Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź- Widzew na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t.: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60)
podzielaPana pogląd wyrażony w złożonym dnia 18.01.2005r. wniosku w sprawie możliwości dokonania odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne, tj. używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 18.01.2005r. wystąpił Pan o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że orzeczeniem komisji lekarskiej z dnia 05.08.2004r. został Pan zaliczony do drugiej grupy inwalidów. Komisja uznała, że inwalidztwo istnieje od 31.05.2004r. Niepełnosprawność powstała w związku z przebytym w listopadzie 2003r. udarem mózgu, operacja zwężenia tętnicy szyjnej i powstałymi zwyrodnieniami kręgosłupa i stawów biodrowych.
Warunkiem korzystania z tej ulgi zgodnie z art. 26 ust. 7d jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
- decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniowa albo rentę socjalna, albo
- orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1, pkt. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt. 14 powyższej ustawy uważa się m.in. wydatki poniesione na:- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.
Ustawodawca unormował, iż nie jest wymagane posiadanie dowodu poniesienia ww wydatku, jednakże zdaniem tut. organu podatkowego podatnik winien posiadać inne dowody potwierdzające uczestnictwo w niezbędnych zabiegach rehabilitacyjnych np. skierowanie lekarskie, karta zabiegowa, zaświadczenie o uczestnictwie w zabiegach.
Zatem odliczeniu w ramach ulgi na rehabilitacje podlegają wydatki związane z używaniem samochodu stanowiącego Pana własność dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne w kwocie 2.280 zł.
W związku z powyższym, postanowiono jak w sentencji.
Powyższa interpretacja dotyczy
stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi za pośrednictwem tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej.