Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie nieuznania czynności udostępnienia składników majątkowych przez Państwo na rzecz Zainteresowanego za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełnili Państwo wniosek - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 lipca 2025 r. i pismem z 25 lipca 2025 r.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A. Sp. z o.o.

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

• Spółdzielnia B.

Opis stanu faktycznego

1 Kontekst

Spółka A. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) z siedzibą w (…) jest polskim rezydentem podatkowym i posiada status czynnego podatnika VAT.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest (...). Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie (...). Ponadto, Wnioskodawca świadczy również usługi w zakresie (...). (...) jest działalnością trudną, wymagającą specyficznej wiedzy - z tego względu doświadczenie pracowników i współpracowników Spółki jest rzeczą niezwykle istotną.

Głównym odbiorcą ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest podmiot powiązany ze Spółką (dalej: Podmiot Powiązany).

Spółdzielnia B. (dalej: Zainteresowany) z siedzibą w (…) jest polskim rezydentem podatkowym oraz jest podmiotem niepowiązanym z Wnioskodawcą.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł porozumienia, zgodnie z którymi Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze środków trwałych (ruchomości oraz nieruchomości) będących własnością Podmiotu Powiązanego bez ponoszenia dodatkowych kosztów za korzystanie (analogicznie jak w umowie toolingu). Przedmiotowe środki trwałe są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na potrzeby świadczenia usług na rzecz Podmiotu Powiązanego.

Zgodnie z treścią porozumienia, pomimo iż środki trwałe są wykorzystywane przez Wnioskodawcę, to prawo rozporządzania zarówno nieruchomościami jak i ruchomościami jak właściciel zostaje po stronie Podmiotu Powiązanego. Równocześnie, Podmiot Powiązany nie obciąża Wnioskodawcy opłatami za korzystanie z ww. środków trwałych.

Porozumieniem strony potwierdzają także, że Wnioskodawca oferuje Podmiotowi Powiązanemu odpowiednio niższe ceny usług wykonanych w oparciu o powierzone środki trwałe, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby Wnioskodawca zmuszony był ponosić dodatkowe opłaty z tytułu dzierżaw i najmów. Tym samym świadczenia te są ekwiwalentne. Wnioskodawca ponosi natomiast koszty bieżącej eksploatacji składników majątku będących własnością Podmiotu Powiązanego.

Na podstawie otrzymanej interpretacji indywidualnej z 12 czerwca 2020 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.76.2020.3.AK oraz z 3 czerwca 2020 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.70.2020.3.NK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził następujące konsekwencje powyżej opisanego zdarzenia na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT):

1.Wnioskodawca nie uzyska przychodu z nieodpłatnego świadczenia, ani też z częściowo odpłatnego świadczenia.

2.Pomimo oddania środków trwałych do korzystania Wnioskodawcy Podmiot Powiązany zachowuje prawo do ich amortyzacji.

oraz podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT):

1.Przekazanie środka trwałego Wnioskodawcy do użytkowania nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w VAT.

2.Obecna sytuacja Wnioskodawcy

Jak wskazano wyżej, charakterystyka działalności powiązanej z przemysłem (...) jest wyjątkowa i specyficzna oraz wymaga zaangażowania i doświadczenia odpowiedniego personelu. W związku z tym Wnioskodawca przewiduje, że w związku z trwającym procesem transformacji sektora (...), jeżeli nie będzie w stanie w oparciu o własne zasoby realizować obecnych oraz przyszłych usług na rzecz Podmiotu Powiązanego, celem wykonania ciążących na nim zobowiązań oraz zagwarantowania ciągłości prac, konieczne będzie angażowanie przez Wnioskodawcę Zainteresowanego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zawarł umowę z Zainteresowanym na realizację określonych czynności m.in. z zakresu dokonywania bieżących napraw maszyn oraz urządzeń. Niewykluczone, że Wnioskodawca będzie korzystał z usług Zainteresowanego także do wykonywania innych czynności w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponadto zadba o to, by Zainteresowany posiadał personel, doświadczenie, jak i wiedzę w świadczeniu wyżej wymienionych usług.

W ramach ww. współpracy Wnioskodawca przekazuje również Zainteresowanemu uprawnienie do korzystania ze środków trwałych (ruchomości oraz nieruchomości) koniecznych do realizacji prac dla Wnioskodawcy.

Równocześnie, ani Podmiot Powiązany, ani Wnioskodawca, zgodnie z przyjętym założeniem, nie będą obciążali Zainteresowanego opłatami za korzystanie z ww. środków trwałych. W konsekwencji braku opłat za udostępnienie środków trwałych Zainteresowany oferuje Wnioskodawcy odpowiednio niższe ceny usług wykonanych w oparciu o powierzone środki trwałe, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby Zainteresowany zmuszony był ponosić dodatkowe opłaty z tytułu dzierżaw i najmów (analogicznie jak w umowie toolingu). Tym samym świadczenia Zainteresowanego i Wnioskodawcy będą również ekwiwalentne.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W odpowiedzi na pytania wskazali Państwo:

a.Jakiego rodzaju umowę zawarli Państwo z Zainteresowanym na realizację określonych czynności (umowa o dzieło, zlecenie, o podwykonawstwo, inna)?

Odp.: Podstawowym stosunkiem prawnym regulującym współpracę pomiędzy Spółką A. a Zainteresowanym jest Umowa o świadczenie usług naprawczych (dalej: „Umowa”).

b.Jakie czynności będzie wykonywał i jakie usługi świadczył Zainteresowany na rzecz Wnioskodawcy na podstawie zawartej umowy na realizację określonych czynności?

Odp.: W ramach świadczenia usług, Zainteresowany zobowiązuje się do wykonywania na zlecenie Wnioskodawcy usług naprawczych i konserwacyjnych na maszynach, środkach transportu i innych urządzeniach wskazanych przez Wnioskodawcę.

c.Jak zawarta umowa reguluje kwestię „zadbania” przez Wnioskodawcę o to, by Zainteresowany posiadał personel, doświadczenie, wiedzę w świadczeniu usług, które wskażą Państwo w odpowiedzi na ww. pkt b. wezwania?

Odp.: W trakcie wykonywania Umowy Wnioskodawca zastrzegł sobie prawo do kontroli, przez swych Przedstawicieli, w szczególności:

1)warunków techniczno - organizacyjnych oraz zgodności procesu realizacji Umowy z zapisami umownymi,

2)kwalifikacji i uprawnień pracowników w zakresie zgodności z wymaganiami Zleceniodawcy, w szczególności w zakresie Prawa geologicznego i górniczego,

3)przestrzegania przepisów powszechnie obowiązujących, wewnętrznych uregulowań Wnioskodawcy, w szczególności w zakresie Prawa geologicznego i górniczego, ochrony środowiska i przepisów BHP.

d.Czy Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą, jeśli tak to w jakim zakresie i czy jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT?

Odp.: Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zakres prowadzonej działalności gospodarczej:

(...)

e.Czyją własnością są środki trwałe (nieruchomości i ruchomości), z których korzysta Zainteresowany w ramach współpracy, o której mowa we wniosku?

Odp.: Środki trwałe są własnością Spółka Z. - jest to Podmiot Powiązany, który jest głównym beneficjantem usług świadczonych przez Zainteresowanego jako podwykonawcy.

f.Czy Podmiot Powiązany wyraził zgodę na angażowanie przez Państwa Zainteresowanego i korzystanie przez Zainteresowanego ze środków trwałych?

Odp.: Podmiot Powiązany wyraził zgodę na angażowanie Zainteresowanego i korzystanie przez Zainteresowanego ze środków trwałych.

g.Czy powierzenie środków trwałych jest niezbędne do wykonywanych czynności przez Zainteresowanego i jest obowiązkiem Wnioskodawcy?

Odp.: Powierzenie środków trwałych Zainteresowanemu jest niezbędne celem wykonywania czynności usługowych w oparciu o wspomnianą wyżej Umowę. Wnioskodawca zobowiązany jest powierzyć przedmiotowe środki trwałe Zainteresowanemu (analogicznie do toolingu) w oparciu o stosowne porozumienie.

h.W jaki sposób i w oparciu o jaki dokument Wnioskodawca przekazuje Zainteresowanemu uprawnienie do korzystania ze środków trwałych koniecznych do realizacji prac dla Wnioskodawcy?

Odp.: Wnioskodawca przekazuje Zainteresowanemu uprawnienie do korzystania ze środków trwałych koniecznych do realizacji prac dla Wnioskodawcy w oparciu o zawarte Porozumienie w sprawie udostępnienia składników majątku.

i.Czy w wyniku zawartej umowy na realizację określonych czynności Wnioskodawca przenosi na Zainteresowanego prawo do rozporządzania środkami trwałymi jak właściciel?

Odp.: Zawarta Umowa oraz porozumienie w sprawie udostępnienia składników majątku (dalej: „Porozumienie”) nie przenoszą na Zainteresowanego prawa do rozporządzania środkami trwałymi jak właściciel.

j.Czy Zainteresowany na podstawie zawartej umowy wykorzystuje środki trwałe, z których korzysta bez ponoszenia opłat, wyłącznie do wykonywania określonych czynności i usług na rzecz Wnioskodawcy, czy też może je wykorzystywać wedle własnego uznania, do innych niż określonych w umowie czynności? W jaki sposób umowa reguluje tę kwestię?

Odp.: Zgodnie z ustaleniami stron wskazano zarówno w Umowie jak i Porozumieniu, że Zainteresowany może wykorzystywać środki trwałe, z których korzysta bez ponoszenia opłat wyłącznie do wykonywania określonych czynności i usług na rzecz Wnioskodawcy określonych w Umowie.

k.Czy to z zawartej przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego umowy na realizację określonych czynności wynika uprawnienie Zainteresowanego do korzystania bez ponoszenia opłat za korzystanie ze środków trwałych, czy też kwestia ta jest uregulowana w odrębnym dokumencie np. innej umowie, porozumieniu, itp.?

Odp.: Uprawnienie do korzystania ze środków trwałych określone zostało głównie we wspomnianym wyżej (odrębnym od Umowy) Porozumieniu o udostępnieniu składników majątku zawartym pomiędzy Wnioskodawcą a Zainteresowanym.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy udostępnienie składników majątkowych przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy udostępnienie składników majątkowych do używania przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem VAT znajduje się w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy podkreślić, że w orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, zgodnie z którym pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel”, którym posługuje się ustawa o VAT, nie ogranicza się do przeniesienia własności towaru w sensie prawnym (cywilistycznym), ale obejmuje też przeniesienie władztwa ekonomicznego nad tym towarem, dokonane przez dostawcę, który władał nim jako posiadacz samoistny (jak właściciel), i w następstwie którego nabywca może tym towarem rozporządzać jak właściciel, tzn. korzystać z niego z wyłączeniem innych osób, pobierać pożytki i inne dochody, mieć możność przetwarzania go, zużycia, a nawet zniszczenia, a także dokonywać w stosunku do niego czynności prawnych (tak m.in. NSA w wyroku z 4 października 2018 r., sygn. akt I FSK 1815/16). Tym samym, dla uznania czynności za dostawę towaru, kluczowym elementem jest przeniesienie faktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2)zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W tym miejscu wskazać należy, że wyjaśniając pojęcie świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT, Naczelny Sąd Administracyjny w jednym z wyroków zważył, że: „Nie można zapominać przy tym, że główną przesłanką świadczenia usług jest zaspokojenie potrzeb konsumenta”.

Niewątpliwie umowy zawierane przez skarżącą z jej zleceniobiorcami mają na celu osiągnięcie zysku przez każdą ze stron. W stanie faktycznym opisanym we wniosku o interpretację, zleceniobiorców tych nie można jednak uznać za adresatów odpłatnych usług polegających na udostępnianiu im samochodów skarżącej. Czynności udostępnienia tych samochodów mają bowiem charakter techniczny i pomocniczy w stosunku do zamawianych przez spółkę usług transportowych, bez których czynności udostępnienia samochodów nie mają samodzielnej racji bytu. Samo posiadanie tych samochodów przez Zleceniobiorców nie jest im potrzebne, gdyż nie generuje dla nich zysku. W tym przypadku dochodzi do swoistej kooperacji działań spółki oraz jej zleceniobiorców, w celu osiągnięcia zysku przez wszystkie podmioty kooperujące. Działania skarżącej i jej zleceniobiorców mają charakter współpracy dla osiągnięcia wspólnego celu ekonomicznego, z którego w stosownych proporcjach uzyskują należne im wynagrodzenia” (Wyrok NSA z 29 sierpnia 2014 r., I FSK 1281/13, M. Podat. 2014, nr 11, poz. 37-40.).

Również w wyroku NSA z 23 kwietnia 2008 r., I FSK 1788/07, M. Podat. 2009, nr 2, poz. 28-32 (wielokrotnie cytowanym w orzecznictwie), przy ustalaniu przedmiotu opodatkowania świadczenia usług o złożonym charakterze jakie stanowią umowy kooperacyjne, należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębnienia poszczególnych czynności służących realizacji tego celu dla potrzeb podatkowych w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego.

Tożsamy pogląd wyraził także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 15 grudnia 2015 r., sygn. akt. III SA/Gl 1493/15, w którym zważył, że „Raz jeszcze należy podkreślić, że przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jako przedmiotu opodatkowania, świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne), należy przede wszystkim uwzględniać cel takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania, na potrzeby podatkowe poszczególnych czynności służących realizacji tego celu (tak NSA w wyroku z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt I FSK 1788/07, wyroku z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt I FSK 291/08 czy wyroku z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt I FSK 562/11). (...) Działań takich nie można, do celów podatku od towarów i usług, wydzielać i oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego końcowym efektem, jest zrealizowanie wspólnego przedsięwzięcia”.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanego stanu faktycznego, dla Zainteresowanego warunkiem koniecznym dla wykonywania usług jest posiadanie niezbędnych ruchomości i nieruchomości. Wnioskodawca przekazuje zatem współpracującemu z nim Zainteresowanemu potrzebne składniki majątkowe. W zamian, Zainteresowany jest wówczas zobowiązany do używania tych składników majątkowych tylko i wyłącznie w trakcie wykonywania określonych usług dla Wnioskodawcy. Co również istotne, przekazanie odpowiada umowie toolingu - Wnioskodawca przekazuje bowiem Zainteresowanemu składniki majątkowe potrzebne do wykonania usługi w zamian za niższą cenę jej wykonania.

Tym samym w ocenie Zainteresowanych nie dojdzie do dostawy towarów, gdyż umowa między Wnioskodawcą a Zainteresowanym nie przewiduje przejścia prawa do dysponowania składnikami majątkowymi jak właściciel. Zainteresowany nie będzie więc uprawniony do wykorzystywania środków trwałych wedle własnego uznania, a warunkiem z ich korzystania będzie używanie ich w określonych usługach. Tym samym Zainteresowany nie będzie mógł swobodnie dysponować i rozporządzać składnikami majątkowymi - zakres ich użytkowania będzie ściśle uregulowany.

W analizowanym stanie faktycznym nie dojdzie również do świadczenia usług, ponieważ przekazanie do używania środków trwałych Zainteresowanemu nie będzie stanowiło odrębnej usługi, a będzie stanowiło element techniczny i pomocniczy stosunku zobowiązaniowego. Tym samym tego rodzaju czynności nie mają samodzielnej racji bytu bez realizacji innych umówionych usług m.in. z zakresu dokonywania bieżących napraw maszyn oraz urządzeń. Z powyższego wynika, że udostępnienie Zainteresowanemu składników majątku nie będzie stanowić odrębnego świadczenia, bowiem czynność udostępniania jest elementem usług o złożonym charakterze (udostępnienie związane jest ze świadczeniem usług dla Wnioskodawcy). Mając powyższe na uwadze należy uwzględnić podstawowy cel wynikający z łączących strony umów, a nie dokonywać wyodrębniania poszczególnych czynności służących realizacji tego celu dla potrzeb podatkowych w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego. Tym samym - czynność udostępniania składników majątkowych w analizowanym przypadku jest elementem usług o złożonym charakterze.

Wskazany powyżej pogląd znajduje odzwierciedlenie także w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, takie stanowisko potwierdzają w szczególności interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z 5 grudnia 2023 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.577.2023.2.EW dotycząca rozliczania VAT w związku z przekazaniem wyposażenia w ramach umowy toolingu, w której potwierdzono, że czynności udostępniania przez Wnioskodawcę franczyzobiorcom Wyposażenia nie sposób traktować jako dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy, skoro franczyzobiorcy nie będą mieli prawa do rozporządzania Wyposażeniem jak ich właściciel. Przedmiotowe udostępnienie franczyzobiorcom Wyposażenia nie będzie stanowić również świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
• Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z 25 kwietnia 2022 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.77.2022.2.MC dotycząca rozliczenia VAT w związku z nabyciem i udostępnianiem warsztatów mobilnych w ramach fotowoltaiki, w której stwierdzono, że czynność udostępniania Kontrahentom warsztatów mobilnych, które będą służyły wykonywaniu przez Kontrahentów (jako Podwykonawców) usługi na Państwa rzecz nie będzie stanowiła dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy, jak również nie będzie to świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy. W związku z powyższym, nieodpłatne udostępniania przez Wnioskodawcę Kontrahentom warsztatów mobilnych, które będą służyły wykonywaniu przez Kontrahentów usługi na rzecz Wnioskodawcy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
• Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z 9 sierpnia 2021 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.264.2021.4.MŻ, dotycząca VAT od udostępniania urządzeń kontrahentom, w której stwierdzono, że czasowe nieodpłatne udostępnienie przez Wnioskodawcę.

Kontrahentom Urządzeń na podstawie umowy o współpracę nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem biorąc pod uwagę, iż porozumienie w zakresie udostępnienia składników majątku między Wnioskodawcą a Zainteresowanym będzie miała charakter analogiczny jak umowa toolingu, uznać należy, że Wnioskodawca nie wykonuje wobec Zainteresowanego czynności opodatkowanych VAT.

Reasumując, czynność udostępniania przez Wnioskodawcę składników majątkowych na rzecz Zainteresowanego nie będzie stanowić odrębnego świadczenia usług ani dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Konsekwentnie czynność ta nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy, wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, które nie stanowi dostawy towarów. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, a „świadczenie” - to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś na czyjąś rzecz.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy, a w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Jak wynika z powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia, w całości lub części, kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatna dostawa towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo polskim rezydentem podatkowym i posiadają Państwo status czynnego podatnika VAT.

Podstawowym przedmiotem działalności Państwa Spółki jest naprawa i konserwacja maszyn związana z sektorem odkrywkowej działalności (...). Prowadzą Państwo działalność w zakresie świadczenia szerokiego katalogu usług adresowanych do podmiotów działających w przemyśle (...), w tym usług elektrycznych, mechanicznych, sprzętowych, inżynieryjnych, usług w zakresie utrzymania i obsługi kotłowni oraz sieci ciepłowniczych, a także usług transportowych. Ponadto, świadczą Państwo również usługi w zakresie rekultywacji terenów pokopalnianych oraz składowisk odpadów stałych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarli Państwo porozumienia, zgodnie z którymi jesteście Państwo uprawnieni do korzystania ze środków trwałych (ruchomości oraz nieruchomości) będących własnością Podmiotu Powiązanego bez ponoszenia dodatkowych kosztów za korzystanie. Przedmiotowe środki trwałe są wykorzystywane przez Państwa Spółkę wyłącznie na potrzeby świadczenia usług na rzecz Podmiotu Powiązanego.

Środki trwałe są własnością Spółki Z. - jest to Podmiot Powiązany, który jest głównym beneficjantem usług świadczonych przez Zainteresowanego jako podwykonawcy.

Zgodnie z treścią porozumienia, pomimo iż środki trwałe są wykorzystywane przez Państwa Spółkę, to prawo rozporządzania zarówno nieruchomościami jak i ruchomościami jak właściciel zostaje po stronie Podmiotu Powiązanego. Równocześnie, Podmiot Powiązany nie obciąża Państwa opłatami za korzystanie z ww. środków trwałych. Ponadto Podmiot Powiązany wyraził zgodę na angażowanie Zainteresowanego i korzystanie przez Zainteresowanego ze środków trwałych. Umowa o oraz porozumienie w sprawie udostępnienia składników majątku nie przenoszą na Zainteresowanego prawa do rozporządzania środkami trwałymi jak właściciel.

W Umowie jak i Porozumieniu, zostało wskazane, że Zainteresowany może wykorzystywać środki trwałe, z których korzysta bez ponoszenia opłat wyłącznie do wykonywania określonych czynności i usług na rzecz Państwa Spółki określonych w Umowie.

Porozumieniem strony potwierdzają także, że oferują Państwo Podmiotowi Powiązanemu odpowiednio niższe ceny usług wykonanych w oparciu o powierzone środki trwałe, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby Państwa Spółka zmuszona była ponosić dodatkowe opłaty z tytułu dzierżaw i najmów. Tym samym świadczenia te są ekwiwalentne. Państwa Spółka ponosi natomiast koszty bieżącej eksploatacji składników majątku będących własnością Podmiotu Powiązanego.

Jak wynika z opisu sprawy w związku z trwającym procesem transformacji sektora (...), jeżeli nie będziecie Państwo w stanie w oparciu o własne zasoby realizować obecnych oraz przyszłych usług na rzecz Podmiotu Powiązanego, celem wykonania ciążących na nim zobowiązań oraz zagwarantowania ciągłości prac, konieczne będzie angażowanie przez Państwa Spółkę innego podmiotu - Zainteresowanego.

W związku z powyższym zawarli Państwo umowę z Zainteresowanym na realizację określonych czynności m.in. z zakresu dokonywania bieżących napraw maszyn oraz urządzeń. Niewykluczone, że Państwa Spółka będzie korzystała z usług Zainteresowanego także do wykonywania innych czynności w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Zadbają Państwo o to, by Zainteresowany posiadał personel, doświadczenie, jak i wiedzę w świadczeniu wyżej wymienionych usług.

W ramach ww. współpracy przekażecie Państwo Zainteresowanemu uprawnienie do korzystania ze środków trwałych (ruchomości oraz nieruchomości) koniecznych do realizacji prac dla Państwa Spółki.

Równocześnie, ani Podmiot Powiązany, ani Państwo, zgodnie z przyjętym założeniem, nie będą obciążali Zainteresowanego opłatami za korzystanie z ww. środków trwałych. W konsekwencji braku opłat za udostępnienie środków trwałych Zainteresowany oferuje Państwa Spółce odpowiednio niższe ceny usług wykonanych w oparciu o powierzone środki trwałe, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby Zainteresowany zmuszony był ponosić dodatkowe opłaty z tytułu dzierżaw i najmów. Tym samym świadczenia Zainteresowanego i Państwa będą również ekwiwalentne.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy udostępnienie składników majątkowych przez Państwa Spółkę na rzecz Zainteresowanego będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Kluczową rolę w rozstrzygnięciu niniejszej sprawy odgrywa właściwe rozumienie sformułowania jakim posłużył się ustawodawca w treści art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazując na „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel”, co w istocie determinuje uznanie danej czynności za dostawę towarów. W związku z faktem, że z treści cytowanego przepisu nie wynika jednoznacznie, czy odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT ma miejsce jedynie w przypadku, gdy sprzedawca przenosi na nabywcę własność rzeczy w sensie cywilistycznym, czy też wystarczającą przesłanką do uznania, że doszło do dostawy towarów jest przekazanie nabywcy przedmiotu dostawy do swobodnej dyspozycji, powyższa kwestia została poddana ocenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Odnosząc się do powyższego zagadnienia TSUE, w orzeczeniu C-320/88 (Staatssecretaris van Financiën v. Shipping & Forwarding Enterprise Safe BV), stanął na stanowisku, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów nie ma znaczenia okoliczność, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje możliwość korzystania z rzeczy jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się ono z cywilnoprawnym przeniesieniem własności. W przytoczonym orzeczeniu Trybunał posłużył się terminem „przeniesienia własności w sensie ekonomicznym” (praktyczna kontrola nad rzeczą; możliwość swobodnego dysponowania), uniezależniając jednoznacznie opodatkowanie podatkiem VAT od przeniesienia własności rzeczy w sensie cywilnym.

W związku z powyższym, pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że oderwanie pojęcia „dostawa towarów” od skutków konwencjonalnych powstających na gruncie prawa prywatnego od ekonomicznych aspektów transakcji pozwala także na uznanie danej czynności za dostawę towarów nawet mimo pewnych nałożonych na nabywcę ograniczeń we władaniu towarem.

Zatem, aby można było mówić o dostawie towarów, musi nastąpić przeniesienie ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby druga strona mogła nią dysponować w sposób właściwy dla właściciela.

W przedmiotowym przypadku wskazali Państwo, że środki trwałe są własnością Spółki Z. - jest to Podmiot Powiązany, który jest głównym beneficjantem usług świadczonych przez Zainteresowanego jako podwykonawcy zgodnie z treścią porozumienia. Ponadto zawarta Umowa oraz porozumienie w sprawie udostępnienia składników majątku nie przenoszą na Zainteresowanego prawa do rozporządzania środkami trwałymi jak właściciel.

Należy wskazać, że nieodpłatne udostępnienie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel.

W analizowanej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie towarów. W konsekwencji, czynność udostępnienie składników majątkowych przez Państwa Spółkę na rzecz Zainteresowanego nie będzie stanowić dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Przedmiotowe udostępnienie środków trwałych nie stanowi również świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W przedstawionych okolicznościach czynności udostępniania środków trwałych nie można uznać za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Powierzenie środków trwałych Zainteresowanemu jest niezbędne celem wykonywania czynności usługowych w oparciu o wspomnianą wyżej Umowę. Jesteście Państwo zobowiązani powierzyć przedmiotowe środki trwałe Zainteresowanemu w oparciu o stosowne porozumienie.

Powierzone środki trwałe nie stanowią części Państwa przedsiębiorstwa, lecz są własnością Spółki Z. Udostępnianie Zainteresowanemu środków trwałych nie będzie stanowiło również świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.

Czynność nieodpłatnego udostępniania Zainteresowanemu składników majątku na podstawie Umowy oraz porozumienia, służyć będzie wyłącznie do świadczenia usług na rzecz Państwa Spółki. Udostępnienie to będzie mieć na celu ułatwienie wykonania usług realizowanych na potrzeby Państwa działalności gospodarczej. Tym samym, nieodpłatne udostępnienie składników majątkowych Państwa Spółce związane będzie z prowadzoną przez Państwa Spółkę działalnością gospodarczą.

Tym samym, nieodpłatne udostępnienie środków trwałych związane będzie z prowadzoną przez Państwo działalnością gospodarczą, dlatego nie mają tutaj zastosowania przepisy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem czynność ta nie jest świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie udostepnienie środków trwałych na podstawie Umowy przez Państwa Spółkę, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zdarzenia.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Spółka A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.