Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 20 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 24 czerwca 2025 r. (wpływ 27 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, który w przeszłości nabył metale szlachetne w formie monet inwestycyjnych – zarówno srebrnych, jak i złotych – za gotówkę w punkcie sprzedaży stacjonarnej (…). Zakup został dokonany ze środków prywatnych, które uzyskał w toku oszczędności, w celu długoterminowego zabezpieczenia majątku (inwestycja pasywna).

Transakcje te miały miejsce w dwóch okresach:

-   w dniu 30 listopada 2016 r. Wnioskodawca zakupił (...) sztuk srebrnych monet inwestycyjnych, dokonując pięciu transakcji po (...) sztuk każda. Łączna wartość zakupu wyniosła ok. (...) zł,

-   w dniu 19 marca 2021 r. Wnioskodawca zakupił (...) sztuk złotych monet za łączną kwotę około (...) zł.

Zakupy zostały opłacone gotówką w kasie (…). Wnioskodawca otrzymał paragony fiskalne, jednak z upływem lat paragony te uległy zagubieniu lub zniszczeniu i obecnie nie posiada on fizycznego dowodu zakupu.

Wszystkie monety były przechowywane w celach inwestycyjnych i nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej ani odsprzedawane w ramach obrotu handlowego.

Na moment składania wniosku Wnioskodawca rozważa sprzedaż posiadanych monet inwestycyjnych – części lub całości – i chciałby uzyskać potwierdzenie, czy brak dokumentu zakupu (paragonu) wpływa na obowiązek podatkowy z tytułu ewentualnego dochodu oraz czy możliwe jest zwolnienie z podatku PIT na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT (sprzedaż rzeczy po upływie 6 miesięcy od nabycia).

Uzupełnienie

Czy w przeszłości dokonywał Pan sprzedaży innych monet niż wskazane w opisie sprawy; jeśli tak, proszę wskazać – jakich, ile, kiedy?

Nie dokonywał Pan w przeszłości sprzedaży innych monet niż wskazanych w opisie.

Czy zamierza Pan w przyszłości nabywać inne monety niż wskazane w opisie sprawy w celu ich dalszej odsprzedaży?

Nie zamierza Pan nabywać innych monet w celu ich dalszej odsprzedaży.

Czy prowadzona przez Pana sprzedaż monet będących przedmiotem wniosku następuje/będzie następowała:

-w celach zarobkowych – tj. w celu zapewnienia określonego dochodu, a nie wyłącznie w celu zaspokojenia Pana własnych potrzeb,

-w sposób ciągły – tj. z zamiarem powtarzania tej czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku,

-w sposób zorganizowany – tj. w ramach uporządkowanych, celowych czynności?

Sprzedaż monet będących przedmiotem wniosku nie będzie następowała w celach zarobkowych, ciągły ani zorganizowany. Monety zakupione zostały celem zabezpieczenia majątku, aby nie trzymać oszczędności jedynie na koncie bankowym.

Czy podejmuje/będzie Pan podejmować działania marketingowe w celu sprzedaży monet; proszę opisać jakie?

Nie podejmował Pan oraz nie będzie Pan podejmować działań marketingowych w celu sprzedaży monet.

W jaki sposób pozyskał/pozyska Pan nabywców monet?

Nabywców pozyska Pan wśród znajomych lub sprzeda Pan do kantorów stacjonarnych.

Czy korzystał/będzie Pan korzystał z usług wspierających sprzedaż; jeśli tak – to jakich?

Nie korzystał Pan oraz nie będzie Pan korzystać z usług wspierających sprzedaż.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca, który nabył za gotówkę w 2016 r. i 2021 r. metale szlachetne w postaci monet inwestycyjnych (srebro i złoto), a następnie po upływie ponad 6 miesięcy od ich zakupu zamierza dokonać ich sprzedaży, może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo braku fizycznych dowodów zakupu (zagubione paragony)?

2. Czy Wnioskodawca może dokonać więcej niż jednej sprzedaży posiadanych monet inwestycyjnych w ciągu roku (np. w kilku transakcjach), bez utraty prawa do zwolnienia z podatku PIT wynikającego z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT i bez uznania, że prowadzi działalność gospodarczą?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – sprzedaż posiadanych monet inwestycyjnych (zarówno srebrnych, jak i złotych) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, a sprzedaż nie ma związku z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie rzeczy, jeżeli zbycie to nie następuje w ramach działalności gospodarczej oraz zostało dokonane przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Z kolei art. 10 ust. 2 wskazuje, że przepis ten nie ma zastosowania do rzeczy nabytych w ramach lub na potrzeby działalności gospodarczej. W przypadku Wnioskodawcy taka sytuacja nie zachodzi – zakupy miały charakter inwestycyjny i prywatny, a nie zawodowy czy komercyjny.

Wnioskodawca nabył przedmiotowe monety:

•  srebrne monety inwestycyjne – w dniu 30 listopada 2016 r.,

•  złote monety – w dniu 19 marca 2021 r.

Obecnie, tj. w 2025 roku, Wnioskodawca zamierza je sprzedać. Tym samym od końca miesiąca, w którym dokonano nabycia, upłynęło znacznie więcej niż 6 miesięcy – odpowiednio ponad 8 i ponad 3 lata. Oznacza to, że zostanie spełniony warunek czasowy przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT.

Okoliczność, że Wnioskodawca nie posiada już fizycznych paragonów fiskalnych potwierdzających zakup, nie wpływa na sam fakt nabycia i terminu jego dokonania. Transakcje zostały zrealizowane w sposób legalny i rzetelny, za gotówkę, w oficjalnym punkcie sprzedaży (…). Wnioskodawca nie działał w celu uzyskania korzyści zawodowej lub systematycznej – transakcja sprzedaży będzie miała charakter incydentalny i prywatny.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż monet inwestycyjnych będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z powołanymi przepisami.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – dokonanie więcej niż jednej sprzedaży monet inwestycyjnych w ciągu roku nie powoduje automatycznie uznania takiej działalności za działalność gospodarczą, o ile spełnione są poniższe warunki:

·zbycie rzeczy następuje z majątku prywatnego, a nie nabytego w celu odsprzedaży,

·nie występuje zamiar ciągłego, zorganizowanego zarobkowania,

·sprzedaż ma charakter okazjonalny i nieprofesjonalny.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT sprzedaż rzeczy (w tym monet inwestycyjnych) po upływie 6 miesięcy od ich nabycia nie podlega opodatkowaniu, jeżeli nie odbywa się w ramach działalności gospodarczej.

Ustawa o PIT oraz ustawa – Prawo przedsiębiorców wskazują, że działalność gospodarcza musi mieć cechy:

zorganizowania,

ciągłości,

zamiaru osiągania zysku w sposób zawodowy (profesjonalny).

Wnioskodawca działa jako osoba fizyczna, nigdy nie prowadził działalności handlowej związanej z metalami szlachetnymi, a planowana sprzedaż monet dotyczy majątku gromadzonego latami w celach inwestycyjnych. Celem nie było osiąganie bieżącego dochodu, lecz długoterminowe zabezpieczenie wartości kapitału.

Zdarzenie sprzedaży może – ze względów praktycznych – odbywać się w kilku transakcjach (np. w różnych punktach skupu lub w różnych terminach), ale to nie przesądza o prowadzeniu działalności gospodarczej, o ile nie są spełnione inne kryteria wskazujące na zamiar zarobkowy o charakterze zawodowym.

W ocenie Wnioskodawcy nawet kilka sprzedaży rocznie (np. rozłożonych na kilka miesięcy) może korzystać ze zwolnienia z PIT, jeśli przedmiotem sprzedaży są rzeczy posiadane powyżej 6 miesięcy, zakupione prywatnie, a nie „obracane” systematycznie w celach handlowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Na podstawie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9.

Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy to działalność, która ma następujące cechy:

-jest działalnością zarobkową;

-jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;

-jest prowadzona we własnym imieniu.

Działalność „zarobkowa” to działalność, której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Jednocześnie brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk, nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty.

Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.

Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:

-   „zorganizowany” to będący efektem „organizowania”; „organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie”, albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);

-   „ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania; kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z tego przepisu wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei kwota uzyskana ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.

Z opisu sprawy wynika, że nabył Pan w listopadzie 2016 r. (...) sztuk srebrnych monet inwestycyjnych w pięciu transakcjach oraz w marcu 2021 r. (...) sztuk złotych monet – za gotówkę w punkcie sprzedaży stacjonarnej. Zakup został dokonany ze środków prywatnych, które uzyskał Pan w toku oszczędności w celu długoterminowego zabezpieczenia majątku (inwestycja pasywna). Otrzymał Pan paragony fiskalne, jednak z upływem lat paragony te uległy zagubieniu lub zniszczeniu i obecnie nie posiada Pan fizycznego dowodu zakupu. Wszystkie monety były przechowywane w celach inwestycyjnych i nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej ani odsprzedawane w ramach obrotu handlowego. Nie dokonywał Pan w przeszłości sprzedaży innych monet i nie zamierza Pan nabywać innych monet w celu ich dalszej odsprzedaży. Nie podejmował Pan oraz nie będzie Pan podejmować działań marketingowych w celu sprzedaży monet. Nabywców pozyska Pan wśród znajomych lub sprzeda Pan do kantorów stacjonarnych. Nie korzystał Pan oraz nie będzie Pan korzystać z usług wspierających sprzedaż.

Skoro monety, o których mowa we wniosku, były przez Pana nabywane z majątku prywatnego w celach długoterminowego zabezpieczenia majątku, a nie w ramach działalności gospodarczej, to ich zbycie nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem sprzedaż tę należy rozpatrywać w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem przychodu. Jak Pan wskazał, zbycie monet nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie – zatem zbycie to nie będzie stanowić źródła przychodów w rozumieniu ww. przepisu, a w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Bez wpływu na Pana sprawę pozostaje, czy dokona Pan więcej niż jednej sprzedaży posiadanych monet inwestycyjnych w ciągu roku (np. w kilku transakcjach). Jeżeli jest to Pana prywatna sprzedaż monet, które ma Pan dłużej niż wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin i jest Pan to w stanie udowodnić, to taka sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

W odniesieniu do kwestii dokumentowania momentu nabycia monet wskazuję, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, w jakiej sytuacji po stronie podatnika powstaje, a w jakiej nie powstaje, przychód ze sprzedaży rzeczy. Przepis ten nie określa natomiast, w jaki sposób podatnik ma udowodnić moment nabycia rzeczy – w przypadku ewentualnych czynności sprawdzających, postępowań podatkowych lub kontrolnych organów podatkowych. Właściwe w tym zakresie są przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.

I tak, w przypadku ewentualnej konieczności wykazania przed organami podatkowymi, że spełnił Pan warunek upływu półrocznego okresu pomiędzy nabyciem monet a ich sprzedażą, będzie Pan mógł przedstawić wszelkie dowody potwierdzające okres posiadania przez Pana tych rzeczy. Zgodnie bowiem z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Ocena tych dowodów pozostanie w kompetencji właściwego w Pana sprawie organu podatkowego prowadzącego ewentualne postępowanie.

W interpretacji indywidualnej nie można jednoznacznie przesądzić, co będzie wystarczającym dokumentem do tego udowodnienia. Ostateczna ocena, czy nabycie monet zostało prawidłowo udokumentowane, leży w kompetencjach organów podatkowych właściwych dla Pana w toku odpowiedniego postępowania.

Podsumowanie: sprzedaż przez Pana monet inwestycyjnych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie. Fakt, że może Pan dokonać więcej niż jednej sprzedaży posiadanych monet inwestycyjnych w ciągu roku (np. w kilku transakcjach), nie ma wpływu na kwalifikację tych transakcji jako działalności gospodarczej ani też nie powoduje powstania przychodu ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.