Temat interpretacji

NA PODSTAWIE:

Art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (teks jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60)

Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Krzyki

stwierdza, że stanowisko Pana X przedstawione we wniosku z dnia (...).2005 r., który wpłynął w dniu (...).2005 r. o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych tj. zaliczenia wierzytelności w koszty uzyskania przychodów z chwilą wszczęcia postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu jest prawidłowe

Z wniosku Pana X z dnia (...)2005 r. wynika, iż wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, opodatkowaną na zasadach ogólnych a zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży różnego typu usług i towarów na "termin płatności", czyli tym samym kredytuje swoich odbiorców. Jeden z odbiorców zaprzestał płacenia należności i zawarł układ z wierzycielami w postępowaniu upadłościowym z możliwością zawarcia układu. Układ ten przewiduje redukcję należności o 40% i rozłożenie zredukowanej kwoty na 20 co trzymiesięcznych rat, których płatność miała nastąpić w terminie 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia Sądu o zatwierdzeniu układu. Układ ten nie jest jednak realizowany i prawdopodobnie ulegnie uchyleniu.

Wierzytelność objęta układem była zarachowana jako przychód należny w całości, zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego, w październiku 2003 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabryczna Wydział VII Gospodarczy ds. upadłościowych i naprawczych wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości w stosunku do ww. dłużnika z możliwością zawarcia układu z wierzycielami przez upadłego. We wrześniu 2004 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej Wydział VII Gospodarczy ds. upadłościowych i naprawczych wydał postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia układu, o którym mowa powyżej.

W związku z powyższym Pan X zwrócił się z zapytaniem czy w momencie wszczęcia postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, wierzytelność, która poprzednio została zaliczona do przychodów będzie mogła podlegać odpisom aktualizującym w myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 21 w całości bez redukcji wierzytelności określonej w propozycjach układowych.

Zdaniem wnioskodawcy z chwilą ogłoszenia postanowienia o wszczęciu postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego wierzytelność, która zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została zarachowana do przychodów należnych, podlega odpisom określonym w art. 23 ust. 1 pkt 21, które stanowią koszt uzyskania przychodu w całości.

Stanowisko organu podatkowego

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie art. 23 ust. 3 zgodnie, z którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w szczególności, gdy:

1. dłużnik został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
2. zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
3. wierzytelność została zasądzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
4. wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.

Należy przy tym zauważyć, że art. 23 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy, poprzez odniesienie do przepisów ustawy o rachunkowości precyzuje katalog należności, od których odpisy aktualizujące (po spełnieniu pozostałych warunków) stanowią koszty uzyskania przychodów.

Tak więc wartość należności aktualizuje się w oparciu o art. 35b ust. 1 ustawy z dnia 29 09. 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2000 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty poprzez dokonanie odpisu aktualizującego, w odniesieniu do dłużników, między innymi, postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości (...).

Jak wynika z powyższego przepisy ustawy o podatku dochodowym w pewnych sytuacjach uznają odpisy aktualizujące należności za koszt uzyskania przychodów, jednakże muszą być spełnione dwa warunki:

- uprzednio wierzytelność była zaliczona do przychodów należnych,

- nieściągalność tych wierzytelności była uprawdopodobniona w sposób określony w art. 23 ust. 3.

W przedstawionym stanie faktycznym i prawnym wnioskodawca może w momencie wszczęcia postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, dokonać odpisów aktualizujących należności i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodu, bowiem przedmiotowa wierzytelność była uprzednio zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona w sposób wskazany przez ustawodawcę w art. 23 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.