Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi firmę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Działalność polega na świadczeniu usług (dalej jako „usługi programistyczne”) na rzecz podmiotu gospodarczego (dalej jako „Klient”).

Przy realizacji usług programistycznych Wnioskodawca używa nowoczesnych technologii takich, jak:

−nowoczesne języki oprogramowania: (...);

−nowoczesne biblioteki informatyczne i kompilatory informatyczne: (...);

−nowoczesne środowiska informatyczne.

W szczegółowy zakres usług realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów gospodarczych wchodzi m.in. tworzenie oprogramowania zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy, projektowanie systemów informatycznych zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy, tworzenie modelu bądź programu komputerowego − wszystkie wymienione przedmioty działalności stanowią utwory w myśl ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto w zakres obowiązków Wnioskodawcy wchodzi również analiza i walidacja stworzonego oprogramowania, a także stworzenie nowego systemu informatycznego, nieistniejącego dotychczas w obrocie gospodarczym. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, system informatyczny oraz program komputerowy podlegają ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. (Dz. U. z 1994 r. nr 24, poz. 83).

Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania to nowy system informatyczny, nieistniejący dotychczas w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochody z opłat wynikających za sprzedaż praw autorskich i majątkowych do stworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego, opłata jest za sprzedaż autorskiego prawa do stworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Prowadzona odrębna ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami zawartymi w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowa, odrębna ewidencja jest prowadzona w sposób usystematyzowany, ciągły. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późniejszymi zmianami).

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących przedmiotem ulepszenia. W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności związanych z ulepszeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstają odrębne od tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej utwory, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca uzyskuje przychody z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej na mocy opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na mocy której Wnioskodawca przenosi wszystkie prawa autorskie i majątkowe na Spółkę, z którą ma podpisaną umowę. Wnioskodawca zgodnie z treścią umowy zawartej ze swoim Klientem przenosi na ten podmiot prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych podczas wykonywania tejże umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca przenosi również na wyżej wymieniony podmiot wszystkie prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, jak również ulepsza już istniejące oprogramowanie stworzone przez inne osoby. W przypadku ulepszania oprogramowania już istniejącego Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania lub użytkownikiem posiadającym prawo do użytkowania na podstawie licencji niewyłącznej.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez niego czynności opisanych we wniosku. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Wnioskodawca wykonuje czynności związane z powyżej opisanymi umowami o świadczeniu usług w dowolnie wybranym przez siebie miejscu − brak bezpośredniego nadzoru ze strony Usługodawcy.

Usługodawca nie narzuca konkretnego czasu i miejsca wykonywanych czynności przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca niniejszym oświadcza, że nie toczy się wobec niego żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani czynności sprawdzające w zakresie podatku PIT (podatku dochodowego od osób fizycznych) za jakikolwiek okres.

Doprecyzowanie opisu sprawy:

1.Pod pojęciem oprogramowanie (dalej jako „oprogramowanie” lub „produkt Końcowy”) należy rozumieć system informatyczny, który tworzy Wnioskodawca na zlecenie swojego klienta.

2.Charakterystyka oprogramowania:

−Oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawca, to system informatyczny realizowany na zlecenie klienta Wnioskodawcy.

−System ten jest tworzony w oparciu o następujące technologie i języki informatyczne: (...).

−Innowacyjność polega na wytworzeniu innowacyjnego programu komputerowego, nieistniejącego dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

3.Twórczy charakter przejawia się kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem.

a)Działania zmierzające do usprawnienia produktu końcowego:

−tworzenie kodu źródłowego przez Wnioskodawcę na podstawie określonych funkcji przez Klienta,

−stworzenie harmonogramu prac,

−tworzenie raportu końcowego z wykonanych prac.

b)Wykorzystywane technologie:

−nowoczesne języki programistyczne: (...),

−narzędzia: (...).

c)Oryginalność rozwiązań polega na:

−wykorzystaniu specyficznej wiedzy i know-how programistycznego Wnioskodawcy,

−utworzeniu specyficznych algorytmów,

−wytworzeniu kodu źródłowego indywidualnego w oparciu o pozyskaną wiedzę i know-how dotyczące usług programistycznych.

Od już istniejącego oprogramowania następujące usprawnienia odróżniają program komputerowy projektowany przez Wnioskodawcę:

·oryginalne podejście do tworzenia kodu źródłowego w oparciu o własne schematy i know-how,

·specyficzne obliczenia dokonane przez Wnioskodawcę w celu stworzenia indywidualnego programu komputerowego,

·indywidualna infrastruktura techniczna zaprojektowana z myślą o maksymalnej efektywności wytworzonego oprogramowania komputerowego.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę dla klienta zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym.

Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego planowany jest na podstawie własnych obliczeń i kreatywności Wnioskodawcy – często są to wyspecjalizowane algorytmy pod konkretny przypadek klienta.

Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach.

Każdorazowo projektowane funkcje są nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania otrzymane od klienta.

Wnioskodawca nie realizuje prac rutynowych – każda funkcjonalność jest nowa, niewystępująca dotychczas w praktyce gospodarczej.

Takie oprogramowanie nie jest dostępne w sprzedaży przez Internet – napisane wyłącznie dla danego klienta, z myślą o łatwej rozbudowie, rozwoju i skalowaniu.

4.Działalność prowadzona jest w sposób zaplanowany i metodyczny, według harmonogramu prac, z określonymi celami.

a)Systematyczność polega na:

−stworzeniu harmonogramu prac,

−systematycznym tworzeniu kodu źródłowego,

−tworzeniu raportu końcowego z wykonanych prac.

b)Główny cel: utworzenie utworu w postaci kodu źródłowego; źródłem finansowania jest kapitał własny przedsiębiorstwa.

c)Główny cel został osiągnięty.

d)Harmonogram: opracowywany na każdy rok kalendarzowy, wszystkie dotychczas zrealizowane.

5.a) Przed rozpoczęciem realizacji Wnioskodawca dysponował ograniczoną wiedzą programistyczną i know-how, które zwiększały się podczas prac.

b) Wykorzystywana wiedza i umiejętności: informatyczna, IT, programistyczna, planowanie, wdrażanie systemów IT, projektowanie architektury IT.

·Nowoczesne języki: (...);

·Narzędzia: (...);

·Oryginalność rozwiązań jw. (analogicznie jak wyżej).

c)Rozpoczęcie działalności nastąpiło w dniu rozpoczęcia realizacji prac opisanych we wniosku.

d)Języki programistyczne: (...); narzędzia: (...).

e)Sposób realizacji przedsięwzięcia: prace planowane na podstawie wymagań klienta, realizowane według harmonogramu w celu wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

f)Efekt działań: utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

6.Efekty pracy Wnioskodawcy nazywane „oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim:

·zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem,

·nie są efektem pracy powtarzalnej, przewidywalnej,

·nie są jedynie techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

7.Wnioskodawca nie uzyskuje dochodów ze sprzedaży licencji. Dochody pochodzą ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (program komputerowy podlegający ochronie prawnej).

8.Wnioskodawca nie uzyskuje dochodów ze sprzedaży licencji.

9.Efekty pracy w postaci oprogramowania są odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

10.Przeniesienie praw następuje w formie pisemnej, każdorazowo z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

11.Działalność Wnioskodawcy w zakresie oprogramowania obejmuje:

·nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności (w tym IT),

·planowanie produkcji, projektowanie i tworzenie nowych/ulepszonych produktów, procesów lub usług,

·z wyłączeniem rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli mają charakter ulepszeń.

12.Wyodrębnienie oprogramowania następuje przez prowadzenie odrębnej ewidencji prac i harmonogramu pracy. Przeniesienie każdego programu następuje pisemnie po zaakceptowaniu systemu przez klienta na podstawie raportu.

13.Wynagrodzenie Wnioskodawcy pochodzi wyłącznie z tytułu przeniesienia na kontrahenta praw do „programu komputerowego” – autorskie prawo do programu komputerowego.

14.Wydatki poniesione na zakup laptopa oraz komputera stacjonarnego są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i umożliwiają tworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zarówno podczas realizacji prac u klienta, jak i w domu.

Wydatki na nabycie akcesoriów do laptopa i komputera stacjonarnego, takich jak mysz komputerowa czy słuchawki, mają wpływ na ergonomię i komfort pracy, a także zwiększają efektywność podczas realizacji projektów związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Nakłady poniesione na zakup samochodu oraz koszty amortyzacji tego pojazdu dotyczą jego wykorzystania w ramach prowadzonej działalności związanej z tworzeniem oprogramowania. Samochód służy do dojazdów na spotkania z klientami, konsultacji, prezentacji, załatwiania spraw administracyjnych i organizacyjnych, a także do współpracy z podwykonawcami i partnerami biznesowymi w celu odbioru prac i ustaleń technicznych związanych z powstawaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wydatki poniesione na szkolenia informatyczne, zakup specjalistycznej literatury oraz uzyskanie certyfikatów (...) potwierdzających i rozwijających wiedzę są niezbędne w procesie tworzenia oprogramowania będącego przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

15.Związek został opisany w punkcie 14 niniejszego pisma.

16.Odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, od 4 marca 2025 r.

17.Stosowany jest klucz przychodowy o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

18.Przyjęta metodyka alokacji stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu (kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy) z konkretnym przychodem z danego kwalifikowanego IP nie jest możliwe w danym stanie faktycznym (dany koszt dotyczy wielu źródeł oraz wielu kwalifikowanych IP i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu służącego wyliczeniu wskaźnika nexus, z przychodami z konkretnego kwalifikowanego IP.

Pytania

1.Czy kwalifikowane dochody uzyskane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, opisane w niniejszym wniosku − Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy opisana we wniosku działalność gospodarcza, którą Wnioskodawca prowadzi, jest działalnością badawczo- rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy wydatki, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej spełniają wymóg z art. 30ca ust. 2 pkt 8. Ponadto zgodnie z art. 30cb Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac. Na podstawie powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do dochodów opisanych w niniejszym wniosku.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością badawczo-rozwojową.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane w pytaniu koszty uzyskania przychodu są, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Artykuł 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że oprogramowanie, które Pan tworzy, to system informatyczny realizowany na zlecenie Pana klienta. System ten jest tworzony w oparciu o następujące technologie i języki informatyczne: (...). Innowacyjność polega na wytworzeniu innowacyjnego programu komputerowego, nieistniejącego dotychczas w Pana praktyce gospodarczej.

Efekty pracy w postaci oprogramowania są odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pod pojęciem oprogramowanie (dalej jako „oprogramowanie” lub „produkt końcowy”) należy rozumieć system informatyczny, który tworzy Pan na zlecenie swojego klienta.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że opisana działalność jest działalnością twórczą, gdyż przejawia się kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem.

Działania zmierzające do usprawnienia produktu końcowego to: tworzenie kodu źródłowego na podstawie określonych funkcji przez Klienta, stworzenie harmonogramu prac, tworzenie raportu końcowego z wykonanych prac. Jako wykorzystywane technologie wskazał Pan nowoczesne języki programistyczne: (...) oraz narzędzia: (...).

Oryginalność rozwiązań polega na wykorzystaniu przez Pana „specyficznej” wiedzy i know-how programistycznego, utworzeniu specyficznych algorytmów oraz wytworzeniu kodu źródłowego indywidualnego w oparciu o pozyskaną wiedzę i know-how dotyczące usług programistycznych.

Od istniejącego oprogramowania następujące usprawnienia odróżniają program komputerowy projektowany przez Pana: oryginalne podejście do tworzenia kodu źródłowego w oparciu o własne schematy i know-how, specyficzne obliczenia dokonane przez Pana w celu stworzenia indywidualnego programu komputerowego, indywidualna infrastruktura techniczna zaprojektowana z myślą o maksymalnej efektywności wytworzonego oprogramowania komputerowego.

Oprogramowanie tworzone przez Pana dla klienta zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego planowany jest na podstawie Pana własnych obliczeń i kreatywności – często są to wyspecjalizowane algorytmy pod konkretny przypadek klienta. Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach.

Każdorazowo projektowane funkcje są nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania otrzymane od klienta. Nie realizuje Pan prac rutynowych – każda funkcjonalność jest nowa, niewystępująca dotychczas w praktyce gospodarczej.

Takie oprogramowanie nie jest dostępne w sprzedaży przez Internet – napisane jest wyłącznie dla danego klienta, z myślą o łatwej rozbudowie, rozwoju i skalowaniu.

Efekty Pana pracy nazywane „oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim, tj. zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, nie są efektem pracy powtarzalnej, przewidywalnej, nie są jedynie techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone przez Pana oprogramowania to nowy system informatyczny, nieistniejący dotychczas w Pana praktyce gospodarczej. Systematyczność polega na stworzeniu harmonogramu prac, systematycznym tworzeniu kodu źródłowego, tworzeniu raportu końcowego z wykonanych prac. Wyjaśnił Pan, że głównym celem jest utworzenie utworu w postaci kodu źródłowego. Główny cel został osiągnięty. Wskazał Pan, że harmonogram opracowywany jest na każdy rok kalendarzowy, wszystkie dotychczas zostały zrealizowane.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do tworzonych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że działalność Pana obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności (w tym IT). Pana działalność w zakresie oprogramowania obejmuje, również planowanie produkcji, projektowanie i tworzenie nowych/ulepszonych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli mają charakter ulepszeń.

Przy realizacji usług programistycznych używa Pan nowoczesnych technologii, takich jak: nowoczesne języki oprogramowania: (...), nowoczesne biblioteki informatyczne i kompilatory informatyczne: (...), nowoczesne środowiska informatyczne. Oryginalność rozwiązań polega na: wykorzystaniu specyficznej wiedzy i know-how programistycznego, utworzeniu specyficznych algorytmów, wytworzeniu kodu źródłowego indywidualnego w oparciu o pozyskaną wiedzę i know-how dotyczące usług programistycznych.

Od już istniejącego oprogramowania następujące usprawnienia odróżniają program komputerowy projektowany przez Pana: oryginalne podejście do tworzenia kodu źródłowego w oparciu o własne schematy i know-how, specyficzne obliczenia dokonane przez Pana w celu stworzenia indywidualnego programu komputerowego, indywidualna infrastruktura techniczna zaprojektowana z myślą o maksymalnej efektywności wytworzonego oprogramowania komputerowego.

Tworzone przez Pana dla klienta Oprogramowanie zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego planowany jest na podstawie Pana własnych obliczeń i kreatywności – często są to wyspecjalizowane algorytmy pod konkretny przypadek klienta. Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach.

Każdorazowo projektowane funkcje są nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania otrzymane od klienta. Nie realizuje Pan prac rutynowych – każda funkcjonalność jest nowa, niewystępująca dotychczas w praktyce gospodarczej.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności (w tym IT) oraz planowanie produkcji, projektowanie i tworzenie nowych/ulepszonych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli mają charakter ulepszeń.

Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez Pana działalności, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone przez Pana oprogramowania to nowy system informatyczny, nieistniejący dotychczas w praktyce gospodarczej.

Oprogramowanie, które Pan tworzy, to system informatyczny realizowany na zlecenie Pana klienta. System ten jest tworzony w oparciu o następujące technologie i języki informatyczne: (...). Innowacyjność polega na wytworzeniu innowacyjnego programu komputerowego, nieistniejącego dotychczas w Pana praktyce gospodarczej.

Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach. Każdorazowo projektowane funkcje są nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania otrzymane od klienta. Nie realizuje Pan prac rutynowych – każda funkcjonalność jest nowa, niewystępująca dotychczas w praktyce gospodarczej.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wskazane we wniosku oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzone przez Pana oprogramowania to nowy system informatyczny, nieistniejący dotychczas w praktyce gospodarczej. Twórczy charakter przejawia się kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym charakterem. Tworzy Pan nowe oprogramowanie, jak również ulepsza już istniejące oprogramowanie stworzone przez inne osoby. Efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie Pana pochodzi wyłącznie z tytułu przeniesienia na kontrahenta praw do „programu komputerowego” (autorskie prawo do programu komputerowego). Uzyskuje Pan dochody z opłat wynikających ze sprzedaż praw autorskich i majątkowych do stworzonego kodu źródłowego (sprzedaży autorskiego prawa do stworzonego programu komputerowego).

Przeniesienie praw następuje w formie pisemnej, każdorazowo z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prowadzi Pan od 4 marca 2025 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami zawartymi w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odrębna ewidencja jest prowadzona w sposób usystematyzowany i ciągły, pozwala ona na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Chciałby Pan zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% do uzyskanego dochodu z KPWI za rok 2025.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.); dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Klienta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

W konsekwencji, jeśli faktycznie – jak Pan wskazał – efekty Pana pracy stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie określnej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to autorskie prawo do tych odrębnych programów komputerowych wytwarzanych przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Klienta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do odrębnych programów komputerowych) za okres objęty wnioskiem, tj. za rok 2025 (począwszy do 4 marca 2025 r.), jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Jak wynika z treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego odnosi się art. 30ca ust. 7 tej ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy, zatem w tym zakresie zastosowanie znajdą ogólne zasady kwalifikowalności kosztów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego wynika zatem, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy.

Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, podatnik może przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Przy czym, to podatnik zobowiązany jest wykazać związek danego wydatku z uzyskanym przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

W świetle powyższego opisane we wniosku koszty, które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 23 ustawy), w części w jakiej są/będą proporcjonalnie przypisane do przychodów ze sprzedaży autorskich prawa do programów komputerowych, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.