodawca za pośrednictwem własnej strony internetowej sprzedaje produkty należące do zagranicznych sprzedawców z Chin. Klientami Wnioskodawcy są głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej jako Klienci). Klientami mogą być również podmioty prowadzące działalność gospodarczą zarówno w formie spółek jak również jednoosobowych działalności gospodarczych. Niemniej jednak przedmiotem wniosku jest sprzedaż wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumenci) zamieszkałych w Polsce.

Działalność Wnioskodawcy polega na zbieraniu zamówień od Klientów poprzez utworzoną stronę internetową i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży ze sprzedawcą, obsłudze płatności i przekazywaniu zamówień do podmiotu zagranicznego, będącego sprzedawcą danego towaru wraz z opłatą za zamówienie po wcześniejszym potrąceniu prowizji oraz w razie potrzeby pomoc klientom w przypadku zapytań dotyczących produktu/produktów lub w postępowaniu reklamacyjnym z zagranicznym sprzedawcą. Po otrzymaniu płatności za towar podmiot zagraniczny realizuje jego wysyłkę bezpośrednio do klienta i dopełnia wszystkich formalności związanych z procesem wysyłki. Zakupiony w ten sposób towar nie trafia do Wnioskodawcy jako pośrednika w łańcuchu dostawy, lecz zawsze wysyłany jest bezpośrednio do klienta. W żadnym momencie Wnioskodawca nie otrzymuje fizycznie towaru, a jedynie pośredniczy w sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, którzy są sprzedawcami. Działalność ta polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego na stronie internetowej stworzonej przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wystawia produkty od chińskiego sprzedawcy na własnej stronie internetowej. Strona internetowa jest obsługiwana przez Wnioskodawcę, tworzone są opisy towarów w języku polskim, dodawane dodatkowe opisy oraz edycje graficzne zdjęć towarów - celem dostosowania prezentowanych towarów do potrzeb odbiorcy. Jeżeli kupujący złoży zamówienie na stronie internetowej Wnioskodawcy i wpłaci mu z góry pieniądze za dany produkt, Wnioskodawca zamawia go i opłaca u sprzedawcy z Chin, podaje szczegółowe dane kupującego do wysyłki i sprzedawca z Chin wysyła produkt bezpośrednio do klienta. Klient po zakupie wpłaca pieniądze bezpośrednio na konto Wnioskodawcy, a Wnioskodawca zamawia dla Klienta produkt i opłaca go u chińskiego sprzedawcy. Tym samym Wnioskodawca pośredniczy w płatnościach oraz zamówieniach. Zatem, realnym wynagrodzeniem Wnioskodawcy jest w tym przypadku kwota prowizji, rozumiana jako różnica między kwotą wpłaconą przez Klienta, a kwotą przekazaną do sprzedawcy z Chin tytułem ceny za zamówiony w imieniu Klienta towar.

Wnioskodawca nie ma podpisanej umowy pośrednictwa ze sprzedawcą z Chin.

Klienci zawsze składają zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia Klient jest zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia.

Wnioskodawca korzysta z usług pośredników płatności takich jak (...). Klienci wpłacają pieniądze za zamówienie na konto pośrednika płatności, skąd później po potrąceniu prowizji pośrednika są transferowane na konto bankowe Wnioskodawcy.

Sprzedawcami są kontrahenci z Chin. Dostawy do klientów są realizowane z terytorium państw trzecich (terytorium poza UE), głównie Chiny. Klientami są wyłączenie osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Wniosek dotyczy wyłączenie sprzedaży na rzecz konsumentów w Polsce. Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał fizycznego kontaktu z produktem, który będzie wysłany do klienta w Polsce.

Po złożeniu zamówienia i opłaceniu przez klienta Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy. Po otrzymaniu płatności za towar sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy jako pośrednika, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Zapłata obejmuje cenę samego towaru oraz koszty transportu, a także ewentualne należności podatkowe. Wnioskodawca dokonuje płatności za towar zamówiony przez Klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez Klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Zamawiając towar u sprzedawcy Wnioskodawca wpisuje dane bezpośrednio klienta, a nie swoje, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów. Wnioskodawca nie zawiera pisemnych umów ze sprzedawcami. Sposób ustalania wynagrodzenia Wnioskodawcy i zakres świadczeń jest wynikiem zawiązania stosunku prawnego z klientem (elementy stosunku prawnego określone są przez regulamin strony internetowej).

Klient nabywa prawo do rozporządzenia towarem w momencie złożenia przez Wnioskodawcę zamówienia u sprzedawcy. Wartość towarów nabywanych przez klientów nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, jeżeli chodzi o pojedynczą wartość towaru. Mogą zdarzyć się sytuacje w których Klient zamówi kilka towarów w jednej paczce i wartość takiej paczki przekroczy 150 euro. Natomiast wartość pojedynczych towarów w paczce tego limitu nie będzie przekraczać.

Zatem, model sprzedażowy można przedstawić następującym schematem:

1.Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez Sprzedawców, obecnie głównie za pośrednictwem serwisów sprzedażowych takich jak np. (...), kierując się m.in. jakością oferowanych produktów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących). W przypadku jednego z oferowanych produktów współpraca odbywa się bezpośrednio z Agentem w Chinach, bez udziału platformy sprzedażowej.

2.Informacje dotyczące towarów oferowanych przez Sprzedawców (treść ofert) są pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej. Modyfikacja ta obejmuje m.in. tłumaczenie na język polski, tworzenie spersonalizowanych opisów, edycję graficzną zdjęć produktowych wszystko w celu dostosowania oferty do potrzeb polskiego odbiorcy.

3.Klient odwiedza stronę internetową Wnioskodawcy, wybiera interesujący go towar, składa zamówienie, akceptuje regulamin sklepu i dokonuje płatności.

4.Po otrzymaniu zamówienia i dokonaniu płatności przez Klienta, Wnioskodawca realizuje proces zamówienia w dwóch modelach:

a.dla jednego z oferowanych produktów Wnioskodawca ustala ilość zamawianego towaru i przekazuje dane swojemu Agentowi w Chinach. Wnioskodawca przekazuje do Agenta dane wysyłkowe klienta w sposób zautomatyzowany. Agent ma bezpośredni dostęp do wszystkich zamówień i pobiera dane wysyłkowe ze sklepu.

b.dla pozostałych produktów Wnioskodawca składa zamówienie u Sprzedawcy w Chinach za pośrednictwem platformy (...), przekazując dane wysyłkowe klienta.

5.Wnioskodawca opłaca zamówienie (Agentowi lub Sprzedawcy na (...)), potrącając swoją prowizję. U Wnioskodawcy pozostaje kwota odpowiadająca różnicy między ceną zapłaconą przez Klienta a kwotą przekazaną Agentowi lub sprzedawcy.

6.Towar wysyłany jest bezpośrednio z Chin (od Agenta lub sprzedawcy na (...)) na adres Klienta w Polsce. Towar nie trafia fizycznie do Wnioskodawcy.

Klient informowany jest przez Wnioskodawcę o przewidywanym czasie realizacji zamówienia przed dokonaniem zakupu informacja ta znajduje się na stronie internetowej. Klienci otrzymują również numer przesyłki oraz link umożliwiający jej śledzenie, dzięki czemu mogą w każdym momencie sprawdzić, gdzie znajduje się paczka. W razie pytań i wątpliwości klienci mogą skontaktować się z Wnioskodawcą, który na bieżąco współpracuje ze sprzedawcą z Chin, posiada dostęp do informacji o statusie przesyłki oraz odpowiada na zapytania dotyczące dostawy.

Wnioskodawca przyjmuje również zwroty towarów bezpośrednio do siebie, jeżeli klient po zakupie decyduje się zwrócić towar z różnej przyczyny. Wówczas Wnioskodawca zwraca całą kwotę jaką Klient zapłacił za zamówienie. Jeżeli coś stanie się z produktem i minie czas na zwrot, jest on wymieniany na nowy bez żadnego problemu.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że towary są wysłane bezpośrednio od kontrahenta z Chin do Klienta w Polsce. Sprzedawca z Chin jest odpowiedzialny za przygotowanie zamówienia, wysyłkę i transport. Pakowaniem towarów i ich dostarczeniem do przewoźnika zajmuje się sprzedawca, to sprzedawca z Chin jest organizatorem transportu.

Transport towaru rozpoczyna się w Chinach, natomiast zgodnie z informacjami otrzymanymi od sprzedawcy, towary są importowane w innym niż Polska państwie członkowskim UE. Zatem, państwem importu jest inne państwo członkowskie UE. Następnie towar przemieszczany jest do Polski do finalnego nabywcy. Wnioskodawca jeszcze raz pragnie zaznaczyć, że towar nigdy do niego nie trafia fizycznie, tylko od razu do Klienta. W związku z tym Wnioskodawca nie jest importerem tego towaru na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Z informacji pozyskanych od sprzedawcy z Chin wynika, że importerem towaru jest ostateczny Klient. Zatem, to ostateczny klient jest importerem tego towaru na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru nie będzie spoczywać na Wnioskodawcy. Zakupiony towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do klienta zgodnie z przekazanymi od sprzedawcy informacjami. To czy podatek VAT jest rzeczywiście naliczany i odprowadzany przez Klienta, czy też inny podmiot i od jakich wartości jest poza jego gestią. Zakupiony towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do klienta zgodnie z przekazanymi do sprzedawcy informacjami.

Wnioskodawca aktualnie w stosunku do sprzedawanych towarów stosuje stawkę 23%. Jednakże Wnioskodawca powziął w wątpliwość czy w przedstawionym modelu jego sprzedaż faktycznie podlega opodatkowaniu w Polsce czy powinna stanowić dostawę towarów opodatkowanych poza terytorium RP.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1.jakie podmioty biorą udział w opisanej we wniosku transakcji w obydwu modelach sprzedaży, czy są to np.: chińscy sprzedawcy lub Agent, Wnioskodawca oraz ostateczni klienci, jeśli nie to należało wymienić podmioty biorące udział w transakcji i wskazać jaką rolę pełnią w obydwu modelach sprzedaży o których mowa we wniosku;

Wnioskodawca pragnie na wstępie wyjaśnić, że wskazywany we wniosku „Agent z Chin” to po prostu chiński sprzedawca w modelu w którym towar zamawiany bezpośrednio u takiego sprzedawcy, a nie poprzez platformę (...). Natomiast w przypadku, kiedy towar zamawiany jest poprzez platformę sprzedażową (...) jest on w tym modelu określany po prostu jako chiński sprzedawca.

Reasumując, „Agent z Chin” i sprzedawca z Chin/chiński sprzedawca to pojęcia tożsame. Ich odmienne użycie wynika wyłącznie z dwóch modeli składania zamówień.

Zatem, w transakcji biorą udział 3 podmioty:

I.Sprzedawca z Chin w przypadku zamówienia przez (...) (Agent z Chin w przypadku zamówień składanych bez pośrednictwa platformy (...)).

II.Wnioskodawca.

III.Klient (konsument).

Tak jak wskazano w treści złożonego wniosku, Wnioskodawca za pośrednictwem własnej strony internetowej oferuje produkty sprzedawane przez Chińskich sprzedawców. Model sprzedaży jest następujący:

1.Klient wchodzi na stronę internetową Wnioskodawcy i wybiera interesujący go towar. Składa zamówienie z jednoczesną akceptacją regulaminu sklepu i dokonuje płatności za zakupiony towar.

2.Po otrzymaniu zamówienia i opłaceniu towaru przez Klienta, Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy w Chinach/Agenta z Chin w imieniu Klienta podając wszelkie niezbędne dane do wysyłki bezpośrednio na adres Klienta oraz opłaca zamówienie po potrąceniu prowizji. Zatem, u Wnioskodawcy pozostaje kwota (prowizja) wynikająca z różnicy między kwotą otrzymaną od Klienta a przekazaną sprzedawcy z Chin.

3.Po otrzymaniu zamówienia i opłaceniu zamówienia towaru przez Wnioskodawcę w imieniu Klienta, sprzedawca z Chin/Agent z Chin wysyła towar bezpośrednio do Klienta w Polsce. Tak zamówiony towar nigdy fizycznie nie trafia do Wnioskodawcy tylko od razu do ostatecznego Klienta.

Zatem, sprzedawca z Chin/Agent z Chin pełni rolę dostawcy bazowego, sprzedaje towar, który Wnioskodawca zamawia u niego w imieniu ostatecznego klienta. Sprzedawca z Chin/Agent z Chin przygotowuje całe zamówienie i wysyła na wskazany przez Wnioskodawcę adres już do ostatecznego klienta. Chiński sprzedawca/Agent z Chin jest dostawcą towaru.

Z kolei rolą Wnioskodawcy jest zbieranie zamówień składanych przez Klientów, pobranie płatności, następnie zamówienie wskazanego towaru u sprzedawcy z Chin/Agenta z Chin z podaniem adresu do wysyłki bezpośrednio do klienta ostatecznego, przekazanie środków do sprzedawcy (po potrąceniu swojej prowizji). Jak wcześniej wskazano prowizją Wnioskodawcy jest różnica między kwotą otrzymaną od klienta a kwotą płaconą do chińskiego sprzedawcy/Agenta z Chin.

Klient pełni rolę ostatecznego konsumenta, który kupuje interesujący go towar i jest ostatnim odbiorcą w łańcuchu.

2.kim jest „Agent w Chinach” i jaką rolę pełnił w transakcji sprzedaży towarów opisanej we wniosku, czy jest sprzedawcą produktów nabywanych przez ostatecznych klientów, należało wskazać ogólne informacje o tym podmiocie i wyjaśnić do czego jest zobowiązany;

Tak jak wskazano, „Agent z Chin” to po prostu sprzedawca chiński w modelu, w którym towar jest zamawiany bezpośrednio, bez pośrednictwa platformy sprzedażowej (...). Jest po prostu sprzedawcą produktów nabywanych przez ostatecznych klientów. U niego jako sprzedawcy Wnioskodawca zamawia towar w imieniu i na rzecz Klienta. Jest on zatem z tej perspektywy zobowiązanym do realizacji zamówienia zgodnie ze złożonym zamówieniem.

3.jaki jest status Agenta, czy jest to podmiot z siedzibą w Chinach prowadzący działalność gospodarczą w imieniu i na własną rzecz, należało wyjaśnić;

Tak, jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą z siedzibą w Chinach, dokonującym dostawy towarów w swoim imieniu i na własną rzecz u którego Wnioskodawca składa zamówienia na towar.

4.czy Wnioskodawca posiada konto na portalu aukcyjnym np. (...) lub innej platformie sprzedażowej za pomocą której dokonuje zamówienia u chińskich sprzedawców, należało wyjaśnić;

Tak, Wnioskodawca posiada konto na platformie sprzedażowej (...) i tam zamawia towary dla Klientów swojego sklepu.

5.czy składając zamówienie u chińskiego sprzedawcy Wnioskodawca posługuje się swoimi danymi, a oprócz tego wskazuje dane adresowe klienta do wysyłki towaru;

Składając zamówienie Wnioskodawca posługuje się danymi ostatecznego Klienta, wskazując jego dane do samego zamówienia (imię i nazwisko) jak również jego adres bezpośrednio już do wysyłki.

6.czy chińscy sprzedawcy mają świadomość, że Wnioskodawca nie jest ostatecznym nabywcą towarów, należało wyjaśnić;

Tak, mają taką świadomość. Wnioskodawca składając zamówienie u sprzedawcy z Chin podaje dane ostatecznego klienta z jego adresem do wysyłki. Trudno byłoby w tym przypadku stwierdzić, że chińscy sprzedawcy nie mają takiej wiedzy skoro Wnioskodawca wskazuje każdorazowo inne dane do zamówienia niż swoje (dane ostatecznych klientów).

7.czy w którymkolwiek momencie opisywanej we wniosku transakcji Wnioskodawca ma prawo do rozporządzania towarem jak właściciel (nie chodzi tutaj o fizyczne posiadanie towaru lub aspekt prawny lecz o rozporządzanie nim, np. prawo do jego sprzedaży);

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma praw związanych z jego rozporządzaniem, gdyż towar nigdy nie jest w jego posiadaniu i nie trafia do niego. Towar jest wysyłany przez chińskiego sprzedawcę bezpośrednio do klienta.

8.czy klienci zlecają Wnioskodawcy jakie konkretne towary chcieliby nabyć, czy też klienci mogą zakupić towar który został już zamieszczony na stronie internetowej;

Klienci mogą zakupić jedynie towar, który został zamieszczony na stronie Wnioskodawcy. Klient nie zleca zamówienia towaru, który nie znajduje się na stronie.

9.czy chińscy sprzedawcy mają prawo do dokonywania zmian w opisie towarów zamieszczonych na stronie internetowej Wnioskodawcy lub do jakiejkolwiek ingerencji po umieszczeniu towaru na stronie internetowej;

Nie, sprzedawcy z Chin nie ingerują w opisy towarów na stronie Wnioskodawcy, ani nie dokonują żadnych zmian. Za opis towarów zamieszczony na stronie odpowiada wyłącznie Wnioskodawca.

10.kto decyduje jakie towary i za jaką cenę są oferowane przez Wnioskodawcę na stronie internetowej;

Wyłącznie Wnioskodawca decyduje o tym jakie towary umieszczane są na stronie.

11.czy wysokość wynagrodzenia dla Wnioskodawcy wynika z uzgodnień zawartych z chińskimi sprzedawcami, czy sprzedawcy mają jakiś wpływ na wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy, należało opisać okoliczności zdarzenia w tym zakresie;

Nie, wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy nie wynika z uzgodnień zawartych z chińskimi sprzedawcami. Wynagrodzenie Wnioskodawcy jak wcześniej wskazano stanowi prowizja między kwotą, która wpłaca klient tytułem zamówienia a kwotą przekazywaną do chińskiego sprzedawcy.

12.kto jest stroną odstąpienia w przypadku odstąpienia klienta od umowy zawartej na odległość, czy jest to Wnioskodawca czy chiński sprzedawca? Należało krótko opisać okoliczności zdarzenia;

Stroną umowy w przypadku odstąpienia klienta od umowy zawartej na odległość jest Wnioskodawca. Klient zgłasza odstąpienie bezpośrednio do Wnioskodawcy, który przyjmuje zwrot towaru i zwraca klientowi należne środki. Towar w takim przypadku trafia bezpośrednio do Wnioskodawcy.

13.w jaki sposób klienci Wnioskodawcy reklamują uszkodzony towar? W jaki sposób odbywa się rozpatrzenie reklamacji. Czy klient składa reklamację na uszkodzony towar do Wnioskodawcy? -należało krótko opisać ten proces;

Klient składa reklamację na uszkodzony towar bezpośrednio do Wnioskodawcy. Reklamacja jest rozpatrywana przez Wnioskodawcę, który – w zależności od ustaleń – zwraca klientowi pieniądze lub wymienia towar na nowy. Towar w ramach reklamacji również trafia bezpośrednio do Wnioskodawcy.

14.co oznacza/jak należy rozumieć, że „Zapłata obejmuje cenę samego towaru oraz koszty transportu, a także ewentualne należności podatkowe”, z czym należy identyfikować należności podatkowe i który podmiot jest zobowiązany do rozliczenia tych należności podatkowych.

Jako należności podatkowe należy identyfikować ewentualne należności celne, chociaż te ze względu na wartość towaru (poniżej 150 euro) nie powinny być naliczane. Jako należności podatkowe Wnioskodawca wskazuje również podatek VAT z tytułu importu. Jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca nie jest importerem towaru, gdyż towar nigdy do niego nie trafia. Zgodnie z informacjami otrzymanymi od sprzedawcy z Chin, importerem towaru jest każdorazowo ostateczny klient, Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru nie spoczywa na Wnioskodawcy. To czy podatek VAT jest faktycznie odprowadzany leży poza gestią Wnioskodawcy.

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów czy też za odpłatne świadczenie usług?

2.W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za odpłatną dostawę towarów, czy miejscem opodatkowania takiej dostawy na rzecz Klienta będzie terytorium poza UE, tj. Chiny?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane na rzecz klientów noszą znamiona handlu towarem. Efektem tych działań, a zarazem istotą zamówienia, jest konkretny produkt prezentowany na stronie internetowej, który w niezmienionej formie trafia bezpośrednio do klienta ostatecznego nabywcy. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu realizacji zamówienia nie stanowią dla klienta celu samego w sobie klientowi zależy przede wszystkim na nabyciu określonego towaru. Z chwilą złożenia zamówienia u sprzedawcy, na klienta przenoszone jest prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca zamawia towar w imieniu klienta, dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towarów dokonywana na rzecz klienta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za dostawę towarów, dojdzie do tzw. transakcji łańcuchowej. W takim przypadku na gruncie podatku VAT dojdzie do dwóch dostaw:

1.Dostawy dokonanej przez kontrahenta z Chin na rzecz Wnioskodawcy;

2.Dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:

2. w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

2a. w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

2b. w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

2c. w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

2d. przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1.pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2.ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

1.poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2.następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu lub zaimportowania tych towarów. Powyższe przepisy regulują zasady ustalania miejsca opodatkowania dostaw towarów.

Jednocześnie przepis art. 22 ust. 4 ustawy o VAT powinien być interpretowany jako specyficzna zasada ustalania miejsca opodatkowania w odniesieniu do towarów importowanych. W szczególności, powyższy przepis ustanawia zasadę, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru (transakcja łańcuchowa) na terytorium państwa członkowskiego UE opodatkowana jest transakcja stanowiąca import towarów - to na importerze spoczywa obowiązek rozliczenia cła i VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z transakcją łańcuchową. W transakcję tą zaangażowane są następujące podmioty: chiński dostawca, Wnioskodawca oraz ostateczny klient. W ramach omawianej transakcji towar wysyłany jest bezpośrednio z kraju trzeciego do innego państwa członkowskiego UE (państwo importu), a następnie przemieszczany jest do Polski. W opisanym przypadku mamy do czynienia z transakcją w której można mówić o relacji podmiotu chińskiego (dostawcy) dokonującego sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy (B2B), a Wnioskodawcą dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego klienta który jest osobą fizyczną (relacja B2C).

Do ustalenia miejsca opodatkowania przedmiotowej transakcji, w której to Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów na rzecz klienta ostatecznego istotna jest wskazana przez Wnioskodawcę informacja, że w transakcji tej jako importer towarów rozliczający podatek z tego tytułu będzie występował ostateczny klient. W takiej sytuacji transakcja dokonana przez chińskiego dostawcę na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie opodatkowaniu poza terytorium UE.

Jak wcześniej wskazano, Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). A zatem w sytuacji, gdy importerem nie jest Wnioskodawca, a jak przedstawiono w stanie faktycznym ostateczny Klient, to dostawa między Wnioskodawca a Klientem (B2C) jest dostawą niepodlegającą opodatkowaniu w państwie członkowskim UE, ani tym bardziej w Polsce, gdyż jest dostawą następującą przed importem.

W takim przypadku transakcję dostawy towaru na rzecz polskiego klienta, będącego jednocześnie importerem towaru, należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy towarów wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do odbiorców w Polsce nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium kraju, a miejscem opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów jest terytorium kraju trzeciego w tym przypadku Chin.

Reasumując, sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 i 5 ustawy:

przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:

przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w  art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się handlem towarami w modelu biznesowym typu dropshipping. Wnioskodawca za pośrednictwem własnej strony internetowej sprzedaje produkty należące do zagranicznych sprzedawców z Chin. Klientami Wnioskodawcy są natomiast głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Model sprzedażowy można przedstawić następującym schematem:

-   Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez sprzedawców, obecnie głównie za pośrednictwem serwisów sprzedażowych takich jak np. (...). W przypadku jednego z oferowanych produktów współpraca odbywa się bezpośrednio z Agentem w Chinach, bez udziału platformy sprzedażowej.

-    Informacje dotyczące towarów oferowanych przez sprzedawców (treść ofert) są pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej.

-    Klient odwiedza stronę internetową Wnioskodawcy, wybiera interesujący go towar, składa zamówienie, akceptuje regulamin sklepu i dokonuje płatności.

-    Po otrzymaniu zamówienia i dokonaniu płatności przez Klienta, Wnioskodawca realizuje proces zamówienia w dwóch modelach:

  • dla jednego z oferowanych produktów Wnioskodawca ustala ilość zamawianego towaru i przekazuje dane swojemu Agentowi w Chinach. Agent ma bezpośredni dostęp do wszystkich zamówień i pobiera dane wysyłkowe ze sklepu,
  • dla pozostałych produktów Wnioskodawca składa zamówienie u sprzedawcy w Chinach za pośrednictwem platformy (...), przekazując dane wysyłkowe klienta.

-   Wnioskodawca opłaca zamówienie (Agentowi lub sprzedawcy na (...)) i towar wysyłany jest bezpośrednio z Chin (od Agenta lub sprzedawcy chińskiego) na adres Klienta w Polsce.

W przypadku odstąpienia klienta od umowy zawartej na odległość stroną umowy jest Wnioskodawca. Klient zgłasza odstąpienie bezpośrednio do Wnioskodawcy, który przyjmuje zwrot towaru i zwraca klientowi należne środki. Również reklamacja jest rozpatrywana przez Wnioskodawcę, który – w zależności od ustaleń – zwraca klientowi pieniądze lub wymienia towar na nowy. Towar w powyższych przypadkach trafia bezpośrednio do Wnioskodawcy.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Pana wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów czy też za odpłatne świadczenie usług (pytanie nr 1).

Mając na uwadze powyższe wątpliwości wskazać należy, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Transakcja opisana we wniosku wpisuje się w dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Czynności wykonywane przez Pana w ramach prowadzonej działalności wypełniają znamiona handlu towarami. Należy zauważyć, że przedmiotem nabycia przez klientów są konkretne towary oferowane przez Pana na własnej stronie internetowej, zatem posiada Pan władztwo ekonomiczne nad tymi towarami i praktyczną możliwość dysponowania nimi jak właściciel. Bowiem to Pan decyduje o tym jakie towary umieszczane są na stronie. Klienci mogą zakupić jedynie towar, który został zamieszczony na stronie Wnioskodawcy. Klient nie zleca zamówienia towaru, który nie znajduje się na stronie. Dodatkowo sprzedawcy z Chin nie ingerują w opisy towarów na stronie Wnioskodawcy, ani nie dokonują żadnych zmian. Za opis towarów zamieszczony na stronie odpowiada wyłącznie Wnioskodawca. Co także istotne, Klient po zakupie wpłaca pieniądze bezpośrednio na konto Wnioskodawcy. Ponadto wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy nie wynika z uzgodnień zawartych z chińskimi sprzedawcami. Dodatkowo w przypadku odstąpienia Klienta od umowy zawartej na odległość stroną umowy jest Wnioskodawca. Klient zgłasza odstąpienie bezpośrednio do Wnioskodawcy, który przyjmuje zwrot towaru i zwraca klientowi należne środki. Również reklamację na uszkodzony towar klient składa bezpośrednio do Wnioskodawcy. Reklamacja jest rozpatrywana przez Wnioskodawcę, który – w zależności od ustaleń – zwraca klientowi pieniądze lub wymienia towar na nowy. Towar w powyższych przypadkach trafia bezpośrednio do Wnioskodawcy. Zatem, mając na uwadze powyższe okoliczności należy uznać, że choć nie ma Pan fizycznego kontaktu z towarem, który jest dostarczany bezpośrednio od sprzedawcy/Agenta do Klienta, co jednak istotne, posiada Pan prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, ponieważ posiada Pan praktyczną możliwość dysponowania towarami oferowanymi na stronie internetowej i możliwość oferowania towarów do sprzedaży. Tym samym przenosi Pan prawo do rozporządzania towarami jak właściciel i w konsekwencji transakcja realizowana przez Pana wpisuje się w definicję dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast przedmiotem Pana wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 2 jest ustalenie czy miejscem opodatkowania dostawy na rzecz Klienta będzie terytorium poza UE, tj. Chiny.

Odnosząc się do wątpliwości w zakresie miejsca opodatkowania realizowanej przez Pana transakcji należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:

2. w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

2a. w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

2b. w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

2c. w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

2d. przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1.pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2.ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

1.poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2.następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium kraju. Powyższe przepisy regulują zasady ustalania miejsca opodatkowania dostaw towarów. Jednocześnie przepis art. 22 ust. 4 ustawy o VAT powinien być interpretowany jako specyficzna zasada ustalania miejsca opodatkowania w odniesieniu do towarów importowanych. W szczególności, powyższy przepis ustanawia zasadę, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru (transakcja łańcuchowa) na terytorium kraju opodatkowana jest transakcja stanowiąca import towarów - to na importerze spoczywa obowiązek rozliczenia cła i VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:

miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jak wynika z opisu sprawy Klienci (osoby fizyczne z Polski) zamawiają towar od Wnioskodawcy. Jednak w chwili przyjęcia zamówienia nie posiada Pan danego towaru i zamawia go u sprzedawców z Chin, a w przypadku jednego z oferowanych produktów Wnioskodawca ustala ilość zamawianego towaru i przekazuje dane swojemu Agentowi w Chinach. Agent ma bezpośredni dostęp do wszystkich zamówień i pobiera dane wysyłkowe ze sklepu. Dokonuje więc Pan zamówienia u chińskiego sprzedawcy/Agenta z Chin i zleca też temu sprzedawcy/Agentowi z Chin wysłanie towaru na adres klienta. Zatem należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z transakcją łańcuchową. W transakcję tę zaangażowane są trzy następujące podmioty: chiński sprzedawca/Agent z Chin, Wnioskodawca oraz Klienci (konsumenci). Wnioskodawca dokonuje zamówienia u sprzedawcy chińskiego za pośrednictwem (...) lub bezpośrednio u Agenta z Chin, którzy realizują wysyłkę towaru bezpośrednio na adres wskazany przez Klienta. Przy czym każdorazowo transport towaru rozpoczyna się na terytorium Chin, a następnie towary są importowane w innym niż Polska państwie członkowskim UE, po czym dostarczane do Klienta na terytorium Polski. W opisanym przypadku mamy więc do czynienia z transakcją, w której można mówić o relacji chińskiego sprzedawcy/Agenta z Chin dokonującego sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy (B2B), a Wnioskodawcą dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego Klienta (relacja B2C).

Dodatkowo wskazał Pan, że nie jest Pan importerem tego towaru na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Nie dokonuje Pan zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru nie spoczywa na Wnioskodawcy. Status importera posiada każdorazowo ostateczny Klient. A zatem w sytuacji, gdy w stanie faktycznym opisanym we wniosku podatnikiem z tytułu importu towarów, jak sam Pan wskazał, jest ostateczny odbiorca nabywający od Pana towar to miejscem świadczenia dostawy towarów dokonanej przez Pana na rzecz tego Klienta zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy jest miejsce rozpoczęcia wysyłki tj. terytorium kraju trzeciego. Oznacza to, że dostawa towarów dokonana przez Pana na rzecz klientów nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski.

W konsekwencji Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2  należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.