Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X, a w konsekwencji nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 24 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:

-niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X, a w konsekwencji nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji,

-zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży udziału w działce X,

-zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy sprzedaży udziału w działce Y.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 września 2025 r. (data wpływu 24 września 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką, w udziale wynoszącym 1/2, nieruchomości położonej w …, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW (dalej „Nieruchomość”).

Nieruchomość składa się z działki X oraz działki Y w obrębie ….

Działka X jest zabudowana trwale związanym z gruntem budynkiem niemieszkalnym jednokondygnacyjnym (blaszanym), o powierzchni zabudowy …., wybudowanym w 1989 r. (dalej „Budynek”). Ponadto, na wskazanej działce znajduje się wiata z lat 80-tych lub 90-tych, wykonana z blachy falistej i lekkich, łatwych do zdemontowania elementów (dalej „Wiata”).

Działka Y stanowi część pasa drogowego - ulicy ….. i objęta jest decyzją (nieostateczną) zezwalającą na realizację na niej inwestycji drogowej (dalej zwaną „Decyzją ZRiD”). Na działce Y znajduje się budowla w postaci drogi („Droga”). Budowa Drogi została zakończona w czerwcu 2024 r. i wówczas rozpoczęto jej użytkowanie.

Budowa Drogi została zrealizowana i sfinansowana przez inny podmiot niż Wnioskodawczyni, tj. przez zarządcę drogi. Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych wydatków związanych z budową Drogi i tym samym nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na budowę Drogi. Ponadto, Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie Drogi.

Drugim współwłaścicielem Nieruchomości, w udziale wynoszącym 1/2, jest brat Wnioskodawczyni.

Udział we współwłasności Nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła:

-częściowo, w udziale wynoszącym 1/4, w drodze dziedziczenia ustawowego po swoim ojcu, z dniem 4 października 1992 r.,

-częściowo na podstawie umowy z dnia 1 kwietnia 1998 r. o dział spadku po ojcu: w wyniku tej umowy udział Wnioskodawczyni we współwłasności Nieruchomości wzrósł do 1/3,

-częściowo na podstawie umowy darowizny z dnia 12 sierpnia 2014 r., na podstawie której matka Wnioskodawczyni przekazała jej 1/6 udziału we współwłasności Nieruchomości.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności i Informacji Gospodarczej, w ramach której świadczy usługi architektoniczne.

Przedmiotem tej działalności jest projektowanie wnętrz (Wnioskodawczyni jest dyplomowanym architektem). W związku z prowadzeniem tej działalności Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Nieruchomość nie jest i nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię, w szczególności nie była wprowadzona do majątku służącego prowadzeniu działalności gospodarczej, jako jej składnik majątkowy, w tym jako środek trwały.

Natomiast drugi współwłaściciel Nieruchomości (brat Wnioskodawczyni) wykorzystuje ją w prowadzonej działalności gospodarczej - od ok. 2010 r. prowadził na nieruchomości parking, a obecnie (od 2024 r.) udostępnia Nieruchomość spółce prowadzącej parking, której jednocześnie świadczy odpłatnie usługi związane z obsługą tego parkingu.

W odniesieniu do działki Y - była ona wykorzystywana przez brata Wnioskodawczyni do 2024 r. w działalności, a w 2024 r. przekazana zarządcy drogi pod budowę Drogi (i od tego czasu nie jest wykorzystywana przez brata Wnioskodawczyni).

Nieruchomość, ani znajdujące się na niej obiekty, nie jest i nie była ujęta w ewidencji środków trwałych ani przez Wnioskodawczynię, ani przez drugiego współwłaściciela.

Nieruchomość nie jest objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, ani nie została dla niej wydana decyzja o warunkach zabudowy. Dla Nieruchomości została wydana w dniu 29 sierpnia 2024 r. decyzja o uwarunkowaniach środowiskowych, stwierdzającą brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia polegającego na budowie osiedla domów wielorodzinnych z podziemnym parkingiem na Nieruchomości. Wniosek w tej sprawie złożono w dniu 29 września 2022 r. Przygotowanie wniosku zlecił wyspecjalizowanej firmie i opłacił brat Wnioskodawczyni w ramach swojej działalności gospodarczej (koszt wyniósł 6,9 tyś. zł netto).

Decyzja została wydana na wniosek podpisany Wnioskodawczynię (ustaliła z bratem, że będzie stroną postępowania aby - w razie potrzeby - wyjaśniać z urzędem kwestie nieruchomościowe, które z racji wykształcenia są jej znane lepiej niż bratu). Sam pomysł wniosku był związany z tym, że Wnioskodawczyni wspólnie z bratem brała pod uwagę realizację przedsięwzięcia typu deweloperskiego. Jednakże nie doszło do dalszych działań w tym zakresie i Wnioskodawca nie przystąpił do planowania jakiegokolwiek projektu. W związku z tym, że Wnioskodawczyni chciała uzyskać środki na swoje potrzeby, a do tej pory jedynie brat odnosił korzyści z Nieruchomości (w postaci czynszu) - uzgodniła z bratem sprzedaż Nieruchomości.

Poza uzyskaniem ww. decyzji środowiskowej Wnioskodawczyni, ani jej brat nie podejmowali starań dotyczących zmian prawnych Nieruchomości i nie ponosili nakładów na nią, jak również nie podejmowali żadnych innych działań zmierzających do zmiany stanu faktycznego albo prawnego Nieruchomości.

Obecnie planowana jest sprzedaż Nieruchomości na rzecz podmiotu niepowiązanego (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - „Nabywca”), zainteresowanego przeprowadzeniem na Nieruchomości projektu deweloperskiego (budowy budynku lub budynków z lokalami na sprzedaż). Wnioskodawczyni ani jej brat nie podejmowali działań marketingowych albo reklamowych w celu znalezienia nabywcy Nieruchomości i nie ponosili w związku z tym nakładów. Nabywcę wytypowała Wnioskodawczyni - wyszukała w sieci Internet kilka firm, które jej zdaniem mogłyby być zainteresowane zakupem. Następnie skontaktowała się z nimi. Doszło do spotkań z trzema potencjalnymi kupującymi, przy czym w jednym wypadku rozmowa była zakończona bardzo szybko, a w przypadku dwóch kupujących rozmowy trwały nieco dłużej. Z tej pary, Wnioskodawczyni z bratem zdecydowali się na dalsze rozmowy z jednymi podmiotem (Nabywcą), z którym ostatecznie podpisano umowę przedwstępną.

Zgodnie z ustaleniami z Nabywcą, jeśli na dzień zawarcia umowy sprzedaży:

a)Decyzja ZRiD nie będzie ostateczna - przedmiotem umowy sprzedaży będzie cała Nieruchomość,

b)Decyzja ZRiD będzie ostateczna - przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie działka X.

Strony zawarły umowę przedwstępną sprzedaży Nieruchomości. Zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży uzależnione będzie od łącznego spełnienia następujących warunków (zastrzeżonych na korzyść Nabywcy):

1)wydania na rzecz Nabywcy, co najmniej jednej ostatecznej decyzji obowiązującej w dniu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, polegających na budowie na działce X zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z niezbędną infrastrukturą,

2)wydania na rzecz Nabywcy, co najmniej jednej ostatecznej decyzji obowiązującej w dniu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, o pozwoleniu na budowę na działce X zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z niezbędną infrastrukturą.

W związku z powyższym, sprzedający udzielili Nabywcy zgody na dysponowanie działką X na cele budowlane.

Sprzedający wyrazili również zgodę na przeniesienie na rzecz Nabywcy opisanej powyżej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach z 2024 r.

Ponadto, każdy ze sprzedających z osobna (tj. Wnioskodawczyni oraz jej brat), udzieli pełnomocnictwa osobom wskazanym przez Nabywcę do reprezentowania sprzedających, na warunkach według uznania pełnomocnika, wobec wszelkich władz, sądów, urzędów, osób prawnych i fizycznych, w związku z przygotowaniem procesu budowlanego na Nieruchomości, a w szczególności do:

1)występowania przed gestorami mediów, tj. spółkami: ….,

2)składania wniosków o uzyskanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz zmiany tej decyzji,

3)dokonywania uzgodnień projektów branżowych: drogowych, sieci przed Biurem Polityki Mobilności i Transportu, Zarządem Dróg Miejskich, Wydziałem Infrastruktury Dzielnicy,

4)występowania w sprawie uzyskania pozwoleń wodnoprawnych na wprowadzenie wody w grunt oraz pompowanie wody z wykopów,

5)występowania przed właściwymi urzędami w sprawie wycinki drzew,

6)występowania o decyzje o pozwoleniu na rozbiórkę,

7)występowania przed Biurem Architektury i Planowania Przestrzennego Wydziałem Planowania Miejscowego oraz Wydziałem Architektury i Budownictwa dla Dzielnicy w sprawach dotyczących ustaleń MPZP,

8)składania wniosków o uzyskanie decyzji lokalizacyjnych (sieci, przyłącza, zjazdy),

9)uzgadniania projektowanych sieci uzbrojenia terenu przed gestorami mediów,

10)uzgodnienia projektowanych sieci uzbrojenia terenu w Biurze Geodezji i Katastru Urzędu Miasta,

11)składania wniosków i odbioru wypisów i wyrysów z rejestru gruntów, wypisów z kartotek budynków,

12)składania wniosków i odbioru zaświadczeń o objęciu Nieruchomości uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją o zalesieniu,

13)występowania przed Wydziałem Architektury i Budownictwa dla Dzielnicy, w sprawach dotyczących uzyskania opinii, uzgodnień, zaświadczeń i innych stanowisk wymaganych przepisami prawa dla inwestycji należących do kompetencji Wydziału, oraz

14)do dokonania wszelkich czynności, które w zakresie tego pełnomocnictwa okażą się potrzebne lub niezbędne.

Pełnomocnictwo nie obejmuje umocowania do zaciągania zobowiązań w imieniu i na rzecz któregokolwiek z obecnych właścicieli („Sprzedający”), w szczególności do zawierania jakichkolwiek umów w imieniu Sprzedających, ani dokonywania operacji podziału bądź scalania nieruchomości, bądź innych operacji mających wpływ na pogorszenie warunków zagospodarowania Nieruchomości, bądź skutkujących powstaniem zobowiązania po stronie któregokolwiek ze Sprzedających.

W przypadku, gdyby powyższe pełnomocnictwo okazało się niewystarczające lub zbyt mało szczegółowe do czynności związanych z przygotowaniem procesu budowlanego na Nieruchomości, Sprzedający zobowiązali się do udzielenia dodatkowego lub bardziej szczegółowego pełnomocnictwa, w odpowiedniej formie, w terminie 7 (siedmiu) dni od wezwania przez Nabywcę, pod warunkiem jednakże, że zakres czynności do jakich potrzebne będzie pełnomocnictwo i skutki dla sprzedających zostaną przez sprzedających zaakceptowane.

Udzielenie powyżej opisanych pełnomocnictw było warunkiem niezbędnym do zawarcia umowy - Nabywca nie zdecydowałby się zawrzeć z Wnioskodawczynią umowy, gdyby nie zostały mu udzielone powyższe pełnomocnictwa.

Celem udzielenia pełnomocnictw jest zapewnienie, że Nieruchomość będzie możliwa do wykorzystania w przedsięwzięciu planowanym na niej przez Nabywcę. Sprzedający nie będą uczestniczyć w jakikolwiek sposób w pracach przygotowawczych dotyczących uzyskiwania pozwoleń, zgód, czy zawierania umów na podstawie udzielanych pełnomocnictw. Nie będą również uczestniczyć w projektowaniu i analizach technicznych, prawnych lub finansowych dotyczących czynności zmian faktycznych lub prawnych dokonywanych pod kątem pozyskania przez Nabywcę decyzji o warunkach zabudowy ani decyzji w sprawie pozwolenia na budowę. Koszt tych prac będzie ponoszony wyłącznie przez Nabywcę oraz siłami jego personelu lub firm działających na jego zlecenie.

Reasumując, w zależności od stanu istniejącego na dzień zawarcia umowy przyrzeczonej:

a)przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie działka X (tzn. ściśle udziały Wnioskodawcy i drugiego współwłaściciela we współwłasności tej działki) - jeśli decyzja ZRiD będzie ostateczna,

b)przedmiotem sprzedaży będzie cała Nieruchomość, tzn. udziały we współwłasności działki X i działki Y - jeżeli Decyzja ZRiD nie będzie ostateczna.

Ponadto, umowa przedwstępna sprzedaży zawiera zapis, iż w przypadku, gdyby sprzedający zostali uznani jako czynni podatnicy podatku VAT dla tej transakcji, a sama dostawa korzystałaby ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, strony mogą zrezygnować ze zwolnienia i wybierać dobrowolne opodatkowanie na podstawie art. 42 ust. 10 ustawy o VAT.

Wnioskodawczyni nie dokonała w przeszłości żadnej transakcji sprzedaży nieruchomości. Aktualnie Wnioskodawczyni nie ma sprecyzowanych planów dotyczących sposobu zadysponowania tymi środkami - zgodnie z przyjętym założeniem, mają one służyć zabezpieczeniu przyszłości Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani:

1)Data nabycia działki X i Y przez Pani ojca, to 8 kwietnia 1988 r.

2)Data śmierci Pani ojca, to 4 października 1992 r.

3)Wartość rynkowa nabytych przez Panią składników majątkowych w wyniku przeprowadzenia działu spadku nie przekraczała wartości rynkowej posiadanych przez Panią składników majątkowych przed przeprowadzeniem ww. działu spadku.

4)Nieruchomość wskazana we wniosku nie jest i nigdy nie była przez Panią wykorzystywana. Ponadto, nie planuje Pani jej wykorzystywania przed dokonaniem sprzedaży udziałów w jej współwłasności.

5)Zgodnie z umową przedwstępną, umowa przyrzeczona ma zostać zawarta w terminie do dnia 3 marca 2027 r. - pod warunkiem spełnienia warunków zawieszających, zastrzeżonych na korzyść kupującego (tj. uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz decyzji o pozwoleniu na budowę).

6)Nie poczyniła Pani w stosunku do przedmiotowej nieruchomości żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, ani jej uatrakcyjnienia.

7)Nie dokonywała Pani wcześniej sprzedaży innych nieruchomości.

8)Oprócz wskazanej we wniosku posiada Pani jeszcze następujące nieruchomości:

a)mieszkanie o powierzchni 104 m² - zakupione w dniu 27.03.2015 ze środków darowizny od matki; nabyciu nie służył żaden konkretny cel — celem darowizny było dokonanie przysporzenia na Pani rzecz; po nabyciu i wyremontowaniu mieszkanie było wynajmowane;

b)mieszkanie o powierzchni 36 m² - zakupione w dniu 26.08.2020 z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe dla Pani, a później wynajmowane,

c)mieszkanie o powierzchni 58 m² zakupione 09.05.2023 na kredyt na własne cele mieszkaniowe, a później wynajmowane,

d)działka budowlana o powierzchni 456 m² otrzymana aktem darowizny od mamy i brata 12.08.2014 r.; nabyciu nie służył żaden konkretny cel - celem darowizny było dokonanie przysporzenia na Pani rzecz; na działce znajdował się budynek w stanie nienadającym się do rozbiórki (został rozebrany 2 lata temu); od czasu nabycia działka nie była w żaden sposób wykorzystywana.

Aktualnie nie planuje Pani sprzedaży żadnej z powyżej opisanych nieruchomości.

9)Nie prowadzi Pani innych działalności gospodarczych, poza opisaną we wniosku. Nigdy nie wykorzystywała Pani nieruchomości, której dotyczy wniosek, do prowadzenia działalności gospodarczej, ani w inny sposób.

10)Brat prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

11)W związku z zawarciem umowy przedwstępnej:

Ad a) Jeśli chodzi o działania dotyczące Nieruchomości, obowiązki ciążące na Sprzedających to:

·udzielenie Nabywcy zgody na dysponowanie działką X na cele budowlane,

·przeniesienie na rzecz Nabywcy decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej 2024 r.,

·udzielenie pełnomocnictwa osobom wskazanym przez Nabywcę do reprezentowania sprzedających, na warunkach według uznania pełnomocnika, wobec wszelkich władz, sądów, urzędów, osób prawnych i fizycznych, w związku z przygotowaniem procesu budowlanego na Nieruchomości, a w szczególności do:

1.występowania przed gestorami mediów, tj. spółkami:…., celem uzyskania warunków technicznych,

2.składania wniosków o uzyskanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz zmiany tej decyzji,

3.dokonywania uzgodnień projektów branżowych: drogowych, sieci przed Biurem Polityki Mobilności i Transportu, Zarządem Dróg Miejskich, Wydziałem Infrastruktury Dzielnicy,

4.występowania w sprawie uzyskania pozwoleń wodnoprawnych na wprowadzenie wody w grunt oraz pompowanie wody z wykopów,

5.występowania przed właściwymi urzędami w sprawie wycinki drzew,

6.występowania o decyzje o pozwoleniu na rozbiórkę,

7.występowania przed Biurem Architektury i Planowania Przestrzennego Wydziałem Planowania Miejscowego oraz Wydziałem Architektury i Budownictwa dla Dzielnicy w sprawach dotyczących ustaleń MPZP,

8.składania wniosków o uzyskanie decyzji lokalizacyjnych (sieci, przyłącza, zjazdy),

9.uzgadniania projektowanych sieci uzbrojenia terenu przed gestorami mediów,

10.uzgodnienia projektowanych sieci uzbrojenia terenu w Biurze Geodezji i Katastru Urzędu Miasta,

11.składania wniosków i odbioru wypisów i wyrysów z rejestru gruntów, wypisów z kartotek budynków,

12.składania wniosków i odbioru zaświadczeń o objęciu Nieruchomości uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją o zalesieniu,

13.występowania przed Wydziałem Architektury i Budownictwa dla Dzielnicy, w sprawach dotyczących uzyskania opinii, uzgodnień, zaświadczeń i innych stanowisk wymaganych przepisami prawa dla inwestycji należących do kompetencji Wydziału, oraz

14.do dokonania wszelkich czynności, które w zakresie tego pełnomocnictwa okażą się potrzebne lub niezbędne,

- przy czym, gdyby powyższe pełnomocnictwo okazało się niewystarczające lub zbyt mało szczegółowe do czynności związanych z przygotowaniem procesu budowlanego na Nieruchomości, Sprzedający zobowiązali się do udzielenia dodatkowego lub bardziej szczegółowego pełnomocnictwa, w odpowiedniej formie, w terminie 7 (siedmiu) dni od wezwania przez Nabywcę, pod warunkiem jednakże, że zakres czynności do jakich potrzebne będzie pełnomocnictwo i skutki dla sprzedających zostaną przez sprzedających zaakceptowane.

Ponadto, Sprzedający zobowiązani są do przedstawienia zaświadczeń: stwierdzających brak zaległości podatkowych, o zapłaceniu składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub niefigurowaniu w rejestrze składek, o braku zaległości w podatku od nieruchomości, dotyczących podatku od spadków i darowizn w zakresie dotyczącym nabycia udziałów w Nieruchomości w drodze darowizny, a także świadectwa energetycznego dotyczącego budynku lub zaświadczenia o braku konieczności jego sporządzenia.

Poza wymienionymi powyżej, Sprzedający nie są na podstawie umowy przedwstępnej zobowiązani do podejmowania jakichkolwiek innych czynności dotyczących Nieruchomości.

Z kolei Nabywca jest uprawniony do podejmowania w stosunku do Nieruchomości do czynności objętych zakresem opisanego powyżej pełnomocnictwa.

Niezależnie natomiast od powyższego, w umowie przedwstępnej przewidziano następujące obowiązki strony i odpowiadające im uprawnienia drugiej strony do żądania ich wykonania (poza prawem obu stron do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej oraz obowiązkiem wydania Nieruchomości i zapłaty ceny w związku z jej zawarciem):

·obowiązek zapłaty części ceny przez kupującego tytułem zadatku,

·obowiązek zwrotu zadatku przez sprzedających lub zapłaty podwójnego zadatku przez kupującego na zasadach określonych w art. 394 Kodeksu cywilnego,

·obowiązek zawarcia aneksu do umowy sprzedaży, podwyższającego cenę w przypadku uzyskania przez kupującego kolejnych decyzji o pozwoleniu na budowę przyznających dodatkową powierzchnię użytkową dla planowanej inwestycji ponad powierzchnię wskazaną w umowie przedwstępnej (pod rygorem kary umownej nałożonej na kupującego za niewykonanie tego obowiązku),

·obowiązek zapłaty przez sprzedających kary umownej w przypadku dwukrotnego niestawienia się na termin zawarcia umowy przyrzeczonej,

·prawo każdej ze stron do odstąpienia od umowy przedwstępnej w przypadku wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uniemożliwiającego uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę przez kupującego,

·ustanowienie przez Sprzedających hipoteki umownej na Nieruchomości na zabezpieczenie wierzytelności kupującego wynikających z umowy przedwstępnej.

Ad b) Strona kupująca - poza prawem do uzyskania decyzji i zgód objętych powyższym pełnomocnictwem - nie będzie dokonywała przed zawarciem umowy przyrzeczonej inwestycji, które zwiększą atrakcyjność działki (w szczególności takich jak uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp.).

Ad c) Od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży Nabywca będzie ponosił wszelkie koszty związane z czynnościami, do których jest uprawniony na podstawie opisanego powyżej pełnomocnictwa. Natomiast nie będzie ponosił innych nakładów finansowych związanych z Nieruchomością.

12)Obie działki - X i Y - były wykorzystywane przez brata do prowadzenia działalności gospodarczej (działka Y do przejęcia jej w 2024 r. pod budowę drogi).

13)Brat użytkował w całości działki X i Y, tzn. użytkował również udział w działce nr i Y należący do Pani.

14)Brat użytkował udział w ww. działkach należący do Pani za Pani zgodą. Natomiast nie została zawarta między Państwem żadna umowa dotycząca korzystania z tych działek.

15)Użytkowanie przez Pani brata części nieruchomości należącej do Pani nie miało charakteru odpłatnego.

16)Nie udzieliła Pani bratu, ani innej osobie pełnomocnictwa do dysponowania Pani udziałem w ww. działkach w okresie ich posiadania.

17)Nie czerpała Pani żadnych korzyści z tytułu wykorzystywania nieruchomości (działek wraz z budynkiem i budowlami) na cele działalności przez brata.

18)Budynek niemieszkalny jednokondygnacyjny znajdujący się na działce X stanowi budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r., poz. 724 ze zm.).

19)Wiata znajdująca się na działce X stanowi budowlę w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

20)Działka Y stanowi część pasa drogowego - ulicy ... i objęta jest decyzją zezwalającą na realizację na niej inwestycji drogowej („Decyzja ZRiD”). Decyzja ZRiD nie jest jeszcze ostateczna, zatem działka pozostaje formalnie Państwa własnością. Natomiast ww. nieostateczna Decyzja ZRiD umożliwiła zarządcy drogi budowę drogi na niej i poniesienie przez niego związanych z nią kosztów.

21)Przedmiotowa droga nie została wybudowana na wniosek Pani, ani Pani brata, tylko z inicjatywy innego podmiotu (Zarządu Dróg Miejskich).

22)W związku z oddaniem do użytkowania drogi znajdującej się na działce Y nie uzyskuje Pani wynagrodzenia.

23)Do tej pory nie doszło i nie dojdzie do rozliczenia nakładów poniesionych na budowę drogi między podmiotem, który sfinansował jej budowę.

Natomiast jeżeli Decyzja ZRiD stanie się ostateczna przed zawarciem przyrzeczonej umowy sprzedaży, własność działki Y zostanie nabyta na jej podstawie przez Miasto, a Państwu będzie przysługiwało wynagrodzenie z tego tytułu. Jednakże będzie to wynagrodzenie z tytułu nabycia własności działki, a nie rozliczenie nakładów na budowę drogi.

24)Droga znajdująca się na działce Y stanowi budowlę w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 Prawo budowlane.

25)Nie jest Pani w stanie wskazać dokładnych dat pierwszego zasiedlenia poszczególnych budynków/budowli. Natomiast wskazuje Pani, że pierwsze zasiedlenie, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług:

·budynku niemieszkalnego jednokondygnacyjnego o powierzchni zabudowy 66 m² nastąpiło ok. 1996 r. (a nie jak omyłkowo wskazano we wniosku o interpretację w 1989 r.),

·wiaty wykonanej z blachy falistej i lekkich, łatwych do zdemontowania elementów nastąpiło ok. 1995 r.,

·drogi na działce Y nastąpiło w czerwcu 2024 r.

26)Wskazane powyżej budynek i budowle nie były zasiedlane częściami, lecz każdy z tych obiektów został w całości zasiedlone w czasie wskazanym w pkt 4 powyżej.

27)Pomiędzy pierwszym zasiedleniem:

a)budynku niemieszkalnego a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata,

b)wiaty a jej dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata,

c)drogi:

·upłynie okres dłuższy niż 2 lata, jeśli umowa sprzedaży zostanie zawarta w lipcu 2026 r. lub później,

·nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata, jeśli umowa sprzedaży zostanie zawarta do końca czerwca 2026 r.

28)Jak wskazano w pkt 25 powyżej, nie jest Pani w stanie wskazać dokładnych dat zajęcia do używania poszczególnych budynków/budowli. Natomiast wskazuje Pani, że pierwsze zajęcie do używania:

·budynku niemieszkalnego jednokondygnacyjnego o powierzchni zabudowy 66 m² nastąpiło ok. 1996 r.,

·wiaty wykonanej z blachy falistej i lekkich, łatwych do zdemontowania elementów nastąpiło ok. 1995 r.,

·drogi na działce Y nastąpiło w czerwcu 2024 r.

W świetle regulacji art. 2 pkt 14 i art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy podatku od towarów i usług, powyższe określenie momentu zajęcia do używania budynków i budowli obiektywnie powinno być wystarczające do określenia skutków dostawy ww. budynków i budowli w podatku od towarów i usług, w zakresie, jakiego dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w niniejszej sprawie.

29)Budynek oraz wiata znajdujące się na działce X nie były wykorzystywane przez Pani ojca (zostały wzniesione już po jego śmierci).

30)Budynki, ani budowle nigdy nie były wykorzystywane dla jakichkolwiek Pani celów. W konsekwencji nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

31)Ani Pani, ani Współwłaściciel nie ponosiliście Państwo nakładów na ulepszenie budynku i budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynku lub budowli.

Pytania

1.Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”) sprzedaż udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji?

2.W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, czy planowana sprzedaż działki X korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

3.W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, czy planowana sprzedaż działki Y korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawczyni, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedaż udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X nie podlega opodatkowaniu podatkiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca z tytułu dokonania tej transakcji nie ma statusu podatnika podatku VAT.

2.Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku uznania jej stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, planowana sprzedaż działki X korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

3.Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku uznania jej stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, planowana sprzedaż działki Y korzysta ze zwolnienia z podatku:

-na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - w przypadku, gdy przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta w lipcu 2026 r. lub później,

-na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - w przypadku, gdy przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta we wcześniejszym terminie.

Uzasadnienie

Ad 1.

Jak wskazano na wstępie, w zależności od stanu istniejącego na dzień zawarcia umowy przyrzeczonej:

1) przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie działka X (tzn. ściśle udziały Wnioskodawczyni i drugiego współwłaściciela we współwłasności tej działki) - jeśli decyzja ZRiD będzie ostateczna, a przedmiotem sprzedaży będzie cała Nieruchomość, tzn. udziały we współwłasności działki X i działki Y - jeżeli Decyzja ZRiD nie będzie ostateczna.

Planowana transakcja sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Jednakże dodatkowym warunkiem opodatkowania jej VAT jest to, by sprzedający działał w związku z tą transakcją w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”

Z kolei art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

Z przywołanego przepisu wynika, że w przypadku osób fizycznych dla uznania, że w danym przypadku przysługuje danej osobie status podatnika VAT na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, konieczne jest każdorazowe ustalenie, czy w związku z konkretną czynnością - w szczególności dostawą nieruchomości - działa ona w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, w tym podmiotu pozyskującego zasoby naturalne, rolnika albo osoby wykonującej wolny zawód (pogląd jest konsekwentnie prezentowany przez sądy administracyjne - tak m.in. wyrok składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29.10.2007 r., sygn. akt I FPS 3/07).

Sam fakt, iż z innego tytułu dana osoba ma status podatnika VAT, nie przesądza więc o tym, że posiada ten status z tytułu sprzedaży konkretnej nieruchomości.

Wobec tego należy stwierdzić, że w sprawie brak jest podstaw do uznania, iż planowana sprzedaż udziału we współwłasności Nieruchomości zostanie dokonana przez Wnioskodawczynię w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W szczególności zaś nie jest możliwe uznanie, iż dokonując ww. sprzedaży będzie ona działać w charakterze handlowca. Kryteria decydujące o uznaniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT zostały sformułowane w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10.

W wyroku tym Trybunał stwierdził, że:

„Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Natomiast, jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej”.

Trybunał zwrócił uwagę na to, że:

„Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37).

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.

Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych.

Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji, dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.”

W kontekście powyższego wyroku, kryterium decydującym o opodatkowaniu lub nieopodatkowaniu VAT sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne jest to, czy mieści się w zakresie „zwykłego zarządu majątkiem prywatnym” - jeśli wykracza poza ten zakres, co do zasady podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na powyższe orzeczenie konsekwentnie powołują się polskie sądy administracyjne - tak m.in. wyrok NSA z dnia 15.12.2011r., sygn. akt I FSK 1695/11: „istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona w celu dokonania spornej sprzedaży gruntów podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym. Fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszar (...).”

Podobnie NSA orzekł w wyroku z dnia 5.04.2013 r., sygn. akt I FSK 752/12:

„Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. Fakt podjęcia, np. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności.” (analogiczne stanowisko NSA zajął też w wyroku z dnia 11.01.2013 r., sygn. akt I FSK 314/12).

W konsekwencji, „Nie może być mowy o działaniu w charakterze podatnika VAT w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego (osobistego), tj. takiego, który nie jest przez nią wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności, (wyrok NSA z dnia 30.11.2011 r., sygn. akt I FSK 1733/11), „Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych.” (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16.05.2012 r., sygn. akt I SA/Po 352/12).

Z punktu widzenia możliwości zakwalifikowania transakcji sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną jako wykonanej w ramach „działalności gospodarczej” w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, istotne znaczenie mają zatem czynności podejmowane przez nią w stosunku do konkretnej nieruchomości, świadczące o prowadzeniu (lub podjęciu) przez sprzedającego profesjonalnej działalności w zakresie obrotu nieruchomościami - takie jak działania marketingowe, uzbrojenie terenu.

W świetle przywołanego orzecznictwa sądów administracyjnych należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni nie podejmowała w stosunku do Nieruchomości czynności, które uzasadniałyby wniosek, że w związku z jej sprzedażą działa w charakterze handlowca - podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomości. Przede wszystkim należy mieć na względzie, że Wnioskodawczyni nie nabyła udziału w Nieruchomości w celach handlowych - co stanowi istotę działalności handlowej. Istotą działalności handlowej jest nabycie danego towaru w celu jego odsprzedaży (por. „Uniwersalny słownik języka polskiego”, Warszawa 2008 r., 1.1, str. 1117: „handel” - „zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie i sprzedaży”).

Natomiast, nabycie przez Wnioskodawczynię udziału we współwłasności Nieruchomości nie nastąpiło w drodze zakupu, ale częściowo na podstawie dziedziczenia oraz umowy o dział spadku, a częściowo na podstawie darowizny otrzymanej od matki. Wnioskodawczyni w związku z nabyciem udziału w Nieruchomości nie zaangażowała zatem własnego kapitału, a tym samym nie poniosła ryzyka gospodarczego, charakterystycznego dla profesjonalnej działalności. Okoliczność ta sama w sobie wyklucza zatem możliwość uznania, że zbycie udziału we współwłasności Nieruchomości nastąpi w wykonaniu działalności handlowej.

Przede wszystkim jednak, Wnioskodawczyni nie dokonywała i zgodnie z przyjętym założeniem, nie będzie podejmować w stosunku do Nieruchomości działań wiążących się z przygotowaniem jej do sprzedaży, w sposób angażujący zaawansowane środki, typowe dla profesjonalnych handlowców w ramach zorganizowanej działalności.

Po pierwsze, Wnioskodawczyni, ani drugi współwłaściciel nie podejmowali działań marketingowych zmierzających do sprzedaży Nieruchomości, charakterystycznych dla profesjonalistów, lecz ograniczyli się, tj. Wnioskodawczyni, do prostego wyszukania potencjalnego kupującego w sieci Internet.

Po drugie, Wnioskodawczyni nie ponosiła nakładów na ulepszenie Nieruchomości w celu uczynienia jej bardziej atrakcyjną dla potencjalnych nabywców, a w szczególności nakładów na uzbrojenie terenu.

Ponadto, poza uzyskaniem w 2024 r. opisanej na wstępie decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych, Sprzedający nie podejmowali żadnych działań zmierzających do zmiany stanu prawnego Nieruchomości. Przy czym, powyższa decyzja nie została uzyskana w zamiarze podniesienia atrakcyjności działki dla potencjalnych nabywców, ale w celu realizacji przez współwłaścicieli inwestycji budowlanej we własnym zakresie - od czego jednak ostatecznie odstąpiono. Działania zmierzające do uzyskania tej decyzji nie stanowiły zatem przejawu i elementu działalności handlowej, ale czynność przygotowawczą potencjalnej ale niepodjętej ostatecznie działalności inwestycyjnej. Wnioskodawczyni i jej brat nie angażowali w tym zakresie środków poza niewielką kwotę opłaty administracyjnej od wniosku.

Dodać należy, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, nawet bardziej zaawansowane czynności, jak np. podział geodezyjny nieruchomości na mniejsze działki, wymagający poniesienia znacznie większych kosztów, nie jest traktowany jako okoliczność decydująca o tym, że sprzedaż nieruchomości następuje w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Przykładowo można wskazać na wyroki NSA:

-z dnia 10 lipca 2024 r., sygn. akt I FSK 20/22: „Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji o braku w opisanych we wniosku okolicznościach warunków niezbędnych do uznania dokonywanej sprzedaży działek przez Skarżącego (i pozostałych współwłaścicieli), jako podejmowanych przez podatników VAT. Sąd pierwszej instancji uznał, że o takim charakterze nie przesądzały działania w postaci złożenia wniosku o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego, opisany wyżej podział działek oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy, gdyż mieściły się one w aktywności właściciela, który zabiega o uzyskanie najkorzystniejszych warunków dla zbycia nieruchomości. W tym kontekście podkreślił, że Skarżący nie miał wpływu (nie inicjował takiego postępowania) na posadowienie przyłączy do wody i innych mediów. Nie podejmował szczególnych działań marketingowych. Nie zabiegało nabycie nieruchomości, której własność uzyskał wiele lat wcześniej nieodpłatnie, w następstwie działań innych osób (darczyńcy, spadkodawcy). Wystąpienie o decyzję o warunkach zabudowy jest pytaniem o informację o gruncie, o którą wystąpić może każdy, więc nie sposób uznać takiego działania za przejaw szczególnej aktywności wskazującej na profesjonalny charakter działań. Podobnie ocenione zostały działania dotyczące wniosku o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego. Skarżący nie występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, lecz wystąpił o jego zmianę, kiedy plan był już uchwalony. Zasadnie Sąd pierwszej instancji ocenił, że o podjęciu profesjonalnych działań wobec gruntów nie można potraktować podziału nieruchomości. Dokonywanie podziału nieruchomości w celu uzyskania korzystniejszego finansowo efektu przy jej sprzedaży jest typowym działaniem właścicielskim. Podejmowanie zabiegów w celu korzystnej sprzedaży nieruchomości nie może być automatycznie traktowane jako działalność w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. W tym kontekście stwierdzenie, że wyodrębniając działki do sprzedaży uwzględniono do nich dostęp przez wydzielenie dróg wewnętrznych także nie jest okolicznością przesądzającą o sprzedaży działek w warunkach działalności gospodarczej.”;

-z dnia 1 października 2024 r., sygn. akt I FSK 397/19: „Zbycie części działek wyodrębnionych z jednej nieruchomości gruntowej, wykorzystywanej przed laty przez jej właściciela do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej wówczas podatkiem od towarów i usług, nie stanowi samodzielnej (wystarczającej) podstawy dla zakwalifikowania tego zbycia za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.) nawet, jeśli zamiar tego zbycia został przez tego właściciela zamanifestowany w bezpłatnie umieszczonym w Internecie ogłoszeniu, a do działek tych dokonano przyłącza elektrycznego w postaci tzw. posadowienia skrzynek bez zamieszczania na przedmiotowych działkach jakiejkolwiek infrastruktury energetycznej, ani sieci kanalizacyjnej, o ile na gruncie danego przypadku, działanie te nie spełniają cech działalności gospodarczej.”

Z tego względu udział Wnioskodawczyni w Nieruchomości pozostaje składnikiem jej majątku prywatnego - i planowana sprzedaż tego udziału będzie stanowić sprzedaż majątku prywatnego, niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na powyższy wniosek nie ma przy tym wpływu okoliczność, że na podstawie umowy przedwstępnej przed sprzedażą Nieruchomości będą podejmowane czynności zmierzające do umożliwienia realizacji planowanej przez Nabywcę inwestycji na Nieruchomości (m.in. uzyskania decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwolenia na budowę). Powyższe działania będą bowiem dokonywane przez Nabywcę. Aktywność Wnioskodawczyni w tym zakresie ogranicza się do udzielenia kupującemu pełnomocnictw i zgód niezbędnych do osiągnięcia powyższych celów. Wszelkie działania Nabywcy podejmowane w oparciu o udzielone mu zgody i pełnomocnictwa służą jego własnej korzyści, tj. umożliwieniu realizacji przez nabywcę konkretnej inwestycji na Nieruchomości. Celem wszystkich tych działań jest przede wszystkim dostosowanie nieruchomości do indywidualnych potrzeb Nabywcy (jego projektu w ramach profilu działalności tego Nabywcy), a nie zwiększenie wartości działki i uzyskanie przez Wnioskodawczynię zysku z tego tytułu (tym bardziej, że cena sprzedaży została ustalona w umowie przedwstępnej i uzyskanie przez Nabywcę stosownych pozwoleń nie będzie skutkować jej zwiększeniem). Uzyskane potencjalnie pozwolenia nie mają charakteru uniwersalnego i w razie niedojścia umowy przyrzeczonej do skutku inny nabywca ich z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością nie wykorzysta. Należy bowiem mieć na uwadze, że w praktyce działalności deweloperskiej każda firma działa na podstawie indywidualnie przygotowywanych projektów, założeń odnośnie do powierzchni i rodzaju lokali, korzystając z własnych projektantów.

Opisane czynności przygotowawcze są podejmowane w sensie faktycznym i ekonomicznym przez Nabywcę i na jego koszt oraz przy zaangażowaniu jego personelu lub firm współpracujących. To Nabywca decyduje samodzielnie o merytorycznej stronie wniosków oraz umów, a skutek prawny czynności przygotowawczych ma znaczenie jedynie dla przyszłego właściciela - Nabywcy. Wnioskodawczyni (ani jej brat) nie są zaangażowani w te procesy merytorycznie, czasowo albo finansowo - udzielając jedynie zgody na ich prowadzenie (w formie pełnomocnictwa).

Z tego względu podejmowanie ww. działań przez Nabywcę na podstawie zgód i pełnomocnictw udzielonych mu przez Wnioskodawczynię nie stanowi podstaw do uznania, że Wnioskodawczyni podejmuje w związku z planowaną transakcją czynności charakterystyczne dla handlowca.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/GI 153/20. Został on wydany na tle zbliżonego stanu faktycznego, w którym sprzedający w umowie przedwstępnej udzielił kupującemu pełnomocnictw i zgód umożliwiających podejmowanie czynności zmierzających do ziszczenia się warunków zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży - m.in. do uzyskania decyzji o wyłączeniu nieruchomości z produkcji rolnej, zawarcia umów z gestorami mediów, uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę.

Zdaniem WSA, powyższe okoliczności nie dają podstaw do uznania sprzedającego za podatnika VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości: „Jak wynika z opisu wskazanego we wniosku - skarżąca z własnej inicjatywy nie dokonywała żadnych nakładów finansowych na spornej nieruchomości, zaś działania podjęte z inicjatywy nabywcy nieruchomości, służyły wyłącznie do realizacji jego własnych celów. Ponieważ w momencie zawarcia umowy przedwstępnej, nabywca nie dysponował jeszcze prawem do tej nieruchomości, nie mógł podejmować czynności przysługujących wyłącznie jej właścicielowi. Jednocześnie nabywca chciał się upewnić, czy na nieruchomości tej będzie mógł zrealizować swój zamierzony cel, co zresztą jest całkowicie uzasadnione. W przeciwnym bowiem razie, prawdopodobnie nie byłby zainteresowany nabyciem przedmiotowej nieruchomości. Stąd wymogi postawione przez nabywcę w ramach umowy przedwstępnej, dotyczące uzyskania decyzji o wyłączeniu przedmiotowej nieruchomości z produkcji rolnej, czy pozwolenia na budowę. (...)

Jeżeli zatem konkretny podmiot zainteresowany nabyciem przedmiotu spadku, zawiera umowę przedwstępną i jest akceptowany przez wszystkich współwłaścicieli, oferuje korzystną cenę, ale domaga się przy tym dokonania określonych czynności w celu upewnienia się czy nieruchomość spełnia jego wymogi, to - zdaniem Sądu - nie można tego utożsamiać z podjęciem przez spadkobierców prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Zauważyć należy przy tym, że czynności, których spełnienia domaga się nabywca nie są podejmowane w celu poszukiwania klienta przez skarżącą, lecz przez klienta w celu realizacji jego własnych interesów.”

Analogiczne stanowisko zajął WSA w Łodzi w wyrokach z dnia 25 września 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 352/19 i z dnia 2 października 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 466/19, które również zostały wydane na tle stanu faktycznego zbliżonego do tego, z którym mamy do czynienia w niniejszej sprawie - w umowie przedwstępnej sprzedający udzielił kupującemu pełnomocnictw w celu uzyskania stosownych decyzji dotyczących zbywanej nieruchomości.

Zdaniem Sądu, „(...) strona skarżąca w dniu 8 czerwca 2017 r. zawarła ze spółką A przedwstępną umowę sprzedaży, pod kilkoma opisanymi w niej warunkami. Zawarcie takiej umowy przedwstępnej towarzyszy wielu transakcjom zbycia nieruchomości i nie może być utożsamiana z działaniem komercyjnym. Fakt zawarcia takowej umowy nie świadczy o prowadzonej działalności gospodarczej, podobnie okoliczność umocowania kupującego do podejmowania działań zmierzających do ziszczenia się opisanych w umowie warunków, od których uzależnione zostało nabycie. Rację ma organ wskazując, iż skutki działań podejmowanych przez kupującego oddziałują bezpośrednio na sferę prawną strony. Niemniej, zbyt daleko idącym wnioskiem jest wywód organu, iż skarżąca w taki sposób zorganizowała sprzedaż działki, że niejako jego działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie. Podejmowana współpraca miała na celu jedynie realizację opisanych w umowie warunków, bez których spełnienia nie doszłoby do zawarcia finalnej umowy sprzedaży. Oczywistym jest, iż stronie, racjonalnie gospodarującej swoim mieniem, zależy na zbyciu niewykorzystywanej nieruchomości, co oznacza, iż ze swej strony musi podejmować pewne działania, jak chociażby udzielenie pełnomocnictw celem uzyskania określonych rozstrzygnięć administracyjnych. Nie czyniła jednocześnie żadnych nakładów, bowiem wszelkie wydatki związane ze ziszczeniem się warunków umowy ponosił kupujący.

Rezygnacja strony z umocowania kupującego do określonych działań, uzyskania decyzji administracyjnej o podziale działki stanowiłaby bezsprzecznie nieracjonalny sposób rozporządzania własnym mieniem. Nie ma podstaw, aby takie umocowanie kwalifikować na równi z angażowaniem środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Opisana aktywność strony, zdaniem Sądu, jest właściwa dla zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Brak jest podstaw do kwalifikowania jako działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie swoich potrzeb. Działań z zachowaniem - normalnych w takich przypadkach - reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą. W efekcie działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości charakteryzujące działalność gospodarczą, gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (a nie okazjonalnego) źródła zarobkowania (wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 421/17). Podobne stanowisko wyraził także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 25 września 2019 r. sygn. akt I SA/Łd 352/19, który to pogląd skład orzekający w pełni podziela.” (fragment uzasadnienia wyroku z dnia 25.09.2019 r., sygn. akt I SA/Łd 352/19 - w uzasadnieniu wyrok z dnia 2.10.2019 r., sygn. akt I SA/Łd 466/19 zawiera identyczną argumentację).

Powyższe stanowisko podzielił również Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyrokach:

-z dnia 3 marca 2023 r., sygn. akt I FSK 25/20: „Nie ma przy tym dla powyższej oceny znaczenia okoliczność, że Skarżąca udzieliła (...) pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych w umowie przedwstępnej, ponieważ warunkiem zawarcia umowy ostatecznej było m.in. uzyskanie przez  kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy oraz uzyskanie przez kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu handlowego. Działania takie bowiem zabezpieczały interesy przyszłego nabywcy przed ostatecznym przeniesieniem własności nieruchomości, co z kolei jest normalną okolicznością w przypadku procesu inwestycyjno-budowlanego. Podkreślić należy, że umowa przedwstępna oraz umowa dzierżawy oraz pełnomocnictwa Skarżącej miały jedynie umożliwić przyszłemu nabywcy, a nie Skarżącej uzyskanie stosownych decyzji umożliwiających budowę obiektu handlowego.”;

-z dnia 23 lipca 2024 r., sygn. akt I FSK 1676/20: „Największy akcent kasator kładzie na fakt zawarcia przez podatnika umowy przedwstępnej z kupującym i udzielenie mu pełnomocnictwa, w celu dokonania szeregu czynności związanych z przedmiotową działką. Natomiast, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie można tej okoliczności traktować jako przesądzającej dla sprawy. Dla tut. Sądu, istotniejsze jest to, że skarżący z własnej inicjatywy nie dokonywał żadnych nakładów finansowych na spornej nieruchomości, zaś działania podjęte z inicjatywy nabywcy nieruchomości, służyły wyłącznie do realizacji jego własnych celów. Ponieważ w momencie zawarcia umowy przedwstępnej, nabywca nie dysponował jeszcze prawem do tej nieruchomości, nie mógł podejmować czynności przysługujących wyłącznie jej właścicielowi. Jednocześnie nabywca chciał się upewnić, czy na nieruchomości tej będzie mógł zrealizować swój zamierzony cel, co jest całkowicie uzasadnione. Naczelny Sąd Administracyjny podziela opinię Sądu I instancji, że jeżeli konkretny podmiot zainteresowany nabyciem przedmiotu spadku, zawiera umowę przedwstępną i jest akceptowany przez wszystkich współwłaścicieli, oferuje korzystną cenę, ale domaga się przy tym dokonania określonych czynności, w celu upewnienia się, czy nieruchomość spełnia jego wymogi, to nie można tego utożsamiać z podjęciem przez spadkobierców prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Podkreślić trzeba, że czynności, których spełnienia domagał się nabywca nie były przecież podejmowane w celu poszukiwania klienta przez skarżącego, lecz przez klienta w celu realizacji jego własnych interesów. Nie może to zatem wpływać na ocenę profesjonalnego wprowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej”.

Reasumując: warunkiem uznania sprzedaży nieruchomości za dokonaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (co znajduje oparcie także w orzecznictwie sądowym) jest podejmowanie przez sprzedającego aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, charakterystycznych dla podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu nieruchomościami. W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie podejmie takich działań w zakresie dotyczącym przysługującego jej udziału we współwłasności Nieruchomości.

Wskazane okoliczności świadczą więc o tym, że sprzedaż udziału Wnioskodawczyni we współwłasności Nieruchomości nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym, natomiast nie może być traktowana jako przejaw działalności handlowej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem, w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności Nieruchomości, Wnioskodawczyni nie przysługuje status podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Przemawia to za uznaniem za prawidłowe stanowiska, iż sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału we współwłasności Nieruchomości albo udziału we współwłasności działki X nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ad 2.

Jak wskazano na wstępie, w zależności od stanu istniejącego na dzień zawarcia umowy przyrzeczonej:

a)przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie działka X (tzn. ściśle udziały Wnioskodawczyni i drugiego współwłaściciela we współwłasności tej działki) - jeśli decyzja ZRiD będzie ostateczna,

b)przedmiotem sprzedaży będzie cała Nieruchomość, tzn. udziały we współwłasności działki X i działki Y - jeżeli Decyzja ZRiD nie będzie ostateczna.

W przypadku pierwszego wariantu będzie miała miejsce dostawa nieruchomości zabudowanej. Na działce X znajdują się bowiem:

·budynek niemieszkalny jednokondygnacyjny (blaszany), o powierzchni zabudowy, wybudowany w 1989 r.,

·budowla - wiata wykonana z blachy falistej i lekkich, demontowalnych elementów.

W ocenie Wnioskodawczyni, w przypadku uznania jej za podatnika VAT w związku z planowaną sprzedażą, do ich sprzedaży będzie miało zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

„Pierwszym zasiedleniem” w myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest „oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

Pod pojęciem „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, należy zatem rozumieć użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu, także na potrzeby własne osoby fizycznej, niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Stanowisko takie ma oparcie również w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - tak m.in. interpretacja nr 0111-KDIB3-1.4012.97.2018.3.AZ z dnia 30 kwietnia 2018 r.: „Zatem zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własne osoby fizycznej.”

Powyższe stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął również m.in. w interpretacjach indywidualnych nr 0111-KDIB3-1.4012.163.2018.4.AB z dnia 23 maja 2018 r. i nr 0111-KDIB3-1.4012.170.2018.3.IK z dnia 24 maja 2018 r.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że jak wskazano na wstępie:

·znajdujący się na Działce 2 budynek niemieszkalny jednokondygnacyjny o powierzchni zabudowy 66 m², został wybudowany w 1989 r.

·znajdująca się na ww. działce wiata została wybudowana w latach 80-tych lub 90-tych

i wówczas doszło do „pierwszego zasiedlenia” ww. obiektów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zatem od „pierwszego zasiedlenia” obiektów znajdujących się na działce X upłynęły więcej niż 2 lata. Jednocześnie Wnioskodawczyni, ani drugi współwłaściciel nie ponieśli na żaden z obiektów znajdujących się na działce X nakładów na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ww. działka, ani znajdujące się na niej obiekty (Budynek i Wiata), nie jest i nie była ujęta w ewidencji środków trwałych ani przez Wnioskodawczynię, ani przez drugiego współwłaściciela.

Wobec tego nie miało miejsca powtórne „pierwsze zasiedlenie” powyższych obiektów.

Reasumując, obiekty znajdujący się na działce X były przedmiotem „pierwszego zasiedlenia”, przy czym od jego momentu upłynęło ponad 2 lata. W konsekwencji ich dostawa będzie zwolniona od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jednocześnie w myśl art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że powyższe zwolnienie obejmować będzie również dostawę działki, na których znajdują się budynki lub budowle.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, zasadny jest więc wniosek, że planowana sprzedaż działki X korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad 3.

Z kolei w przypadku, w którym na dzień zawarcia umowy przyrzeczonej Decyzja ZRiD nie będzie ostateczna, przedmiotem sprzedaży będą udziały we współwłasności całej Nieruchomości - zarówno działki X, jak i działki Y.

Jak wskazano na wstępie, działka Y jest zabudowana budowlą w postaci Drogi. Budowla została wzniesiona przez inny podmiot niż Wnioskodawczyni (zarządcę drogi). Niemniej jednak, jako obiekt trwale związany z gruntem, Droga stanowi jego część składową i tym samym jego własność przysługuje właścicielowi gruntu.

Zatem, sprzedaż działki Y na gruncie przepisów ustawy o VAT, powinna być kwalifikowana jako sprzedaż budowli. „Pierwsze zasiedlenie” powyższej budowli, tj. rozpoczęcie jej użytkowania po wybudowaniu miało miejsce w czerwcu 2024 r. Zatem, dla ustalenia skutków podatkowych jej sprzedaży decydujące znaczenie będzie miało to, czy przyrzeczona umowa sprzedaży będzie zawarta: a) po upływie 2 lat, licząc od rozpoczęcia użytkowania Drogi, czy też b) przed upływem tego terminu.

W pierwszym przypadku dostawa ww. budowli będzie zwolniona od podatku na podstawie przywołanego art., 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jako dokonania po upływie 2 lat od „pierwszego zasiedlenia budowli”.

Natomiast w drugim przypadku - tj. dostawy budowli dokonanej przez upływem 2 lat licząc od pierwszego zasiedlenia budowli, powyższe zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Natomiast w ocenie Wnioskodawczyni, zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zgodnie z nim, zwalnia się od podatku „dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Jak wskazano na wstępie, Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w stosunku do opisanej budowli, jako że to nie ona ponosiła wydatki na jej wybudowanie. Wydatki te poniósł inny podmiot - zarządca drogi, który zrealizował inwestycję drogową na działce Y. Ponadto, Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie Drogi. W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, zasadny jest więc wniosek, iż sprzedaż przysługującego jej udziału we współwłasności działki Y będzie zwolniona od podatku od towarów i usług:

a)na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - w przypadku, gdy przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta w lipcu 2026 r. lub później,

b)na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - w przypadku, gdy przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta we wcześniejszym terminie.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, iż podtrzymuje w całości stanowisko w sprawie, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie objętym postawionym przez Panią pytaniem nr 1, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem stwierdzenia wymaga, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Na mocy art. 198 ustawy Kodeks cywilny:

Podkreślenia wymaga, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Ze względu na charakter udziału, może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważenia wymaga, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X istotne jest, czy w celu dokonania tej sprzedaży podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się  o treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że jest Pani współwłaścicielem Nieruchomości składającej się z działki X oraz działki Y. Drugim współwłaścicielem Nieruchomości, w udziale wynoszącym 1/2, jest Pani brat. Działka X jest zabudowana trwale związanym z gruntem budynkiem niemieszkalnym jednokondygnacyjnym (blaszanym, wybudowanym w 1989 r. oraz wiatą z lat 80-tych lub 90-tych, wykonaną z blachy falistej i lekkich, łatwych do zdemontowania elementów. Natomiast, działka Y stanowi część pasa drogowego - ulicy ..., i objęta jest decyzją (nieostateczną) zezwalającą na realizację na niej inwestycji drogowej. Na działce Y znajduje się budowla w postaci drogi. Budowa Drogi została zakończona w czerwcu 2024 r. i wówczas rozpoczęto jej użytkowanie. Budowa Drogi została zrealizowana i sfinansowana przez inny podmiot niż Pani, tj. przez zarządcę drogi. Nie poniosła Pani żadnych wydatków związanych z budową Drogi i tym samym nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na budowę Drogi. Nieruchomość nie jest i nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią, w szczególności nie była wprowadzona do majątku służącego prowadzeniu działalności gospodarczej, jako jej składnik majątkowy, w tym jako środek trwały. Natomiast wskazała Pani, iż Pani brat wykorzystuje przedmiotową Nieruchomość w prowadzonej działalności gospodarczej - od ok. 2010 r. prowadził na Nieruchomości parking, a obecnie (od 2024 r.) udostępnia Nieruchomość spółce prowadzącej parking, której jednocześnie świadczy odpłatnie usługi związane z obsługą tego parkingu. Obecnie planowana jest sprzedaż Nieruchomości na rzecz podmiotu niepowiązanego, zainteresowanego przeprowadzeniem na Nieruchomości projektu deweloperskiego (budowy budynku lub budynków z lokalami na sprzedaż). Podkreśliła Pani, że zarówno Pani oraz brat nie podejmowali działań marketingowych albo reklamowych w celu znalezienia nabywcy Nieruchomości i nie ponosili w związku z tym nakładów. Nabywcę wytypowała Pani - wyszukała w sieci Internet kilka firm, które Pani zdaniem mogłyby być zainteresowane zakupem. Z jednym podmiotem (Nabywcą) ostatecznie podpisali Państwo umowę przedwstępną.

Zgodnie z ustaleniami z Nabywcą, jeśli na dzień zawarcia umowy sprzedaży:

a)Decyzja ZRiD nie będzie ostateczna - przedmiotem umowy sprzedaży będzie cała Nieruchomość,

b)Decyzja ZRiD będzie ostateczna - przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie działka X.

Każdy ze sprzedających z osobna (tj. Pani oraz brat), udzieli pełnomocnictwa osobom wskazanym przez Nabywcę do reprezentowania sprzedających, na warunkach według uznania pełnomocnika, wobec wszelkich władz, sądów, urzędów, osób prawnych i fizycznych, w związku z przygotowaniem procesu budowlanego na Nieruchomości. Ponadto wskazała Pani, iż nie dokonywała wcześniej sprzedaży innych nieruchomości. Posiada Pani inne nieruchomości, jednak nie planuje Pani ich sprzedaży.

Dokonując rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem Pani zapytania nr 1, wskazania wymaga, że doszło do udzielenia Nabywcy pełnomocnictwa do reprezentowania Pani, na warunkach według uznania pełnomocnika, wobec wszelkich władz, sądów, urzędów, osób prawnych i fizycznych, w związku z przygotowaniem procesu budowlanego na Nieruchomości. Celem udzielenia pełnomocnictw jest zapewnienie, że Nieruchomość będzie możliwa do wykorzystania w przedsięwzięciu planowanym na niej przez Nabywcę. Sprzedający nie będą uczestniczyć w jakikolwiek sposób w pracach przygotowawczych dotyczących uzyskiwania pozwoleń, zgód, czy zawierania umów na podstawie udzielanych pełnomocnictw. Nie będą również uczestniczyć w projektowaniu i analizach technicznych, prawnych lub finansowych dotyczących czynności zmian faktycznych lub prawnych dokonywanych pod kątem pozyskania przez Nabywcę decyzji o warunkach zabudowy ani decyzji w sprawie pozwolenia na budowę. Koszt tych prac będzie ponoszony wyłącznie przez Nabywcę oraz siłami jego personelu lub firm działających na jego zlecenie.

W przedmiotowej sprawie zatem zauważenia wymaga, że Nabywca jest już wybrany i Pani jako współwłaściciel Nieruchomości nie musi już podejmować działań, aby zachęcić kogokolwiek do jego nabycia. Skutki prawne czynności wykonanych przez pełnomocnika (nabywcę) w sensie prawnym rzeczywiście dotyczą właściciela gruntu. Jednak starania pełnomocnika nie są staraniami właściciela podejmowanymi w tym celu, aby pozyskać kupującego, aby oferowany grunt uczynić atrakcyjniejszym dla potencjalnego nabywcy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Nabywca wykonuje opisane we wniosku czynności we własnym interesie, dla zrealizowania własnych potrzeb, w celu przystosowania Nieruchomości do swoich określonych potrzeb (przedsięwzięcie planowane na Nieruchomości przez Nabywcę). Z  wniosku nie wynika, aby w związku ze sprzedażą podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Zatem, samo udzielenie pełnomocnictwa do wykonania określonych czynności w celu dostosowania Nieruchomości do potrzeb nabywcy, w związku z zawartą umową przedwstępną nie powoduje, że zostanie Pani z tych powodów uznana za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości (jeśli decyzja ZRiD nie będzie ostateczna) lub sprzedaży wyłącznie udziału w działce X (jeśli decyzja ZRiD będzie ostateczna) nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że ww. sprzedaż wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pani aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10.

Dokonując sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatników podatku VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z tym, dokonując sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, sprzedaż udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Pani nie będzie podatnikiem podatku VAT z tytułu tej transakcji.

W związku z powyższym, nie znajduje uzasadnienia rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej:

-zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży udziału w działce X,

-zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy sprzedaży udziału w działce Y.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszym rozstrzygnięciem załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości lub działki X względem Pani, natomiast nie wywiera skutku prawnego dla Pani brata jako współwłaściciela nieruchomości.

Ponadto, informację w opisie sprawy, że „(…) strony mogą zrezygnować ze zwolnienia i wybrać dobrowolne opodatkowanie na podstawie art. 42 ust. 10 ustawy o VAT (…)” uznałem za omyłkę pisarską.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być rozpatrzone.

Odnosząc się do powołanych przez Panią interpretacji wskazuję, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.