Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 04.02.2005, sygn. PDI-415/24/04, Urząd Skarbowy w Koninie
Temat interpretacji
Z przedstawionego w piśmie stanu w przedmiotowej sprawie wynika, że podatniczka jest zatrudniona na umowę o pracę w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w ....... od czerwca 2002 r., a od lutego 2003 r. rozpoczęła specjalizację. W ramach odbywanej specjalizacji jest zobowiązana do odbywania kursów i staży specjalizacyjnych na terenie całego kraju, w związku z czym ponosi koszty związane z dojazdami, noclegami oraz odpłatnością za same kursy. Od lipca 2004 r. prowadzi działalność gospodarczą (indywidualną praktykę lekarską). Na tle takich okoliczności podatniczka występuje z zapytaniem czy wydatki na kursy specjalizacyjne, dojazdy, noclegi stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie strona wyrażając własne stanowisko w sprawie uważa, że poniesione koszty bezpośrednio związane ze specjalizacją (opłata za kursy, koszty dojazdu i noclegu) mają związek z przychodami i może zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodu. Poniesione wydatki uważa za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, gdyż poniesienie ich może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest prowadzenie indywidualnej praktyki lekarskiej. Ponadto zdaniem strony pozwolą one nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzonej działalności, a zatem i wzrost ilości pacjentów i wzrost przychodu.
W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić:Zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Podatnik ma zatem prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione wydatki, jeżeli wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc przekonywująco uzasadni, że ich poniesienie miało wpływ na wysokość osiąganych przychodów, lub też mogło wpłynąć na tą wysokość. Aby zatem poniesiony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów muszą być spełnione dwa warunki: celem powinno być osiągnięcie przychodów i wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Łączne spełnienie tych dwóch warunków (pozytywnego i negatywnego) pozwala dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.Wydatki na kształcenie przedsiębiorcy nie zostały przez ustawodawcę wymienione wśród tych, które nie mogą być kosztami dla celów podatkowych. Nie świadczy to jednak o tym, że takimi kosztami bezwarunkowo są. Podjęcie działalności przez podatnika w wielu dziedzinach nakłada na niego obowiązek zdobycia odpowiedniego wykształcenia. Wydatki na poszerzanie posiadanej już wiedzy w drodze kursów, szkoleń stanowią wydatki na dokształcanie i doskonalenie zawodowe podatnika. Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą zaliczyć je w ciężar kosztów prowadzonej przez siebie działalności, ale aby mogli to uczynić musi istnieć związek między poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskiwanym z prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatek ten musi, więc mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu z takiej działalności. Na podatniku spoczywa obowiązek, aby w sposób jednoznaczny wskazał związek przyczynowo-skutkowy z przychodem.
Wykonywanie zawodu lekarza normuje ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204). Art. 1 cyt. wyżej ustawy z dnia 05.12.1996 r. określa zasady i warunki wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty. W art. 49a ustawa o zawodzie lekarza i lekarza dentysty stanowi, iż prowadzenie:1) indywidualnej praktyki lekarskiej,2) indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej,3) grupowej praktyki lekarskiej - jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. W myśl art. 50 ust.1 cyt. ustawy lekarz może wykonywać "indywidualną praktykę lekarską" lub "indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską", po uzyskaniu wpisu odpowiednio do rejestru indywidualnych praktyk albo rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk prowadzonych przez okręgową radę lekarską właściwą ze względu na miejsce wykonywania praktyki. Zgodnie z art. 50 ust. 3 pkt 4 w. w. ustawy lekarz wykonujący "indywidualną specjalistyczną praktykę" oprócz warunków określonych dla "indywidualnej praktyki lekarskiej" musi posiadać specjalizację w dziedzinie medycyny odpowiadającej wykonywanej praktyce.Zdobyte w trakcie specjalizacji wiadomości pozwalają mu więc na prowadzenie odrębnej praktyki, w której świadczy usługi z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udziela określonych świadczeń zdrowotnych. Jeżeli więc może Pani jako lekarz prowadzący "indywidualną praktykę lekarską" a nie "indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską" wykorzystywać w niej wiadomości, które zdobywa Pani w toku specjalizacji i uzyskuje z tego tytułu przychody, to wydatki związane z odbyciem specjalizacji będą stanowiły koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. W przeciwnym wypadku wydatki na specjalizację nie będą kosztami uzyskania przychodów prowadzonej praktyki lekarskiej.