Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Stosownie do postanowień art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 tekst jedn.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie stwierdza, iż stanowisko zawarte we wniosku z dnia 23.05.2005 r. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 23.05.2005 r. uzupełnionym 14.06.2005 r. zwrócili się Państwo z prośbą o interpretację co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zgodnie z art. 54 ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego PKP pracownik może być zwolniony z obowiązku świadczenia pracy. Zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy dokonuje się na czas oznaczony nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok. Za powyższy okres pracownik otrzymuje świadczenie socjalne. Świadczenie to jest wypłacane w wysokości 60 % wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy pomniejszonego o składkę emerytalną, rentową i zdrowotną.

Pytacie się Państwo czy pracownikom przebywającym na świadczeniu socjalnym z tytułu zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy należą się koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa zdaniem świadczenie socjalne z tytułu zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy nie jest wynagrodzeniem ze stosunku pracy lecz jest świadczeniem socjalnym, tym samym nie powinno być pomniejszane o koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego ustosunkowując się do powyższego stwierdza:

Stosownie do przepisu art. 54 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 08.09.2000 r. o komercjalizacji , restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. z 2000 r. Nr 84, poz. 948 ze zm.) w przypadkach wystąpienia okresowych trudności finansowych lub ograniczenia zadań w PKP, PKP SA, a także w spółkach utworzonych w trybie art. 14, 15 i art. 19, podmioty te mogą zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy. Zwolnienia dokonuje się na czas oznaczony, nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok. W okresie nie świadczenia pracy pracownik otrzymuje świadczenie socjalne, o którym mowa w art. 52 ust. 1.

W myśl art. 52 ust. 1 w/w ustawy w okresie korzystania z urlopu kolejowego , o którym mowa w art. 51 ust. 1, pracownik otrzymuje świadczenie socjalne w wysokości 60 % miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego, obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, pomniejszone o kwotę odprowadzanych składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz zdrowotne w części finansowanej przez ubezpieczonego. Świadczenie socjalne jest wypłacane miesięcznie, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń u pracodawcy. Ponadto podlega ono waloryzacji w trybie i na zasadach dotyczących emerytur oraz podlega ochronie prawnej jak wynagrodzenie za pracę - zgodnie z Kodeksem pracy. Kwota świadczenia socjalnego stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz zdrowotne.

W myśl art. 12 ust. 1 z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 w/w ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy:

1. podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł,
2. podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy - nie mogą przekroczyć łącznie 1.840 zł 77 gr za rok podatkowy,
3. miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533 zł 84 gr) podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - nie mogą przekroczyć łącznie 2.300 zł 94 gr za rok podatkowy.
   
   

W świetle przytoczonych przepisów świadczenie socjalne wypłacane na podstawie art. 54 ustawy z dnia 08.09.2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" jest przychodem ze stosunku pracy. Dlatego też przy naliczaniu i poborze zaliczek na podatek płatnik- zakład pracy powinien stosować przepisy art. 31 i art. 32, w tym m.in. ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszącego się do dochodu, przychodu, składek na ubezpieczenie społeczne oraz zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu, bowiem o tym czy przedmiotowe świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (bądź innych stosunków wymienionych w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, że świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik.

W myśl art. 14b § 1 i 2 w/w Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla płatnika (...). Jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organu kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy, do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Stosownie do postanowień art. 222 Ordynacji podatkowej zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Na zażalenie winna być wniesiona opłata skarbowa.