Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 2 listopada 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 27.09.2007 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy, na okres 36 miesięcy. Zgodnie z § 10 umowy leasingu, wynagrodzenie finansującego składa się z opłaty wstępnej oraz opłat leasingowych, płaconych miesięcznie.Z harmonogramu leasingu wynika, że leasingobiorca dokonuje opłaty wstępnej oraz 36 rat leasingowych. Zgodnie z umową leasingu wpłata została dokonana w miesiącu wrześniu 2007 r. W związku z powyższym zadano następujące pytanie:W którym momencie podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wstępną opłatę leasingową dotyczącą leasingu samochodu?

Zdaniem wnioskodawcy w przypadku spełnienia warunków zawartych w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych leasingobiorca ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodu pełnych kwot ustalonych w umowie leasingu, czyli łącznie z opłatą wstępną. W opinii wnioskodawcy postanowienia art. 22 ust. 5c ww. ustawy bez wątpliwości wykazują, że opłata wstępna jest kosztem uzyskania przychodu zaliczanym w koszty w momencie jej poniesienia w pełnej wysokości. Stanowisko to wynika z następujących przesłanek :

1. Uiszczenie opłaty wstępnej warunkujące wydanie przedmiotu leasingu jest konieczne, aby mogło wystąpić zdarzenie gospodarcze. Wystąpienie zdarzenia gospodarczego, jakim jest leasing operacyjny, jest warunkiem koniecznym aby zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. W przepisie art. 23b ust. 1 ww. ustawy jest wyraźne wskazanie odnoszące się do przychodu finansującego i do kosztów uzyskania przychodu korzystającego bez zawarcia warunku rozliczenia w czasie przychodu uzyskanego przez finansującego i rozliczania w proporcji kosztów przez korzystającego,
3. Przyjęcie zgodnie ze zdaniem drugim art. 22 ust. 5c ustawy, sposobu rozliczania opłaty wstępnej nie wynika z umowy leasingowej.

Zdaniem wnioskodawcy traktowanie opłaty wstępnej, która de facto jest pierwszą ratą leasingową, co wynika z harmonogramu leasingowego, jako dotyczącej całego okresu leasingu nie znajduje uzasadnienia w faktycznym stanie umowy leasingowej. Gdyby opłata wstępna dotyczyła całego okresu leasingu to winna być zawarta w kolejnych ratach.Reasumując, wnioskodawca twierdzi, że postanowienia umowy leasingu oraz cytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalają podatnikowi zaliczyć w koszty opłatę wstępną w pełnej wysokości w dacie jej poniesienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Stosownie do art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania m. in. środków trwałych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:
1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)
   - do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Jeżeli zatem będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ustawy to poniesione przez korzystającego opłaty, ustalone w umowie leasingu w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania ww. samochodu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie w dniu 1 stycznia 2007 r. wprowadziła podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem. Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe (a wnioskodawca jako Spółka Komandytowa jest zobligowany do prowadzenia ksiąg rachunkowych), koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż jest ona uiszczana jednorazowo przy podpisywaniu umowy leasingowej przed wydaniem przedmiotu leasingu, a jej zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna, pomimo że ponoszona jest jednorazowo, dotyczy ściśle określonego okresu wynikającego z umowy leasingu. Tak więc zgodnie z art. 22 ust. 5c ww. ustawy opłata wstępna podlega rozliczeniu proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy, tj. okresu trwania umowy leasingu.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Komandytowa niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.