Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną, polską rezydentką podatkową, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. (…) r. zawarła Pani z mężem umowę darowizny środków pieniężnych w formie aktu notarialnego (dalej: Umowa). Na dzień zawarcia umowy darowizny pozostawała Pani z mężem w związku małżeńskim, przy czym pomiędzy Panią a mężem (…) r. została ustanowiona rozdzielność majątkowa.

Umowa darowizny nie wskazywała na konkretną datę, w której Pani mąż był zobowiązany do przekazania środków pieniężnych. Zgodnie z umową ma to nastąpić najpóźniej do (…) r. Strony uzgodniły, że przekazanie może odbywać się transzami, w zależności od Pani potrzeb. Czyli za moment rozpoczęcia świadczenia należy wskazać dzień zawarcia darowizny (zawarta umowa darowizny spełnia wszystkie przesłanki umowy darowizny z art. 888 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z Umową środki pieniężne mają być przekazywane na Pani rachunek płatniczy lub inny rachunek bankowy. Co ważne, każdorazowo każde przekazanie środków będzie dokonywane w ramach przelewu środków, co będzie potwierdzone wydrukiem z Pani rachunku z potwierdzeniem otrzymanego przelewu darowizny.

Do czasu złożenia wniosku otrzymała Pani część kwoty wskazanej w Umowie darowizny na swój rachunek bankowy, czego potwierdzeniem jest wydruk z konta bankowego.

Po zawarciu Umowy darowizny, Pani i Pani mąż postanowili o zakończeniu związku małżeńskiego (wyrok w sprawie o rozwód stał się prawomocny (…) r.). Okoliczność ta nie wpływa jednak na ważność i skuteczność Umowy darowizny, która została zawarta wcześniej. Pani mąż nadal zamierza zrealizować swoje zobowiązanie wynikające z Umowy i przekazać pozostałą część kwoty darowizny w terminie wskazanym w jej treści.

Do zawarcia Umowy darowizny doszło w formie aktu notarialnego, sporządzonego przez notariusza, który to zgłosił przedmiotową darowiznę do odpowiedniego urzędu skarbowego. W związku z tym nie dokonała Pani zgłoszenia darowizny na formularzu SD-Z2.

Pytania

 1. Czy w związku z zawarciem Umowy darowizny środków pieniężnych w formie aktu notarialnego, będzie Pani zobowiązana do zgłaszania do właściwego urzędu skarbowego - na formularzu SD-Z2 - każdorazowego otrzymania transzy darowizny przekazywanej na rachunek bankowy, zgodnie z postanowieniami Umowy?

 2. Czy otrzymanie przez Panią kolejnych transz darowizny od męża, przekazywanych już po ustaniu związku małżeńskiego, lecz wynikających z wcześniej zawartej Umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego, będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. będzie zwolnione z tego podatku?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, nie jest Pani zobowiązana do zgłaszania do urzędu skarbowego otrzymania poszczególnych transz darowizny, wynikających z umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego, na formularzu SD-Z2.

Pani zdaniem, otrzymanie kolejnych transz darowizny od męża, przekazywanych po ustaniu związku małżeńskiego, lecz wynikających z wcześniej zawartej Umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego, korzysta ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.

Przepisy wskazanej ustawy nie definiują pojęcia darowizna. W związku z tym należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego, gdzie zgodnie z art. 888 § 1: przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Dalej wskazuje się, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże, umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do nieodpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego, kosztem własnego majątku. Istotą tej czynności prawnej jest dokonanie przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu - polegającego najczęściej na przeniesieniu określonego dobra z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie to ma charakter nieodpłatny, co oznacza, że obdarowany nie jest zobowiązany do świadczenia wzajemnego w zamian za otrzymaną darowiznę.

Jak każda umowa, również umowa darowizny wymaga zgodnych oświadczeń woli obu stron. Dochodzi ona do skutku z chwilą przyjęcia darowizny przez obdarowanego (zgoda na przyjęcie darowizny zawarta w akcie notarialnym). W przypadku umowy zawartej w formie aktu notarialnego, momentem jej zawarcia jest sporządzenie aktu, w którym obdarowany wyraża wolę przyjęcia darowizny. Tym samym, w chwili zawarcia umowy obdarowany nabywa całość przedmiotu darowizny, nawet jeśli jego wydanie następuje w późniejszym terminie.

Z uwagi na konsensualny charakter umowy darowizny, wydanie przedmiotu darowizny nie stanowi warunku jej skuteczności. Przekazanie środków pieniężnych w ramach darowizny może zatem nastąpić po zawarciu umowy, w terminach uzgodnionych przez strony, bez wpływu na ważność i skuteczność samej umowy.

Przechodząc natomiast na grunt ustawy o podatku od spadków i darowizn należy zwrócić uwagę na art. 5, zgodnie z którym obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Art. 6 ust. 1a stanowi, że jeżeli nabycie następuje w częściach, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą nabycia poszczególnych części.

W przypadku darowizny zawartej w formie aktu notarialnego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia aktu - czyli w momencie, gdy strony składają zgodne oświadczenia woli. To właśnie ten moment ustawodawca uznaje za chwilę nabycia darowizny, co przesądza o powstaniu obowiązku podatkowego.

W takiej sytuacji nie ma zastosowania szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn, odnoszący się do nabycia poszczególnych części darowizny. Skoro całość świadczenia została objęta umową w formie aktu notarialnego, to obowiązek podatkowy powstaje jednorazowo - w chwili zawarcia umowy - niezależnie od tego, czy środki są przekazywane jednorazowo czy w transzach.

Przechodząc natomiast do kwestii zwolnienia z opodatkowania dokonanej darowizny pomiędzy małżonkami w pierwszej kolejności należy przytoczyć treść art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z którym: zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

 1) zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 1a-2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

 2) w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a ich wartość doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas od tej samej osoby w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Co ważne, obowiązek zgłoszenia nabycia - na gruncie art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn - nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.

Podsumowując powyższe, nabycie środków pieniężnych w ramach darowizny podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, o ile spełnione są łącznie następujące warunki:

 1) strony umowy darowizny należą do tzw. grupy zerowej, tj. są członkami najbliższej rodziny w rozumieniu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (np. małżonkowie, zstępni, wstępni, rodzeństwo);

 2) nabycie środków pieniężnych zostało zgłoszone do naczelnika właściwego urzędu skarbowego w ustawowym terminie, zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy - przy czym w przypadku darowizny dokonanej w formie aktu notarialnego obowiązek zgłoszenia spoczywa na notariuszu;

 3) darowizna została udokumentowana dowodem przekazania środków na rachunek płatniczy obdarowanego, zgodnie z wymogiem dokumentowania darowizny, określonym w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy Pani zdaniem należy uznać, że darowizna środków pieniężnych, jaką Pani otrzymała od męża na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jak zostało wykazane powyżej, obowiązek podatkowy w przypadku zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego powstaje w chwili zawarcia umowy - bez względu na to, kiedy środki pieniężne zostaną faktycznie przekazane i niezależnie od tego czy zostaną przekazane jednorazowo czy w transzach.

W konsekwencji, to na dzień powstania obowiązku podatkowego należy oceniać, czy został spełniony warunek dotyczący stopnia pokrewieństwa, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Oznacza to, że w stanie faktycznym przedstawionym przez Panią, na dzień zawarcia umowy darowizny pozostawała Pani w związku małżeńskim z darczyńcą, co prowadzi do wniosku, że warunek pokrewieństwa został spełniony, umożliwiając zastosowanie zwolnienia.

Kolejnym warunkiem, pozwalającym na zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych dowodem przekazania m.in. na rachunek płatniczy nabywcy. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, każde przekazanie środków pieniężnych w ramach umowy będzie odbywać się przelewem z rachunku darczyńcy na Pani rachunek bankowy, a każdy transfer zostanie udokumentowany odpowiednim potwierdzeniem otrzymania przelewu. Strony umowy nie przewidują przekazywania środków w formie gotówkowej - wszystkie transakcje będą realizowane wyłącznie za pośrednictwem rachunków bankowych.

Ostatnim warunkiem, pozwalającym na zastosowanie wskazanego zwolnienia, jest zgłoszenie nabycia majątku do naczelnika właściwego urzędu skarbowego w ustawowym terminie. Zgłoszenie powinno zostać złożone - co do zasady - na formularzu SD-Z2, w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego. Przy czym, zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje sytuacji, gdy umowa darowizny została zawarta w formie aktu notarialnego. W takim przypadku zgłoszenia dokonuje notariusz. W związku z tym - Pani zdaniem - nie była Pani zobowiązana do samodzielnego zgłoszenia darowizny w celu skorzystania ze zwolnienia.

Co więcej, żadne przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie nakładają na Panią obowiązku składania dodatkowych zawiadomień do naczelnika właściwego urzędu skarbowego po otrzymaniu kolejnych transz darowizny.

Pani zdaniem, biorąc pod uwagę wskazane powyżej przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz Kodeksu cywilnego, należy stwierdzić, że otrzymana przez Panią darowizna środków pieniężnych podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - niezależnie od tego, czy środki zostaną przekazane jednorazowo czy w transzach, nawet w sytuacji, gdy część transz zostanie zrealizowana po rozwiązaniu Pani związku małżeńskiego z darczyńcą.

Ponadto, za prawidłowe należy uznać Pani stanowisko, zgodnie z którym nie była Pani zobowiązana do zgłoszenia otrzymania darowizny do naczelnika właściwego urzędu skarbowego, ani nie będzie zobowiązana do dokonania takiego zgłoszenia w związku z otrzymywaniem kolejnych transz darowizny.

Na potwierdzenie swojego stanowiska powołała się Pani na stanowisko doktryny oraz interpretacje indywidualne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny, zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Dodatkowe informacje

Końcowo wskazuję, że aktualny tekst jednolity ustawy o podatku od spadków i darowizn został opublikowany w Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm., a Kodeksu cywilnego w Dz.U. z 2025 r. poz. 1071.

W odniesieniu do przywołanych interpretacji indywidualnych oraz orzeczenia sądu administracyjnego należy wskazać, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w związku z czym nie znajdują zastosowania w tej sprawie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia/wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1ustawy Ordynacja podatkowa.