Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązku podatkowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan A.A. (dalej „A.A.” lub „Wnioskodawca”) oraz Pani B.B. (dalej „B.B.”, dalej łącznie „Państwo”) są małżeństwem. Małżeństwo Państwa zostało zawarte na podstawie prawa Anglii. Między A.A. a B.B. nie występuje ustrój majątkowy wspólności małżeńskiej w rozumieniu prawa polskiego.

Od kilku lat Państwo mieszkają na stałe w Wielkiej Brytanii (A.A. od 2005 r., B.B. od 2017 r.). Państwo posiadają wspólnie dwóch małoletnich synów (4 i 2 lata). Synowie Państwa mieszkają w Wielkiej Brytanii od urodzenia i obecnie uczęszczają odpowiednio: do przedszkola i żłobka w (…). Zarówno Państwo, jak i ich synowie, posiadają podwójne (polskie i brytyjskie) obywatelstwo.

Od 2016 r. A.A. jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej „Pracodawca UK”). A.A. wykonuje (i wykonywał) pracę fizycznie na terenie Wielkiej Brytanii (przy czym w ramach zatrudnienia odbywał krótkie, zagraniczne podróże służbowe w ramach tzw. delegacji służbowych). W latach 2005-2016 A.A. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w innej spółce również z siedzibą w Wielkiej Brytanii i wykonywał pracę fizycznie na terenie Wielkiej Brytanii (również odbywając krótkie, zagraniczne podróże służbowe).

Umowa A.A. z Pracodawcą UK zostanie formalnie zakończona w dniu 31 sierpnia 2025 r. na mocy porozumienia stron z 14 marca 2025 r. (tzw. Settlement Agreement). Do dnia 31 sierpnia 2025 r. (włącznie) A.A. będzie traktowany jak pracownik Pracodawcy UK, w szczególności będzie otrzymywał pensję, wpłaty na fundusz emerytalny i zachowa wszelkie prawa i obowiązki pracownicze. Od dnia podpisania Settlement Agreement, A.A. faktycznie nie wykonuje bieżących obowiązków służbowych pozostając na tzw. Gardening Leave. Po podpisaniu Settlement Agreement A.A. nie podjął innej pracy (gdyż nie ma takiej możliwości pozostając w formalnym stosunku pracy z Pracodawcą UK) i nie zmienił miejsca zamieszkania (nadal mieszka i faktycznie przebywa na terenie Wielkiej Brytanii).

B.B. jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w brytyjskiej korporacji.

Państwo wraz z dziećmi mieszkają na terenie Wielkiej Brytanii w domu, który wynajmowany jest na podstawie umowy najmu długoterminowego (Assured Shorthold Tenancy), która obowiązuje od sierpnia 2021 r. W związku z podjętą przez właściciela domu decyzją o jego sprzedaży, umowa najmu obowiązująca do dnia 1 września 2025 r. nie zostanie przedłużona.

Mając na uwadze, że Państwu zależy na tym, aby ich synowie wychowywali się w Polsce, podjęli decyzję o przeprowadzce do Polski. Państwo planują przenieść się na stałe do Polski od 1 września 2025 r. (tj. od dnia, w którym zakończy się obowiązująca umowa najmu domu w Wielkiej Brytanii i od dnia, w którym starszy syn Państwa rozpocznie uczęszczanie do zlokalizowanej w Polsce „zerówki”, zaś młodszy syn – do żłobka).

Wcześniej, tj. w lipcu i/lub sierpniu, Państwo planują przyjazd do Polski na wakacje. Nie będzie to jednak związane z przeprowadzką całej rodziny do Polski. W dniu 7 sierpnia 2025 r. starszy syn Państwa ma wyznaczoną ceremonię „graduacji” (oficjalne zakończenie uczęszczania do przedszkola w (…)). Państwo zamierzają rozpocząć wysyłanie części mebli, rowerów, książek, ubrań i innych rzeczy osobistych w czerwcu 2025 r. umieszczając je początkowo w Polsce w krótkoterminowo wynajętym magazynie. Dopiero 1 września, po zdaniu najemcy wynajmowanego domu w (…), A.A. planuje sfinalizować przeprowadzkę do Polski, tj. spakować wszelkie pozostałe rzeczy osobiste oraz przewieźć lub wysłać je do Polski.

W dniu 1 września 2025 r. A.A. przekaże wynajmowany dom właścicielowi i przyleci do Polski. Od tego dnia Państwo wraz z dziećmi będą na stałe zamieszkiwali w Polsce. Nie będą już dysponowali na własne cele mieszkaniowe żadnym mieszkaniem ani domem w Wielkiej Brytanii.

Po przeprowadzce do Polski, B.B. będzie wykonywała pracę z terytorium Polski (możliwe jest utrzymanie zatrudnienia u brytyjskiego pracodawcy i wykonywanie pracy zdalnie z Polski lub zatrudnienie u polskiego pracodawcy) z możliwością okresowych, kilkudniowych wyjazdów służbowych. B.B. nie wyklucza też, że (w przypadku utrzymania stosunku pracy z podmiotem brytyjskim) w pierwszych tygodniach po przeprowadzce do Polski zdecyduje się na wykorzystanie bezpłatnego urlopu rodzicielskiego (parental leave), podczas którego będzie przebywała w Polsce.

W okresie następującym bezpośrednio po przeprowadzce do Polski, A.A. nie planuje podejmować żadnej aktywności zawodowej, w szczególności nie planuje zakładać działalności gospodarczej ani poszukiwać zatrudnienia w charakterze pracownika. Do połowy września 2025 r. będzie go też obowiązywał zakaz konkurencji uniemożliwiający podjęcie zatrudnienia w branży finansowej/ inwestycyjnej w pracy o charakterze zbliżonym do pracy wykonywanej na rzecz Pracodawcy UK. A.A. nie wyklucza jednak, że w przyszłości podejmie zatrudnienie w Polsce u polskiego pracodawcy lub u pracodawcy zagranicznego (praca częściowo zdalna) lub też podejmie aktywność zawodową na innej podstawie (np. założy działalność gospodarczą).

Dzieci Państwa od dnia 1 września 2025 r. będą uczęszczały do placówek oświatowych i wychowawczych zlokalizowanych w Polsce. Starszy syn Państwa rozpocznie naukę w (…), a młodszy syn będzie uczęszczał do (…).

Przeprowadzka do Polski będzie wiązała się dla Państwa i ich dzieci z zakończeniem różnego rodzaju aktywności i powiązań w Wielkiej Brytanii. W szczególności Państwo sprzedadzą samochód, który wykorzystują w (…). Wypowiedziane zostaną również członkostwa w klubach sportowych, do których należą Państwo oraz ich dzieci. Państwo planują zapisać się do klubów sportowych w Polsce oraz zapisać dzieci na różne zajęcia dodatkowe (nauka sportów, języków, tańca, etc.).

Po przeprowadzce do Polski A.A. będzie nadal właścicielem mieszkania w (…), które oddaje w najem od 2021 r. i które będzie dalej wynajmował. A.A. będzie również posiadał rachunki i lokaty bankowe w funtach brytyjskich i innych walutach obcych (EUR, USD), rachunki inwestycyjne, emerytalne w brytyjskich instytucjach finansowych.

A.A. wyjaśnia ponadto, że w 2025 r. odbywał (lub odbędzie) krótkotrwałe wizyty w Polsce w następujących terminach:

• 1 – 5 stycznia,
• 10 – 12 marca,
• 18 kwietnia – 5 maja,
• wakacyjne wyjazdy, prawdopodobnie na ok. 2 tygodnie w lipcu i następnie od dnia 11 sierpnia 2025 r. do ostatniego tygodnia sierpnia 2025 r.

A.A. nie wyklucza, że – przed stałym przeniesieniem miejsca zamieszkania do Polski – odbędzie inne kilkudniowe wizyty w Polsce (między innymi celem załatwienia formalności związanych z przeprowadzką do Polski, czy formalności związanych z rozpoczęciem nauki przez syna w szkole itp.).

Celem przedstawienia pełnego opisu stanu faktycznego A.A. wyjaśnia, że:

• większość majątku ruchomego Państwa do dnia przeprowadzki do Polski (do dnia 1 września 2025 r.) znajduje i będzie znajdowała się w wynajmowanym przez nich domu w (…), majątek ten w wyniku przeprowadzki zostanie jednak przetransportowany do Polski;
• na moment przeprowadzki do Polski A.A. będzie posiadał gotówkę w brytyjskich bankach oraz inwestycje na rachunkach inwestycyjnych w Wielkiej Brytanii, w Polsce A.A. będzie posiadał natomiast obligacje skarbowe oraz rachunki bankowe w bankach polskich oraz środki zgromadzone na Indywidualnym Koncie Emerytalnym;
• A.A. jest właścicielem mieszkania w (…), które oddaje w najem na podstawie umowy najmu długoterminowego (Assured Shorthold Tenancy);
• Państwo są właścicielami mieszkania w (...) (współwłasność ułamkowa po 50%), które jest wykorzystywane na cele prywatne rodziny – pobyty wakacyjne (A.A. wraz z rodziną przebywa w nim w trakcie niektórych wakacji oraz udostępnia je innym członkom rodziny i przyjaciołom);
• A.A. jest właścicielem mieszkania w (…) (mieszkanie obecnie nie jest wynajmowane ani wykorzystywane w żaden inny sposób) oraz mieszkania w (…) (jest ono zamieszkiwane przez Ojca A.A.);
• B.B. jest właścicielką dwóch mieszkań położonych w (…) (jedno z mieszkań jest oddawane w najem na podstawie umowy najmu długoterminowego, która zakończy się w dniu 1 września 2025 r.) oraz domu w (…), który – ze względu na stan techniczny – nie jest przystosowany do zamieszkania ani wykorzystania w inny sposób. Mieszkania B.B. w (...) są położone w jednym budynku mieszkalnym obok siebie i mogą być wspólnie wykorzystywane. Od 1 września 2025 r. staną się one stałym miejscem zamieszkania A.A. i B.B. i ich synów w Polsce.

Pytanie

Czy – w związku z planowaną przeprowadzką do Polski – A.A. zmieni rezydencję podatkową i czy, a jeśli tak to od kiedy, stanie się polskim rezydentem podatkowym (tj. będzie posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce)?

Pana stanowisko w sprawie

A.A. uważa, że – w związku z planowaną przeprowadzką do Polski – zmieni rezydencję podatkową i stanie się polskim rezydentem podatkowym. Zdaniem A.A. należy przyjąć, że do zmiany rezydencji dojdzie w dniu 1 września 2025 r. W związku z tym, od dnia 1 września 2025 r. A.A. będzie posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Uzasadnienie stanowiska:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm., dalej „Ustawa PIT”), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jak stanowi z kolei art. 3 ust. 1a Ustawy PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a Ustawy PIT stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a Ustawy PIT, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b Ustawy PIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

W art. 3 ust. 1a Ustawy PIT wskazano dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Za pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznano posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) w Polsce.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas.

W zakresie powiązań gospodarczych istotne jest miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których najważniejsze są: miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Należy również podkreślić, że – zgodnie ze stanowiskiem przyjmowanym powszechnie w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych – zmiana rezydencji podatkowej może nastąpić w trakcie roku podatkowego. Taki pogląd wyraził np. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 28 sierpnia 2024 r. znak 0112-KDIL2-1.4011.558.2024.2.DJ. W interpretacji tej opisano sytuację, w której wnioskodawczyni do końca 2023 r. zamieszkiwała Polskę, gdzie posiadała ośrodek interesów życiowych, osobistych i gospodarczych. Wnioskodawczyni postanowiła przenieść przedmiotowy ośrodek interesów w trakcie 2024 r. i zdecydowała się przeprowadzić do Chin. Przeprowadzka do Chin wiązała się m.in. z zaprzestaniem dysponowania mieszkaniem, które dotychczas zajmowała w Polsce oraz wynajęciem mieszkania w Chinach. Wnioskodawczyni ponadto podjęła pracę na chińskiej uczelni, jednocześnie decydując się na skorzystanie z bezpłatnego urlopu na okres przynajmniej 3 lat u swojego polskiego pracodawcy. Wnioskodawczyni wskazała ponadto, że utrzyma w Polsce swój dotychczasowy rachunek bankowy. Zamierzała na bieżąco z niego korzystać.

W ocenie Dyrektora KIS:

„Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że skoro – jak wynika z wniosku – na swojej obecnej uczelni w Polsce za zgodą rektora wzięła Pani bezpłatny urlop od 31 sierpnia 2024 r., pod koniec sierpnia poleci Pani do Chin, aby tam zamieszkać i od 1 września 2024 r. rozpocząć tam pracę (przez okres 3 lat z możliwością jej przedłużenia na kolejne lata), poza uczelnią będzie Pani zaangażowana w życie artystyczne lokalnej społeczności, do Polski będzie Pani przyjeżdżać sporadycznie i na terenie Polski nie będzie posiadała Pani żadnych inwestycji, nie będzie prowadziła Pani działalności gospodarczej, nie posiada Pani majątku nieruchomego ani ruchomego (w tym samochodu) oraz nie ma Pani dzieci ani partnera życiowego na terenie Polski, w Chinach będzie wynajmować Pani mieszkanie, za które ponosić będzie opłaty eksploatacyjne i uiszczać czynsz – to uznać należy, że ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze od 1 września 2024 r. będzie posiadała Pani w Chinach. W Polsce co prawda zaciągnęła Pani kredyt w polskim banku na sfinansowanie swojej (...) działalności, który spłaca Pani do dnia dzisiejszego i z tego powodu będzie nadal utrzymywać dotychczasowy rachunek bankowy, na który będzie przelewana część wynagrodzenia otrzymywanego przez Panią z Chin. Dodatkowo z tego rachunku będzie dokonywała Pani zapłaty za koszty związane z wyjazdami za granicę i uczestnictwem w wystawach (gdyż transfery z chińskiego rachunku bankowego są droższe, bardziej sformalizowane i czas ich realizacji jest dłuższy), a także może się zdarzyć, iż niektóre z wystaw (o których mowa we wniosku) będą organizowane w Polsce - jednak te okoliczności nie mogą przesądzać o ściślejszych powiązaniach z Polską.

Wobec powyższego zasadnym jest przyjęcie, że po przeprowadzce do Chin będzie Pani podlegała w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegała opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodzić się zatem z Panią należy, że od 1 września 2024 r. w związku ze zmianą miejsca zamieszkania na Chiny i osiąganiem przez Panią od tego momentu dochodów ze stosunku pracy (z chińskiej uczelni) i dochodów z działalności wykonywanej osobiście dojdzie do zmiany Pani rezydencji podatkowej w trakcie roku podatkowego, tj. przestanie być Pani polskim rezydentem podatkowym. Tym samym od tego dnia do końca 2024 r. (i w latach następnych przy niezmienionym stanie prawnym i niezmienionych istotnie okolicznościach sprawy) nie będzie posiadała Pani w Polsce nieograniczonego obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Począwszy od 1 września 2024 r. będzie Pani podlegała bowiem w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, tj. tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Jak była o tym mowa w opisie zdarzenia przyszłego, A.A. przeniesie się na stałe do Polski w dniu 1 września 2025 r. W tym dniu dojdzie do zakończenia obowiązywania umowy najmu, na podstawie której zamieszkuje obecnie w Wielkiej Brytanii. W tym też dniu starszy syn A.A. rozpocznie naukę („zerówkę”) w szkole położonej w Polsce.

W ocenie A.A. oznacza to, że A.A. będzie od 1 września 2025 r. posiadał stałe ognisko domowe w Polsce. W związku z tym jego centrum interesów życiowych od dnia 1 września 2025 r. będzie znajdowało się w Polsce.

Należy także podkreślić, że w Polsce będzie znajdowało się także centrum interesów gospodarczych Państwa. A.A. z końcem sierpnia (czyli z dniem poprzedzającym dzień przeprowadzki do Polski) zakończy stosunek pracy z Pracodawcą UK. B.B. będzie wykonywała pracę z Polski.

Zdaniem A.A., fakt posiadania niektórych składników majątku na terenie Wielkiej Brytanii po przeprowadzce do Polski nie wpływa na fakt, że centrum interesów gospodarczych A.A. będzie znajdowało się w Polsce.

O prawidłowości takiego rozumowania świadczy m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 25 lipca 2024 r., znak 0114-KDIP3-2.4011.470.2024.2.JM. Wnioskodawcy opisywali, że w dniu 27 lutego 2024 r. przeprowadzili się z Polski do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Wskazywali, że posiadają w Polsce rachunki bankowe, polski numer telefonu, a także uzyskiwali przychody z wynajmu nieruchomości położonych w Polsce. Zastanawiali się, czy w związku z powyższym pozostają polskimi rezydentami podatkowymi.

Dyrektor KIS wskazał, że:

„zasadnym jest przyjęcie, że od dnia przeprowadzki do Zjednoczonych Emiratów Arabskich podlegają Państwo w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegają opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Oznacza to, że od dnia 27 lutego 2024 r. nie będą Państwo posiadali nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od dnia 27 lutego 2024 r., będą Państwo podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, tj. obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski”.

W związku z powyższym zasadnym jest przyjęcie, że od dnia 1 września 2025 r. A.A. będzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (będzie polskim rezydentem podatkowym) w rozumieniu Ustawy PIT.

A.A. pragnie też zwrócić uwagę, że – zgodnie z art. 4a Ustawy PIT – przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b Ustawy PIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, sporządzona w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (dalej „UPO”).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 UPO, w rozumieniu UPO, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Jak stanowi z kolei art. 4 ust. 2 UPO, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

W opinii A.A., również z UPO wynika, że od dnia 1 września 2025 r. A.A. będzie miał rezydencję w Polsce, gdyż w tym dniu jego ośrodek interesów życiowych zostanie przeniesiony do Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko A.A. indywidualnej sprawy i nie wywołuje skutków podatkowych dla B.B.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych informuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej