Interpretacja indywidualna z dnia 28.02.2008, sygn. IBPB1/415-296/07/WRz/KAN-2619/12/07, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana T. , przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 3 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z odbywaną aplikacją radcowską - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z odbywaną aplikacją radcowską.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną pozostającą w stosunku pracy oraz prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych (74.11.Z ). W celu zdobycia dodatkowej wiedzy i umiejętności, po zdaniu egzaminu konkursowego na aplikację radcowską, uzyskał wpis na listę aplikantów radcowskich prowadzoną przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych. W wyniku powyższego wnioskodawca zawarł w dniu 4 października 2007 r. z Okręgową Izbą Radców Prawnych umowę o aplikację radcowską. Umowa ta obowiązuje OIRP w Katowicach do przeprowadzenia szkolenia wnioskodawcy w celu przygotowania go do należytego wykonywania zawodu radcy prawnego, natomiast wnioskodawca zobowiązany został do zapłaty opłaty rocznej za szkolenie. Zapłata wskazanej kwoty opłaty za szkolenie, została podzielona na dwie raty: pierwsza płatna do dnia 4 października 2007 r. oraz druga rata do dnia 15 marca 2008 r. Zapłaty pierwszej raty dokonano w terminie określonym w umowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty opłaty rocznej za szkolenie w ramach odbywanej przez wnioskodawcę aplikacji radcowskiej mogą być zakwalifikowane jako koszty prowadzenia działalności gospodarczej?

Zdaniem wnioskodawcy na gruncie podatku dochodowego istotny jest podział wydatków związanych z dokształcaniem na dwie grupy. Pierwsza to wydatki przeznaczone na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, druga to wydatki związane z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy. Ta pierwsza grupa generalnie jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów. W niniejszej sprawie wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych, polegających na świadczeniu obsługi prawnej dla Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej, w celu podniesienia jakości świadczonych usług rozpoczął aplikację radcowską. Aplikacja radcowska bezspornie ma na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych a ponoszone koszty opłaty rocznej za szkolenie w ramach odbywanej aplikacji radcowskiej można zaliczyć do kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych poprzez odbywaną aplikację radcowską nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również, jak już wcześniej wspomniano, zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Do stwierdzenia czy poniesione opłaty związane z odbywaną aplikacją radcowską mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Mając na względzie przedstawiony wyżej stan faktyczny stwierdzić należy, iż wydatki jakie ponosi podatnik w związku z aplikacją radcowską spełniają ww. warunki, gdyż podnoszą jego kwalifikacje zawodowe i mogą przyczynić się w przyszłości do zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Przeto w myśl ogólnej zasady określonej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności, z uwzględnieniem stosowanej przez wnioskodawcę metody ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej księdze podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała